- وَ سِیۡقَ الَّذِیۡنَ کَفَرُوۡۤا اِلٰی جَہَنَّمَ زُمَرًا ؕ حَتّٰۤی اِذَا جَآءُوۡہَا فُتِحَتۡ اَبۡوَابُہَا وَ قَالَ لَہُمۡ خَزَنَتُہَاۤ اَلَمۡ یَاۡتِکُمۡ رُسُلٌ مِّنۡکُمۡ یَتۡلُوۡنَ عَلَیۡکُمۡ اٰیٰتِ رَبِّکُمۡ وَ یُنۡذِرُوۡنَکُمۡ لِقَآءَ یَوۡمِکُمۡ ہٰذَا ؕ قَالُوۡا بَلٰی وَ لٰکِنۡ حَقَّتۡ کَلِمَۃُ الۡعَذَابِ عَلَی الۡکٰفِرِیۡنَ ﴿۷۲﴾39 : 72 Жана каапырлар топ-топ болуп тозокту карай айдалышат. А түгүл алар анын алдына келип калгандарында, анын дарбазалары ачылып коюлат. Анын кароолчулары аларга айтышат: «Өзүӊөрдөн болгон Раббиӊердин аяттарын силерге окуй турган жана силерди мына ушул күнүӊөрдөгү кездешүүдөн кулактандыра турган пайгамбарлар келишкен жокпу?» Алар айтышат: «Ооба! (Келген эле)». Бирок азап өкүмү каапырлардын үстүнө албетте, важиб болуп калды.