بِسۡمِ اللّٰہِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِیۡمِ﴿۱﴾
14 : 1 Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
الٓرٰ ۟ کِتٰبٌ اَنۡزَلۡنٰہُ اِلَیۡکَ لِتُخۡرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَی النُّوۡرِ ۬ۙ بِاِذۡنِ رَبِّہِمۡ اِلٰی صِرَاطِ الۡعَزِیۡزِ الۡحَمِیۡدِ ۙ﴿۲﴾
14 : 2 Elif.Lam.Ra. (Unë jam Allahu që shoh.) Një Libër që Ne të kemi zbritur që ti të nxjerrësh njerëzit nga errësirat drejt dritës, me urdhrin e Zotit të tyre, drejt rrugës së të Plotfuqishmit, të Lavdishmit;
اللّٰہِ الَّذِیۡ لَہٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَ مَا فِی الۡاَرۡضِ ؕ وَ وَیۡلٌ لِّلۡکٰفِرِیۡنَ مِنۡ عَذَابٍ شَدِیۡدِ ۣ ۙ﴿۳﴾
14 : 3 të Allahut, e të cilit është gjithçka që është në qiej dhe gjithçka që është në tokë. Mohuesit do të kenë shkatërrim përmes një ndëshkimi të rëndë.
الَّذِیۡنَ یَسۡتَحِبُّوۡنَ الۡحَیٰوۃَ الدُّنۡیَا عَلَی الۡاٰخِرَۃِ وَ یَصُدُّوۡنَ عَنۡ سَبِیۡلِ اللّٰہِ وَ یَبۡغُوۡنَہَا عِوَجًا ؕ اُولٰٓئِکَ فِیۡ ضَلٰلٍۭ بَعِیۡدٍ ﴿۴﴾
14 : 4 Ata që e duan jetën e kësaj bote karshi ahiretit, pengojnë nga rruga e Allahut dhe kërkojnë shtrembësi në të. Pikërisht këta janë në humbje të thellë.
وَ مَاۤ اَرۡسَلۡنَا مِنۡ رَّسُوۡلٍ اِلَّا بِلِسَانِ قَوۡمِہٖ لِیُبَیِّنَ لَہُمۡ ؕ فَیُضِلُّ اللّٰہُ مَنۡ یَّشَآءُ وَ یَہۡدِیۡ مَنۡ یَّشَآءُ ؕ وَ ہُوَ الۡعَزِیۡزُ الۡحَکِیۡمُ ﴿۵﴾
14 : 5 Ne nuk kemi dërguar ndonjë të dërguar, përveçse në gjuhën e popullit të tij, që ai t’u sqaronte atyre (çdo gjë). Atëherë, Allahu e cilëson të devijuar kë të dojë dhe udhëzon kë të dojë. Ai është i Plotfuqishmi, i Urti.
وَ لَقَدۡ اَرۡسَلۡنَا مُوۡسٰی بِاٰیٰتِنَاۤ اَنۡ اَخۡرِجۡ قَوۡمَکَ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَی النُّوۡرِ ۬ۙ وَ ذَکِّرۡہُمۡ بِاَیّٰٮمِ اللّٰہِ ؕ اِنَّ فِیۡ ذٰلِکَ لَاٰیٰتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُوۡرٍ ﴿۶﴾
14 : 6 Ne dërguam Musain me shenjat Tona (bashkë me porosinë) që: Nxirr popullin tënd nga errësirat drejt dritës dhe kujtojua ditët e Allahut. Sigurisht, në të ka shenja për çdokënd që është shumë durimtar (e) shumë falënderues.
وَ اِذۡ قَالَ مُوۡسٰی لِقَوۡمِہِ اذۡکُرُوۡا نِعۡمَۃَ اللّٰہِ عَلَیۡکُمۡ اِذۡ اَنۡجٰکُمۡ مِّنۡ اٰلِ فِرۡعَوۡنَ یَسُوۡمُوۡنَکُمۡ سُوۡٓءَ الۡعَذَابِ وَ یُذَبِّحُوۡنَ اَبۡنَآءَکُمۡ وَ یَسۡتَحۡیُوۡنَ نِسَآءَکُمۡ ؕ وَ فِیۡ ذٰلِکُمۡ بَلَآءٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ عَظِیۡمٌ ٪﴿۷﴾
14 : 7 Kur Musai i tha popullit të tij: Kujtojeni bekimin e Allahut mbi ju, kur Ai ju shpëtoi nga populli i Faraonit. Ata ju jepnin ndëshkimin më të rëndë, vrisnin djemtë tuaj kurse gratë tuaja i mbanin gjallë. Në të keni pasur një sprovë shumë të madhe prej Zotit tuaj.
