الاٴعرَاف
El-A’raf
Rreth Sures
- بِسۡمِ اللّٰہِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِیۡمِ﴿۱﴾7 : 1 Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
- الٓـمّٓصٓ ۚ﴿۲﴾7 : 2 Elif.Lam.Mim.Sad. (Unë jam Allahu, më i Dijshmi, i Drejti në fjalë.)Shpjegime
- کِتٰبٌ اُنۡزِلَ اِلَیۡکَ فَلَا یَکُنۡ فِیۡ صَدۡرِکَ حَرَجٌ مِّنۡہُ لِتُنۡذِرَ بِہٖ وَ ذِکۡرٰی لِلۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۳﴾7 : 3 Një Libër të është zbritur ty; le të mos ketë asnjë ngushtësi në gjoksin tënd ndaj tij; që të alarmosh përmes tij; dhe është këshillë për besimtarët.
- اِتَّبِعُوۡا مَاۤ اُنۡزِلَ اِلَیۡکُمۡ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ وَ لَا تَتَّبِعُوۡا مِنۡ دُوۡنِہٖۤ اَوۡلِیَآءَ ؕ قَلِیۡلًا مَّا تَذَکَّرُوۡنَ ﴿۴﴾7 : 4 Ndiqeni atë që ju është zbritur prej Zotit tuaj dhe mos ndiqni mbrojtës të tjerë përveç Tij. Pak e pranoni këshillën.
- وَ کَمۡ مِّنۡ قَرۡیَۃٍ اَہۡلَکۡنٰہَا فَجَآءَہَا بَاۡسُنَا بَیَاتًا اَوۡ ہُمۡ قَآئِلُوۡنَ ﴿۵﴾7 : 5 Dhe sa shumë vendbanime i kemi shkatërruar! Atyre u erdhi ndëshkimi Ynë gjatë natës (kur ata ishin në gjumë) ose në mesditë kur ata pushonin.
- فَمَا کَانَ دَعۡوٰٮہُمۡ اِذۡ جَآءَہُمۡ بَاۡسُنَاۤ اِلَّاۤ اَنۡ قَالُوۡۤا اِنَّا کُنَّا ظٰلِمِیۡنَ ﴿۶﴾7 : 6 E kur u erdhi ndëshkimi Ynë, ata nuk kanë pasur tjetër thirrje veçse të thoshin: “Ne kemi qenë të padrejtë!”Shpjegime
- فَلَنَسۡـَٔلَنَّ الَّذِیۡنَ اُرۡسِلَ اِلَیۡہِمۡ وَ لَنَسۡـَٔلَنَّ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ۙ﴿۷﴾7 : 7 Kështu që, Ne patjetër do t’u kërkojmë llogari atyre që u janë dërguar të Dërguarit dhe Ne patjetër do t’u kërkojmë llogari edhe të Dërguarve.
- فَلَنَقُصَّنَّ عَلَیۡہِمۡ بِعِلۡمٍ وَّ مَا کُنَّا غَآئِبِیۡنَ ﴿۸﴾7 : 8 Ne do t’ua rrëfejmë me dije dhe Ne nuk kemi munguar.
- وَ الۡوَزۡنُ یَوۡمَئِذِ ۣالۡحَقُّ ۚ فَمَنۡ ثَقُلَتۡ مَوَازِیۡنُہٗ فَاُولٰٓئِکَ ہُمُ الۡمُفۡلِحُوۡنَ ﴿۹﴾7 : 9 Peshimi i vërtetë do të jetë atë ditë, (dhe do të jetë) me drejtësi. Pra, ata, që do t’u rëndojë peshorja, do të jenë të suksesshëm.
- وَ مَنۡ خَفَّتۡ مَوَازِیۡنُہٗ فَاُولٰٓئِکَ الَّذِیۡنَ خَسِرُوۡۤا اَنۡفُسَہُمۡ بِمَا کَانُوۡا بِاٰیٰتِنَا یَظۡلِمُوۡنَ ﴿۱۰﴾7 : 10 Dhe ata, që do t’u mbetet e lehtë peshorja, do t’i kenë shkaktuar humbje vetvetes, për shkak se bënin padrejtësi ndaj ajeteve Tona.
- وَ لَقَدۡ مَکَّنّٰکُمۡ فِی الۡاَرۡضِ وَ جَعَلۡنَا لَکُمۡ فِیۡہَا مَعَایِشَ ؕ قَلِیۡلًا مَّا تَشۡکُرُوۡنَ ﴿٪۱۱﴾7 : 11 Sigurisht, Ne ju kemi dhënë forcë në tokë dhe në të ju kemi mundësuar mjetet e jetesës. Pak falënderoni ju.
- وَ لَقَدۡ خَلَقۡنٰکُمۡ ثُمَّ صَوَّرۡنٰکُمۡ ثُمَّ قُلۡنَا لِلۡمَلٰٓئِکَۃِ اسۡجُدُوۡا لِاٰدَمَ ٭ۖ فَسَجَدُوۡۤا اِلَّاۤ اِبۡلِیۡسَ ؕ لَمۡ یَکُنۡ مِّنَ السّٰجِدِیۡنَ ﴿۱۲﴾7 : 12 Sigurisht, Ne ju kemi krijuar, pastaj ju dhamë formën, pastaj u thamë engjëjve: “Bëni sexhde për Ademin!” Ata e bënë sexhden, përveç Iblisit; ai nuk u bë nga ata që bëjnë sexhde.Shpjegime
- قَالَ مَا مَنَعَکَ اَلَّا تَسۡجُدَ اِذۡ اَمَرۡتُکَ ؕ قَالَ اَنَا خَیۡرٌ مِّنۡہُ ۚ خَلَقۡتَنِیۡ مِنۡ نَّارٍ وَّ خَلَقۡتَہٗ مِنۡ طِیۡنٍ ﴿۱۳﴾7 : 13 (Zoti) tha: “Çfarë të ndaloi ty që nuk e bëre sexhden, kur Unë të kam urdhëruar?” Ai tha: “Jam më i mirë se ai; mua më ke krijuar prej zjarrit, kurse atë e krijove prej baltës.”
- قَالَ فَاہۡبِطۡ مِنۡہَا فَمَا یَکُوۡنُ لَکَ اَنۡ تَتَکَبَّرَ فِیۡہَا فَاخۡرُجۡ اِنَّکَ مِنَ الصّٰغِرِیۡنَ ﴿۱۴﴾7 : 14 (Zoti) tha: “Dil nga këtu. Nuk mund të tregohesh mendjemadh në të, andaj dil se je ndër të poshtrit.”Shpjegime
- قَالَ اَنۡظِرۡنِیۡۤ اِلٰی یَوۡمِ یُبۡعَثُوۡنَ ﴿۱۵﴾7 : 15 Ai tha: “Më jep afat deri në ditën kur ata do të ringjallen.”
- قَالَ اِنَّکَ مِنَ الۡمُنۡظَرِیۡنَ ﴿۱۶﴾7 : 16 Ai tha: “Të jepet afati.”
- قَالَ فَبِمَاۤ اَغۡوَیۡتَنِیۡ لَاَقۡعُدَنَّ لَہُمۡ صِرَاطَکَ الۡمُسۡتَقِیۡمَ ﴿ۙ۱۷﴾7 : 17 Ai tha: “Ngaqë më ke cilësuar të devijuar tashmë, do t’i pres ata në rrugën Tënde të drejtë.Shpjegime
- ثُمَّ لَاٰتِیَنَّہُمۡ مِّنۡۢ بَیۡنِ اَیۡدِیۡہِمۡ وَ مِنۡ خَلۡفِہِمۡ وَ عَنۡ اَیۡمَانِہِمۡ وَ عَنۡ شَمَآئِلِہِمۡ ؕ وَ لَا تَجِدُ اَکۡثَرَہُمۡ شٰکِرِیۡنَ ﴿۱۸﴾7 : 18 Më pas do t’u vij edhe nga para, edhe nga mbrapa, edhe nga e djathta, edhe nga e majta, dhe Ti shumicën e tyre nuk do t’i gjesh mirënjohës.”
- قَالَ اخۡرُجۡ مِنۡہَا مَذۡءُوۡمًا مَّدۡحُوۡرًا ؕ لَمَنۡ تَبِعَکَ مِنۡہُمۡ لَاَمۡلَـَٔنَّ جَہَنَّمَ مِنۡکُمۡ اَجۡمَعِیۡنَ ﴿۱۹﴾7 : 19 (Zoti) tha: “Dil prej këtu i poshtëruar dhe i përzënë! Kushdo që do të të ndjekë prej tyre, Unë do ta mbush xhehenemin me ju të gjithë.”
- وَ یٰۤاٰدَمُ اسۡکُنۡ اَنۡتَ وَ زَوۡجُکَ الۡجَنَّۃَ فَکُلَا مِنۡ حَیۡثُ شِئۡتُمَا وَ لَا تَقۡرَبَا ہٰذِہِ الشَّجَرَۃَ فَتَکُوۡنَا مِنَ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿۲۰﴾7 : 20 “O Adem! Ti dhe gruaja jote qëndro në xhenet. Ju të dy hani nga të doni, por mos iu afroni kësaj peme, sepse do të bëheni ndër të padrejtët.”Shpjegime
- فَوَسۡوَسَ لَہُمَا الشَّیۡطٰنُ لِیُبۡدِیَ لَہُمَا مَا وٗرِیَ عَنۡہُمَا مِنۡ سَوۡاٰتِہِمَا وَ قَالَ مَا نَہٰکُمَا رَبُّکُمَا عَنۡ ہٰذِہِ الشَّجَرَۃِ اِلَّاۤ اَنۡ تَکُوۡنَا مَلَکَیۡنِ اَوۡ تَکُوۡنَا مِنَ الۡخٰلِدِیۡنَ ﴿۲۱﴾7 : 21 Djalli i cyti ata të dy, që atyre t’u zbulonte disa nga të turpshmet e tyre që ishin të fshehta për ta. Ai tha: “Zoti juaj ju ka ndaluar nga kjo pemë vetëm që të mos bëheni engjëj ose të përjetshëm.”Shpjegime
- وَ قَاسَمَہُمَاۤ اِنِّیۡ لَکُمَا لَمِنَ النّٰصِحِیۡنَ ﴿ۙ۲۲﴾7 : 22 Dhe ai u bëri be: “Unë vërtet jam këshillues juaji”.
- فَدَلّٰٮہُمَا بِغُرُوۡرٍ ۚ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَۃَ بَدَتۡ لَہُمَا سَوۡاٰتُہُمَا وَ طَفِقَا یَخۡصِفٰنِ عَلَیۡہِمَا مِنۡ وَّرَقِ الۡجَنَّۃِ ؕ وَ نَادٰٮہُمَا رَبُّہُمَاۤ اَلَمۡ اَنۡہَکُمَا عَنۡ تِلۡکُمَا الشَّجَرَۃِ وَ اَقُلۡ لَّکُمَاۤ اِنَّ الشَّیۡطٰنَ لَکُمَا عَدُوٌّ مُّبِیۡنٌ ﴿۲۳﴾7 : 23 Kështu, ai i shtyu me mashtrim. E kur ata të dy e shijuan pemën, iu zbuluan të turpshmet e tyre dhe ata zunë t’i mbulonin me gjethet e xhenetit. Zoti i tyre i thirri: “A nuk ju kisha ndaluar ju të dy nga kjo pemë dhe a nuk ju kisha thënë se djalli përnjëmend është armiku juaj i hapët?!”Shpjegime
- قَالَا رَبَّنَا ظَلَمۡنَاۤ اَنۡفُسَنَا ٜ وَ اِنۡ لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَ تَرۡحَمۡنَا لَنَکُوۡنَنَّ مِنَ الۡخٰسِرِیۡنَ ﴿۲۴﴾7 : 24 Ata të dy thanë: “O Zoti ynë! Kemi shkelur veten tonë dhe nëse nuk do të na falësh e nuk do të na mëshirosh, me siguri do të bëhemi nga të humburit!”Shpjegime
- قَالَ اہۡبِطُوۡا بَعۡضُکُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ ۚ وَ لَکُمۡ فِی الۡاَرۡضِ مُسۡتَقَرٌّ وَّ مَتَاعٌ اِلٰی حِیۡنٍ ﴿۲۵﴾7 : 25 Ai tha: “Dilni ju të gjithë (nga këtu). Disa prej jush janë armiq të disave të tjerë. Në tokë do të keni qëndrim dhe mjete për një kohë të caktuar.”
- قَالَ فِیۡہَا تَحۡیَوۡنَ وَ فِیۡہَا تَمُوۡتُوۡنَ وَ مِنۡہَا تُخۡرَجُوۡنَ ﴿٪۲۶﴾7 : 26 Tha: “Në të do të jetoni, në të do të vdisni dhe prej saj do të nxirreni.”
- یٰبَنِیۡۤ اٰدَمَ قَدۡ اَنۡزَلۡنَا عَلَیۡکُمۡ لِبَاسًا یُّوَارِیۡ سَوۡاٰتِکُمۡ وَ رِیۡشًا ؕ وَ لِبَاسُ التَّقۡوٰی ۙ ذٰلِکَ خَیۡرٌ ؕ ذٰلِکَ مِنۡ اٰیٰتِ اللّٰہِ لَعَلَّہُمۡ یَذَّکَّرُوۡنَ ﴿۲۷﴾7 : 27 O bijtë e Ademit! Ne ju kemi zbritur veshje, që mbulon të turpshmet tuaja dhe është (edhe) për zbukurim. Dhe veshja e druajtjes (ndaj Zotit), ajo është më e mira! Këto janë disa nga shenjat e Allahut, që ju të mendoheni.Shpjegime
- یٰبَنِیۡۤ اٰدَمَ لَا یَفۡتِنَنَّکُمُ الشَّیۡطٰنُ کَمَاۤ اَخۡرَجَ اَبَوَیۡکُمۡ مِّنَ الۡجَنَّۃِ یَنۡزِعُ عَنۡہُمَا لِبَاسَہُمَا لِیُرِیَہُمَا سَوۡاٰتِہِمَا ؕ اِنَّہٗ یَرٰٮکُمۡ ہُوَ وَ قَبِیۡلُہٗ مِنۡ حَیۡثُ لَا تَرَوۡنَہُمۡ ؕ اِنَّا جَعَلۡنَا الشَّیٰطِیۡنَ اَوۡلِیَآءَ لِلَّذِیۡنَ لَا یُؤۡمِنُوۡنَ ﴿۲۸﴾7 : 28 O bijtë e Ademit! Kurrsesi të mos ju trazojë djalli siç i ka dëbuar prindërit tuaj prej xhenetit; ai ua rrëmbeu veshjet, që t’ua zbulojë të turpshmet e tyre; ai dhe klani i tij ju shohin nga atje, ku ju nuk i shihni dot. Sigurisht, Ne i kemi bërë djajtë miq të atyre që nuk besojnë.
- وَ اِذَا فَعَلُوۡا فَاحِشَۃً قَالُوۡا وَجَدۡنَا عَلَیۡہَاۤ اٰبَآءَنَا وَ اللّٰہُ اَمَرَنَا بِہَا ؕ قُلۡ اِنَّ اللّٰہَ لَا یَاۡمُرُ بِالۡفَحۡشَآءِ ؕ اَتَقُوۡلُوۡنَ عَلَی اللّٰہِ مَا لَا تَعۡلَمُوۡنَ ﴿۲۹﴾7 : 29 E kur bëjnë paturpësi, thonë: “Kemi parë etërit tanë (duke bërë) kështu dhe Allahu na e ka urdhëruar këtë.” Thuaju: Pa dyshim, Allahu nuk urdhëron paturpësinë. A thoni për Allahun atë që nuk e dini?!
- قُلۡ اَمَرَ رَبِّیۡ بِالۡقِسۡطِ ۟ وَ اَقِیۡمُوۡا وُجُوۡہَکُمۡ عِنۡدَ کُلِّ مَسۡجِدٍ وَّ ادۡعُوۡہُ مُخۡلِصِیۡنَ لَہُ الدِّیۡنَ ۬ؕ کَمَا بَدَاَکُمۡ تَعُوۡدُوۡنَ ﴿ؕ۳۰﴾7 : 30 Thuaju: Zoti im ka urdhëruar drejtësinë; në çdo xhami të drejtoni vëmendjen tuaj dhe t’i luteni Atij, duke ia përkushtuar besimin vetëm Atij. Siç ju ka krijuar Ai për herë të parë, (pas vdekjes) ashtu do të ktheheni.
- فَرِیۡقًا ہَدٰی وَ فَرِیۡقًا حَقَّ عَلَیۡہِمُ الضَّلٰلَۃُ ؕ اِنَّہُمُ اتَّخَذُوا الشَّیٰطِیۡنَ اَوۡلِیَآءَ مِنۡ دُوۡنِ اللّٰہِ وَ یَحۡسَبُوۡنَ اَنَّہُمۡ مُّہۡتَدُوۡنَ ﴿۳۱﴾7 : 31 Një grup Ai e udhëzoi, kurse grupi tjetër e meritoi humbjen. Vërtet, ata i morën djajtë për miq, duke e lënë Allahun, dhe mendojnë se janë të udhëzuar.
