طٰه
TaHa
Rreth Sures
- بِسۡمِ اللّٰہِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِیۡمِ﴿۱﴾20 : 1 Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
- طٰہٰ ۚ﴿۲﴾20 : 2 Ta.Ha. (O i Dërguar i pastër dhe udhëzues!)Shpjegime
- مَاۤ اَنۡزَلۡنَا عَلَیۡکَ الۡقُرۡاٰنَ لِتَشۡقٰۤی ۙ﴿۳﴾20 : 3 Ne nuk të zbritëm Kuranin që të brengosesh.
- اِلَّا تَذۡکِرَۃً لِّمَنۡ یَّخۡشٰی ۙ﴿۴﴾20 : 4 Por vetëm si këshillë për atë që frikësohet;
- تَنۡزِیۡلًا مِّمَّنۡ خَلَقَ الۡاَرۡضَ وَ السَّمٰوٰتِ الۡعُلٰی ؕ﴿۵﴾20 : 5 si zbritje prej Atij që krijoi tokën dhe qiejt e lartë,
- اَلرَّحۡمٰنُ عَلَی الۡعَرۡشِ اسۡتَوٰی ﴿۶﴾20 : 6 I Gjithëmëshirshmi (që) u vendos mbi Arsh.
- لَہٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَ مَا فِی الۡاَرۡضِ وَ مَا بَیۡنَہُمَا وَ مَا تَحۡتَ الثَّرٰی ﴿۷﴾20 : 7 E Atij është ajo që gjendet në qiej dhe ajo që gjendet në tokë dhe ajo që gjendet mes të dyjave dhe ajo që gjendet nën dhe.
- وَ اِنۡ تَجۡہَرۡ بِالۡقَوۡلِ فَاِنَّہٗ یَعۡلَمُ السِّرَّ وَ اَخۡفٰی ﴿۸﴾20 : 8 Nëse flet me zë të lartë, (ta dish se) Ai me siguri di të fshehtën, dhe më të fshehtën.
- اَللّٰہُ لَاۤ اِلٰہَ اِلَّا ہُوَ ؕ لَہُ الۡاَسۡمَآءُ الۡحُسۡنٰی ﴿۹﴾20 : 9 Allahu; nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Atij. Të Atij janë emrat më të bukur.
- وَ ہَلۡ اَتٰٮکَ حَدِیۡثُ مُوۡسٰی ۘ﴿۱۰﴾20 : 10 A të erdhi historia e Musait?
- اِذۡ رَاٰ نَارًا فَقَالَ لِاَہۡلِہِ امۡکُثُوۡۤا اِنِّیۡۤ اٰنَسۡتُ نَارًا لَّعَلِّیۡۤ اٰتِیۡکُمۡ مِّنۡہَا بِقَبَسٍ اَوۡ اَجِدُ عَلَی النَّارِ ہُدًی ﴿۱۱﴾20 : 11 Kur ai pa zjarr dhe i tha familjes së tij: “Ndaluni! Kam parë një zjarr. Mund t’ju sjell ndonjë copëz prej tij ose të gjej udhëzim pranë zjarrit”.
- فَلَمَّاۤ اَتٰٮہَا نُوۡدِیَ یٰمُوۡسٰی ﴿ؕ۱۲﴾20 : 12 Kur mbërriti tek ai, iu tha: “O Musa!
- اِنِّیۡۤ اَنَا رَبُّکَ فَاخۡلَعۡ نَعۡلَیۡکَ ۚ اِنَّکَ بِالۡوَادِ الۡمُقَدَّسِ طُوًی ﴿ؕ۱۳﴾20 : 13 Unë jam Zoti yt. Hiqi këpucët. Ti je në luginën e shenjtë Tuva.Shpjegime
- وَ اَنَا اخۡتَرۡتُکَ فَاسۡتَمِعۡ لِمَا یُوۡحٰی ﴿۱۴﴾20 : 14 Unë të kam zgjedhur, ndaj, dëgjo me vëmendje atë që shpallet.
- اِنَّنِیۡۤ اَنَا اللّٰہُ لَاۤ اِلٰہَ اِلَّاۤ اَنَا فَاعۡبُدۡنِیۡ ۙ وَ اَقِمِ الصَّلٰوۃَ لِذِکۡرِیۡ ﴿۱۵﴾20 : 15 Pa dyshim, Unë jam Allahu, nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Meje, prandaj, Më adhuro Mua dhe fal namazin për të Më kujtuar Mua.
- اِنَّ السَّاعَۃَ اٰتِیَۃٌ اَکَادُ اُخۡفِیۡہَا لِتُجۡزٰی کُلُّ نَفۡسٍۭ بِمَا تَسۡعٰی ﴿۱۶﴾20 : 16 Ora do të vijë patjetër. Unë mund ta mbaj të fshehur, që çdo shpirt të shpërblehet për atë që është përpjekur.
- فَلَا یَصُدَّنَّکَ عَنۡہَا مَنۡ لَّا یُؤۡمِنُ بِہَا وَ اتَّبَعَ ہَوٰٮہُ فَتَرۡدٰی ﴿۱۷﴾20 : 17 Andaj, prej (përmbushjes së kërkesave të) saj kurrsesi të mos pengojë ty ai që nuk beson në të, që ndjek dëshirat e tij, se përndryshe do të shkatërrohesh.
- وَ مَا تِلۡکَ بِیَمِیۡنِکَ یٰمُوۡسٰی ﴿۱۸﴾20 : 18 Dhe çfarë ke në dorën tënde të djathtë, o Musa?”