وَ اِذۡ تَاَذَّنَ رَبُّکُمۡ لَئِنۡ شَکَرۡتُمۡ لَاَزِیۡدَنَّکُمۡ وَ لَئِنۡ کَفَرۡتُمۡ اِنَّ عَذَابِیۡ لَشَدِیۡدٌ ﴿۸﴾
14 : 8 Dhe kur Zoti juaj njoftoi: Nëse falënderoni, Unë patjetër do t’ju shtoj dhe nëse bëheni mosmirënjohës, ndëshkimi Im do të jetë shumë i rëndë.
وَ قَالَ مُوۡسٰۤی اِنۡ تَکۡفُرُوۡۤا اَنۡتُمۡ وَ مَنۡ فِی الۡاَرۡضِ جَمِیۡعًا ۙ فَاِنَّ اللّٰہَ لَغَنِیٌّ حَمِیۡدٌ ﴿۹﴾
14 : 9 Dhe Musai tha: Nëse bëheni mosmirënjohës ju dhe të gjithë ata që janë në tokë, sigurisht, Allahu është i Pavarur, i Lavdishëm.
اَلَمۡ یَاۡتِکُمۡ نَبَؤُا الَّذِیۡنَ مِنۡ قَبۡلِکُمۡ قَوۡمِ نُوۡحٍ وَّ عَادٍ وَّ ثَمُوۡدَ ۬ؕۛ وَ الَّذِیۡنَ مِنۡۢ بَعۡدِہِمۡ ؕۛ لَا یَعۡلَمُہُمۡ اِلَّا اللّٰہُ ؕ جَآءَتۡہُمۡ رُسُلُہُمۡ بِالۡبَیِّنٰتِ فَرَدُّوۡۤا اَیۡدِیَہُمۡ فِیۡۤ اَفۡوَاہِہِمۡ وَ قَالُوۡۤا اِنَّا کَفَرۡنَا بِمَاۤ اُرۡسِلۡتُمۡ بِہٖ وَ اِنَّا لَفِیۡ شَکٍّ مِّمَّا تَدۡعُوۡنَنَاۤ اِلَیۡہِ مُرِیۡبٍ ﴿۱۰﴾
14 : 10 A nuk ju ka ardhur lajmi i atyre që ishin para jush (pra, lajmi) i popullit të Nuhut, i adëve dhe i themudëve dhe i atyre që (erdhën) më pas?! Ata nuk i di ndokush, përveç Allahut. Të dërguarit e tyre u erdhën me shenjat, atëherë (nga mendjemadhësia) ata i vendosën duart në gojët e veta dhe thanë: “Ne e kemi mohuar atë që na sollët dhe ne jemi në një dyshim shqetësues për atë, drejt së cilës ju na ftoni.”
قَالَتۡ رُسُلُہُمۡ اَفِی اللّٰہِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضِ ؕ یَدۡعُوۡکُمۡ لِیَغۡفِرَ لَکُمۡ مِّنۡ ذُنُوۡبِکُمۡ وَ یُؤَخِّرَکُمۡ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ قَالُوۡۤا اِنۡ اَنۡتُمۡ اِلَّا بَشَرٌ مِّثۡلُنَا ؕ تُرِیۡدُوۡنَ اَنۡ تَصُدُّوۡنَا عَمَّا کَانَ یَعۡبُدُ اٰبَآؤُنَا فَاۡتُوۡنَا بِسُلۡطٰنٍ مُّبِیۡنٍ ﴿۱۱﴾
14 : 11 Të dërguarit e tyre thanë: A dyshoni në Allah, Krijuesin e qiejve e të tokës?! Ai ju thërret t’ju falë mëkatet tuaja dhe t’ju lëshojë deri në afatin e caktuar. Ata thanë: “E po ju jeni vetëm njerëz sikur ne! Doni të na pengoni nga ajo që e adhuronin etërit tanë! Atëherë na sillni një argument të qartë!”