- یٰبَنِیۡۤ اٰدَمَ خُذُوۡا زِیۡنَتَکُمۡ عِنۡدَ کُلِّ مَسۡجِدٍ وَّ کُلُوۡا وَ اشۡرَبُوۡا وَ لَا تُسۡرِفُوۡا ۚ اِنَّہٗ لَا یُحِبُّ الۡمُسۡرِفِیۡنَ ﴿٪۳۲﴾7 : 32 O bijtë e Ademit! Merrni bukurinë tuaj (pra, veshjen e druajtjes ndaj Zotit) në çdo xhami. Hani e pini dhe mos e teproni. Sigurisht, Ai nuk i do tepruesit.Shpjegime
- قُلۡ مَنۡ حَرَّمَ زِیۡنَۃَ اللّٰہِ الَّتِیۡۤ اَخۡرَجَ لِعِبَادِہٖ وَ الطَّیِّبٰتِ مِنَ الرِّزۡقِ ؕ قُلۡ ہِیَ لِلَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا فِی الۡحَیٰوۃِ الدُّنۡیَا خَالِصَۃً یَّوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ ؕ کَذٰلِکَ نُفَصِّلُ الۡاٰیٰتِ لِقَوۡمٍ یَّعۡلَمُوۡنَ ﴿۳۳﴾7 : 33 Pyeti: Kush e ndaloi bukurinë e Allahut, që Ai ka nxjerrë për robërit e Tij, si dhe ushqimet e pastra?! Thuaju: Në këtë botë, këto janë për ata që besuan (dhe) Ditën e Kiametit (pra, në Ditën e Gjykimit) do të jenë veçanërisht për ta. Kështu Ne i shpjegojmë ajetet Tona për njerëzit që dinë.
- قُلۡ اِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الۡفَوَاحِشَ مَا ظَہَرَ مِنۡہَا وَ مَا بَطَنَ وَ الۡاِثۡمَ وَ الۡبَغۡیَ بِغَیۡرِ الۡحَقِّ وَ اَنۡ تُشۡرِکُوۡا بِاللّٰہِ مَا لَمۡ یُنَزِّلۡ بِہٖ سُلۡطٰنًا وَّ اَنۡ تَقُوۡلُوۡا عَلَی اللّٰہِ مَا لَا تَعۡلَمُوۡنَ ﴿۳۴﴾7 : 34 Thuaju: Zoti im ka ndaluar vetëm paturpësitë, edhe të dukshmet, edhe të fshehtat; mëkatin dhe rebelimin pa të drejtë dhe t’i sajoni Allahut ortak, për të cilin Ai nuk ka zbritur argument, dhe të thoni për Allahun diçka që nuk e dini.
- وَ لِکُلِّ اُمَّۃٍ اَجَلٌ ۚ فَاِذَا جَآءَ اَجَلُہُمۡ لَا یَسۡتَاۡخِرُوۡنَ سَاعَۃً وَّ لَا یَسۡتَقۡدِمُوۡنَ ﴿۳۵﴾7 : 35 Për çdo popull ka një afat. Kur vjen afati i tyre, ata nuk mund të kthehen mbrapa për asnjë çast, e as nuk mund të tejkalojnë.
- یٰبَنِیۡۤ اٰدَمَ اِمَّا یَاۡتِیَنَّکُمۡ رُسُلٌ مِّنۡکُمۡ یَقُصُّوۡنَ عَلَیۡکُمۡ اٰیٰتِیۡ ۙ فَمَنِ اتَّقٰی وَ اَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡہِمۡ وَ لَا ہُمۡ یَحۡزَنُوۡنَ ﴿۳۶﴾7 : 36 O bijtë e Ademit! Nëse vijnë të Dërguar nga gjiri juaj, që t’ju lexojnë ajetet e Mia, atëherë ata që druhen (nga Unë) dhe përmirësojnë veten, nuk do të kenë as frikë, e as nuk do të pikëllohen.Shpjegime
- وَ الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا وَ اسۡتَکۡبَرُوۡا عَنۡہَاۤ اُولٰٓئِکَ اَصۡحٰبُ النَّارِ ۚ ہُمۡ فِیۡہَا خٰلِدُوۡنَ ﴿۳۷﴾7 : 37 Ata që i quajtën gënjeshtra ajetet Tona dhe u treguan mendjemëdhenj ndaj tyre, janë banorë të zjarrit. Në të do të jetojnë për një kohë të gjatë.
- فَمَنۡ اَظۡلَمُ مِمَّنِ افۡتَرٰی عَلَی اللّٰہِ کَذِبًا اَوۡ کَذَّبَ بِاٰیٰتِہٖ ؕ اُولٰٓئِکَ یَنَالُہُمۡ نَصِیۡبُہُمۡ مِّنَ الۡکِتٰبِ ؕ حَتّٰۤی اِذَا جَآءَتۡہُمۡ رُسُلُنَا یَتَوَفَّوۡنَہُمۡ ۙ قَالُوۡۤا اَیۡنَ مَا کُنۡتُمۡ تَدۡعُوۡنَ مِنۡ دُوۡنِ اللّٰہِ ؕ قَالُوۡا ضَلُّوۡا عَنَّا وَ شَہِدُوۡا عَلٰۤی اَنۡفُسِہِمۡ اَنَّہُمۡ کَانُوۡا کٰفِرِیۡنَ ﴿۳۸﴾7 : 38 Kush mund të jetë më keqbërës sesa ai që shpif gënjeshtër mbi Allahun ose ai që i quan gënjeshtra ajetet e Tij?! Këta do t’i zërë fati i tyre sipas Librit. E kur t’u vijnë të dërguarit tanë për t’ua marrë shpirtin, do t’i pyesin: “Ku janë ata që u luteshit në vend të Allahut?” Ata do të thonë: “Na humbën!” Ata do të dëshmojnë kundër vetvetes që ishin mohues.
- قَالَ ادۡخُلُوۡا فِیۡۤ اُمَمٍ قَدۡ خَلَتۡ مِنۡ قَبۡلِکُمۡ مِّنَ الۡجِنِّ وَ الۡاِنۡسِ فِی النَّارِ ؕ کُلَّمَا دَخَلَتۡ اُمَّۃٌ لَّعَنَتۡ اُخۡتَہَا ؕ حَتّٰۤی اِذَا ادَّارَکُوۡا فِیۡہَا جَمِیۡعًا ۙ قَالَتۡ اُخۡرٰٮہُمۡ لِاُوۡلٰٮہُمۡ رَبَّنَا ہٰۤؤُلَآءِ اَضَلُّوۡنَا فَاٰتِہِمۡ عَذَابًا ضِعۡفًا مِّنَ النَّارِ ۬ؕ قَالَ لِکُلٍّ ضِعۡفٌ وَّ لٰکِنۡ لَّا تَعۡلَمُوۡنَ ﴿۳۹﴾7 : 39 (Atëherë) Ai do t’u thotë: Si popujt që ishin para jush nga xhindët dhe njerëzit, hyni edhe ju në zjarr! Sa herë që një popull do të hyjë në të, do të mallkojë të singjashmin e vet. Kur të gjithë do të grumbullohen aty, i mëvonshmi i tyre do të shprehë për të parin: “O Zoti ynë! Këta janë që na devijuan, andaj, ndëshkimin e zjarrit jepua dyfish!” Ai do t’i thotë: “I dyfishtë është për çdokënd, por ju nuk e dini.”
- وَ قَالَتۡ اُوۡلٰٮہُمۡ لِاُخۡرٰٮہُمۡ فَمَا کَانَ لَکُمۡ عَلَیۡنَا مِنۡ فَضۡلٍ فَذُوۡقُوا الۡعَذَابَ بِمَا کُنۡتُمۡ تَکۡسِبُوۡنَ ﴿٪۴۰﴾7 : 40 Dhe i pari i tyre do t’i thotë të mëvonshmit: “Nuk keni ndonjë epërsi mbi ne, andaj, shijojeni ndëshkimin për atë që keni punuar.”
- اِنَّ الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا وَ اسۡتَکۡبَرُوۡا عَنۡہَا لَا تُفَتَّحُ لَہُمۡ اَبۡوَابُ السَّمَآءِ وَ لَا یَدۡخُلُوۡنَ الۡجَنَّۃَ حَتّٰی یَلِجَ الۡجَمَلُ فِیۡ سَمِّ الۡخِیَاطِ ؕ وَ کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُجۡرِمِیۡنَ ﴿۴۱﴾7 : 41 Pa dyshim, ata që i quajtën gënjeshtra ajetet Tona dhe u treguan mendjemëdhenj ndaj tyre, nuk do t’u hapen portat e qiellit dhe ata nuk do të hyjnë në xhenet, derisa deveja të futet në vrimë të gjilpërës. Ne kështu i dënojmë fajtorët.
- لَہُمۡ مِّنۡ جَہَنَّمَ مِہَادٌ وَّ مِنۡ فَوۡقِہِمۡ غَوَاشٍ ؕ وَ کَذٰلِکَ نَجۡزِی الظّٰلِمِیۡنَ ﴿۴۲﴾7 : 42 Ata do të kenë një shtrat prej xhehenemit dhe sipër tyre mbulesa (ndëshkuese). Ne kështu i dënojmë të padrejtët.
- وَ الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَا نُکَلِّفُ نَفۡسًا اِلَّا وُسۡعَہَاۤ ۫ اُولٰٓئِکَ اَصۡحٰبُ الۡجَنَّۃِ ۚ ہُمۡ فِیۡہَا خٰلِدُوۡنَ ﴿۴۳﴾7 : 43 Dhe ata që besuan dhe bënë të mira, nuk do të ngarkojmë askënd prej tyre përtej kapacitetit të tij. Këta janë banorë të xhenetit. Në të do të jetojnë përgjithmonë.
- وَ نَزَعۡنَا مَا فِیۡ صُدُوۡرِہِمۡ مِّنۡ غِلٍّ تَجۡرِیۡ مِنۡ تَحۡتِہِمُ الۡاَنۡہٰرُ ۚ وَ قَالُوا الۡحَمۡدُ لِلّٰہِ الَّذِیۡ ہَدٰٮنَا لِہٰذَا ۟ وَ مَا کُنَّا لِنَہۡتَدِیَ لَوۡ لَاۤ اَنۡ ہَدٰٮنَا اللّٰہُ ۚ لَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِالۡحَقِّ ؕ وَ نُوۡدُوۡۤا اَنۡ تِلۡکُمُ الۡجَنَّۃُ اُوۡرِثۡتُمُوۡہَا بِمَا کُنۡتُمۡ تَعۡمَلُوۡنَ ﴿۴۴﴾7 : 44 Ne do t’ua heqim mëritë nga kraharorët e tyre; nën sundimin e tyre do të rrjedhin lumenj. Ata do të thonë: “Lavdia është e Allahut që na udhëzoi për këtë, ne vetë nuk do ta gjenim udhën, në qoftë se Allahu nuk do të na udhëzonte; pa dyshim, (neve na) erdhën të Dërguarit e Zotit tonë me të vërtetën.” Dhe ata do të njoftohen me zë: “Ky është xheneti që e trashëguat për atë që keni punuar!”
- وَ نَادٰۤی اَصۡحٰبُ الۡجَنَّۃِ اَصۡحٰبَ النَّارِ اَنۡ قَدۡ وَجَدۡنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَہَلۡ وَجَدۡتُّمۡ مَّا وَعَدَ رَبُّکُمۡ حَقًّا ؕ قَالُوۡا نَعَمۡ ۚ فَاَذَّنَ مُؤَذِّنٌۢ بَیۡنَہُمۡ اَنۡ لَّعۡنَۃُ اللّٰہِ عَلَی الظّٰلِمِیۡنَ ﴿ۙ۴۵﴾7 : 45 Banorët e xhenetit do t’i thërrasin ata të zjarrit: “Ne e gjetëm të vërtetë atë që Zoti ynë na premtoi. A e gjetët edhe ju të vërtetë atë që Zoti juaj ju premtoi?” Ata do të thonë: “Po.” Atëherë, një njoftues do të njoftojë mes tyre: Mallkimi i Allahut qoftë mbi keqbërësit,
- الَّذِیۡنَ یَصُدُّوۡنَ عَنۡ سَبِیۡلِ اللّٰہِ وَ یَبۡغُوۡنَہَا عِوَجًا ۚ وَ ہُمۡ بِالۡاٰخِرَۃِ کٰفِرُوۡنَ ﴿ۘ۴۶﴾7 : 46 të cilët pengojnë nga rruga e Allahut dhe tentojnë shtrembësi në të. Pikërisht këta e mohojnë ahiretin.
- وَ بَیۡنَہُمَا حِجَابٌ ۚ وَ عَلَی الۡاَعۡرَافِ رِجَالٌ یَّعۡرِفُوۡنَ کُلًّۢا بِسِیۡمٰہُمۡ ۚ وَ نَادَوۡا اَصۡحٰبَ الۡجَنَّۃِ اَنۡ سَلٰمٌ عَلَیۡکُمۡ ۟ لَمۡ یَدۡخُلُوۡہَا وَ ہُمۡ یَطۡمَعُوۡنَ ﴿۴۷﴾7 : 47 Midis tyre do të ketë një perde. Në lartësi do të ketë burra që njohin çdokënd nga shenjat e tij. Ata do t’i thërrasin banorët e xhenetit: “Paqja qoftë mbi ju!”, (e këta të fundit) pa hyrë ende në të, do ta shpresojnë (xhenetin).
- وَ اِذَا صُرِفَتۡ اَبۡصَارُہُمۡ تِلۡقَآءَ اَصۡحٰبِ النَّارِ ۙ قَالُوۡا رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا مَعَ الۡقَوۡمِ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿٪۴۸﴾7 : 48 E kur shikimi i tyre do t’u drejtohet banorëve të zjarrit, thonë: “O Zoti ynë! Mos na bëj nga njerëzit keqbërës!”
- وَ نَادٰۤی اَصۡحٰبُ الۡاَعۡرَافِ رِجَالًا یَّعۡرِفُوۡنَہُمۡ بِسِیۡمٰہُمۡ قَالُوۡا مَاۤ اَغۡنٰی عَنۡکُمۡ جَمۡعُکُمۡ وَ مَا کُنۡتُمۡ تَسۡتَکۡبِرُوۡنَ ﴿۴۹﴾7 : 49 Banorët e lartësive do të thërrasin (ca) burra, që i njohin nga shenjat e tyre, dhe do t’u thonë: “Nuk ju vlejtën as klani e as mendjemadhësia juaj!
- اَہٰۤؤُلَآءِ الَّذِیۡنَ اَقۡسَمۡتُمۡ لَا یَنَالُہُمُ اللّٰہُ بِرَحۡمَۃٍ ؕ اُدۡخُلُوا الۡجَنَّۃَ لَا خَوۡفٌ عَلَیۡکُمۡ وَ لَاۤ اَنۡتُمۡ تَحۡزَنُوۡنَ ﴿۵۰﴾7 : 50 A këta janë ata për të cilët betoheshit se Allahu nuk do të ketë mëshirë ndaj tyre?!” (O besimtarë!) Hyni në xhenet! Nuk do të keni as frikë dhe as nuk do të pikëlloheni.
- وَ نَادٰۤی اَصۡحٰبُ النَّارِ اَصۡحٰبَ الۡجَنَّۃِ اَنۡ اَفِیۡضُوۡا عَلَیۡنَا مِنَ الۡمَآءِ اَوۡ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّٰہُ ؕ قَالُوۡۤا اِنَّ اللّٰہَ حَرَّمَہُمَا عَلَی الۡکٰفِرِیۡنَ ﴿ۙ۵۱﴾7 : 51 Dhe banorët e zjarrit do t’i thërrasin banorët e xhenetit: “Derdhni edhe mbi ne pak ujë ose atë që ju ka dhënë Allahu.” Ata do t’u përgjigjen: Sigurisht, Allahu i ka ndaluar të dyja këto për mohuesit,
- الَّذِیۡنَ اتَّخَذُوۡا دِیۡنَہُمۡ لَہۡوًا وَّ لَعِبًا وَّ غَرَّتۡہُمُ الۡحَیٰوۃُ الدُّنۡیَا ۚ فَالۡیَوۡمَ نَنۡسٰہُمۡ کَمَا نَسُوۡا لِقَآءَ یَوۡمِہِمۡ ہٰذَا ۙ وَ مَا کَانُوۡا بِاٰیٰتِنَا یَجۡحَدُوۡنَ ﴿۵۲﴾7 : 52 (për ata) të cilët e morën besimin e tyre si dëfrim dhe lojë, dhe ata i mashtroi jeta e kësaj bote. Andaj, sot edhe Ne do t’i harrojmë ata, ashtu siç ata e harruan takimin e kësaj dite të tyre dhe sepse ata i mohonin ajetet Tona.
- وَ لَقَدۡ جِئۡنٰہُمۡ بِکِتٰبٍ فَصَّلۡنٰہُ عَلٰی عِلۡمٍ ہُدًی وَّ رَحۡمَۃً لِّقَوۡمٍ یُّؤۡمِنُوۡنَ ﴿۵۳﴾7 : 53 Sigurisht, Ne u sollëm një Libër, që e shtjelluam mbi bazën e dijes (dhe që) ishte udhëzim dhe mëshirë për njerëzit që besojnë.