- قَالَ ہِیَ عَصَایَ ۚ اَتَوَکَّوٴُا عَلَیۡہَا وَ اَہُشُّ بِہَا عَلٰی غَنَمِیۡ وَ لِیَ فِیۡہَا مَاٰرِبُ اُخۡرٰی ﴿۱۹﴾20 : 19 (Musai) tha: “Ky është shkopi im. Mbështetem mbi të, shkund gjethet për dhentë e mia dhe kam edhe dobi të tjera prej tij.”
- قَالَ اَلۡقِہَا یٰمُوۡسٰی ﴿۲۰﴾20 : 20 (Zoti) tha: “Hidhe, o Musa!”
- فَاَلۡقٰہَا فَاِذَا ہِیَ حَیَّۃٌ تَسۡعٰی ﴿۲۱﴾20 : 21 Ai e hodhi dhe sakaq ai u bë një gjarpër që lëvizte!
- قَالَ خُذۡہَا وَ لَا تَخَفۡ ٝ سَنُعِیۡدُہَا سِیۡرَتَہَا الۡاُوۡلٰی ﴿۲۲﴾20 : 22 Ai tha: “Kape dhe mos u frikëso. Ne do ta rikthejmë atë në gjendjen e tij të mëparshme.Shpjegime
- وَ اضۡمُمۡ یَدَکَ اِلٰی جَنَاحِکَ تَخۡرُجۡ بَیۡضَآءَ مِنۡ غَیۡرِ سُوۡٓءٍ اٰیَۃً اُخۡرٰی ﴿ۙ۲۳﴾20 : 23 Dhe tërhiqe dorën në anën tënde. Ajo do të dalë e bardhë, pa ndonjë sëmundje, (ja), një shenjë tjetër.Shpjegime
- لِنُرِیَکَ مِنۡ اٰیٰتِنَا الۡکُبۡرٰی ﴿ۚ۲۴﴾20 : 24 Që të tregojmë ty disa nga shenjat Tona të mëdha.
- اِذۡہَبۡ اِلٰی فِرۡعَوۡنَ اِنَّہٗ طَغٰی ﴿٪۲۵﴾20 : 25 Shko te Faraoni; ai njëmend u rebelua.”
- قَالَ رَبِّ اشۡرَحۡ لِیۡ صَدۡرِیۡ ﴿ۙ۲۶﴾20 : 26 (Musai) tha: “O Zoti im! Më zgjero kraharorin!
- وَ یَسِّرۡ لِیۡۤ اَمۡرِیۡ ﴿ۙ۲۷﴾20 : 27 Më lehtëso punën!
- وَ احۡلُلۡ عُقۡدَۃً مِّنۡ لِّسَانِیۡ ﴿ۙ۲۸﴾20 : 28 Më zgjidh nyjën e gjuhës,
- یَفۡقَہُوۡا قَوۡلِیۡ ﴿۪۲۹﴾20 : 29 që ata të kuptojnë fjalën time!
- وَ اجۡعَلۡ لِّیۡ وَزِیۡرًا مِّنۡ اَہۡلِیۡ ﴿ۙ۳۰﴾20 : 30 Cakto për mua një mëkëmbës nga familja ime,
- ہٰرُوۡنَ اَخِی ﴿ۙ۳۱﴾20 : 31 Harunin, vëllanë tim.
- اشۡدُدۡ بِہٖۤ اَزۡرِیۡ ﴿ۙ۳۲﴾20 : 32 Më rrit forcën përmes tij.
- وَ اَشۡرِکۡہُ فِیۡۤ اَمۡرِیۡ ﴿ۙ۳۳﴾20 : 33 Shtoje edhe atë në punën time.
- کَیۡ نُسَبِّحَکَ کَثِیۡرًا ﴿ۙ۳۴﴾20 : 34 Që të Të lavdërojmë shumë,
- وَّ نَذۡکُرَکَ کَثِیۡرًا ﴿ؕ۳۵﴾20 : 35 dhe të Të përkujtojmë shumë.
- اِنَّکَ کُنۡتَ بِنَا بَصِیۡرًا ﴿۳۶﴾20 : 36 Pa dyshim, Ti na je Gjithëshikues!”
- قَالَ قَدۡ اُوۡتِیۡتَ سُؤۡلَکَ یٰمُوۡسٰی ﴿۳۷﴾20 : 37 (Zoti) tha: “Ty të është dhënë ajo që kërkove, o Musa!
- وَ لَقَدۡ مَنَنَّا عَلَیۡکَ مَرَّۃً اُخۡرٰۤی ﴿ۙ۳۸﴾20 : 38 Dhe Ne të patëm bërë mirësi edhe një herë tjetër.
- اِذۡ اَوۡحَیۡنَاۤ اِلٰۤی اُمِّکَ مَا یُوۡحٰۤی ﴿ۙ۳۹﴾20 : 39 Kur i shpallëm nënës sate atë që (duhej të) shpallej;
- اَنِ اقۡذِفِیۡہِ فِی التَّابُوۡتِ فَاقۡذِفِیۡہِ فِی الۡیَمِّ فَلۡیُلۡقِہِ الۡیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَاۡخُذۡہُ عَدُوٌّ لِّیۡ وَ عَدُوٌّ لَّہٗ ؕ وَ اَلۡقَیۡتُ عَلَیۡکَ مَحَبَّۃً مِّنِّیۡ ۬ۚ وَ لِتُصۡنَعَ عَلٰی عَیۡنِیۡ ﴿ۘ۴۰﴾20 : 40 që: “Vëre (fëmijën) në sënduk, më pas vëre në lum. Lumi le ta çojë atë te bregu, atë do ta marrë një armiku Im dhe armiku i tij”. Unë kam futur në ty dashurinë Time dhe që ti të rriteshe para Syrit Tim.