قَالَتۡ لَہُمۡ رُسُلُہُمۡ اِنۡ نَّحۡنُ اِلَّا بَشَرٌ مِّثۡلُکُمۡ وَ لٰکِنَّ اللّٰہَ یَمُنُّ عَلٰی مَنۡ یَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِہٖ ؕ وَ مَا کَانَ لَنَاۤ اَنۡ نَّاۡتِیَکُمۡ بِسُلۡطٰنٍ اِلَّا بِاِذۡنِ اللّٰہِ ؕ وَ عَلَی اللّٰہِ فَلۡیَتَوَکَّلِ الۡمُؤۡمِنُوۡنَ ﴿۱۲﴾
14 : 12 Të Dërguarit e tyre u thanë: “Ne jemi vetëm njerëz sikur ju, por Allahu i jep mirësi kujt të dojë nga robërit e Tij. Dhe ne nuk kemi fuqi t’ju sjellim ndonjë argument, përveçse me lejen e Allahut. Allahut le t’i mbështeten besimtarët.
وَ مَا لَنَاۤ اَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَی اللّٰہِ وَ قَدۡ ہَدٰٮنَا سُبُلَنَا ؕ وَ لَنَصۡبِرَنَّ عَلٰی مَاۤ اٰذَیۡتُمُوۡنَا ؕ وَ عَلَی اللّٰہِ فَلۡیَتَوَکَّلِ الۡمُتَوَکِّلُوۡنَ ﴿٪۱۳﴾
14 : 13 E çfarë na ndodhi që të mos mbështetemi tek Allahu, kurse Ai na udhëzoi në rrugët tona. Ne patjetër do ta durojmë sfilitjen tuaj. Allahut le t’i mbështeten ata që kërkojnë mbështetje.”
وَ قَالَ الَّذِیۡنَ کَفَرُوۡا لِرُسُلِہِمۡ لَنُخۡرِجَنَّکُمۡ مِّنۡ اَرۡضِنَاۤ اَوۡ لَتَعُوۡدُنَّ فِیۡ مِلَّتِنَا ؕ فَاَوۡحٰۤی اِلَیۡہِمۡ رَبُّہُمۡ لَنُہۡلِکَنَّ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿ۙ۱۴﴾
14 : 14 Ata që mohuan u thanë të Dërguarve të tyre: “Ne përnjëmend do t’ju dëbojmë nga toka jonë ose ju të ktheheni në grupin tonë.” Atëherë Zoti i tyre ua shpalli: Ne përnjëmend do t’i shkatërrojmë keqbërësit,
وَ لَنُسۡکِنَنَّـکُمُ الۡاَرۡضَ مِنۡۢ بَعۡدِہِمۡ ؕ ذٰلِکَ لِمَنۡ خَافَ مَقَامِیۡ وَ خَافَ وَعِیۡدِ ﴿۱۵﴾
14 : 15 dhe ju do t’ju vendosim në tokë pas tyre. Kjo është për atë që i frikësohet Pozitës Sime dhe (që) i frikësohet paralajmërimit Tim.
وَ اسۡتَفۡتَحُوۡا وَ خَابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنِیۡدٍ ﴿ۙ۱۶﴾
14 : 16 Ata i kërkuan fitore (Allahut), atëherë u shkatërrua çdo armik i dhunshëm.
مِّنۡ وَّرَآئِہٖ جَہَنَّمُ وَ یُسۡقٰی مِنۡ مَّآءٍ صَدِیۡدٍ ﴿ۙ۱۷﴾
14 : 17 Pas kësaj (e pret) xhehenemi, ku ai do të pijë ujë të qelbur.
یَّتَجَرَّعُہٗ وَ لَا یَکَادُ یُسِیۡغُہٗ وَ یَاۡتِیۡہِ الۡمَوۡتُ مِنۡ کُلِّ مَکَانٍ وَّ مَا ہُوَ بِمَیِّتٍ ؕ وَ مِنۡ وَّرَآئِہٖ عَذَابٌ غَلِیۡظٌ ﴿۱۸﴾
14 : 18 Ai do ta gjerbë atë, nuk do ta gëlltisë dot dhe atij do t’i vijë vdekja nga çdo anë, por ai nuk do të vdesë dot. Pas kësaj, ka edhe një ndëshkim të rëndë.