- ہَلۡ یَنۡظُرُوۡنَ اِلَّا تَاۡوِیۡلَہٗ ؕ یَوۡمَ یَاۡتِیۡ تَاۡوِیۡلُہٗ یَقُوۡلُ الَّذِیۡنَ نَسُوۡہُ مِنۡ قَبۡلُ قَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِالۡحَقِّ ۚ فَہَلۡ لَّنَا مِنۡ شُفَعَآءَ فَیَشۡفَعُوۡا لَنَاۤ اَوۡ نُرَدُّ فَنَعۡمَلَ غَیۡرَ الَّذِیۡ کُنَّا نَعۡمَلُ ؕ قَدۡ خَسِرُوۡۤا اَنۡفُسَہُمۡ وَ ضَلَّ عَنۡہُمۡ مَّا کَانُوۡا یَفۡتَرُوۡنَ ﴿٪۵۴﴾7 : 54 Vallë, veç interpretimin e tij po e presin ata?! Ditën kur do të vijë interpretimi i tij, ata që e kishin harruar këtë (Libër) deri më parë, do të thonë: “Të Dërguarit e Zotit tonë përnjëmend kishin ardhur me të vërtetën, andaj, a kemi ndërmjetësues, që të ndërmjetësojnë për ne, ose a mund të kthehemi që të veprojmë ndryshe nga ajo që kemi vepruar?” Sigurisht, ata vetveten e çuan në humbje dhe u iku gjithë ajo që trillonin.
- اِنَّ رَبَّکُمُ اللّٰہُ الَّذِیۡ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضَ فِیۡ سِتَّۃِ اَیَّامٍ ثُمَّ اسۡتَوٰی عَلَی الۡعَرۡشِ ۟ یُغۡشِی الَّیۡلَ النَّہَارَ یَطۡلُبُہٗ حَثِیۡثًا ۙ وَّ الشَّمۡسَ وَ الۡقَمَرَ وَ النُّجُوۡمَ مُسَخَّرٰتٍۭ بِاَمۡرِہٖ ؕ اَلَا لَہُ الۡخَلۡقُ وَ الۡاَمۡرُ ؕ تَبٰرَکَ اللّٰہُ رَبُّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۵۵﴾7 : 55 Pa dyshim, Zoti juaj, Allahu është Ai që krijoi qiejt dhe tokën në gjashtë ditë, më pas u vendos në Arsh. Ai e mbulon ditën me natën; (dita) e kërkon atë nxitimthi. (Ai krijoi) diellin, hënën dhe yjet, të nënshtruara me urdhrin e Tij. Dëgjoni! Atij i takon edhe krijimi, edhe sundimi. Zotëruesi i bekimeve është Allahu, Zoti i botëve.Shpjegime
- اُدۡعُوۡا رَبَّکُمۡ تَضَرُّعًا وَّ خُفۡیَۃً ؕ اِنَّہٗ لَا یُحِبُّ الۡمُعۡتَدِیۡنَ ﴿ۚ۵۶﴾7 : 56 Lutjuni Zotit tuaj me përulësi dhe fshehtësi. Sigurisht, Ai nuk i do ata që e teprojnë.
- وَ لَا تُفۡسِدُوۡا فِی الۡاَرۡضِ بَعۡدَ اِصۡلَاحِہَا وَ ادۡعُوۡہُ خَوۡفًا وَّ طَمَعًا ؕ اِنَّ رَحۡمَتَ اللّٰہِ قَرِیۡبٌ مِّنَ الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۵۷﴾7 : 57 Mos bëni çrregullime në tokë pas rregullimit të saj dhe lutjuni Atij me frikë dhe shpresë. Sigurisht, mëshira e Allahut është afër mirëbërësve.Shpjegime
- وَ ہُوَ الَّذِیۡ یُرۡسِلُ الرِّیٰحَ بُشۡرًۢا بَیۡنَ یَدَیۡ رَحۡمَتِہٖ ؕ حَتّٰۤی اِذَاۤ اَقَلَّتۡ سَحَابًا ثِقَالًا سُقۡنٰہُ لِبَلَدٍ مَّیِّتٍ فَاَنۡزَلۡنَا بِہِ الۡمَآءَ فَاَخۡرَجۡنَا بِہٖ مِنۡ کُلِّ الثَّمَرٰتِ ؕ کَذٰلِکَ نُخۡرِجُ الۡمَوۡتٰی لَعَلَّکُمۡ تَذَکَّرُوۡنَ ﴿۵۸﴾7 : 58 Është Ai që dërgon erërat si lajmëmira përpara mëshirës së Tij. Kur ato mbartin re të ngarkuara, Ne i shpiem drejt një toke të vdekur, lëshojmë ujë prej tyre dhe nxjerrim përmes tij (pra, përmes ujit) gjithfarë frutash. Kështu i nxjerrim të vdekurit (duke i ringjallur), që ju të reflektoni.Shpjegime
- وَ الۡبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخۡرُجُ نَبَاتُہٗ بِاِذۡنِ رَبِّہٖ ۚ وَ الَّذِیۡ خَبُثَ لَا یَخۡرُجُ اِلَّا نَکِدًا ؕ کَذٰلِکَ نُصَرِّفُ الۡاٰیٰتِ لِقَوۡمٍ یَّشۡکُرُوۡنَ ﴿٪۵۹﴾7 : 59 Toka e mirë nxjerr bimësinë e saj me lejen e Zotit të vet, kurse ajo që është e papastër, nuk nxjerr asgjë, përveç gjërave të pavlera. Ne kështu i përsërisim shenjat për njerëzit që falënderojnë.
- لَقَدۡ اَرۡسَلۡنَا نُوۡحًا اِلٰی قَوۡمِہٖ فَقَالَ یٰقَوۡمِ اعۡبُدُوا اللّٰہَ مَا لَکُمۡ مِّنۡ اِلٰہٍ غَیۡرُہٗ ؕ اِنِّیۡۤ اَخَافُ عَلَیۡکُمۡ عَذَابَ یَوۡمٍ عَظِیۡمٍ ﴿۶۰﴾7 : 60 Sigurisht, kemi dërguar Nuhun te populli i tij. Ai tha: “O populli im! Adhuroni Allahun; nuk keni ndonjë të adhurueshëm tjetër përveç Atij. Njëmend, unë druaj për ndëshkimin e një dite të rëndë mbi ju.”
- قَالَ الۡمَلَاُ مِنۡ قَوۡمِہٖۤ اِنَّا لَنَرٰٮکَ فِیۡ ضَلٰلٍ مُّبِیۡنٍ ﴿۶۱﴾7 : 61 Prijësit e popullit të tij thanë: “(Kurse) ne me gjithëmend ty të shohim në humbje të qartë!”
- قَالَ یٰقَوۡمِ لَیۡسَ بِیۡ ضَلٰلَۃٌ وَّ لٰکِنِّیۡ رَسُوۡلٌ مِّنۡ رَّبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۶۲﴾7 : 62 Ai tha: “O populli im! Nuk jam unë në humbje, përkundrazi, jam i dërguar nga Zoti i botëve.
- اُبَلِّغُکُمۡ رِسٰلٰتِ رَبِّیۡ وَ اَنۡصَحُ لَکُمۡ وَ اَعۡلَمُ مِنَ اللّٰہِ مَا لَا تَعۡلَمُوۡنَ ﴿۶۳﴾7 : 63 Ju përcjell mesazhet e Zotit tim, ju këshilloj dhe di prej Allahut atë që ju nuk e dini.
- اَوَ عَجِبۡتُمۡ اَنۡ جَآءَکُمۡ ذِکۡرٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ عَلٰی رَجُلٍ مِّنۡکُمۡ لِیُنۡذِرَکُمۡ وَ لِتَتَّقُوۡا وَ لَعَلَّکُمۡ تُرۡحَمُوۡنَ ﴿۶۴﴾7 : 64 A u çuditët se përse ju ka ardhur një këshillë prej Zotit tuaj, që (u zbrit) mbi një burrë nga gjiri juaj, që t’ju alarmojë, që ju të keni druajtje dhe që ndoshta të mëshiroheni?!”
- فَکَذَّبُوۡہُ فَاَنۡجَیۡنٰہُ وَ الَّذِیۡنَ مَعَہٗ فِی الۡفُلۡکِ وَ اَغۡرَقۡنَا الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا ؕ اِنَّہُمۡ کَانُوۡا قَوۡمًا عَمِیۡنَ ﴿٪۶۵﴾7 : 65 Ata e quajtën gënjeshtar. Andaj, Ne e shpëtuam atë, si dhe ata që ishin me të në arkë, kurse ata që i quajtën gënjeshtra ajetet Tona, i fundosëm. Sigurisht, ata ishin një popull i verbër.
- وَ اِلٰی عَادٍ اَخَاہُمۡ ہُوۡدًا ؕ قَالَ یٰقَوۡمِ اعۡبُدُوا اللّٰہَ مَا لَکُمۡ مِّنۡ اِلٰہٍ غَیۡرُہٗ ؕ اَفَلَا تَتَّقُوۡنَ ﴿۶۶﴾7 : 66 Dhe tek adët (dërguam) vëllain e tyre, Hudin. Ai tha: “O populli im! Adhuroni Allahun, nuk keni të adhurueshëm tjetër përveç Atij. A nuk druheni?!”Shpjegime
- قَالَ الۡمَلَاُ الَّذِیۡنَ کَفَرُوۡا مِنۡ قَوۡمِہٖۤ اِنَّا لَنَرٰٮکَ فِیۡ سَفَاہَۃٍ وَّ اِنَّا لَنَظُنُّکَ مِنَ الۡکٰذِبِیۡنَ ﴿۶۷﴾7 : 67 Prijësit që mohuan nga populli i tij, thanë: “Pa dyshim, ne ty të shohim të pamend dhe mendojmë se je nga gënjeshtarët.”
- قَالَ یٰقَوۡمِ لَیۡسَ بِیۡ سَفَاہَۃٌ وَّ لٰکِنِّیۡ رَسُوۡلٌ مِّنۡ رَّبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۶۸﴾7 : 68 Ai tha: “O populli im! Unë nuk jam i pamend, përkundrazi, jam i dërguar nga Zoti i botëve.
- اُبَلِّغُکُمۡ رِسٰلٰتِ رَبِّیۡ وَ اَنَا لَکُمۡ نَاصِحٌ اَمِیۡنٌ ﴿۶۹﴾7 : 69 Ju përcjell mesazhet e Zotit tim dhe jam për ju një këshilltar i besueshëm.
- اَوَ عَجِبۡتُمۡ اَنۡ جَآءَکُمۡ ذِکۡرٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ عَلٰی رَجُلٍ مِّنۡکُمۡ لِیُنۡذِرَکُمۡ ؕ وَ اذۡکُرُوۡۤا اِذۡ جَعَلَکُمۡ خُلَفَآءَ مِنۡۢ بَعۡدِ قَوۡمِ نُوۡحٍ وَّ زَادَکُمۡ فِی الۡخَلۡقِ بَصۜۡطَۃً ۚ فَاذۡکُرُوۡۤا اٰلَآءَ اللّٰہِ لَعَلَّکُمۡ تُفۡلِحُوۡنَ ﴿۷۰﴾7 : 70 A u çuditët se përse ju ka ardhur një këshillë prej Zotit tuaj, që (u zbrit) mbi një burrë nga gjiri juaj, që t’ju alarmojë?! Dhe kujtojeni kur Ai ju bëri mëkëmbës pas popullit të Nuhut dhe jua shtoi shumë lindshmërinë. Ndaj, kujtojini bekimet e Allahut, që të keni sukses.”
- قَالُوۡۤا اَجِئۡتَنَا لِنَعۡبُدَ اللّٰہَ وَحۡدَہٗ وَ نَذَرَ مَا کَانَ یَعۡبُدُ اٰبَآؤُنَا ۚ فَاۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَاۤ اِنۡ کُنۡتَ مِنَ الصّٰدِقِیۡنَ ﴿۷۱﴾7 : 71 Ata thanë: “A erdhe që ne ta adhurojmë Allahun e Vetëm e t’i lëmë ata që baballarët tanë i adhuronin?! Na sill pra atë, nga e cila na alarmon, po qe se je ndër të vërtetët!”
- قَالَ قَدۡ وَقَعَ عَلَیۡکُمۡ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ رِجۡسٌ وَّ غَضَبٌ ؕ اَتُجَادِلُوۡنَنِیۡ فِیۡۤ اَسۡمَآءٍ سَمَّیۡتُمُوۡہَاۤ اَنۡتُمۡ وَ اٰبَآؤُکُمۡ مَّا نَزَّلَ اللّٰہُ بِہَا مِنۡ سُلۡطٰنٍ ؕ فَانۡتَظِرُوۡۤا اِنِّیۡ مَعَکُمۡ مِّنَ الۡمُنۡتَظِرِیۡنَ ﴿۷۲﴾7 : 72 Ai tha: “Tashmë ranë mbi ju nga Zoti juaj ndyrësi dhe ndëshkim. A po grindeni me mua për ca emra që i keni emërtuar ju dhe baballarët tuaj, për të cilët Allahu nuk zbriti asnjë argument?! Prisni pra, edhe unë po pres me ju.”
- فَاَنۡجَیۡنٰہُ وَ الَّذِیۡنَ مَعَہٗ بِرَحۡمَۃٍ مِّنَّا وَ قَطَعۡنَا دَابِرَ الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا وَ مَا کَانُوۡا مُؤۡمِنِیۡنَ ﴿٪۷۳﴾7 : 73 Prandaj, Ne, përmes mëshirës Sonë e shpëtuam atë, si dhe ata që ishin me të dhe ua këputëm rrënjën atyre që i quajtën gënjeshtra ajetet Tona. Ata nuk do të bëheshin besimtarë.
- وَ اِلٰی ثَمُوۡدَ اَخَاہُمۡ صٰلِحًا ۘ قَالَ یٰقَوۡمِ اعۡبُدُوا اللّٰہَ مَا لَکُمۡ مِّنۡ اِلٰہٍ غَیۡرُہٗ ؕ قَدۡ جَآءَتۡکُمۡ بَیِّنَۃٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ ؕ ہٰذِہٖ نَاقَۃُ اللّٰہِ لَکُمۡ اٰیَۃً فَذَرُوۡہَا تَاۡکُلۡ فِیۡۤ اَرۡضِ اللّٰہِ وَ لَا تَمَسُّوۡہَا بِسُوۡٓءٍ فَیَاۡخُذَکُمۡ عَذَابٌ اَلِیۡمٌ ﴿۷۴﴾7 : 74 Dhe te themudët (dërguam) vëllain e tyre, Salihun. Ai tha: “O populli im! Adhuroni Allahun, nuk keni të adhurueshëm tjetër përveç Atij. Tashmë ju ka ardhur një provë e qartë nga Zoti juaj. Kjo është deveja e Allahut, një shenjë për ju, andaj, lëreni atë të ushqehet në tokën e Allahut dhe mos e prekni me të keqe, sepse do t’ju zërë një ndëshkim i dhimbshëm.Shpjegime
- وَ اذۡکُرُوۡۤا اِذۡ جَعَلَکُمۡ خُلَفَآءَ مِنۡۢ بَعۡدِ عَادٍ وَّ بَوَّاَکُمۡ فِی الۡاَرۡضِ تَتَّخِذُوۡنَ مِنۡ سُہُوۡلِہَا قُصُوۡرًا وَّ تَنۡحِتُوۡنَ الۡجِبَالَ بُیُوۡتًا ۚ فَاذۡکُرُوۡۤا اٰلَآءَ اللّٰہِ وَ لَا تَعۡثَوۡا فِی الۡاَرۡضِ مُفۡسِدِیۡنَ ﴿۷۵﴾7 : 75 Dhe kujtojeni kur Ai ju bëri mëkëmbës pas adëve dhe ju populloi në tokë. Ju ndërtonit kështjella nëpër fushat e saj dhe gdhendnit malet për të bërë shtëpi. Andaj, kujtojini bekimet e Allahut dhe mos bëni trazira në tokë si çrregullues.”
- قَالَ الۡمَلَاُ الَّذِیۡنَ اسۡتَکۡبَرُوۡا مِنۡ قَوۡمِہٖ لِلَّذِیۡنَ اسۡتُضۡعِفُوۡا لِمَنۡ اٰمَنَ مِنۡہُمۡ اَتَعۡلَمُوۡنَ اَنَّ صٰلِحًا مُّرۡسَلٌ مِّنۡ رَّبِّہٖ ؕ قَالُوۡۤا اِنَّا بِمَاۤ اُرۡسِلَ بِہٖ مُؤۡمِنُوۡنَ ﴿۷۶﴾7 : 76 Prijësit e popullit të tij që ishin mendjemëdhenj, u thanë atyre që mendonin se ishin të dobët, pra besimtarëve: “A keni dijeninë që Salihu është i dërguar nga Zoti i tij?” Ata u thanë: “Ne pa dyshim që e besojmë atë (mesazh), me të cilin ai ka ardhur.”
- قَالَ الَّذِیۡنَ اسۡتَکۡبَرُوۡۤا اِنَّا بِالَّذِیۡۤ اٰمَنۡتُمۡ بِہٖ کٰفِرُوۡنَ ﴿۷۷﴾7 : 77 Mendjemëdhenjtë thanë: “Ne pa dyshim që e mohojmë atë që besuat ju.”