- اِذۡ تَمۡشِیۡۤ اُخۡتُکَ فَتَقُوۡلُ ہَلۡ اَدُلُّکُمۡ عَلٰی مَنۡ یَّکۡفُلُہٗ ؕ فَرَجَعۡنٰکَ اِلٰۤی اُمِّکَ کَیۡ تَقَرَّ عَیۡنُہَا وَ لَا تَحۡزَنَ ۬ؕ وَ قَتَلۡتَ نَفۡسًا فَنَجَّیۡنٰکَ مِنَ الۡغَمِّ وَ فَتَنّٰکَ فُتُوۡنًا ۬۟ فَلَبِثۡتَ سِنِیۡنَ فِیۡۤ اَہۡلِ مَدۡیَنَ ۬ۙ ثُمَّ جِئۡتَ عَلٰی قَدَرٍ یّٰمُوۡسٰی ﴿۴۱﴾20 : 41 Kur motra jote po ecte dhe u thoshte: “A t’ju tregoj për dikë që do të kujdeset për të?” Kështu, të kthyem te nëna jote, që asaj t’i qetësoheshin sytë dhe të mos brengosej. Veç kësaj, ti vrave një njeri dhe Ne të shpëtuam nga brenga dhe të vumë në një sërë provash. Ti mbete mes njerëzve të Medjenit për disa vjet. Pastaj arrite në moshë të caktuar (për profetësinë), o Musa!
- وَ اصۡطَنَعۡتُکَ لِنَفۡسِیۡ ﴿ۚ۴۲﴾20 : 42 Dhe të zgjodha për Veten Time.
- اِذۡہَبۡ اَنۡتَ وَ اَخُوۡکَ بِاٰیٰتِیۡ وَ لَا تَنِیَا فِیۡ ذِکۡرِیۡ ﴿ۚ۴۳﴾20 : 43 Shko ti dhe vëllai yt me shenjat e Mia dhe mos u ngathtësoni në kujtimin Tim.
- اِذۡہَبَاۤ اِلٰی فِرۡعَوۡنَ اِنَّہٗ طَغٰی ﴿ۚۖ۴۴﴾20 : 44 Shkoni te Faraoni sepse ai u rebelua.
- فَقُوۡلَا لَہٗ قَوۡلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّہٗ یَتَذَکَّرُ اَوۡ یَخۡشٰی ﴿۴۵﴾20 : 45 Dhe flisni me të me fjalë të buta, ndoshta mendohet ose frikësohet.
- قَالَا رَبَّنَاۤ اِنَّنَا نَخَافُ اَنۡ یَّفۡرُطَ عَلَیۡنَاۤ اَوۡ اَنۡ یَّطۡغٰی ﴿۴۶﴾20 : 46 Ata thanë: “O Zoti ynë! Kemi frikë se ai mos do të na shtypë ose të rebelohet.”
- قَالَ لَا تَخَافَاۤ اِنَّنِیۡ مَعَکُمَاۤ اَسۡمَعُ وَ اَرٰی ﴿۴۷﴾20 : 47 Ai tha: “Mos u frikësoni, sigurisht, Unë jam me ju të dy; dëgjoj dhe shoh.
- فَاۡتِیٰہُ فَقُوۡلَاۤ اِنَّا رَسُوۡلَا رَبِّکَ فَاَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ ۬ۙ وَ لَا تُعَذِّبۡہُمۡ ؕ قَدۡ جِئۡنٰکَ بِاٰیَۃٍ مِّنۡ رَّبِّکَ ؕ وَ السَّلٰمُ عَلٰی مَنِ اتَّبَعَ الۡہُدٰی ﴿۴۸﴾20 : 48 Andaj, shkoni tek ai dhe thuajini: Njëmend, ne të dy jemi të dërguar të Zotit tënd, prandaj, dërgoji bijtë e Izraelit me ne dhe mos i dëno. Vërtet, ne të erdhëm me një shenjë prej Zotit tënd. Paqja qoftë mbi atë që ndjek udhëzimin!
- اِنَّا قَدۡ اُوۡحِیَ اِلَیۡنَاۤ اَنَّ الۡعَذَابَ عَلٰی مَنۡ کَذَّبَ وَ تَوَلّٰی ﴿۴۹﴾20 : 49 Pa dyshim, neve na është shpallur që ndëshkimi do të jetë mbi atë që gënjen dhe e kthen shpinën.”
- قَالَ فَمَنۡ رَّبُّکُمَا یٰمُوۡسٰی ﴿۵۰﴾20 : 50 (Faraoni) tha: “Kush është Zoti i ju të dyve, o Musa?”
- قَالَ رَبُّنَا الَّذِیۡۤ اَعۡطٰی کُلَّ شَیۡءٍ خَلۡقَہٗ ثُمَّ ہَدٰی ﴿۵۱﴾20 : 51 Ai tha: “Zoti ynë është Ai që i dha çdo gjëje formën e saj e më pas e përudhi.”
- قَالَ فَمَا بَالُ الۡقُرُوۡنِ الۡاُوۡلٰی ﴿۵۲﴾20 : 52 (Faraoni) tha: “Atëherë, çfarë ndodh me popujt e mëparshëm?”