مَثَلُ الَّذِیۡنَ کَفَرُوۡا بِرَبِّہِمۡ اَعۡمَالُہُمۡ کَرَمَادِ ۣاشۡتَدَّتۡ بِہِ الرِّیۡحُ فِیۡ یَوۡمٍ عَاصِفٍ ؕ لَا یَقۡدِرُوۡنَ مِمَّا کَسَبُوۡا عَلٰی شَیۡءٍ ؕ ذٰلِکَ ہُوَ الضَّلٰلُ الۡبَعِیۡدُ ﴿۱۹﴾
14 : 19 Shembulli i atyre që mohuan Zotin e tyre është që veprat e tyre janë si hiri, të cilit, në një ditë të stuhishme, i fryn era e fortë. Ata nuk do të kenë fuqi mbi asgjë që punuan. Kjo pikërisht është humbje e thellë.
اَلَمۡ تَرَ اَنَّ اللّٰہَ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضَ بِالۡحَقِّ ؕ اِنۡ یَّشَاۡ یُذۡہِبۡکُمۡ وَ یَاۡتِ بِخَلۡقٍ جَدِیۡدٍ ﴿ۙ۲۰﴾
14 : 20 A nuk e pe që Allahu krijoi qiejt dhe tokën me vërtetësi?! Nëse do Ai (o njerëz), do t’ju largojë ju dhe do të sjellë një krijesë të re.
وَّ مَا ذٰلِکَ عَلَی اللّٰہِ بِعَزِیۡزٍ ﴿۲۱﴾
14 : 21 Dhe kjo nuk është aspak e rëndë për Allahun.
وَ بَرَزُوۡا لِلّٰہِ جَمِیۡعًا فَقَالَ الضُّعَفٰٓؤُا لِلَّذِیۡنَ اسۡتَکۡبَرُوۡۤا اِنَّا کُنَّا لَکُمۡ تَبَعًا فَہَلۡ اَنۡتُمۡ مُّغۡنُوۡنَ عَنَّا مِنۡ عَذَابِ اللّٰہِ مِنۡ شَیۡءٍ ؕ قَالُوۡا لَوۡ ہَدٰٮنَا اللّٰہُ لَہَدَیۡنٰکُمۡ ؕ سَوَآءٌ عَلَیۡنَاۤ اَجَزِعۡنَاۤ اَمۡ صَبَرۡنَا مَا لَنَا مِنۡ مَّحِیۡصٍ ﴿٪۲۲﴾
14 : 22 Ata do të dalin bashkërisht përpara Allahut. Atëherë, të dobëtit do t’u thonë mendjemëdhenjve: “Ne ju ndiqnim ju, andaj, a mund të na largoni sadopak ndëshkimin e Allahut?” Ata do të thonë: “Po të na udhëzonte Allahu, do t’ju udhëzonim edhe ju. Tashmë e kemi njësoj, daç të vajtojmë, daç të durojmë, nuk kemi asnjë rrugëdalje.”
وَ قَالَ الشَّیۡطٰنُ لَمَّا قُضِیَ الۡاَمۡرُ اِنَّ اللّٰہَ وَعَدَکُمۡ وَعۡدَ الۡحَقِّ وَ وَعَدۡتُّکُمۡ فَاَخۡلَفۡتُکُمۡ ؕ وَ مَا کَانَ لِیَ عَلَیۡکُمۡ مِّنۡ سُلۡطٰنٍ اِلَّاۤ اَنۡ دَعَوۡتُکُمۡ فَاسۡتَجَبۡتُمۡ لِیۡ ۚ فَلَا تَلُوۡمُوۡنِیۡ وَ لُوۡمُوۡۤا اَنۡفُسَکُمۡ ؕ مَاۤ اَنَا بِمُصۡرِخِکُمۡ وَ مَاۤ اَنۡتُمۡ بِمُصۡرِخِیَّ ؕ اِنِّیۡ کَفَرۡتُ بِمَاۤ اَشۡرَکۡتُمُوۡنِ مِنۡ قَبۡلُ ؕ اِنَّ الظّٰلِمِیۡنَ لَہُمۡ عَذَابٌ اَلِیۡمٌ ﴿۲۳﴾
14 : 23 Dhe djalli do të thotë kur të ketë përfunduar gjykimi: “Sigurisht, Allahu ju bëri premtimin e vërtetë dhe, edhe unë ju premtova, por e shkela premtimin; unë nuk kam pasur asnjë sundim mbi ju, përveçse ju kam thirrur dhe ju m’u përgjigjët. Prandaj, mos më qortoni mua por qortoni veten tuaj. As unë nuk mund t’ju vij dot në ndihmë dhe as ju nuk mund të më vini dot në ndihmë. Unë e mohoj atë që më shoqëronit me Allahun deri më parë. Pikërisht për të padrejtët është ndëshkim i dhimbshëm.”