- فَعَقَرُوا النَّاقَۃَ وَ عَتَوۡا عَنۡ اَمۡرِ رَبِّہِمۡ وَ قَالُوۡا یٰصٰلِحُ ائۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَاۤ اِنۡ کُنۡتَ مِنَ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۷۸﴾7 : 78 Ata ia prenë këmbët devesë (për ta therur), e kundërshtuan urdhrin e Zotit të tyre dhe thanë: “O Salih! Sille atë nga e cila na alarmon, po qe se je ndër të Dërguarit.”
- فَاَخَذَتۡہُمُ الرَّجۡفَۃُ فَاَصۡبَحُوۡا فِیۡ دَارِہِمۡ جٰثِمِیۡنَ ﴿۷۹﴾7 : 79 Ata i zuri një tërmet i rëndë, dhe mbetën përmbys në shtëpitë e tyre.
- فَتَوَلّٰی عَنۡہُمۡ وَ قَالَ یٰقَوۡمِ لَقَدۡ اَبۡلَغۡتُکُمۡ رِسَالَۃَ رَبِّیۡ وَ نَصَحۡتُ لَکُمۡ وَ لٰکِنۡ لَّا تُحِبُّوۡنَ النّٰصِحِیۡنَ ﴿۸۰﴾7 : 80 (Salihu) u kthye nga ata dhe tha: “O populli im! Unë jua dhashë mesazhin e Zotit tim dhe ju këshillova, por ju nuk i doni këshilltarët.”
- وَ لُوۡطًا اِذۡ قَالَ لِقَوۡمِہٖۤ اَتَاۡتُوۡنَ الۡفَاحِشَۃَ مَا سَبَقَکُمۡ بِہَا مِنۡ اَحَدٍ مِّنَ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۸۱﴾7 : 81 Dhe (e dërguam edhe) Lutin, kur ai i tha popullit të tij: “A bëni paturpësinë që nuk e ka bërë askush më parë në botë?!Shpjegime
- اِنَّکُمۡ لَتَاۡتُوۡنَ الرِّجَالَ شَہۡوَۃً مِّنۡ دُوۡنِ النِّسَآءِ ؕ بَلۡ اَنۡتُمۡ قَوۡمٌ مُّسۡرِفُوۡنَ ﴿۸۲﴾7 : 82 Ju shkoni me burrat për epshe, në vend të grave. Madje, jeni një popull i shthurur.”
- وَ مَا کَانَ جَوَابَ قَوۡمِہٖۤ اِلَّاۤ اَنۡ قَالُوۡۤا اَخۡرِجُوۡہُمۡ مِّنۡ قَرۡیَتِکُمۡ ۚ اِنَّہُمۡ اُنَاسٌ یَّتَطَہَّرُوۡنَ ﴿۸۳﴾7 : 83 Populli i tij nuk kishte përgjigje, veçse të thoshin: “Dëbojini këta nga fshati juaj; po bëhen njerëz të pastër!”
- فَاَنۡجَیۡنٰہُ وَ اَہۡلَہٗۤ اِلَّا امۡرَاَتَہٗ ۫ۖ کَانَتۡ مِنَ الۡغٰبِرِیۡنَ ﴿۸۴﴾7 : 84 Andaj, Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij, përveç gruas së tij. Ajo ishte me ata që mbetën mbrapa.
- وَ اَمۡطَرۡنَا عَلَیۡہِمۡ مَّطَرًا ؕ فَانۡظُرۡ کَیۡفَ کَانَ عَاقِبَۃُ الۡمُجۡرِمِیۡنَ ﴿٪۸۵﴾7 : 85 Dhe lëshuam mbi ta një shi. Shiko se si ishte fundi i fajtorëve!
- وَ اِلٰی مَدۡیَنَ اَخَاہُمۡ شُعَیۡبًا ؕ قَالَ یٰقَوۡمِ اعۡبُدُوا اللّٰہَ مَا لَکُمۡ مِّنۡ اِلٰہٍ غَیۡرُہٗ ؕ قَدۡ جَآءَتۡکُمۡ بَیِّنَۃٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ فَاَوۡفُوا الۡکَیۡلَ وَ الۡمِیۡزَانَ وَ لَا تَبۡخَسُوا النَّاسَ اَشۡیَآءَہُمۡ وَ لَا تُفۡسِدُوۡا فِی الۡاَرۡضِ بَعۡدَ اِصۡلَاحِہَا ؕ ذٰلِکُمۡ خَیۡرٌ لَّکُمۡ اِنۡ کُنۡتُمۡ مُّؤۡمِنِیۡنَ ﴿ۚ۸۶﴾7 : 86 Dhe te Medjeni (dërguam) vëllain e tyre, Shuajbin. Ai tha: “O populli im! Adhuroni Allahun, nuk keni të adhurueshëm tjetër përveç Atij. Juve ju ka ardhur provë e qartë nga Zoti juaj. Andaj, përmbushni masën dhe peshën, mos u pakësoni njerëzve gjërat e tyre dhe mos bëni çrregullim në tokë pas përmirësimit të saj. Kjo është më mirë për ju, nëse jeni besimtarë.Shpjegime
- وَ لَا تَقۡعُدُوۡا بِکُلِّ صِرَاطٍ تُوۡعِدُوۡنَ وَ تَصُدُّوۡنَ عَنۡ سَبِیۡلِ اللّٰہِ مَنۡ اٰمَنَ بِہٖ وَ تَبۡغُوۡنَہَا عِوَجًا ۚ وَ اذۡکُرُوۡۤا اِذۡ کُنۡتُمۡ قَلِیۡلًا فَکَثَّرَکُمۡ ۪ وَ انۡظُرُوۡا کَیۡفَ کَانَ عَاقِبَۃُ الۡمُفۡسِدِیۡنَ ﴿۸۷﴾7 : 87 Mos u ulni në çdo rrugë, duke e kërcënuar dhe duke e penguar nga rruga e Allahut atë që besoi në Të, duke dashur shtrembësi në këtë (rrugë). Kujtojeni kur ju ishit të paktë dhe Ai ju shtoi. Dhe shihni se si ishte fundi i çrregulluesve.
- وَ اِنۡ کَانَ طَآئِفَۃٌ مِّنۡکُمۡ اٰمَنُوۡا بِالَّذِیۡۤ اُرۡسِلۡتُ بِہٖ وَ طَآئِفَۃٌ لَّمۡ یُؤۡمِنُوۡا فَاصۡبِرُوۡا حَتّٰی یَحۡکُمَ اللّٰہُ بَیۡنَنَا ۚ وَ ہُوَ خَیۡرُ الۡحٰکِمِیۡنَ ﴿۸۸﴾7 : 88 Nëse një grup prej jush e besoi atë, me të cilën kam ardhur dhe një grup tjetër nuk e besoi, duroni derisa Allahu të gjykojë mes nesh. Ai është Gjykatësi më i mirë.”
- قَالَ الۡمَلَاُ الَّذِیۡنَ اسۡتَکۡبَرُوۡا مِنۡ قَوۡمِہٖ لَنُخۡرِجَنَّکَ یٰشُعَیۡبُ وَ الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا مَعَکَ مِنۡ قَرۡیَتِنَاۤ اَوۡ لَتَعُوۡدُنَّ فِیۡ مِلَّتِنَا ؕ قَالَ اَوَ لَوۡ کُنَّا کٰرِہِیۡنَ ﴿۟۸۹﴾7 : 89 Prijësit e popullit të tij që ishin mendjemëdhenj, thanë: “O Shuajb, ne përnjëmend do të të dëbojmë nga fshati ynë ty dhe ata që besuan me ty, ose ju duhet të ktheheni në grupin tonë.” Ai tha: “Vallë, edhe kur ne e urrejmë (këtë)?!
- قَدِ افۡتَرَیۡنَا عَلَی اللّٰہِ کَذِبًا اِنۡ عُدۡنَا فِیۡ مِلَّتِکُمۡ بَعۡدَ اِذۡ نَجّٰنَا اللّٰہُ مِنۡہَا ؕ وَ مَا یَکُوۡنُ لَنَاۤ اَنۡ نَّعُوۡدَ فِیۡہَاۤ اِلَّاۤ اَنۡ یَّشَآءَ اللّٰہُ رَبُّنَا ؕ وَسِعَ رَبُّنَا کُلَّ شَیۡءٍ عِلۡمًا ؕ عَلَی اللّٰہِ تَوَکَّلۡنَا ؕ رَبَّنَا افۡتَحۡ بَیۡنَنَا وَ بَیۡنَ قَوۡمِنَا بِالۡحَقِّ وَ اَنۡتَ خَیۡرُ الۡفٰتِحِیۡنَ ﴿۹۰﴾7 : 90 Po u kthyem në grupin tuaj pasi na ka shpëtuar Allahu prej tij, pa dyshim do të trillonim gënjeshtër mbi Allahun. Nuk është e mundur për ne që të kthehemi në të, përveçse nëse dëshiron Allahu, Zoti ynë. Zoti ynë përfshin çdo gjë me dije. Allahut i mbështetemi ne. O Zoti ynë! Vendos me drejtësi midis nesh e popullit tonë dhe Ti je më i miri për të vendosur.”
- وَ قَالَ الۡمَلَاُ الَّذِیۡنَ کَفَرُوۡا مِنۡ قَوۡمِہٖ لَئِنِ اتَّبَعۡتُمۡ شُعَیۡبًا اِنَّکُمۡ اِذًا لَّخٰسِرُوۡنَ ﴿۹۱﴾7 : 91 Prijësit e popullit të tij që mohuan, u thanë: “Po e ndoqët Shuajbin, do të jeni humbës.”
- فَاَخَذَتۡہُمُ الرَّجۡفَۃُ فَاَصۡبَحُوۡا فِیۡ دَارِہِمۡ جٰثِمِیۡنَ ﴿ۚۖۛ۹۲﴾7 : 92 Atëherë, ata i zuri tërmeti dhe ata mbetën përmbys nëpër shtëpitë e tyre.
- الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا شُعَیۡبًا کَاَنۡ لَّمۡ یَغۡنَوۡا فِیۡہَا ۚۛ اَلَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا شُعَیۡبًا کَانُوۡا ہُمُ الۡخٰسِرِیۡنَ ﴿۹۳﴾7 : 93 Ata që e quajtën gënjeshtar Shuajbin, u bënë sikur nuk kishin jetuar në atë (vend). Ata që e quajtën gënjeshtar Shuajbin, dolën humbës.
- فَتَوَلّٰی عَنۡہُمۡ وَ قَالَ یٰقَوۡمِ لَقَدۡ اَبۡلَغۡتُکُمۡ رِسٰلٰتِ رَبِّیۡ وَ نَصَحۡتُ لَکُمۡ ۚ فَکَیۡفَ اٰسٰی عَلٰی قَوۡمٍ کٰفِرِیۡنَ ﴿٪۹۴﴾7 : 94 Ai u shmang nga ata dhe tha: “O populli im! Jua kam kumtuar mesazhet e Zotit tim dhe ju kam këshilluar. E si mund të pikëllohem për një popull mohues?!”
- وَ مَاۤ اَرۡسَلۡنَا فِیۡ قَرۡیَۃٍ مِّنۡ نَّبِیٍّ اِلَّاۤ اَخَذۡنَاۤ اَہۡلَہَا بِالۡبَاۡسَآءِ وَ الضَّرَّآءِ لَعَلَّہُمۡ یَضَّرَّعُوۡنَ ﴿۹۵﴾7 : 95 Në çdo qytet ku dërguam ndonjë profet, i kapëm banorët e tij me anë të skamjes dhe vështirësisë, që ata të përgjërohen.
- ثُمَّ بَدَّلۡنَا مَکَانَ السَّیِّئَۃِ الۡحَسَنَۃَ حَتّٰی عَفَوۡا وَّ قَالُوۡا قَدۡ مَسَّ اٰبَآءَنَا الضَّرَّآءُ وَ السَّرَّآءُ فَاَخَذۡنٰہُمۡ بَغۡتَۃً وَّ ہُمۡ لَا یَشۡعُرُوۡنَ ﴿۹۶﴾7 : 96 Më pas e ndërruam të keqen me të mirën, derisa ata shmangën (këtë) dhe thanë: “(Edhe) etërit tanë i preku skamja dhe kamja”, atëherë i zumë befas, kur ata nuk ishin të ndërgjegjshëm.
- وَ لَوۡ اَنَّ اَہۡلَ الۡقُرٰۤی اٰمَنُوۡا وَ اتَّقَوۡا لَفَتَحۡنَا عَلَیۡہِمۡ بَرَکٰتٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَ الۡاَرۡضِ وَ لٰکِنۡ کَذَّبُوۡا فَاَخَذۡنٰہُمۡ بِمَا کَانُوۡا یَکۡسِبُوۡنَ ﴿۹۷﴾7 : 97 Sikur banorët e qyteteve të besonin e të druheshin (ndaj Nesh), patjetër do t’u çelnim bekime prej qiellit dhe tokës, por ata mohuan, andaj, i kapëm për shkak të asaj që bënin.
- اَفَاَمِنَ اَہۡلُ الۡقُرٰۤی اَنۡ یَّاۡتِیَہُمۡ بَاۡسُنَا بَیَاتًا وَّ ہُمۡ نَآئِمُوۡنَ ﴿ؕ۹۸﴾7 : 98 A janë të sigurt banorët e qyteteve që atyre nuk do t’u vijë ndëshkimi Ynë gjatë natës kur ata flenë?!
- اَوَ اَمِنَ اَہۡلُ الۡقُرٰۤی اَنۡ یَّاۡتِیَہُمۡ بَاۡسُنَا ضُحًی وَّ ہُمۡ یَلۡعَبُوۡنَ ﴿۹۹﴾7 : 99 Ose, a janë të sigurt banorët e qyteteve që nuk do t’u vijë ndëshkimi Ynë gjatë ditës kur ata dëfrehen?!
- اَفَاَمِنُوۡا مَکۡرَ اللّٰہِ ۚ فَلَا یَاۡمَنُ مَکۡرَ اللّٰہِ اِلَّا الۡقَوۡمُ الۡخٰسِرُوۡنَ ﴿٪۱۰۰﴾7 : 100 Pra, a janë të sigurt ata nga strategjia e Allahut? Përveç popullit humbës, askush nuk rri i sigurt përballë strategjisë së Allahut.
- اَوَ لَمۡ یَہۡدِ لِلَّذِیۡنَ یَرِثُوۡنَ الۡاَرۡضَ مِنۡۢ بَعۡدِ اَہۡلِہَاۤ اَنۡ لَّوۡ نَشَآءُ اَصَبۡنٰہُمۡ بِذُنُوۡبِہِمۡ ۚ وَ نَطۡبَعُ عَلٰی قُلُوۡبِہِمۡ فَہُمۡ لَا یَسۡمَعُوۡنَ ﴿۱۰۱﴾7 : 101 A nuk morën mësim ata që trashëguan tokën pas banorëve të saj (të mëparshëm), të cilët për mëkatet e tyre, po të duam Ne, do t’i ndëshkojmë dhe do t’ua vulosim zemrat, më pas, ata nuk do të marrin vesh asgjë?!
- تِلۡکَ الۡقُرٰی نَقُصُّ عَلَیۡکَ مِنۡ اَنۡۢبَآئِہَا ۚ وَ لَقَدۡ جَآءَتۡہُمۡ رُسُلُہُمۡ بِالۡبَیِّنٰتِ ۚ فَمَا کَانُوۡا لِیُؤۡمِنُوۡا بِمَا کَذَّبُوۡا مِنۡ قَبۡلُ ؕ کَذٰلِکَ یَطۡبَعُ اللّٰہُ عَلٰی قُلُوۡبِ الۡکٰفِرِیۡنَ ﴿۱۰۲﴾7 : 102 Këto janë qytetet, lajmet e të cilave Ne t’i rrëfejmë ty. Sigurisht, të Dërguarit e tyre u erdhën me shenjat e qarta, por ata nuk arritën t’i besonin, për shkak se (i) quajtën gënjeshtarë (Profetët e tjerë edhe) më parë. Kështu Allahu ua vulos zemrat mohuesve.
- وَ مَا وَجَدۡنَا لِاَکۡثَرِہِمۡ مِّنۡ عَہۡدٍ ۚ وَ اِنۡ وَّجَدۡنَاۤ اَکۡثَرَہُمۡ لَفٰسِقِیۡنَ ﴿۱۰۳﴾7 : 103 Shumicën e tyre nuk i gjetëm të besës. Shumicën e tyre i gjetëm të ligj.
- ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۡۢ بَعۡدِہِمۡ مُّوۡسٰی بِاٰیٰتِنَاۤ اِلٰی فِرۡعَوۡنَ وَ مَلَا۠ئِہٖ فَظَلَمُوۡا بِہَا ۚ فَانۡظُرۡ کَیۡفَ کَانَ عَاقِبَۃُ الۡمُفۡسِدِیۡنَ ﴿۱۰۴﴾7 : 104 Pas tyre dërguam Musain me shenjat Tona drejt Faraonit dhe prijësve të tij. Ata u bënë padrejtësi atyre (shenjave). Shih pra, se si ishte fundi i çrregulluesve.
- وَ قَالَ مُوۡسٰی یٰفِرۡعَوۡنُ اِنِّیۡ رَسُوۡلٌ مِّنۡ رَّبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۱۰۵﴾ۙ7 : 105 Musai tha: “O Faraon! Unë sigurisht jam i Dërguar nga Zoti i botëve.