- قَالَ عِلۡمُہَا عِنۡدَ رَبِّیۡ فِیۡ کِتٰبٍ ۚ لَا یَضِلُّ رَبِّیۡ وَ لَا یَنۡسَی ﴿۫۵۳﴾20 : 53 Ai tha: Dija e tyre është te Zoti im në një Libër. Zoti im as nuk devijon, as nuk harron;
- الَّذِیۡ جَعَلَ لَکُمُ الۡاَرۡضَ مَہۡدًا وَّ سَلَکَ لَکُمۡ فِیۡہَا سُبُلًا وَّ اَنۡزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً ؕ فَاَخۡرَجۡنَا بِہٖۤ اَزۡوَاجًا مِّنۡ نَّبَاتٍ شَتّٰی ﴿۵۴﴾20 : 54 Ai që krijoi për ju tokën si shtrat, për ju hapi rrugë në të, zbriti ujë prej qiellit dhe përmes tij nxori çifte të bimësive të shumëllojshme.
- کُلُوۡا وَ ارۡعَوۡا اَنۡعَامَکُمۡ ؕ اِنَّ فِیۡ ذٰلِکَ لَاٰیٰتٍ لِّاُولِی النُّہٰی ﴿٪۵۵﴾20 : 55 Hani dhe kullotni bagëtitë tuaja! Pa dyshim, në këtë ka shenja për të mençurit.
- مِنۡہَا خَلَقۡنٰکُمۡ وَ فِیۡہَا نُعِیۡدُکُمۡ وَ مِنۡہَا نُخۡرِجُکُمۡ تَارَۃً اُخۡرٰی ﴿۵۶﴾20 : 56 Prej kësaj (toke) ju krijuam, në të do t’ju kthejmë dhe po prej saj do t’ju nxjerrim edhe një herë tjetër.Shpjegime
- وَ لَقَدۡ اَرَیۡنٰہُ اٰیٰتِنَا کُلَّہَا فَکَذَّبَ وَ اَبٰی ﴿۵۷﴾20 : 57 Sigurisht, Ne ia treguam shenjat Tona që të gjitha, por ai i quajti gënjeshtra dhe i mohoi.
- قَالَ اَجِئۡتَنَا لِتُخۡرِجَنَا مِنۡ اَرۡضِنَا بِسِحۡرِکَ یٰمُوۡسٰی ﴿۵۸﴾20 : 58 (Faraoni) tha: “A na ke ardhur për të na nxjerrë nga toka jonë me magjinë tënde, o Musa?!
- فَلَنَاۡتِیَنَّکَ بِسِحۡرٍ مِّثۡلِہٖ فَاجۡعَلۡ بَیۡنَنَا وَ بَیۡنَکَ مَوۡعِدًا لَّا نُخۡلِفُہٗ نَحۡنُ وَ لَاۤ اَنۡتَ مَکَانًا سُوًی ﴿۵۹﴾20 : 59 Atëherë ne patjetër do të të sjellim një magji si kjo. Cakto ditë dhe vend mes nesh e teje, që as ne e as ti të mos mungojmë; (le të jetë) një vend i përbashkët (për ne të dy).”
- قَالَ مَوۡعِدُکُمۡ یَوۡمُ الزِّیۡنَۃِ وَ اَنۡ یُّحۡشَرَ النَّاسُ ضُحًی ﴿۶۰﴾20 : 60 (Musai) tha: “Dita e caktuar për ju le të jetë dita e festës dhe njerëzit të grumbullohen paradite.”
- فَتَوَلّٰی فِرۡعَوۡنُ فَجَمَعَ کَیۡدَہٗ ثُمَّ اَتٰی ﴿۶۱﴾20 : 61 Faraoni u kthye, grumbulloi planin e tij dhe erdhi.
- قَالَ لَہُمۡ مُّوۡسٰی وَیۡلَکُمۡ لَا تَفۡتَرُوۡا عَلَی اللّٰہِ کَذِبًا فَیُسۡحِتَکُمۡ بِعَذَابٍ ۚ وَ قَدۡ خَابَ مَنِ افۡتَرٰی ﴿۶۲﴾20 : 62 Musai u tha: “Vaj për ju! Mos shpifni mbi Allahun gënjeshtër, se Ai do t’ju shpartallojë me një ndëshkim. Njëmend, humb ai që trillon.”
- فَتَنَازَعُوۡۤا اَمۡرَہُمۡ بَیۡنَہُمۡ وَ اَسَرُّوا النَّجۡوٰی ﴿۶۳﴾20 : 63 Ata vijuan të grindeshin me njëri-tjetrin në çështjen e tyre dhe pëshpëritnin fshehurazi.
- قَالُوۡۤا اِنۡ ہٰذٰٮنِ لَسٰحِرٰنِ یُرِیۡدٰنِ اَنۡ یُّخۡرِجٰکُمۡ مِّنۡ اَرۡضِکُمۡ بِسِحۡرِہِمَا وَ یَذۡہَبَا بِطَرِیۡقَتِکُمُ الۡمُثۡلٰی ﴿۶۴﴾20 : 64 Thanë: “Pikërisht këta janë dy magjistarë që duan t’ju dëbojnë nga toka juaj përmes magjisë së tyre dhe ta asgjësojnë traditën tuaj shembullore!