وَ اُدۡخِلَ الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجۡرِیۡ مِنۡ تَحۡتِہَا الۡاَنۡہٰرُ خٰلِدِیۡنَ فِیۡہَا بِاِذۡنِ رَبِّہِمۡ ؕ تَحِیَّتُہُمۡ فِیۡہَا سَلٰمٌ ﴿۲۴﴾
14 : 24 Dhe ata që besuan dhe bënë të mira do (t’u mundësohet) të hyjnë në kopshte, nëpër të cilat rrjedhin lumenj. Në to do të jetojnë përgjithmonë me urdhrin e Zotit të tyre. Dhurata e tyre në to do të jetë paqe.
اَلَمۡ تَرَ کَیۡفَ ضَرَبَ اللّٰہُ مَثَلًا کَلِمَۃً طَیِّبَۃً کَشَجَرَۃٍ طَیِّبَۃٍ اَصۡلُہَا ثَابِتٌ وَّ فَرۡعُہَا فِی السَّمَآءِ ﴿ۙ۲۵﴾
14 : 25 A nuk e pe se si Allahu paraqiti shembullin e një fjale të mirë me një pemë të mirë, e cila rrënjën e ka të ngulitur dhe degën e ka në qiell?!
تُؤۡتِیۡۤ اُکُلَہَا کُلَّ حِیۡنٍۭ بِاِذۡنِ رَبِّہَا ؕ وَ یَضۡرِبُ اللّٰہُ الۡاَمۡثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّہُمۡ یَتَذَکَّرُوۡنَ ﴿۲۶﴾
14 : 26 Ajo jep frutën e saj në çdo kohë me urdhrin e Zotit të saj. Allahu paraqet shembujt për njerëzit që ata të reflektojnë.
وَ مَثَلُ کَلِمَۃٍ خَبِیۡثَۃٍ کَشَجَرَۃٍ خَبِیۡثَۃِ ۣاجۡتُثَّتۡ مِنۡ فَوۡقِ الۡاَرۡضِ مَا لَہَا مِنۡ قَرَارٍ ﴿۲۷﴾
14 : 27 Dhe shembulli i një fjale të keqe është si një pemë e keqe, që është shkulur nga toka, (e që) nuk qëndron më.
یُثَبِّتُ اللّٰہُ الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا بِالۡقَوۡلِ الثَّابِتِ فِی الۡحَیٰوۃِ الدُّنۡیَا وَ فِی الۡاٰخِرَۃِ ۚ وَ یُضِلُّ اللّٰہُ الظّٰلِمِیۡنَ ۟ۙ وَ یَفۡعَلُ اللّٰہُ مَا یَشَآءُ ﴿٪۲۸﴾
14 : 28 Allahu u jep qëndrueshmëri atyre që besuan përmes fjalës së qëndrueshme në jetën e kësaj bote dhe në ahiret, dhe i devijon të padrejtët. Allahu bën çfarë të dojë.
اَلَمۡ تَرَ اِلَی الَّذِیۡنَ بَدَّلُوۡا نِعۡمَتَ اللّٰہِ کُفۡرًا وَّ اَحَلُّوۡا قَوۡمَہُمۡ دَارَ الۡبَوَارِ ﴿ۙ۲۹﴾
14 : 29 A nuk i pe ata që ndërruan bekimin e Allahut me mohimin dhe e çuan popullin e tyre në shtëpinë e shkatërrimit,
جَہَنَّمَ ۚ یَصۡلَوۡنَہَا ؕ وَ بِئۡسَ الۡقَرَارُ ﴿۳۰﴾
14 : 30 (pra në) xhehenem?! Ata do të hyjnë në të. Sa qëndrim i keq është ai!
وَ جَعَلُوۡا لِلّٰہِ اَنۡدَادًا لِّیُضِلُّوۡا عَنۡ سَبِیۡلِہٖ ؕ قُلۡ تَمَتَّعُوۡا فَاِنَّ مَصِیۡرَکُمۡ اِلَی النَّارِ ﴿۳۱﴾
14 : 31 Ata i bënë ortakë Allahut, që t’i devijojnë (të tjerët) nga rruga e Tij. Thuaj: Përfitoni! Kthimi juaj do të jetë drejt zjarrit.
