- فَلَمَّا بَلَغَ مَعَہُ السَّعۡیَ قَالَ یٰبُنَیَّ اِنِّیۡۤ اَرٰی فِی الۡمَنَامِ اَنِّیۡۤ اَذۡبَحُکَ فَانۡظُرۡ مَاذَا تَرٰی ؕ قَالَ یٰۤاَبَتِ افۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُ ۫ سَتَجِدُنِیۡۤ اِنۡ شَآءَ اللّٰہُ مِنَ الصّٰبِرِیۡنَ ﴿۱۰۳﴾37 : 103 Анан ал (бала) аны менен чуркап-жүгүрүү жашына жеткенде, (Ибраахийм) айтты: «Эй, сүйүктүү уулум! Албетте, мен уктаганда сени союп жатканымды көп көрөмүн. Ошондуктан, ойлоп көр, сенин оюӊ эмне?» Ал жооп берди: «Эй, атам! Сен өзүӊө буюрула турган нерсени кылгын. Кудай кааласа, мени сабыр кылуучулардан табаарсыӊ».