- فَاَجۡمِعُوۡا کَیۡدَکُمۡ ثُمَّ ائۡتُوۡا صَفًّا ۚ وَ قَدۡ اَفۡلَحَ الۡیَوۡمَ مَنِ اسۡتَعۡلٰی ﴿۶۵﴾20 : 65 Prandaj, bashkoni planet tuaja dhe ejani të rreshtuar. Sot, do të fitojë ai që arrin të mbizotërojë.”
- قَالُوۡا یٰمُوۡسٰۤی اِمَّاۤ اَنۡ تُلۡقِیَ وَ اِمَّاۤ اَنۡ نَّکُوۡنَ اَوَّلَ مَنۡ اَلۡقٰی ﴿۶۶﴾20 : 66 Ata thanë: “O Musa! Ose ti hidh, ose ne të hedhim të parët.”
- قَالَ بَلۡ اَلۡقُوۡا ۚ فَاِذَا حِبَالُہُمۡ وَ عِصِیُّہُمۡ یُخَیَّلُ اِلَیۡہِ مِنۡ سِحۡرِہِمۡ اَنَّہَا تَسۡعٰی ﴿۶۷﴾20 : 67 (Musai) tha: “Jo! Hidhni ju.” Atëherë nga magjia e tyre papritmas iu duk që litarët dhe shkopinjtë e tyre sikur po vraponin.
- فَاَوۡجَسَ فِیۡ نَفۡسِہٖ خِیۡفَۃً مُّوۡسٰی ﴿۶۸﴾20 : 68 Musai ndjeu frikë brenda vetes.
- قُلۡنَا لَا تَخَفۡ اِنَّکَ اَنۡتَ الۡاَعۡلٰی ﴿۶۹﴾20 : 69 Ne i thamë: Mos u frikëso! Sigurisht, ti do të jesh mbizotëruesi.
- وَ اَلۡقِ مَا فِیۡ یَمِیۡنِکَ تَلۡقَفۡ مَا صَنَعُوۡا ؕ اِنَّمَا صَنَعُوۡا کَیۡدُ سٰحِرٍ ؕ وَ لَا یُفۡلِحُ السَّاحِرُ حَیۡثُ اَتٰی ﴿۷۰﴾20 : 70 Hidhe atë që ke në dorën e djathtë, ajo do ta gllabërojë gjithçka që ata sajuan. Ajo që sajuan ata është vetëm dredhi magjistari. Dhe magjistari nuk ka sukses, ngado që të vijë.
- فَاُلۡقِیَ السَّحَرَۃُ سُجَّدًا قَالُوۡۤا اٰمَنَّا بِرَبِّ ہٰرُوۡنَ وَ مُوۡسٰی ﴿۷۱﴾20 : 71 Atëherë magjistarët ranë në sexhde. Thanë: “Besuam në Zotin e Harunit dhe të Musait!”
- قَالَ اٰمَنۡتُمۡ لَہٗ قَبۡلَ اَنۡ اٰذَنَ لَکُمۡ ؕ اِنَّہٗ لَکَبِیۡرُکُمُ الَّذِیۡ عَلَّمَکُمُ السِّحۡرَ ۚ فَلَاُقَطِّعَنَّ اَیۡدِیَکُمۡ وَ اَرۡجُلَکُمۡ مِّنۡ خِلَافٍ وَّ لَاُصَلِّبَنَّکُمۡ فِیۡ جُذُوۡعِ النَّخۡلِ ۫ وَ لَتَعۡلَمُنَّ اَیُّنَاۤ اَشَدُّ عَذَابًا وَّ اَبۡقٰی ﴿۷۲﴾20 : 72 (Faraoni) tha: “A e besuat përpara se t’ju jepja leje?! Ky duhet të jetë i madhi juaj, që jua mësoi magjinë! Unë përnjëmend do t’ju pres duart dhe këmbët të anëve të ndryshme, më pas do t’ju kryqëzoj nëpër trungje hurmash dhe ju do ta mësoni kush prej nesh është më i forti në ndëshkim dhe më i qëndrueshmi!”
- قَالُوۡا لَنۡ نُّؤۡثِرَکَ عَلٰی مَا جَآءَنَا مِنَ الۡبَیِّنٰتِ وَ الَّذِیۡ فَطَرَنَا فَاقۡضِ مَاۤ اَنۡتَ قَاضٍ ؕ اِنَّمَا تَقۡضِیۡ ہٰذِہِ الۡحَیٰوۃَ الدُّنۡیَا ﴿ؕ۷۳﴾20 : 73 Ata thanë: “Kurrsesi nuk mund të të japim ty epërsinë mbi shenjat e qarta që na erdhën dhe as mbi Atë që na krijoi. Pra, bëje atë që ke (vendosur) për të bërë! Pa dyshim, ti vendos vetëm për jetën e kësaj bote!
- اِنَّـاۤ اٰمَنَّا بِرَبِّنَا لِیَغۡفِرَ لَنَا خَطٰیٰنَا وَ مَاۤ اَکۡرَہۡتَنَا عَلَیۡہِ مِنَ السِّحۡرِ ؕ وَ اللّٰہُ خَیۡرٌ وَّ اَبۡقٰی ﴿۷۴﴾20 : 74 Sigurisht, ne e besuam Zotin tonë, që Ai të na falë gabimet tona dhe magjitë që ti na i detyrove. Allahu është më i Miri dhe më i Qëndrueshmi!”
- اِنَّہٗ مَنۡ یَّاۡتِ رَبَّہٗ مُجۡرِمًا فَاِنَّ لَہٗ جَہَنَّمَ ؕ لَا یَمُوۡتُ فِیۡہَا وَ لَا یَحۡیٰی ﴿۷۵﴾20 : 75 Njëmend, ai që arrin te Zoti i tij si fajtor, për të është xhehenemi, në të cilin ai as nuk do të vdesë dhe as nuk do të jetojë.