- حَقِیۡقٌ عَلٰۤی اَنۡ لَّاۤ اَقُوۡلَ عَلَی اللّٰہِ اِلَّا الۡحَقَّ ؕ قَدۡ جِئۡتُکُمۡ بِبَیِّنَۃٍ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ فَاَرۡسِلۡ مَعِیَ بَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ ﴿۱۰۶﴾ؕ7 : 106 Kam për detyrë të mos flas për Allahun asgjë tjetër përveç së vërtetës. Ju kam ardhur me një shenjë të qartë nga Zoti juaj, andaj, nisi me mua bijtë e Izraelit.”
- قَالَ اِنۡ کُنۡتَ جِئۡتَ بِاٰیَۃٍ فَاۡتِ بِہَاۤ اِنۡ کُنۡتَ مِنَ الصّٰدِقِیۡنَ ﴿۱۰۷﴾7 : 107 Ai tha: “Nëse ke ardhur me ndonjë shenjë, paraqite, po qe se je i vërtetë.”
- فَاَلۡقٰی عَصَاہُ فَاِذَا ہِیَ ثُعۡبَانٌ مُّبِیۡنٌ ﴿۱۰۸﴾ۚۖ7 : 108 Atëherë ai hodhi shkopin e tij, që u bë papritmas gjarpër i madh, i dukshëm.
- وَّ نَزَعَ یَدَہٗ فَاِذَا ہِیَ بَیۡضَآءُ لِلنّٰظِرِیۡنَ ﴿۱۰۹﴾٪7 : 109 Dhe nxori dorën e tij, që sakaq ishte e bardhë për shikuesit.Shpjegime
- قَالَ الۡمَلَاُ مِنۡ قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ اِنَّ ہٰذَا لَسٰحِرٌ عَلِیۡمٌ ﴿۱۱۰﴾ۙ7 : 110 Prijësit e popullit të Faraonit thanë: “Ky përnjëmend qenka mjeshtër magjistar.
- یُّرِیۡدُ اَنۡ یُّخۡرِجَکُمۡ مِّنۡ اَرۡضِکُمۡ ۚ فَمَا ذَا تَاۡمُرُوۡنَ ﴿۱۱۱﴾7 : 111 Ai do që t’ju dëbojë nga toka juaj.” Atëherë (Faraoni tha): “Çfarë po (më) këshilloni ju?”
- قَالُوۡۤا اَرۡجِہۡ وَ اَخَاہُ وَ اَرۡسِلۡ فِی الۡمَدَآئِنِ حٰشِرِیۡنَ ﴿۱۱۲﴾ۙ7 : 112 Ata thanë: “Lëshoji një afat këtij dhe vëllait të tij dhe dërgo tubuesit nëpër qytete,
- یَاۡتُوۡکَ بِکُلِّ سٰحِرٍ عَلِیۡمٍ ﴿۱۱۳﴾7 : 113 që të të sjellin çdo mjeshtër magjistar.”
- وَ جَآءَ السَّحَرَۃُ فِرۡعَوۡنَ قَالُوۡۤا اِنَّ لَنَا لَاَجۡرًا اِنۡ کُنَّا نَحۡنُ الۡغٰلِبِیۡنَ ﴿۱۱۴﴾7 : 114 Dhe erdhën magjistarët te Faraoni. Thanë: “Me siguri do të kemi shpërblim, në qoftë se ne dalim mundës.”
- قَالَ نَعَمۡ وَ اِنَّکُمۡ لَمِنَ الۡمُقَرَّبِیۡنَ ﴿۱۱۵﴾7 : 115 Ai tha: “Po, madje do të bëheni edhe ndër të afërmit.”
- قَالُوۡا یٰمُوۡسٰۤی اِمَّاۤ اَنۡ تُلۡقِیَ وَ اِمَّاۤ اَنۡ نَّکُوۡنَ نَحۡنُ الۡمُلۡقِیۡنَ ﴿۱۱۶﴾7 : 116 Ata thanë: “O Musa! Ose hidh ti, ose të hedhim ne.”
- قَالَ اَلۡقُوۡا ۚ فَلَمَّاۤ اَلۡقَوۡا سَحَرُوۡۤا اَعۡیُنَ النَّاسِ وَ اسۡتَرۡہَبُوۡہُمۡ وَ جَآءُوۡ بِسِحۡرٍ عَظِیۡمٍ ﴿۱۱۷﴾7 : 117 (Musai) tha: “Hidhni!” E kur ata hodhën, i magjepsën sytë e njerëzve, i trembën dhe bënë një magji të madhe.
- وَ اَوۡحَیۡنَاۤ اِلٰی مُوۡسٰۤی اَنۡ اَلۡقِ عَصَاکَ ۚ فَاِذَا ہِیَ تَلۡقَفُ مَا یَاۡفِکُوۡنَ ﴿۱۱۸﴾ۚ7 : 118 Dhe Ne i shpallëm Musait: “Hidhe shkopin tënd!” Dhe ai (shkop) menjëherë filloi t’i gëlltiste gjithçka që ata kishin sajuar.Shpjegime
- فَوَقَعَ الۡحَقُّ وَ بَطَلَ مَا کَانُوۡا یَعۡمَلُوۡنَ ﴿۱۱۹﴾ۚ7 : 119 Pra, u vendos e vërteta dhe ajo që ata bënin, doli e rreme.
- فَغُلِبُوۡا ہُنَالِکَ وَ انۡقَلَبُوۡا صٰغِرِیۡنَ ﴿۱۲۰﴾ۚ7 : 120 Këtu ata u mundën dhe dolën të poshtëruar.
- وَ اُلۡقِیَ السَّحَرَۃُ سٰجِدِیۡنَ ﴿۱۲۱﴾ۚۖ7 : 121 Dhe magjistarët ranë në sexhde.
- قَالُوۡۤا اٰمَنَّا بِرَبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۱۲۲﴾ۙ7 : 122 Thanë: “Besuam në Zotin e botëve,
- رَبِّ مُوۡسٰی وَ ہٰرُوۡنَ ﴿۱۲۳﴾7 : 123 Zotin e Musait dhe të Harunit.”
- قَالَ فِرۡعَوۡنُ اٰمَنۡتُمۡ بِہٖ قَبۡلَ اَنۡ اٰذَنَ لَکُمۡ ۚ اِنَّ ہٰذَا لَمَکۡرٌ مَّکَرۡتُمُوۡہُ فِی الۡمَدِیۡنَۃِ لِتُخۡرِجُوۡا مِنۡہَاۤ اَہۡلَہَا ۚ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُوۡنَ ﴿۱۲۴﴾7 : 124 Faraoni tha: “A e besuat përpara se unë t’ju lejoj?! Kjo pa dyshim është një intrigë që keni intriguar në qytet, që t’i nxirrni banorët prej tij. Do të mësoni së shpejti.
- لَاُقَطِّعَنَّ اَیۡدِیَکُمۡ وَ اَرۡجُلَکُمۡ مِّنۡ خِلَافٍ ثُمَّ لَاُصَلِّبَنَّکُمۡ اَجۡمَعِیۡنَ ﴿۱۲۵﴾7 : 125 Unë përnjëmend do t’ju pres duart dhe këmbët të anëve të ndryshme, më pas do t’ju kryqëzoj të gjithë ju!”
- قَالُوۡۤا اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا مُنۡقَلِبُوۡنَ ﴿۱۲۶﴾ۚ7 : 126 Ata thanë: “Sigurisht, ne te Zoti ynë do të kthehemi.
- وَ مَا تَنۡقِمُ مِنَّاۤ اِلَّاۤ اَنۡ اٰمَنَّا بِاٰیٰتِ رَبِّنَا لَمَّا جَآءَتۡنَا ؕ رَبَّنَاۤ اَفۡرِغۡ عَلَیۡنَا صَبۡرًا وَّ تَوَفَّنَا مُسۡلِمِیۡنَ ﴿۱۲۷﴾٪7 : 127 Dhe ti na qorton vetëm sepse kemi besuar shenjat e Zotit tonë, kur ato na erdhën! O Zoti ynë! Jepna durimin dhe jepna vdekje kur jemi të nënshtruar!”Shpjegime
- وَ قَالَ الۡمَلَاُ مِنۡ قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ اَتَذَرُ مُوۡسٰی وَ قَوۡمَہٗ لِیُفۡسِدُوۡا فِی الۡاَرۡضِ وَ یَذَرَکَ وَ اٰلِہَتَکَ ؕ قَالَ سَنُقَتِّلُ اَبۡنَآءَہُمۡ وَ نَسۡتَحۡیٖ نِسَآءَہُمۡ ۚ وَ اِنَّا فَوۡقَہُمۡ قٰہِرُوۡنَ ﴿۱۲۸﴾7 : 128 Prijësit nga populli i Faraonit thanë: “A do t’i lësh të lirë Musain dhe popullin e tij që të bëjnë çrregullime në tokë dhe të të braktisin ty dhe zotat e tu?” Ai u tha: “Ne do t’i vrasim keqas bijtë e tyre, kurse gratë e tyre do t’i mbajmë gjallë; dhe ne sigurisht jemi të plotfuqishëm mbi ta.”
- قَالَ مُوۡسٰی لِقَوۡمِہِ اسۡتَعِیۡنُوۡا بِاللّٰہِ وَ اصۡبِرُوۡا ۚ اِنَّ الۡاَرۡضَ لِلّٰہِ ۟ۙ یُوۡرِثُہَا مَنۡ یَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِہٖ ؕ وَ الۡعَاقِبَۃُ لِلۡمُتَّقِیۡنَ ﴿۱۲۹﴾7 : 129 Musai i tha popullit të tij: “Kërkojini ndihmë Allahut dhe duroni! Toka pa dyshim është e Allahut. Ai ia trashëgon kujt të dojë nga robërit e Tij. Përfundimi u takon të druajturve (ndaj Zotit).”
- قَالُوۡۤا اُوۡذِیۡنَا مِنۡ قَبۡلِ اَنۡ تَاۡتِیَنَا وَ مِنۡۢ بَعۡدِ مَا جِئۡتَنَا ؕ قَالَ عَسٰی رَبُّکُمۡ اَنۡ یُّہۡلِکَ عَدُوَّکُمۡ وَ یَسۡتَخۡلِفَکُمۡ فِی الۡاَرۡضِ فَیَنۡظُرَ کَیۡفَ تَعۡمَلُوۡنَ ﴿۱۳۰﴾٪7 : 130 Ata thanë: “Ne u lënduam edhe para se të vije ti, edhe pasi na erdhe.” (Musai) tha: “Mundet që Zoti juaj ta shkatërrojë armikun tuaj, do t’ju bëjë trashëgimtarë në tokë dhe më pas të shohë se si do të veproni ju.”Shpjegime
- وَ لَقَدۡ اَخَذۡنَاۤ اٰلَ فِرۡعَوۡنَ بِالسِّنِیۡنَ وَ نَقۡصٍ مِّنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّہُمۡ یَذَّکَّرُوۡنَ ﴿۱۳۱﴾7 : 131 Dhe Ne e zumë popullin e Faraonit me thatësira dhe me humbje të frutave, që ata të kuptonin.
- فَاِذَا جَآءَتۡہُمُ الۡحَسَنَۃُ قَالُوۡا لَنَا ہٰذِہٖ ۚ وَ اِنۡ تُصِبۡہُمۡ سَیِّئَۃٌ یَّطَّیَّرُوۡا بِمُوۡسٰی وَ مَنۡ مَّعَہٗ ؕ اَلَاۤ اِنَّمَا طٰٓئِرُہُمۡ عِنۡدَ اللّٰہِ وَ لٰکِنَّ اَکۡثَرَہُمۡ لَا یَعۡلَمُوۡنَ ﴿۱۳۲﴾7 : 132 Kur atyre u vinte mirësia, thoshin: “është e jona”, e kur i godiste ndonjë e keqe, i quanin Musain dhe shokët e tij si ogurkëqij. Dëgjoni! Oguri i tyre i keq është tek Allahu, por shumica prej tyre nuk e dinë!
- وَ قَالُوۡا مَہۡمَا تَاۡتِنَا بِہٖ مِنۡ اٰیَۃٍ لِّتَسۡحَرَنَا بِہَا ۙ فَمَا نَحۡنُ لَکَ بِمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۱۳۳﴾7 : 133 Ata thanë: “Çfarëdo shenje të na sjellësh për të na magjepsur, ne nuk kemi për të të besuar ty.”
- فَاَرۡسَلۡنَا عَلَیۡہِمُ الطُّوۡفَانَ وَ الۡجَرَادَ وَ الۡقُمَّلَ وَ الضَّفَادِعَ وَ الدَّمَ اٰیٰتٍ مُّفَصَّلٰتٍ ۟ فَاسۡتَکۡبَرُوۡا وَ کَانُوۡا قَوۡمًا مُّجۡرِمِیۡنَ ﴿۱۳۴﴾7 : 134 Atëherë, Ne dërguam përmbi ta shtrëngatën, karkalecat, morrat, bretkosat dhe gjakun si shenja më vete. Prapë ata u treguan mendjemëdhenj dhe ata ishin popull fajtor.Shpjegime
- وَ لَمَّا وَقَعَ عَلَیۡہِمُ الرِّجۡزُ قَالُوۡا یٰمُوۡسَی ادۡعُ لَنَا رَبَّکَ بِمَا عَہِدَ عِنۡدَکَ ۚ لَئِنۡ کَشَفۡتَ عَنَّا الرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَکَ وَ لَنُرۡسِلَنَّ مَعَکَ بَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ ﴿۱۳۵﴾ۚ7 : 135 Kur atyre u binte ndëshkimi, thoshin: “O Musa! Lutju Zotit tënd për ne, në saje të premtimit që Ai të ka bërë ty; nëse na e largon ndëshkimin, patjetër do të të besojmë dhe do t’i nisim bijtë e Izraelit me ty.”
- فَلَمَّا کَشَفۡنَا عَنۡہُمُ الرِّجۡزَ اِلٰۤی اَجَلٍ ہُمۡ بٰلِغُوۡہُ اِذَا ہُمۡ یَنۡکُثُوۡنَ ﴿۱۳۶﴾7 : 136 E kur e larguam ndëshkimin prej tyre për një afat që ishte i caktuar për ta, ata e shkelën premtimin.
- فَانۡتَقَمۡنَا مِنۡہُمۡ فَاَغۡرَقۡنٰہُمۡ فِی الۡیَمِّ بِاَنَّہُمۡ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا وَ کَانُوۡا عَنۡہَا غٰفِلِیۡنَ ﴿۱۳۷﴾7 : 137 Atëherë Ne u hakmorëm me ta. I fundosëm në det sepse ata i quajtën gënjeshtra shenjat Tona dhe ishin shpërfillës ndaj tyre.
- وَ اَوۡرَثۡنَا الۡقَوۡمَ الَّذِیۡنَ کَانُوۡا یُسۡتَضۡعَفُوۡنَ مَشَارِقَ الۡاَرۡضِ وَ مَغَارِبَہَا الَّتِیۡ بٰرَکۡنَا فِیۡہَا ؕ وَ تَمَّتۡ کَلِمَتُ رَبِّکَ الۡحُسۡنٰی عَلٰی بَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ ۬ۙ بِمَا صَبَرُوۡا ؕ وَ دَمَّرۡنَا مَا کَانَ یَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَ قَوۡمُہٗ وَ مَا کَانُوۡا یَعۡرِشُوۡنَ ﴿۱۳۸﴾7 : 138 Dhe popullit që cilësohej i dobët, Ne ia trashëguam pjesët lindore të tokës dhe ato perëndimore të saj, të cilat i kishim bekuar. U përmbushën fjalët e bukura të Zotit tënd ndaj bijve të Izraelit, për shkak se ata duruan dhe Ne e shkatërruam atë që bënin Faraoni dhe populli i tij, si dhe kullat që ata ndërtonin.Shpjegime
- وَ جٰوَزۡنَا بِبَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ الۡبَحۡرَ فَاَتَوۡا عَلٰی قَوۡمٍ یَّعۡکُفُوۡنَ عَلٰۤی اَصۡنَامٍ لَّہُمۡ ۚ قَالُوۡا یٰمُوۡسَی اجۡعَلۡ لَّنَاۤ اِلٰـہًا کَمَا لَہُمۡ اٰلِـہَۃٌ ؕ قَالَ اِنَّکُمۡ قَوۡمٌ تَجۡہَلُوۡنَ ﴿۱۳۹﴾7 : 139 Dhe i çuam bijtë e Izraelit matanë detit. Ata kaluan pranë një populli që rrinin përpara idhujve të tyre (duke i adhuruar). Ata thanë: “O Musa! Bëj edhe për ne një zot, sikurse këta kanë zota.” Ai tha: “Jeni një popull injorant!”
- اِنَّ ہٰۤؤُلَآءِ مُتَبَّرٌ مَّا ہُمۡ فِیۡہِ وَ بٰطِلٌ مَّا کَانُوۡا یَعۡمَلُوۡنَ ﴿۱۴۰﴾7 : 140 Gjendja në të cilën ata janë është shkatërrim dhe puna që bëjnë ata është e kotë.