قُلۡ لِّعِبَادِیَ الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا یُقِیۡمُوا الصَّلٰوۃَ وَ یُنۡفِقُوۡا مِمَّا رَزَقۡنٰہُمۡ سِرًّا وَّ عَلَانِیَۃً مِّنۡ قَبۡلِ اَنۡ یَّاۡتِیَ یَوۡمٌ لَّا بَیۡعٌ فِیۡہِ وَ لَا خِلٰلٌ ﴿۳۲﴾
14 : 32 Thuaju robërve të Mi që besuan, le të falin namazin, dhe nga ajo që Ne ua kemi dhënë, të shpenzojnë fshehtas e haptas, përpara se të vijë dita kur nuk do të ketë më as tregti e as miqësi.
اَللّٰہُ الَّذِیۡ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضَ وَ اَنۡزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَاَخۡرَجَ بِہٖ مِنَ الثَّمَرٰتِ رِزۡقًا لَّکُمۡ ۚ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الۡفُلۡکَ لِتَجۡرِیَ فِی الۡبَحۡرِ بِاَمۡرِہٖ ۚ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الۡاَنۡہٰرَ ﴿ۚ۳۳﴾
14 : 33 Allahu është Ai që krijoi qiejt dhe tokën, zbriti ujë prej qiellit dhe përmes tij nxori shumë fruta si ushqim për ju. Ai ju nënshtroi anijet, që ato të lundrojnë në det me urdhrin e Tij dhe ju nënshtroi lumenjtë.
وَ سَخَّرَ لَکُمُ الشَّمۡسَ وَ الۡقَمَرَ دَآئِبَیۡنِ ۚ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الَّیۡلَ وَ النَّہَارَ ﴿ۚ۳۴﴾
14 : 34 Dhe ju nënshtroi diellin e hënën; që të dy vazhdimisht janë në lëvizje. Dhe Ai ju nënshtroi natën dhe ditën.
وَ اٰتٰٮکُمۡ مِّنۡ کُلِّ مَا سَاَلۡتُمُوۡہُ ؕ وَ اِنۡ تَعُدُّوۡا نِعۡمَتَ اللّٰہِ لَا تُحۡصُوۡہَا ؕ اِنَّ الۡاِنۡسَانَ لَظَلُوۡمٌ کَفَّارٌ ﴿٪۳۵﴾
14 : 35 Dhe ju dha çdo gjë që i keni kërkuar Atij. Nëse numëroni bekimet e Allahut, nuk i llogaritni dot. Sigurisht, njeriu është shumë i padrejtë (dhe) mosmirënjohës.
وَ اِذۡ قَالَ اِبۡرٰہِیۡمُ رَبِّ اجۡعَلۡ ہٰذَا الۡبَلَدَ اٰمِنًا وَّ اجۡنُبۡنِیۡ وَ بَنِیَّ اَنۡ نَّعۡبُدَ الۡاَصۡنَامَ ﴿ؕ۳۶﴾
14 : 36 Dhe (kujtojeni) kur Ibrahimi tha: “O Zoti im! Bëje këtë qytet të paqes dhe mua dhe djemtë e mi na ruaj që të mos adhurojmë idhujt.
رَبِّ اِنَّہُنَّ اَضۡلَلۡنَ کَثِیۡرًا مِّنَ النَّاسِ ۚ فَمَنۡ تَبِعَنِیۡ فَاِنَّہٗ مِنِّیۡ ۚ وَ مَنۡ عَصَانِیۡ فَاِنَّکَ غَفُوۡرٌ رَّحِیۡمٌ ﴿۳۷﴾
14 : 37 O Zoti im! Ata vërtet kanë devijuar shumicën e njerëzve. Andaj, ai që më ndoqi është prej meje dhe ai që u bë mosbindës ndaj meje, Ti sigurisht që je shumë Falës, shumë Mëshirëbërës.