- وَ مَنۡ یَّاۡتِہٖ مُؤۡمِنًا قَدۡ عَمِلَ الصّٰلِحٰتِ فَاُولٰٓئِکَ لَہُمُ الدَّرَجٰتُ الۡعُلٰی ﴿ۙ۷۶﴾20 : 76 Kurse ai që arrin tek Ai si besimtar dhe të ketë bërë të mira, për të tillët ka grada të larta;
- جَنّٰتُ عَدۡنٍ تَجۡرِیۡ مِنۡ تَحۡتِہَا الۡاَنۡہٰرُ خٰلِدِیۡنَ فِیۡہَا ؕ وَ ذٰلِکَ جَزٰٓؤُا مَنۡ تَزَکّٰی ﴿٪۷۷﴾20 : 77 xhenete të përhershme nëpër të cilat rrjedhin lumenj. Në to do të jetojnë përgjithmonë. Ky është shpërblimi i atij që u dëlirësua.
- وَ لَقَدۡ اَوۡحَیۡنَاۤ اِلٰی مُوۡسٰۤی ۬ۙ اَنۡ اَسۡرِ بِعِبَادِیۡ فَاضۡرِبۡ لَہُمۡ طَرِیۡقًا فِی الۡبَحۡرِ یَبَسًا ۙ لَّا تَخٰفُ دَرَکًا وَّ لَا تَخۡشٰی ﴿۷۸﴾20 : 78 Ne i shpallëm Musait: “Nisu me robërit e Mi gjatë natës dhe çelu një rrugë të thatë në det. Nuk do të kesh as frikë se do t’ju zënë dhe as nuk do të trembesh.”
- فَاَتۡبَعَہُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُوۡدِہٖ فَغَشِیَہُمۡ مِّنَ الۡیَمِّ مَا غَشِیَہُمۡ ﴿ؕ۷۹﴾20 : 79 Faraoni, bashkë me ushtritë e tij, i ndoqën, atëherë, i mbuloi në det ajo që do t’i mbulonte.
- وَ اَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَہٗ وَ مَا ہَدٰی ﴿۸۰﴾20 : 80 Faraoni e çoi në humbje popullin e tij dhe nuk e udhëzoi.
- یٰبَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ قَدۡ اَنۡجَیۡنٰکُمۡ مِّنۡ عَدُوِّکُمۡ وَ وٰعَدۡنٰکُمۡ جَانِبَ الطُّوۡرِ الۡاَیۡمَنَ وَ نَزَّلۡنَا عَلَیۡکُمُ الۡمَنَّ وَ السَّلۡوٰی ﴿۸۱﴾20 : 81 O bijtë e Izraelit! Ne ju shpëtuam nga armiku juaj, lidhëm besë me ju në anën e djathtë të Turit dhe ju zbritëm manën dhe selvanë.Shpjegime
- کُلُوۡا مِنۡ طَیِّبٰتِ مَا رَزَقۡنٰکُمۡ وَ لَا تَطۡغَوۡا فِیۡہِ فَیَحِلَّ عَلَیۡکُمۡ غَضَبِیۡ ۚ وَ مَنۡ یَّحۡلِلۡ عَلَیۡہِ غَضَبِیۡ فَقَدۡ ہَوٰی ﴿۸۲﴾20 : 82 Nga ajo që ju kemi dhënë, hani të pastrat dhe mos e teproni në të, se përndryshe, do t’ju zërë ndëshkimi Im. Njëmend, atë që e zë ndëshkimi Im, shkatërrohet.
- وَ اِنِّیۡ لَغَفَّارٌ لِّمَنۡ تَابَ وَ اٰمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اہۡتَدٰی ﴿۸۳﴾20 : 83 Dhe sigurisht, Unë jam shumë Falës për atë që pendohet, beson dhe bënë të mira dhe më pas qëndron në udhëzim.
- وَ مَاۤ اَعۡجَلَکَ عَنۡ قَوۡمِکَ یٰمُوۡسٰی ﴿۸۴﴾20 : 84 “Dhe çfarë të bëri, o Musa, që të largoheshe nxitimthi nga populli yt?”
- قَالَ ہُمۡ اُولَآءِ عَلٰۤی اَثَرِیۡ وَ عَجِلۡتُ اِلَیۡکَ رَبِّ لِتَرۡضٰی ﴿۸۵﴾20 : 85 Ai tha: “Ata janë në gjurmët e mia, kurse unë, o Zoti im, u nxitova drejt Teje që Ti të kënaqesh.”
- قَالَ فَاِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَکَ مِنۡۢ بَعۡدِکَ وَ اَضَلَّہُمُ السَّامِرِیُّ ﴿۸۶﴾20 : 86 (Zoti) tha: “Ne e sprovuam popullin tënd në mungesën tënde dhe ata i devijoi Samiriu.”