- قَالَ اَغَیۡرَ اللّٰہِ اَبۡغِیۡکُمۡ اِلٰـہًا وَّ ہُوَ فَضَّلَکُمۡ عَلَی الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۱۴۱﴾7 : 141 Ai tha: “A të kërkoj ndonjë zot tjetër përveç Allahut për ju, edhe pse është Ai që ju ka dhënë epërsi mbi botët?!”
- وَ اِذۡ اَنۡجَیۡنٰکُمۡ مِّنۡ اٰلِ فِرۡعَوۡنَ یَسُوۡمُوۡنَکُمۡ سُوۡٓءَ الۡعَذَابِ ۚ یُقَتِّلُوۡنَ اَبۡنَآءَکُمۡ وَ یَسۡتَحۡیُوۡنَ نِسَآءَکُمۡ ؕ وَ فِیۡ ذٰلِکُمۡ بَلَآءٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ عَظِیۡمٌ ﴿۱۴۲﴾٪7 : 142 Dhe (kujtojeni) kur ju shpëtuam nga populli i Faraonit, të cilët ju sfilitnin me ndëshkim të keq, vrisnin bijtë tuaj, kurse gratë tuaja i mbanin gjallë. Kjo ishte një sprovë shumë e madhe nga Zoti juaj.
- وَ وٰعَدۡنَا مُوۡسٰی ثَلٰثِیۡنَ لَیۡلَۃً وَّ اَتۡمَمۡنٰہَا بِعَشۡرٍ فَتَمَّ مِیۡقَاتُ رَبِّہٖۤ اَرۡبَعِیۡنَ لَیۡلَۃً ۚ وَ قَالَ مُوۡسٰی لِاَخِیۡہِ ہٰرُوۡنَ اخۡلُفۡنِیۡ فِیۡ قَوۡمِیۡ وَ اَصۡلِحۡ وَ لَا تَتَّبِعۡ سَبِیۡلَ الۡمُفۡسِدِیۡنَ ﴿۱۴۳﴾7 : 143 Dhe Ne i premtuam Musait tridhjetë net dhe i përsosëm ato me dhjetë (të tjera), kështu, u përsos caktimi i Zotit të tij për dyzet net. Musai i tha vëllait të tij, Harunit: “Më zëvendëso te populli im, përmirëso dhe mos ndiq rrugën e çrregulluesve.”
- وَ لَمَّا جَآءَ مُوۡسٰی لِمِیۡقَاتِنَا وَ کَلَّمَہٗ رَبُّہٗ ۙ قَالَ رَبِّ اَرِنِیۡۤ اَنۡظُرۡ اِلَیۡکَ ؕ قَالَ لَنۡ تَرٰٮنِیۡ وَ لٰکِنِ انۡظُرۡ اِلَی الۡجَبَلِ فَاِنِ اسۡتَقَرَّ مَکَانَہٗ فَسَوۡفَ تَرٰٮنِیۡ ۚ فَلَمَّا تَجَلّٰی رَبُّہٗ لِلۡجَبَلِ جَعَلَہٗ دَکًّا وَّ خَرَّ مُوۡسٰی صَعِقًا ۚ فَلَمَّاۤ اَفَاقَ قَالَ سُبۡحٰنَکَ تُبۡتُ اِلَیۡکَ وَ اَنَا اَوَّلُ الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۱۴۴﴾7 : 144 Kur Musai erdhi në kohën që e kishim caktuar dhe i foli Zoti i tij, ai tha: “O Zoti im! Dukmu që unë të Të shoh.” (Zoti) tha: “Nuk mund të Më shohësh Mua, por shikoje malin; nëse ai qëndron në vendin e vet, atëherë edhe ti do të më shohësh Mua.” E kur Zoti i Tij iu manifestua malit, Ai e bëri copë-copë, dhe Musai ra pa ndjenja. Kur e mori veten, tha: “I Shenjtë je Ti; vij i penduar drejt Teje dhe Jam i pari i besimtarëve.”Shpjegime
- قَالَ یٰمُوۡسٰۤی اِنِّی اصۡطَفَیۡتُکَ عَلَی النَّاسِ بِرِسٰلٰتِیۡ وَ بِکَلَامِیۡ ۫ۖ فَخُذۡ مَاۤ اٰتَیۡتُکَ وَ کُنۡ مِّنَ الشّٰکِرِیۡنَ ﴿۱۴۵﴾7 : 145 Ai tha: O Musa! Unë të kam dhënë epërsi mbi të gjithë njerëzit përmes mesazheve të Mia dhe fjalës Sime. Andaj, mbaje atë që të kam dhënë dhe bëhu ndër mirënjohësit.
- وَ کَتَبۡنَا لَہٗ فِی الۡاَلۡوَاحِ مِنۡ کُلِّ شَیۡءٍ مَّوۡعِظَۃً وَّ تَفۡصِیۡلًا لِّکُلِّ شَیۡءٍ ۚ فَخُذۡہَا بِقُوَّۃٍ وَّ اۡمُرۡ قَوۡمَکَ یَاۡخُذُوۡا بِاَحۡسَنِہَا ؕ سَاُورِیۡکُمۡ دَارَ الۡفٰسِقِیۡنَ ﴿۱۴۶﴾7 : 146 Dhe Ne i kemi shkruar çdo gjë në pllaka si këshillë dhe shpjegim për çdo gjë. Andaj, mbaje fuqishëm dhe urdhëro popullin tënd që të mbajnë më të mirën e saj. Së shpejti do t’ju tregoj (edhe) shtëpinë e të pabindurve.
- سَاَصۡرِفُ عَنۡ اٰیٰتِیَ الَّذِیۡنَ یَتَکَبَّرُوۡنَ فِی الۡاَرۡضِ بِغَیۡرِ الۡحَقِّ ؕ وَ اِنۡ یَّرَوۡا کُلَّ اٰیَۃٍ لَّا یُؤۡمِنُوۡا بِہَا ۚ وَ اِنۡ یَّرَوۡا سَبِیۡلَ الرُّشۡدِ لَا یَتَّخِذُوۡہُ سَبِیۡلًا ۚ وَ اِنۡ یَّرَوۡا سَبِیۡلَ الۡغَیِّ یَتَّخِذُوۡہُ سَبِیۡلًا ؕ ذٰلِکَ بِاَنَّہُمۡ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا وَ کَانُوۡا عَنۡہَا غٰفِلِیۡنَ ﴿۱۴۷﴾7 : 147 Ata që bëhen mendjemëdhenj në tokë pa të drejtë, Unë do t’i largoj nga shenjat e Mia. Edhe sikur të shohin çdo shenjë, nuk do ta besojnë atë. Nëse shohin rrugën e drejtë, nuk e marrin atë si rrugë. E nëse shohin rrugën e shtrembër, atë e marrin si rrugë. Kjo ndodh për shkak se ata i quajtën gënjeshtra shenjat Tona dhe i shpërfillnin.
- وَ الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا وَ لِقَآءِ الۡاٰخِرَۃِ حَبِطَتۡ اَعۡمَالُہُمۡ ؕ ہَلۡ یُجۡزَوۡنَ اِلَّا مَا کَانُوۡا یَعۡمَلُوۡنَ ﴿۱۴۸﴾٪7 : 148 Ata që i quajtën gënjeshtra shenjat Tona si dhe takimin e ahiretit, veprat e tyre dështuan. A nuk do të shpërblehen ata vetëm për atë çka bënin?!
- وَ اتَّخَذَ قَوۡمُ مُوۡسٰی مِنۡۢ بَعۡدِہٖ مِنۡ حُلِیِّہِمۡ عِجۡلًا جَسَدًا لَّہٗ خُوَارٌ ؕ اَلَمۡ یَرَوۡا اَنَّہٗ لَا یُکَلِّمُہُمۡ وَ لَا یَہۡدِیۡہِمۡ سَبِیۡلًا ۘ اِتَّخَذُوۡہُ وَ کَانُوۡا ظٰلِمِیۡنَ ﴿۱۴۹﴾7 : 149 Prapa tij, populli i Musait, prej stolive të tyre morën (për adhurim) një viç, një trup (të pajetë) që pëlliste. A nuk e panë se ai as nuk u fliste e as nuk u tregonte udhë?! Ata e morën (për Zot) dhe ishin të padrejtë.
- وَ لَمَّا سُقِطَ فِیۡۤ اَیۡدِیۡہِمۡ وَ رَاَوۡا اَنَّہُمۡ قَدۡ ضَلُّوۡا ۙ قَالُوۡا لَئِنۡ لَّمۡ یَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَ یَغۡفِرۡ لَنَا لَنَکُوۡنَنَّ مِنَ الۡخٰسِرِیۡنَ ﴿۱۵۰﴾7 : 150 E kur ranë të penduar dhe panë që ishin të humbur, thanë: “Nëse nuk na mëshiron Zoti ynë dhe nëse nuk na fal Ai, ne me siguri do të jemi humbës.”
- وَ لَمَّا رَجَعَ مُوۡسٰۤی اِلٰی قَوۡمِہٖ غَضۡبَانَ اَسِفًا ۙ قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُوۡنِیۡ مِنۡۢ بَعۡدِیۡ ۚ اَعَجِلۡتُمۡ اَمۡرَ رَبِّکُمۡ ۚ وَ اَلۡقَی الۡاَلۡوَاحَ وَ اَخَذَ بِرَاۡسِ اَخِیۡہِ یَجُرُّہٗۤ اِلَیۡہِ ؕ قَالَ ابۡنَ اُمَّ اِنَّ الۡقَوۡمَ اسۡتَضۡعَفُوۡنِیۡ وَ کَادُوۡا یَقۡتُلُوۡنَنِیۡ ۫ۖ فَلَا تُشۡمِتۡ بِیَ الۡاَعۡدَآءَ وَ لَا تَجۡعَلۡنِیۡ مَعَ الۡقَوۡمِ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿۱۵۱﴾7 : 151 Kur Musai u kthye te populli i tij, i zemëruar dhe i pikëlluar, tha: “Sa keq më keni përfaqësuar prapa meje! A nxituat në lidhje me porosinë e Zotit tuaj?!” Ai i hodhi (përtokë) pllakat dhe e kapi vëllain e tij për koke, duke e tërhequr nga vetja. (Vëllai) i tha: “O bir i nënës sime! Populli më bëri të pafuqishëm dhe gati do të më vriste, andaj, mos më bëj shkak të talljes së armiqve dhe mos më llogarit me popullin keqbërës.”Shpjegime
- قَالَ رَبِّ اغۡفِرۡ لِیۡ وَ لِاَخِیۡ وَ اَدۡخِلۡنَا فِیۡ رَحۡمَتِکَ ۫ۖ وَ اَنۡتَ اَرۡحَمُ الرّٰحِمِیۡنَ ﴿۱۵۲﴾٪7 : 152 (Musai) tha: “O Zoti im! Më fal mua dhe vëllain tim dhe na prano në mëshirën Tënde. Ti je më i mëshirshmi nga të gjithë mëshiruesit.”
- اِنَّ الَّذِیۡنَ اتَّخَذُوا الۡعِجۡلَ سَیَنَالُہُمۡ غَضَبٌ مِّنۡ رَّبِّہِمۡ وَ ذِلَّۃٌ فِی الۡحَیٰوۃِ الدُّنۡیَا ؕ وَ کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُفۡتَرِیۡنَ ﴿۱۵۳﴾7 : 153 Sigurisht, ata që morën viçin (për Zot), do t’i zërë zemërimi prej Zotit të tyre, si dhe poshtërimi në jetën e kësaj bote. Ne kështu i shpërblejmë shpifësit!
- وَ الَّذِیۡنَ عَمِلُوا السَّیِّاٰتِ ثُمَّ تَابُوۡا مِنۡۢ بَعۡدِہَا وَ اٰمَنُوۡۤا ۫ اِنَّ رَبَّکَ مِنۡۢ بَعۡدِہَا لَغَفُوۡرٌ رَّحِیۡمٌ ﴿۱۵۴﴾7 : 154 Ata që bënë të këqija dhe pas kësaj u penduan dhe besuan, Zoti yt (edhe) pas kësaj është shumë Falës, shumë Mëshirëbërës.
- وَ لَمَّا سَکَتَ عَنۡ مُّوۡسَی الۡغَضَبُ اَخَذَ الۡاَلۡوَاحَ ۚۖ وَ فِیۡ نُسۡخَتِہَا ہُدًی وَّ رَحۡمَۃٌ لِّلَّذِیۡنَ ہُمۡ لِرَبِّہِمۡ یَرۡہَبُوۡنَ ﴿۱۵۵﴾7 : 155 Kur Musait i kaloi zemërimi, i mori pllakat. Në shënimet e tyre kishte udhëzim dhe mëshirë për ata që i frikësoheshin Zotit të tyre.
- وَ اخۡتَارَ مُوۡسٰی قَوۡمَہٗ سَبۡعِیۡنَ رَجُلًا لِّمِیۡقَاتِنَا ۚ فَلَمَّاۤ اَخَذَتۡہُمُ الرَّجۡفَۃُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ اَہۡلَکۡتَہُمۡ مِّنۡ قَبۡلُ وَ اِیَّایَ ؕ اَتُہۡلِکُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَہَآءُ مِنَّا ۚ اِنۡ ہِیَ اِلَّا فِتۡنَتُکَ ؕ تُضِلُّ بِہَا مَنۡ تَشَآءُ وَ تَہۡدِیۡ مَنۡ تَشَآءُ ؕ اَنۡتَ وَلِیُّنَا فَاغۡفِرۡ لَنَا وَ ارۡحَمۡنَا وَ اَنۡتَ خَیۡرُ الۡغٰفِرِیۡنَ ﴿۱۵۶﴾7 : 156 Musai zgjodhi shtatëdhjetë burra nga populli i tij për kohën e caktuar nga Ne. E kur ata i zuri tërmeti, ai tha: “O Zoti im! Po të doje, do t’i shkatërroje ata dhe mua që përpara. A do të na shkatërrosh për shkak të asaj që bënë mendjelehtët prej nesh? Pa dyshim, kjo është vetëm një sprovë nga Ti. Përmes kësaj Ti devijon kë të duash dhe udhëzon kë të duash. Ti je Miku ynë! Andaj, na fal dhe na mëshiro dhe Ti je Falësi më i mirë!
- وَ اکۡتُبۡ لَنَا فِیۡ ہٰذِہِ الدُّنۡیَا حَسَنَۃً وَّ فِی الۡاٰخِرَۃِ اِنَّا ہُدۡنَاۤ اِلَیۡکَ ؕ قَالَ عَذَابِیۡۤ اُصِیۡبُ بِہٖ مَنۡ اَشَآءُ ۚ وَ رَحۡمَتِیۡ وَسِعَتۡ کُلَّ شَیۡءٍ ؕ فَسَاَکۡتُبُہَا لِلَّذِیۡنَ یَتَّقُوۡنَ وَ یُؤۡتُوۡنَ الزَّکٰوۃَ وَ الَّذِیۡنَ ہُمۡ بِاٰیٰتِنَا یُؤۡمِنُوۡنَ ﴿۱۵۷﴾ۚ7 : 157 Dhe na shëno mirësi edhe në këtë botë, edhe në ahiret. Ne te Ti kemi ardhur (duke u penduar).” (Zoti) tha: Kë të dua Unë e godas me ndëshkimin Tim, kurse mëshira Ime përfshin çdo gjë, andaj, atë do ta caktoj (në veçanti) për ata që druhen (ndaj Meje), japin zekatin dhe që i besojnë shenjat Tona.
- اَلَّذِیۡنَ یَتَّبِعُوۡنَ الرَّسُوۡلَ النَّبِیَّ الۡاُمِّیَّ الَّذِیۡ یَجِدُوۡنَہٗ مَکۡتُوۡبًا عِنۡدَہُمۡ فِی التَّوۡرٰٮۃِ وَ الۡاِنۡجِیۡلِ ۫ یَاۡمُرُہُمۡ بِالۡمَعۡرُوۡفِ وَ یَنۡہٰہُمۡ عَنِ الۡمُنۡکَرِ وَ یُحِلُّ لَہُمُ الطَّیِّبٰتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیۡہِمُ الۡخَبٰٓئِثَ وَ یَضَعُ عَنۡہُمۡ اِصۡرَہُمۡ وَ الۡاَغۡلٰلَ الَّتِیۡ کَانَتۡ عَلَیۡہِمۡ ؕ فَالَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا بِہٖ وَ عَزَّرُوۡہُ وَ نَصَرُوۡہُ وَ اتَّبَعُوا النُّوۡرَ الَّذِیۡۤ اُنۡزِلَ مَعَہٗۤ ۙ اُولٰٓئِکَ ہُمُ الۡمُفۡلِحُوۡنَ ﴿۱۵۸﴾٪7 : 158 Të cilët ndjekin të Dërguarin, Profetin e pashkolluar, të cilin e gjejnë të shkruar pranë tyre në Teurat dhe në Inxhil; ai i urdhëron për të drejtën, ndalon nga ligësia, u lejon të pastrat, u ndalon të ndytat dhe ua heq barrën dhe zgjedhat që ata i kishin përmbi vete. Andaj, ata që e besuan, e nderuan, e ndihmuan dhe ndoqën dritën që zbriti me të, janë të suksesshmit.Shpjegime
- قُلۡ یٰۤاَیُّہَا النَّاسُ اِنِّیۡ رَسُوۡلُ اللّٰہِ اِلَیۡکُمۡ جَمِیۡعَۨا الَّذِیۡ لَہٗ مُلۡکُ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضِ ۚ لَاۤ اِلٰہَ اِلَّا ہُوَ یُحۡیٖ وَ یُمِیۡتُ ۪ فَاٰمِنُوۡا بِاللّٰہِ وَ رَسُوۡلِہِ النَّبِیِّ الۡاُمِّیِّ الَّذِیۡ یُؤۡمِنُ بِاللّٰہِ وَ کَلِمٰتِہٖ وَ اتَّبِعُوۡہُ لَعَلَّکُمۡ تَہۡتَدُوۡنَ ﴿۱۵۹﴾7 : 159 Thuaju: O njerëz! Sigurisht, unë jam i Dërguari i Allahut për ju të gjithë, i Atij që ka sundimin e qiejve dhe të tokës. Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Atij. Ai jep jetë dhe vdekje. Andaj, besojeni Allahun, të Dërguarin e Tij, Profetin e pashkolluar, i cili beson Allahun dhe engjëjt e Tij, dhe ndiqeni atë, në mënyrë që të udhëzoheni.Shpjegime
- وَ مِنۡ قَوۡمِ مُوۡسٰۤی اُمَّۃٌ یَّہۡدُوۡنَ بِالۡحَقِّ وَ بِہٖ یَعۡدِلُوۡنَ ﴿۱۶۰﴾7 : 160 Edhe në popullin e Musait ishin njerëz (që) udhëzonin me të vërtetën dhe përmes saj bënin drejtësi.