رَبَّنَاۤ اِنِّیۡۤ اَسۡکَنۡتُ مِنۡ ذُرِّیَّتِیۡ بِوَادٍ غَیۡرِ ذِیۡ زَرۡعٍ عِنۡدَ بَیۡتِکَ الۡمُحَرَّمِ ۙ رَبَّنَا لِیُـقِیۡمُوا الصَّلٰوۃَ فَاجۡعَلۡ اَفۡئِدَۃً مِّنَ النَّاسِ تَہۡوِیۡۤ اِلَیۡہِمۡ وَارۡ زُقۡہُمۡ مِّنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّہُمۡ یَشۡکُرُوۡنَ ﴿۳۸﴾
14 : 38 O Zoti ynë! Kam vendosur disa nga fëmijët e mi në një luginë pa bimësi, pranë Shtëpisë Sate të Shenjtë, o Zoti ynë, që ata të falin namazin. Andaj, bëje që zemrat e njerëzve të anojnë nga ata dhe ushqeji me fruta që ata të falënderojnë.
رَبَّنَاۤ اِنَّکَ تَعۡلَمُ مَا نُخۡفِیۡ وَ مَا نُعۡلِنُ ؕ وَ مَا یَخۡفٰی عَلَی اللّٰہِ مِنۡ شَیۡءٍ فِی الۡاَرۡضِ وَ لَا فِی السَّمَآءِ ﴿۳۹﴾
14 : 39 O Zoti ynë! Ti di atë që fshehim dhe atë që shfaqim. Dhe Allahut nuk i fshihet dot asnjë gjë, as në tokë e as në qiell.
اَلۡحَمۡدُ لِلّٰہِ الَّذِیۡ وَہَبَ لِیۡ عَلَی الۡکِبَرِ اِسۡمٰعِیۡلَ وَ اِسۡحٰقَ ؕ اِنَّ رَبِّیۡ لَسَمِیۡعُ الدُّعَآءِ ﴿۴۰﴾
14 : 40 Lavdia është e Allahut që më dhuroi, pavarësisht nga pleqëria, Ismailin dhe Is’hakun. Vërtet, Zoti im e dëgjon shumë lutjen.
رَبِّ اجۡعَلۡنِیۡ مُقِیۡمَ الصَّلٰوۃِ وَ مِنۡ ذُرِّیَّتِیۡ ٭ۖ رَبَّنَا وَ تَقَبَّلۡ دُعَآءِ ﴿۴۱﴾
14 : 41 O Zoti im! Më bëj falës të namazit dhe, edhe pasardhësit e mi! Dhe, o Zoti ynë, prano lutjen time!
رَبَّنَا اغۡفِرۡ لِیۡ وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِلۡمُؤۡمِنِیۡنَ یَوۡمَ یَقُوۡمُ الۡحِسَابُ ﴿٪۴۲﴾
14 : 42 O Zoti ynë! Më fal mua, prindërit e mi dhe besimtarët, ditën kur do të bëhet llogari.”
وَ لَا تَحۡسَبَنَّ اللّٰہَ غَافِلًا عَمَّا یَعۡمَلُ الظّٰلِمُوۡنَ ۬ؕ اِنَّمَا یُؤَخِّرُہُمۡ لِیَوۡمٍ تَشۡخَصُ فِیۡہِ الۡاَبۡصَارُ ﴿ۙ۴۳﴾
14 : 43 Asnjëherë mos e mendo Allahun të pavëmendshëm ndaj asaj që bëjnë keqbërësit. Në të vërtetë, Ai u jep lëshim deri në ditën kur do të shtangen sytë.
مُہۡطِعِیۡنَ مُقۡنِعِیۡ رُءُوۡسِہِمۡ لَا یَرۡتَدُّ اِلَیۡہِمۡ طَرۡفُہُمۡ ۚ وَ اَفۡـِٕدَتُہُمۡ ہَوَآءٌ ﴿ؕ۴۴﴾
14 : 44 Ata do të vërtiten me kokën përpjetë; nuk do t’u kthehet shikimi (pra, nuk mund të shohin dot) dhe do t’u zbrazen zemrat!