- فَرَجَعَ مُوۡسٰۤی اِلٰی قَوۡمِہٖ غَضۡبَانَ اَسِفًا ۬ۚ قَالَ یٰقَوۡمِ اَلَمۡ یَعِدۡکُمۡ رَبُّکُمۡ وَعۡدًا حَسَنًا ۬ؕ اَفَطَالَ عَلَیۡکُمُ الۡعَہۡدُ اَمۡ اَرَدۡتُّمۡ اَنۡ یَّحِلَّ عَلَیۡکُمۡ غَضَبٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ فَاَخۡلَفۡتُمۡ مَّوۡعِدِیۡ ﴿۸۷﴾20 : 87 Atëherë Musai u kthye i zemëruar (dhe) i brengosur te populli i tij. Tha: “O populli im! A nuk ju kishte bërë Zoti juaj një premtim të mirë?! A ju ka zgjatur shumë përmbushja e premtimit apo keni dashur që t’ju zërë ndonjë ndëshkim prej Zotit tuaj dhe për këtë ju e keni shkelur premtimin tim?!”
- قَالُوۡا مَاۤ اَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَکَ بِمَلۡکِنَا وَ لٰکِنَّا حُمِّلۡنَاۤ اَوۡزَارًا مِّنۡ زِیۡنَۃِ الۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنٰہَا فَکَذٰلِکَ اَلۡقَی السَّامِرِیُّ ﴿ۙ۸۸﴾20 : 88 Ata thanë: “Ne nuk e kemi shkelur premtimin tënd me vullnetin tonë, por neve na ishte ngarkuar barra e stolive të popullit dhe ne e hodhëm atë. Kështu hodhi (propozimin) Samiriu.Shpjegime
- فَاَخۡرَجَ لَہُمۡ عِجۡلًا جَسَدًا لَّہٗ خُوَارٌ فَقَالُوۡا ہٰذَاۤ اِلٰـہُکُمۡ وَ اِلٰہُ مُوۡسٰی ۬ فَنَسِیَ ﴿ؕ۸۹﴾20 : 89 Më pas ai u bëri një trup viçi që pëlliste. Atëherë ata zunë të thoshin ky është i adhurueshmi juaj dhe i adhurueshmi i Musait. Pra, ai harroi.”Shpjegime
- اَفَلَا یَرَوۡنَ اَلَّا یَرۡجِعُ اِلَیۡہِمۡ قَوۡلًا ۬ۙ وَّ لَا یَمۡلِکُ لَہُمۡ ضَرًّا وَّ لَا نَفۡعًا ﴿٪۹۰﴾20 : 90 A nuk shikonin që ai (trup) nuk iu përgjigjej atyre për asnjë fjalë dhe nuk mund t’u sillte as dëm e as dobi?!
- وَ لَقَدۡ قَالَ لَہُمۡ ہٰرُوۡنُ مِنۡ قَبۡلُ یٰقَوۡمِ اِنَّمَا فُتِنۡتُمۡ بِہٖ ۚ وَ اِنَّ رَبَّکُمُ الرَّحۡمٰنُ فَاتَّبِعُوۡنِیۡ وَ اَطِیۡعُوۡۤا اَمۡرِیۡ ﴿۹۱﴾20 : 91 Edhe Haruni u kishte thënë më parë: “O populli im! Jeni sprovuar me anë të tij dhe sigurisht, Zoti juaj është i Gjithëmëshirshmi, andaj, më ndiqni mua dhe bindjuni urdhrit tim.”
- قَالُوۡا لَنۡ نَّبۡرَحَ عَلَیۡہِ عٰکِفِیۡنَ حَتّٰی یَرۡجِعَ اِلَیۡنَا مُوۡسٰی ﴿۹۲﴾20 : 92 Ata thanë: “Ne do të vijojmë të rrimë ulur përpara këtij, derisa të na kthehet Musai.”
- قَالَ یٰہٰرُوۡنُ مَا مَنَعَکَ اِذۡ رَاَیۡتَہُمۡ ضَلُّوۡۤا ﴿ۙ۹۳﴾20 : 93 (Musai) tha: “O Harun! Çfarë të pengoi (t’i ndaloje) kur i pe që devijuan,
- اَلَّا تَتَّبِعَنِ ؕ اَفَعَصَیۡتَ اَمۡرِیۡ ﴿۹۴﴾20 : 94 (dhe) të më ndiqje mua?! A kundërshtove urdhrin tim?!”
- قَالَ یَبۡنَؤُمَّ لَا تَاۡخُذۡ بِلِحۡیَتِیۡ وَ لَا بِرَاۡسِیۡ ۚ اِنِّیۡ خَشِیۡتُ اَنۡ تَقُوۡلَ فَرَّقۡتَ بَیۡنَ بَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ وَ لَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِیۡ ﴿۹۵﴾20 : 95 Ai tha: “O biri i nënës sime! Mos më kap mua as për mjekre, as për koke. Unë pata frikë se do të (më) thoshe – Ke krijuar ndasi mes bijve të Izraelit dhe nuk ke pritur vendimin tim!”
- قَالَ فَمَا خَطۡبُکَ یٰسَامِرِیُّ ﴿۹۶﴾20 : 96 (Musai) tha: “Si është çështja jote, o Samiri?”
- قَالَ بَصُرۡتُ بِمَا لَمۡ یَبۡصُرُوۡا بِہٖ فَقَبَضۡتُ قَبۡضَۃً مِّنۡ اَثَرِ الرَّسُوۡلِ فَنَبَذۡتُہَا وَ کَذٰلِکَ سَوَّلَتۡ لِیۡ نَفۡسِیۡ ﴿۹۷﴾20 : 97 Ai tha: “Unë pashë diçka që këta nuk e panë dot (të tjerët). Mora diçka nga gjurmët e të Dërguarit dhe më pas e hodha. E kështu më bëri joshëse vetja ime.”
