- قَالَ الَّذِیۡ عِنۡدَہٗ عِلۡمٌ مِّنَ الۡکِتٰبِ اَنَا اٰتِیۡکَ بِہٖ قَبۡلَ اَنۡ یَّرۡتَدَّ اِلَیۡکَ طَرۡفُکَ ؕ فَلَمَّا رَاٰہُ مُسۡتَقِرًّا عِنۡدَہٗ قَالَ ہٰذَا مِنۡ فَضۡلِ رَبِّیۡ ۟ۖ لِیَبۡلُوَنِیۡۤ ءَاَشۡکُرُ اَمۡ اَکۡفُرُ ؕ وَ مَنۡ شَکَرَ فَاِنَّمَا یَشۡکُرُ لِنَفۡسِہٖ ۚ وَ مَنۡ کَفَرَ فَاِنَّ رَبِّیۡ غَنِیٌّ کَرِیۡمٌ ﴿۴۱﴾27 : 41 Ошондо китеп илими бар киши айтты: «Сакчы тобуӊ сага кайта электе мен аны сенин алдыӊа келтиремин». Анан ал анын өз жанында турганын көргөндө, айтты: «Ал (Алла) менин шүкүр кылышым же шүкүр кылбастыгымды сынап көрсүн үчүн бул болгону Раббимдин мага болгон берешендиги. Ким шүкүр кылса, ал өз пайдасы үчүн гана шүкүр кылат, ким шүкүрсүздүк кылса, анда Раббим албетте, дөөлөттүү (жана) урмат ээси».