وَ اَنۡذِرِ النَّاسَ یَوۡمَ یَاۡتِیۡہِمُ الۡعَذَابُ فَیَقُوۡلُ الَّذِیۡنَ ظَلَمُوۡا رَبَّنَاۤ اَخِّرۡنَاۤ اِلٰۤی اَجَلٍ قَرِیۡبٍ ۙ نُّجِبۡ دَعۡوَتَکَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ ؕ اَوَ لَمۡ تَکُوۡنُوۡۤا اَقۡسَمۡتُمۡ مِّنۡ قَبۡلُ مَا لَکُمۡ مِّنۡ زَوَالٍ ﴿ۙ۴۵﴾
14 : 45 Alarmo njerëzit nga dita kur do t’u vijë ndëshkimi, atëherë ata që bënë keq, do të thonë: “O Zoti ynë! Na lësho për një afat të vogël, do ta pranojmë thirrjen Tënde dhe do t’i ndjekim të Dërguarit!” “A nuk bënit be deri më parë që për ju nuk do të ketë rënie?!
وَّ سَکَنۡتُمۡ فِیۡ مَسٰکِنِ الَّذِیۡنَ ظَلَمُوۡۤا اَنۡفُسَہُمۡ وَ تَبَیَّنَ لَکُمۡ کَیۡفَ فَعَلۡنَا بِہِمۡ وَ ضَرَبۡنَا لَکُمُ الۡاَمۡثَالَ ﴿۴۶﴾
14 : 46 Dhe ju banonit në shtëpitë e atyre që i bënë keq vetvetes, ju ishte bërë e qartë se çfarë bëmë Ne me ta dhe ju paraqitëm (edhe) shembujt.”
وَ قَدۡ مَکَرُوۡا مَکۡرَہُمۡ وَ عِنۡدَ اللّٰہِ مَکۡرُہُمۡ ؕ وَ اِنۡ کَانَ مَکۡرُہُمۡ لِتَزُوۡلَ مِنۡہُ الۡجِبَالُ ﴿۴۷﴾
14 : 47 Sigurisht, ata e thurën intrigën e tyre dhe tek Allahu është intriga e tyre; edhe sikur intriga e tyre të lëvizte malet.
فَلَا تَحۡسَبَنَّ اللّٰہَ مُخۡلِفَ وَعۡدِہٖ رُسُلَہٗ ؕ اِنَّ اللّٰہَ عَزِیۡزٌ ذُو انۡتِقَامٍ ﴿ؕ۴۸﴾
14 : 48 Prandaj, kurrsesi mos e mendo Allahun shkelës të premtimit të Tij ndaj të Dërguarve të Vet. Pa dyshim, Allahu është i Plotfuqishëm, Hakmarrës.
یَوۡمَ تُبَدَّلُ الۡاَرۡضُ غَیۡرَ الۡاَرۡضِ وَ السَّمٰوٰتُ وَ بَرَزُوۡا لِلّٰہِ الۡوَاحِدِ الۡقَہَّارِ ﴿۴۹﴾
14 : 49 Ditën kur toka do të ndryshojë me tokën tjetër dhe, edhe qiejt do të dalin para Allahut, të Vetmit, Triumfuesit.
وَ تَـرَی الۡمُجۡرِمِیۡنَ یَوۡمَئِذٍ مُّقَرَّنِیۡنَ فِی الۡاَصۡفَادِ ﴿ۚ۵۰﴾
14 : 50 Atë ditë do të shohësh fajtorët të prangosur nëpër zinxhirë.
سَرَابِیۡلُہُمۡ مِّنۡ قَطِرَانٍ وَّ تَغۡشٰی وُجُوۡہَہُمُ النَّارُ ﴿ۙ۵۱﴾
14 : 51 Petku i tyre do të jetë prej katrani dhe fytyrat e tyre do t’i mbulojë zjarri,
لِیَجۡزِیَ اللّٰہُ کُلَّ نَفۡسٍ مَّا کَسَبَتۡ ؕ اِنَّ اللّٰہَ سَرِیۡعُ الۡحِسَابِ ﴿۵۲﴾
14 : 52 që Allahu t’i kthejë çdo shpirti atë që ka punuar ai. Sigurisht, Allahu është i shpejtë në llogari.
ہٰذَا بَلٰغٌ لِّلنَّاسِ وَ لِیُنۡذَرُوۡا بِہٖ وَ لِیَعۡلَمُوۡۤا اَنَّمَا ہُوَ اِلٰہٌ وَّاحِدٌ وَّ لِیَذَّکَّرَ اُولُوا الۡاَلۡبَابِ ﴿٪۵۳﴾
14 : 53 Ky është një mesazh për njerëzit, që ata të paralajmërohen prej tij, ta dinë se vetëm Ai është i Adhurueshmi i Vetëm dhe të mendohen të mençurit.