- وَ قَطَّعۡنٰہُمُ اثۡنَتَیۡ عَشۡرَۃَ اَسۡبَاطًا اُمَمًا ؕ وَ اَوۡحَیۡنَاۤ اِلٰی مُوۡسٰۤی اِذِ اسۡتَسۡقٰٮہُ قَوۡمُہٗۤ اَنِ اضۡرِبۡ بِّعَصَاکَ الۡحَجَرَ ۚ فَانۡۢبَجَسَتۡ مِنۡہُ اثۡنَتَا عَشۡرَۃَ عَیۡنًا ؕ قَدۡ عَلِمَ کُلُّ اُنَاسٍ مَّشۡرَبَہُمۡ ؕ وَ ظَلَّلۡنَا عَلَیۡہِمُ الۡغَمَامَ وَ اَنۡزَلۡنَا عَلَیۡہِمُ الۡمَنَّ وَ السَّلۡوٰی ؕ کُلُوۡا مِنۡ طَیِّبٰتِ مَا رَزَقۡنٰکُمۡ ؕ وَ مَا ظَلَمُوۡنَا وَ لٰکِنۡ کَانُوۡۤا اَنۡفُسَہُمۡ یَظۡلِمُوۡنَ ﴿۱۶۱﴾7 : 161 Dhe Ne i ndamë ata në dymbëdhjetë fise, popuj. Musait, kur populli i tij i kërkoi ujë, i shpallëm: “Bjeri shkëmbit me shkopin tënd!” Atëherë prej tij rrodhën dymbëdhjetë burime. Gjithsecili mësoi burimin e vet. U bëmë hije me re dhe u zbritëm manën dhe selvanë: Hani të pastrat nga ato që ju kemi dhënë. Dhe ata nuk Na bënë keq Neve, por vetëm vetvetes i bënin keq.Shpjegime
- وَ اِذۡ قِیۡلَ لَہُمُ اسۡکُنُوۡا ہٰذِہِ الۡقَرۡیَۃَ وَ کُلُوۡا مِنۡہَا حَیۡثُ شِئۡتُمۡ وَ قُوۡلُوۡا حِطَّۃٌ وَّ ادۡخُلُوا الۡبَابَ سُجَّدًا نَّغۡفِرۡ لَکُمۡ خَطِیۡٓـٰٔتِکُمۡ ؕ سَنَزِیۡدُ الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۱۶۲﴾7 : 162 Dhe (kujtoni) kur atyre u ishte thënë: “Banoni në këtë qytet, hani nga të doni prej tij, thoni hit-tatun (d.m.th. na fal) dhe hyni të nënshtruar nga porta, Ne do t’jua falim gabimet tuaja. Ne patjetër do t’i shtojmë mirëbërësit.”
- فَبَدَّلَ الَّذِیۡنَ ظَلَمُوۡا مِنۡہُمۡ قَوۡلًا غَیۡرَ الَّذِیۡ قِیۡلَ لَہُمۡ فَاَرۡسَلۡنَا عَلَیۡہِمۡ رِجۡزًا مِّنَ السَّمَآءِ بِمَا کَانُوۡا یَظۡلِمُوۡنَ ﴿۱۶۳﴾٪7 : 163 Ndër ata që kishin bërë padrejtësi, (këtë e) ndërruan me një fjalë tjetër, e cila nuk u ishte thënë. Atëherë u dërguam ndëshkim prej qiellit për shkak të padrejtësisë që bënin.
- وَ سۡـَٔلۡہُمۡ عَنِ الۡقَرۡیَۃِ الَّتِیۡ کَانَتۡ حَاضِرَۃَ الۡبَحۡرِ ۘ اِذۡ یَعۡدُوۡنَ فِی السَّبۡتِ اِذۡ تَاۡتِیۡہِمۡ حِیۡتَانُہُمۡ یَوۡمَ سَبۡتِہِمۡ شُرَّعًا وَّ یَوۡمَ لَا یَسۡبِتُوۡنَ ۙ لَا تَاۡتِیۡہِمۡ ۚۛ کَذٰلِکَ ۚۛ نَبۡلُوۡہُمۡ بِمَا کَانُوۡا یَفۡسُقُوۡنَ ﴿۱۶۴﴾7 : 164 Pyeti rreth qytetit që gjendej në breg të detit. Kur ata (pra, banorët e qytetit) e tepronin në lidhje me sabatin; kur peshqit e tyre u vinin tufa-tufa ditën e sabatit të tyre, dhe ditën kur ata nuk e bënin sabatin, nuk u vinin. Kështu i sprovonim, sepse ata tregoheshin të pabindshëm.
- وَ اِذۡ قَالَتۡ اُمَّۃٌ مِّنۡہُمۡ لِمَ تَعِظُوۡنَ قَوۡمَۨا ۙ اللّٰہُ مُہۡلِکُہُمۡ اَوۡ مُعَذِّبُہُمۡ عَذَابًا شَدِیۡدًا ؕ قَالُوۡا مَعۡذِرَۃً اِلٰی رَبِّکُمۡ وَ لَعَلَّہُمۡ یَتَّقُوۡنَ ﴿۱۶۵﴾7 : 165 Kur një grup prej tyre tha: “Përse këshilloni një popull, të cilin Allahu ka për ta shkatërruar ose ka për ta dënuar me një ndëshkim të rëndë?” Ata thanë: “Si shfajësim te Zoti juaj dhe që ata të kenë drojë (ndaj Zotit).”
- فَلَمَّا نَسُوۡا مَا ذُکِّرُوۡا بِہٖۤ اَنۡجَیۡنَا الَّذِیۡنَ یَنۡہَوۡنَ عَنِ السُّوۡٓءِ وَ اَخَذۡنَا الَّذِیۡنَ ظَلَمُوۡا بِعَذَابٍۭ بَئِیۡسٍۭ بِمَا کَانُوۡا یَفۡسُقُوۡنَ ﴿۱۶۶﴾7 : 166 E kur ata e harruan atë për të cilën ishin këshilluar, Ne i shpëtuam ata që ndalonin nga e keqja, kurse ata që bënin padrejtësi, i zumë me një ndëshkim të rëndë për shkak të ligësive që bënin.
- فَلَمَّا عَتَوۡا عَنۡ مَّا نُہُوۡا عَنۡہُ قُلۡنَا لَہُمۡ کُوۡنُوۡا قِرَدَۃً خٰسِئِیۡنَ ﴿۱۶۷﴾7 : 167 E kur ata u treguan të pabindshëm ndaj asaj që u ishte ndaluar, Ne u thamë: “Bëhuni majmunë të poshtër!”Shpjegime
- وَ اِذۡ تَاَذَّنَ رَبُّکَ لَیَبۡعَثَنَّ عَلَیۡہِمۡ اِلٰی یَوۡمِ الۡقِیٰمَۃِ مَنۡ یَّسُوۡمُہُمۡ سُوۡٓءَ الۡعَذَابِ ؕ اِنَّ رَبَّکَ لَسَرِیۡعُ الۡعِقَابِ ۚۖ وَ اِنَّہٗ لَغَفُوۡرٌ رَّحِیۡمٌ ﴿۱۶۸﴾7 : 168 Dhe (kujto) kur Zoti yt njoftoi se Ai patjetër do të caktojë përmbi ta deri në Ditën e Kiametit (njerëz) që do t’i dënojnë me ndëshkim të keq. Sigurisht, Zoti yt është shumë i Shpejtë në ndëshkim dhe sigurisht, Ai është shumë Falës, shumë Mëshirëbërës.
- وَ قَطَّعۡنٰہُمۡ فِی الۡاَرۡضِ اُمَمًا ۚ مِنۡہُمُ الصّٰلِحُوۡنَ وَ مِنۡہُمۡ دُوۡنَ ذٰلِکَ ۫ وَ بَلَوۡنٰہُمۡ بِالۡحَسَنٰتِ وَ السَّیِّاٰتِ لَعَلَّہُمۡ یَرۡجِعُوۡنَ ﴿۱۶۹﴾7 : 169 Ne i shpërndamë ata në popuj nëpër tokë. Prej tyre kishte të sinqertë dhe po prej tyre kishte edhe të tjerë ndryshe nga ata. I sprovuam me të mira e me të këqija, në mënyrë që ata të ktheheshin (në rrugën e drejtë).
- فَخَلَفَ مِنۡۢ بَعۡدِہِمۡ خَلۡفٌ وَّرِثُوا الۡکِتٰبَ یَاۡخُذُوۡنَ عَرَضَ ہٰذَا الۡاَدۡنٰی وَ یَقُوۡلُوۡنَ سَیُغۡفَرُ لَنَا ۚ وَ اِنۡ یَّاۡتِہِمۡ عَرَضٌ مِّثۡلُہٗ یَاۡخُذُوۡہُ ؕ اَلَمۡ یُؤۡخَذۡ عَلَیۡہِمۡ مِّیۡثَاقُ الۡکِتٰبِ اَنۡ لَّا یَقُوۡلُوۡا عَلَی اللّٰہِ اِلَّا الۡحَقَّ وَ دَرَسُوۡا مَا فِیۡہِ ؕ وَ الدَّارُ الۡاٰخِرَۃُ خَیۡرٌ لِّلَّذِیۡنَ یَتَّقُوۡنَ ؕ اَفَلَا تَعۡقِلُوۡنَ ﴿۱۷۰﴾7 : 170 Pas tyre i pasuan mëkëmbës që e trashëguan Librin; ata merrnin plaçkën e kësaj (bote) të ulët dhe thoshin: “Do të na falet”. Kur u vinte një plaçkë e ngjashme si ajo, e merrnin (edhe) atë. A nuk ishte marrë prej tyre besëlidhja e Librit që të mos thoshin për Allahun asgjë përveç së vërtetës dhe ata e kishin studiuar çfarë kishte në të?! Shtëpia e fundit është e atyre që kanë drojë (ndaj Zotit). A nuk kuptoni?!
- وَ الَّذِیۡنَ یُمَسِّکُوۡنَ بِالۡکِتٰبِ وَ اَقَامُوا الصَّلٰوۃَ ؕ اِنَّا لَا نُضِیۡعُ اَجۡرَ الۡمُصۡلِحِیۡنَ ﴿۱۷۱﴾7 : 171 Për sa u përket atyre që i përmbahen Librit dhe falin namazin, sigurisht, Ne nuk e humbim shpërblimin e përmirësuesve.
- وَ اِذۡ نَتَقۡنَا الۡجَبَلَ فَوۡقَہُمۡ کَاَنَّہٗ ظُلَّۃٌ وَّ ظَنُّوۡۤا اَنَّہٗ وَاقِعٌۢ بِہِمۡ ۚ خُذُوۡا مَاۤ اٰتَیۡنٰکُمۡ بِقُوَّۃٍ وَّ اذۡکُرُوۡا مَا فِیۡہِ لَعَلَّکُمۡ تَتَّقُوۡنَ ﴿۱۷۲﴾٪7 : 172 Dhe (kujtoni) kur lartësuam malin përmbi ta, sikur ai të ishte një strehë, dhe ata menduan se po u binte. “(O bijtë e Izraelit!) Kapeni fuqimisht atë që ju kemi dhënë dhe mbajeni mend atë çfarë ka në të, që të keni drojë (ndaj Zotit).”Shpjegime
- وَ اِذۡ اَخَذَ رَبُّکَ مِنۡۢ بَنِیۡۤ اٰدَمَ مِنۡ ظُہُوۡرِہِمۡ ذُرِّیَّتَہُمۡ وَ اَشۡہَدَہُمۡ عَلٰۤی اَنۡفُسِہِمۡ ۚ اَلَسۡتُ بِرَبِّکُمۡ ؕ قَالُوۡا بَلٰی ۚۛ شَہِدۡنَا ۚۛ اَنۡ تَقُوۡلُوۡا یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ اِنَّا کُنَّا عَنۡ ہٰذَا غٰفِلِیۡنَ ﴿۱۷۳﴾ۙ7 : 173 Dhe (kujtoni) kur Zoti yt mori pasardhësit e tyre nga bijtë e Ademit, nga kurrizi i tyre, dhe i bëri të dëshmojnë mbi vetveten (duke pyetur): “A nuk jam Zoti juaj?” Ata thanë: “Po, ne dëshmuam”. Që të mos thoni Ditën e Kiametit: “Kemi qenë të pavetëdijshëm për këtë!”Shpjegime
- اَوۡ تَقُوۡلُوۡۤا اِنَّمَاۤ اَشۡرَکَ اٰبَآؤُنَا مِنۡ قَبۡلُ وَ کُنَّا ذُرِّیَّۃً مِّنۡۢ بَعۡدِہِمۡ ۚ اَفَتُہۡلِکُنَا بِمَا فَعَلَ الۡمُبۡطِلُوۡنَ ﴿۱۷۴﴾7 : 174 Ose të thoni: “Etërit tanë i atribuuan më parë ortakë (Allahut) dhe ne jemi një brez pas tyre, ndaj, a do të na shkatërrosh ne për shkak të asaj që kanë bërë gënjeshtarët?!”
- وَ کَذٰلِکَ نُفَصِّلُ الۡاٰیٰتِ وَ لَعَلَّہُمۡ یَرۡجِعُوۡنَ ﴿۱۷۵﴾7 : 175 Kështu i shtjellojmë ajetet dhe ndoshta ata kthehen (drejt së vërtetës).
- وَ اتۡلُ عَلَیۡہِمۡ نَبَاَ الَّذِیۡۤ اٰتَیۡنٰہُ اٰیٰتِنَا فَانۡسَلَخَ مِنۡہَا فَاَتۡبَعَہُ الشَّیۡطٰنُ فَکَانَ مِنَ الۡغٰوِیۡنَ ﴿۱۷۶﴾7 : 176 Lexoju atyre lajmin e atij që i dhamë shenjat Tona, kurse ai doli jashtë tyre. Atë e ndoqi djalli dhe kështu u bë ndër të devijuarit.
- وَ لَوۡ شِئۡنَا لَرَفَعۡنٰہُ بِہَا وَ لٰکِنَّہٗۤ اَخۡلَدَ اِلَی الۡاَرۡضِ وَ اتَّبَعَ ہَوٰٮہُ ۚ فَمَثَلُہٗ کَمَثَلِ الۡکَلۡبِ ۚ اِنۡ تَحۡمِلۡ عَلَیۡہِ یَلۡہَثۡ اَوۡ تَتۡرُکۡہُ یَلۡہَثۡ ؕ ذٰلِکَ مَثَلُ الۡقَوۡمِ الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا ۚ فَاقۡصُصِ الۡقَصَصَ لَعَلَّہُمۡ یَتَفَکَّرُوۡنَ ﴿۱۷۷﴾7 : 177 Po të donim, do ta ngrinim me to, por ai anoi nga toka dhe ndoqi dëshirën e vet. Ndaj, shembulli i tij është si shembulli i qenit: nëse e sulmon, nxjerr gjuhën, nëse e lë, nxjerr gjuhën. Ky është shembulli i popullit që i quajnë gënjeshtra shenjat Tona. Andaj, rrëfeju këto histori, që ndoshta reflektojnë.Shpjegime
- سَآءَ مَثَلَاۨ الۡقَوۡمُ الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا وَ اَنۡفُسَہُمۡ کَانُوۡا یَظۡلِمُوۡنَ ﴿۱۷۸﴾7 : 178 Sa i keq është shembulli i popullit që i quajtën gënjeshtra ajetet Tona dhe ata vetvetes i bënin keq.
- مَنۡ یَّہۡدِ اللّٰہُ فَہُوَ الۡمُہۡتَدِیۡ ۚ وَ مَنۡ یُّضۡلِلۡ فَاُولٰٓئِکَ ہُمُ الۡخٰسِرُوۡنَ ﴿۱۷۹﴾7 : 179 Vetëm atë që e udhëzon Allahu, është i udhëzuar, kurse atë që e cilëson të devijuar, është humbës.
