- وَ اَنۡذِرِ النَّاسَ یَوۡمَ یَاۡتِیۡہِمُ الۡعَذَابُ فَیَقُوۡلُ الَّذِیۡنَ ظَلَمُوۡا رَبَّنَاۤ اَخِّرۡنَاۤ اِلٰۤی اَجَلٍ قَرِیۡبٍ ۙ نُّجِبۡ دَعۡوَتَکَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ ؕ اَوَ لَمۡ تَکُوۡنُوۡۤا اَقۡسَمۡتُمۡ مِّنۡ قَبۡلُ مَا لَکُمۡ مِّنۡ زَوَالٍ ﴿ۙ۴۵﴾14 : 45 Адамдарды алардын үстүнө азап келе турган күндөн кулактандыр. Ошондо зулумдук кылгандар: «Эй, Раббибиз! Бизге аз гана убакытка чейин мөөнөт бергин; биз Сенин чакырууӊа жооп беребиз жана пайгамбарларди ээрчийбиз», - дешет. Эмне, силер мындан илгери: «Бизге эч кандай убал келбейт», - деп касам ичкен эмес белеӊер?