- مَا قُلۡتُ لَہُمۡ اِلَّا مَاۤ اَمَرۡتَنِیۡ بِہٖۤ اَنِ اعۡبُدُوا اللّٰہَ رَبِّیۡ وَ رَبَّکُمۡ ۚ وَ کُنۡتُ عَلَیۡہِمۡ شَہِیۡدًا مَّا دُمۡتُ فِیۡہِمۡ ۚ فَلَمَّا تَوَفَّیۡتَنِیۡ کُنۡتَ اَنۡتَ الرَّقِیۡبَ عَلَیۡہِمۡ ؕ وَ اَنۡتَ عَلٰی کُلِّ شَیۡءٍ شَہِیۡدٌ ﴿۱۱۸﴾5 : 118 Мен аларга Өзүң буюргаңдай: «Менин Раббим жана өзүңөрдүн Раббиңер болгон Аллага ибадат кылгыла», - дегенден бөлөк эч нерсе айтканым жок. Алардын арасында болгонумда, мен алардын үстүнөн күзөтчү элем, бирок Сен мени өлтүргөнүңдөн кийин, жалгыз Өзүң күзөтчү болдуң. Сен бардык нерсеге күбөсүң.