- وَ لَقَدۡ ذَرَاۡنَا لِجَہَنَّمَ کَثِیۡرًا مِّنَ الۡجِنِّ وَ الۡاِنۡسِ ۫ۖ لَہُمۡ قُلُوۡبٌ لَّا یَفۡقَہُوۡنَ بِہَا ۫ وَ لَہُمۡ اَعۡیُنٌ لَّا یُبۡصِرُوۡنَ بِہَا ۫ وَ لَہُمۡ اٰذَانٌ لَّا یَسۡمَعُوۡنَ بِہَا ؕ اُولٰٓئِکَ کَالۡاَنۡعَامِ بَلۡ ہُمۡ اَضَلُّ ؕ اُولٰٓئِکَ ہُمُ الۡغٰفِلُوۡنَ ﴿۱۸۰﴾7 : 180 Sigurisht, kemi krijuar për xhehenemin shumë xhindë dhe njerëz. Kanë zemra me të cilat nuk kuptojnë, kanë sy me të cilët nuk shohin, dhe kanë veshë me të cilët nuk dëgjojnë. Pikërisht këta janë si shtazë, madje më të devijuar. Pikërisht këta janë të pavëmendshmit.
- وَ لِلّٰہِ الۡاَسۡمَآءُ الۡحُسۡنٰی فَادۡعُوۡہُ بِہَا ۪ وَ ذَرُوا الَّذِیۡنَ یُلۡحِدُوۡنَ فِیۡۤ اَسۡمَآئِہٖ ؕ سَیُجۡزَوۡنَ مَا کَانُوۡا یَعۡمَلُوۡنَ ﴿۱۸۱﴾7 : 181 Të Allahut janë emrat e bukur, ndaj, lutjuni Atij përmes tyre dhe lërini ata që bëjnë shtrembërim në emrat e Tij. Atyre do t’ju jepet patjetër dënimi i asaj që bëjnë.
- وَ مِمَّنۡ خَلَقۡنَاۤ اُمَّۃٌ یَّہۡدُوۡنَ بِالۡحَقِّ وَ بِہٖ یَعۡدِلُوۡنَ ﴿۱۸۲﴾٪7 : 182 Nga ata që kemi krijuar, ka edhe njerëz që udhëzojnë me të vërtetën dhe po me anë të saj gjykojnë.
- وَ الَّذِیۡنَ کَذَّبُوۡا بِاٰیٰتِنَا سَنَسۡتَدۡرِجُہُمۡ مِّنۡ حَیۡثُ لَا یَعۡلَمُوۡنَ ﴿۱۸۳﴾ۚۖ7 : 183 Ata që i quajtën gënjeshtra ajetet Tona, Ne do t’i zëmë shkallazi nga atje ku ata nuk dinë.
- وَ اُمۡلِیۡ لَہُمۡ ؕ۟ اِنَّ کَیۡدِیۡ مَتِیۡنٌ ﴿۱۸۴﴾7 : 184 U jap afat; strategjia Ime pa dyshim është shumë e fortë.
- اَوَ لَمۡ یَتَفَکَّرُوۡا ٜ مَا بِصَاحِبِہِمۡ مِّنۡ جِنَّۃٍ ؕ اِنۡ ہُوَ اِلَّا نَذِیۡرٌ مُّبِیۡنٌ ﴿۱۸۵﴾7 : 185 A nuk kanë menduar se shoku i tyre nuk ka ndonjë çmenduri?! Ai është vetëm një alarmues i qartë.
- اَوَ لَمۡ یَنۡظُرُوۡا فِیۡ مَلَکُوۡتِ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضِ وَ مَا خَلَقَ اللّٰہُ مِنۡ شَیۡءٍ ۙ وَّ اَنۡ عَسٰۤی اَنۡ یَّکُوۡنَ قَدِ اقۡتَرَبَ اَجَلُہُمۡ ۚ فَبِاَیِّ حَدِیۡثٍۭ بَعۡدَہٗ یُؤۡمِنُوۡنَ ﴿۱۸۶﴾7 : 186 A nuk thellohen në sundimin e qiejve e të tokës dhe në çdo gjë që Allahu ka krijuar dhe (në faktin) që mundet që afati i tyre është afruar?! E pas kësaj çfarë fjale tjetër do të besojnë ata?!Shpjegime
- مَنۡ یُّضۡلِلِ اللّٰہُ فَلَا ہَادِیَ لَہٗ ؕ وَ یَذَرُہُمۡ فِیۡ طُغۡیَانِہِمۡ یَعۡمَہُوۡنَ ﴿۱۸۷﴾7 : 187 Atë që Allahu e cilëson të devijuar, nuk ka udhëzues për të. Dhe Ai i lë ata të vërtiten në tërbimin e tyre.
- یَسۡـَٔلُوۡنَکَ عَنِ السَّاعَۃِ اَیَّانَ مُرۡسٰہَا ؕ قُلۡ اِنَّمَا عِلۡمُہَا عِنۡدَ رَبِّیۡ ۚ لَا یُجَلِّیۡہَا لِوَقۡتِہَاۤ اِلَّا ہُوَ ؕۘؔ ثَقُلَتۡ فِی السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضِ ؕ لَا تَاۡتِیۡکُمۡ اِلَّا بَغۡتَۃً ؕ یَسۡـَٔلُوۡنَکَ کَاَنَّکَ حَفِیٌّ عَنۡہَا ؕ قُلۡ اِنَّمَا عِلۡمُہَا عِنۡدَ اللّٰہِ وَ لٰکِنَّ اَکۡثَرَ النَّاسِ لَا یَعۡلَمُوۡنَ ﴿۱۸۸﴾7 : 188 Të pyesin rreth Orës se kur do të vijë ajo. Thuaju: Dija për të është vetëm te Zoti im. Askush nuk e shfaq atë në kohën e saj, përveç Atij. Ajo është e rëndë për qiejt dhe tokën. Ajo nuk do t’ju vijë përveçse papritmas. Të pyesin sikur ti je i informuar mirë për të. Thuaju: Dija për të është vetëm tek Allahu, por shumica e njerëzve nuk e dinë (këtë gjë).
- قُلۡ لَّاۤ اَمۡلِکُ لِنَفۡسِیۡ نَفۡعًا وَّ لَا ضَرًّا اِلَّا مَا شَآءَ اللّٰہُ ؕ وَ لَوۡ کُنۡتُ اَعۡلَمُ الۡغَیۡبَ لَاسۡتَکۡثَرۡتُ مِنَ الۡخَیۡرِۚۖۛ وَ مَا مَسَّنِیَ السُّوۡٓءُ ۚۛ اِنۡ اَنَا اِلَّا نَذِیۡرٌ وَّ بَشِیۡرٌ لِّقَوۡمٍ یُّؤۡمِنُوۡنَ ﴿۱۸۹﴾٪7 : 189 Thuaju: Nuk zotëroj për veten time as ndonjë dobi e as dëm, përveç asaj që dëshiron Allahu. Dhe po ta dija të padukshmen, pa dyshim që mund të grumbulloja shumë të mira dhe as nuk do të më prekte vështirësia. Por jam vetëm një alarmues dhe sihariqdhënës për popullin që beson.
- ہُوَ الَّذِیۡ خَلَقَکُمۡ مِّنۡ نَّفۡسٍ وَّاحِدَۃٍ وَّ جَعَلَ مِنۡہَا زَوۡجَہَا لِیَسۡکُنَ اِلَیۡہَا ۚ فَلَمَّا تَغَشّٰہَا حَمَلَتۡ حَمۡلًا خَفِیۡفًا فَمَرَّتۡ بِہٖ ۚ فَلَمَّاۤ اَثۡقَلَتۡ دَّعَوَا اللّٰہَ رَبَّہُمَا لَئِنۡ اٰتَیۡتَنَا صَالِحًا لَّنَکُوۡنَنَّ مِنَ الشّٰکِرِیۡنَ ﴿۱۹۰﴾7 : 190 Është Ai që ju krijoi prej një qenie të vetme dhe prej saj bëri çiftin e saj që ai të gjejë qetësi tek ajo. E kur ai e mbuloi atë, ajo mbarti barrë të lehtë, pastaj filloi të lëvizte me të. E kur iu rëndua barra, ata të dy iu lutën Allahut, Zotit të tyre: “Nëse na jep një (djalë) të shëndetshëm, patjetër do të jemi falënderues!”
- فَلَمَّاۤ اٰتٰہُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَہٗ شُرَکَآءَ فِیۡمَاۤ اٰتٰہُمَا ۚ فَتَعٰلَی اللّٰہُ عَمَّا یُشۡرِکُوۡنَ ﴿۱۹۱﴾7 : 191 E kur Ai u dha një (djalë) të shëndetshëm, ata zunë të krijonin ortakë (për Allahun) në atë çka u dha Ai. Allahu është shumë i lartë nga ato që ata i bëjnë ortakë (me Të).
- اَیُشۡرِکُوۡنَ مَا لَا یَخۡلُقُ شَیۡئًا وَّ ہُمۡ یُخۡلَقُوۡنَ ﴿۱۹۲﴾۫ۖ7 : 192 A i bëjnë (Atij) ortakë që nuk krijojnë asgjë?! Ata vetë janë krijesa!
- وَ لَا یَسۡتَطِیۡعُوۡنَ لَہُمۡ نَصۡرًا وَّ لَاۤ اَنۡفُسَہُمۡ یَنۡصُرُوۡنَ ﴿۱۹۳﴾7 : 193 Ata nuk mund t’u japin asnjë ndihmë dhe as vetveten nuk e ndihmojnë dot.
- وَ اِنۡ تَدۡعُوۡہُمۡ اِلَی الۡہُدٰی لَا یَتَّبِعُوۡکُمۡ ؕ سَوَآءٌ عَلَیۡکُمۡ اَدَعَوۡتُمُوۡہُمۡ اَمۡ اَنۡتُمۡ صَامِتُوۡنَ ﴿۱۹۴﴾7 : 194 E nëse i thërrisni drejt udhëzimit, nuk ju ndjekin. Si t’i thërrisni, si të jeni të heshtur, njësoj është për ta.
- اِنَّ الَّذِیۡنَ تَدۡعُوۡنَ مِنۡ دُوۡنِ اللّٰہِ عِبَادٌ اَمۡثَالُکُمۡ فَادۡعُوۡہُمۡ فَلۡیَسۡتَجِیۡبُوۡا لَکُمۡ اِنۡ کُنۡتُمۡ صٰدِقِیۡنَ ﴿۱۹۵﴾7 : 195 Sigurisht, ata që ju i lusni në vend të Allahut, janë robër si ju, andaj, (vijoni t’i) lusni. Ata duhet t’ju përgjigjen, në qoftë se jeni të vërtetë.
- اَلَہُمۡ اَرۡجُلٌ یَّمۡشُوۡنَ بِہَاۤ ۫ اَمۡ لَہُمۡ اَیۡدٍ یَّبۡطِشُوۡنَ بِہَاۤ ۫ اَمۡ لَہُمۡ اَعۡیُنٌ یُّبۡصِرُوۡنَ بِہَاۤ ۫ اَمۡ لَہُمۡ اٰذَانٌ یَّسۡمَعُوۡنَ بِہَا ؕ قُلِ ادۡعُوۡا شُرَکَآءَکُمۡ ثُمَّ کِیۡدُوۡنِ فَلَا تُنۡظِرُوۡنِ ﴿۱۹۶﴾7 : 196 A kanë këmbë ata, me të cilat ecin?! A kanë duar, me të cilat mbajnë?! A kanë sy, me të cilët shohin?! A kanë veshë, me të cilët dëgjojnë?! Thuaju: Thirrini ortakët tuaj e më pas veproni kundër meje dhe mos më jepni afat!
- اِنَّ وَلِیِّ ۦَ اللّٰہُ الَّذِیۡ نَزَّلَ الۡکِتٰبَ ۫ۖ وَ ہُوَ یَتَوَلَّی الصّٰلِحِیۡنَ ﴿۱۹۷﴾7 : 197 Sigurisht, Kujdestari im është Allahu që zbriti Librin dhe Ai u bëhet Kujdestar të dëlirëve.
- وَ الَّذِیۡنَ تَدۡعُوۡنَ مِنۡ دُوۡنِہٖ لَا یَسۡتَطِیۡعُوۡنَ نَصۡرَکُمۡ وَ لَاۤ اَنۡفُسَہُمۡ یَنۡصُرُوۡنَ ﴿۱۹۸﴾7 : 198 Dhe ata që ju i lusni në vend të Tij, nuk mund t’ju ndihmojnë dhe as vetveten nuk e ndihmojnë dot.
- وَ اِنۡ تَدۡعُوۡہُمۡ اِلَی الۡہُدٰی لَا یَسۡمَعُوۡا ؕ وَ تَرٰٮہُمۡ یَنۡظُرُوۡنَ اِلَیۡکَ وَ ہُمۡ لَا یُبۡصِرُوۡنَ ﴿۱۹۹﴾7 : 199 Nëse i thërrisni drejt udhëzimit, nuk dëgjojnë. Dhe ti do t’i shohësh që ata të shikojnë ty, kurse në të vërtetë nuk të shohin.
- خُذِ الۡعَفۡوَ وَ اۡمُرۡ بِالۡعُرۡفِ وَ اَعۡرِضۡ عَنِ الۡجٰہِلِیۡنَ ﴿۲۰۰﴾7 : 200 Përvetëso faljen, urdhëro për të mirën dhe shmangu nga të paditurit.
- وَ اِمَّا یَنۡزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیۡطٰنِ نَزۡغٌ فَاسۡتَعِذۡ بِاللّٰہِ ؕ اِنَّہٗ سَمِیۡعٌ عَلِیۡمٌ ﴿۲۰۱﴾7 : 201 E nëse ty të vjen ndonjë pëshpëritje shqetësuese nga djalli, kërkoji mbrojtjen Allahut. Sigurisht, Ai është Gjithëdëgjues, i Gjithëdijshëm.
- اِنَّ الَّذِیۡنَ اتَّقَوۡا اِذَا مَسَّہُمۡ طٰٓئِفٌ مِّنَ الشَّیۡطٰنِ تَذَکَّرُوۡا فَاِذَا ہُمۡ مُّبۡصِرُوۡنَ ﴿۲۰۲﴾ۚ7 : 202 Ata që kanë drojë (ndaj Zotit), kur i prek ndonjë shqetësim i ardhur nga djalli, përkujtojnë shumë (Zotin), dhe papritmas dritësohen.
- وَ اِخۡوَانُہُمۡ یَمُدُّوۡنَہُمۡ فِی الۡغَیِّ ثُمَّ لَا یُقۡصِرُوۡنَ ﴿۲۰۳﴾7 : 203 Dhe vëllezërit (djallëzorë) të tyre (pra, të mohuesve) i tërheqin në humbje dhe më pas nuk kursejnë asgjë.
- وَ اِذَا لَمۡ تَاۡتِہِمۡ بِاٰیَۃٍ قَالُوۡا لَوۡ لَا اجۡتَبَیۡتَہَا ؕ قُلۡ اِنَّمَاۤ اَتَّبِعُ مَا یُوۡحٰۤی اِلَیَّ مِنۡ رَّبِّیۡ ۚ ہٰذَا بَصَآئِرُ مِنۡ رَّبِّکُمۡ وَ ہُدًی وَّ رَحۡمَۃٌ لِّقَوۡمٍ یُّؤۡمِنُوۡنَ ﴿۲۰۴﴾7 : 204 E kurdoherë që ti nuk u sjell ndonjë shenjë, thonë: “Pse nuk e ke zgjedhur atë?” Thuaju: Unë e ndjek vetëm atë që më është shpallur mua nga Zoti im. Këto janë dritësime nga Zoti juaj, udhëzim dhe mëshirë për njerëzit që besojnë.
- وَ اِذَا قُرِیٴَ الۡقُرۡاٰنُ فَاسۡتَمِعُوۡا لَہٗ وَ اَنۡصِتُوۡا لَعَلَّکُمۡ تُرۡحَمُوۡنَ ﴿۲۰۵﴾7 : 205 Kur lexohet Kurani, dëgjojeni atë dhe heshtni, që ju të mëshiroheni.
- وَ اذۡکُرۡ رَّبَّکَ فِیۡ نَفۡسِکَ تَضَرُّعًا وَّ خِیۡفَۃً وَّ دُوۡنَ الۡجَہۡرِ مِنَ الۡقَوۡلِ بِالۡغُدُوِّ وَ الۡاٰصَالِ وَ لَا تَکُنۡ مِّنَ الۡغٰفِلِیۡنَ ﴿۲۰۶﴾7 : 206 Kujtoje Zotin tënd në zemrën tënde me përgjërim, me druajtje dhe jo me zë të lartë, mëngjeseve dhe mbrëmjeve, dhe mos u bëj ndër të pavëmendshmit.
- اِنَّ الَّذِیۡنَ عِنۡدَ رَبِّکَ لَا یَسۡتَکۡبِرُوۡنَ عَنۡ عِبَادَتِہٖ وَ یُسَبِّحُوۡنَہٗ وَ لَہٗ یَسۡجُدُوۡنَ ﴿۲۰۷﴾٪ٛ7 : 207 Sigurisht, ata që janë pranë Zotit tënd, nuk mburren me adhurimin ndaj Tij, e përkujtojnë Atë dhe Atij i bëjnë sexhde.Shpjegime