- قَالَ فَاذۡہَبۡ فَاِنَّ لَکَ فِی الۡحَیٰوۃِ اَنۡ تَقُوۡلَ لَا مِسَاسَ ۪ وَ اِنَّ لَکَ مَوۡعِدًا لَّنۡ تُخۡلَفَہٗ ۚ وَ انۡظُرۡ اِلٰۤی اِلٰـہِکَ الَّذِیۡ ظَلۡتَ عَلَیۡہِ عَاکِفًا ؕ لَنُحَرِّقَنَّہٗ ثُمَّ لَنَنۡسِفَنَّہٗ فِی الۡیَمِّ نَسۡفًا ﴿۹۸﴾20 : 98 Ai tha: “Shko atëherë (nga këtu), gjatë gjithë jetës do të thuash – Mos më prekni! Ty të premtohet një afat që nuk do të shkelet. Shikoje edhe të adhuruarin tënd, përpara të cilit ke qëndruar ulur. Ne do ta shkrumbojmë atë dhe do ta shpërndajmë mirë në det.”Shpjegime
- اِنَّمَاۤ اِلٰـہُکُمُ اللّٰہُ الَّذِیۡ لَاۤ اِلٰہَ اِلَّا ہُوَ ؕ وَسِعَ کُلَّ شَیۡءٍ عِلۡمًا ﴿۹۹﴾20 : 99 Pa dyshim, i Adhurueshmi juaj është Allahu, nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Atij. Ai përfshin çdo gjë me dije.
- کَذٰلِکَ نَقُصُّ عَلَیۡکَ مِنۡ اَنۡۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَ ۚ وَ قَدۡ اٰتَیۡنٰکَ مِنۡ لَّدُنَّا ذِکۡرًا ﴿ۖۚ۱۰۰﴾20 : 100 Kështu të rrëfejmë ty ngjarjet e së kaluarës. Sigurisht, Ne nga ana Jonë ty të dhamë (Librin si) këshillë.
- مَنۡ اَعۡرَضَ عَنۡہُ فَاِنَّہٗ یَحۡمِلُ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ وِزۡرًا ﴿۱۰۱﴾ۙ20 : 101 Ai që i shmanget asaj, patjetër do të ngrejë një barrë Ditën e Kiametit.
- خٰلِدِیۡنَ فِیۡہِ ؕ وَ سَآءَ لَہُمۡ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ حِمۡلًا ﴿۱۰۲﴾ۙ20 : 102 Ata në të do të mbesin gjatë. Çfarë barre e keqe do të jetë për ta Ditën e Kiametit!
- یَّوۡمَ یُنۡفَخُ فِی الصُّوۡرِ وَ نَحۡشُرُ الۡمُجۡرِمِیۡنَ یَوۡمَئِذٍ زُرۡقًا ﴿۱۰۳﴾ۚۖ20 : 103 Ditën kur do t’i fryhet bririt dhe do t’i grumbullojmë fajtorët, atë ditë, sykaltërtit.Shpjegime
- یَّتَخَافَتُوۡنَ بَیۡنَہُمۡ اِنۡ لَّبِثۡتُمۡ اِلَّا عَشۡرًا ﴿۱۰۴﴾20 : 104 Ata do të pëshpëritin me njëri-tjetrin: Ju keni qëndruar vetëm dhjetë (ditë)!Shpjegime
- نَحۡنُ اَعۡلَمُ بِمَا یَقُوۡلُوۡنَ اِذۡ یَقُوۡلُ اَمۡثَلُہُمۡ طَرِیۡقَۃً اِنۡ لَّبِثۡتُمۡ اِلَّا یَوۡمًا ﴿۱۰۵﴾٪20 : 105 Ne e dimë më së miri se çfarë do të thonë ata. Kur më i miri prej tyre për nga drejtimi do të thotë: “Ju keni qëndruar vetëm një ditë!”
- وَ یَسۡـَٔلُوۡنَکَ عَنِ الۡجِبَالِ فَقُلۡ یَنۡسِفُہَا رَبِّیۡ نَسۡفًا ﴿۱۰۶﴾ۙ20 : 106 Dhe të pyesin ty për malet. Atëherë thuaj: Zoti im do t’i thërrmojë ato tërësisht.
- فَیَذَرُہَا قَاعًا صَفۡصَفًا ﴿۱۰۷﴾ۙ20 : 107 Më pas do t’i lërë rrafsh të shkretë.
- لَّا تَرٰی فِیۡہَا عِوَجًا وَّ لَاۤ اَمۡتًا ﴿۱۰۸﴾ؕ20 : 108 Nuk do të shohësh në të shtrembësi e as ulje-ngritje.
- یَوۡمَئِذٍ یَّتَّبِعُوۡنَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَہٗ ۚ وَ خَشَعَتِ الۡاَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ اِلَّا ہَمۡسًا ﴿۱۰۹﴾20 : 109 Ditën kur ata do ta ndjekin thirrësin që nuk ka asnjë shtrembësi. Zërat do të ulen për nder të të Gjithëmëshirshmit, atëherë nuk do të dëgjosh asgjë përveç pëshpëritjes.Shpjegime
- یَوۡمَئِذٍ لَّا تَنۡفَعُ الشَّفَاعَۃُ اِلَّا مَنۡ اَذِنَ لَہُ الرَّحۡمٰنُ وَ رَضِیَ لَہٗ قَوۡلًا ﴿۱۱۰﴾20 : 110 Ditën kur nuk do të vlejë ndërmjetësimi, përveç atij për të cilin i Gjithëmëshirshmi do të lejojë dhe për të cilin do të japë pëlqimin të thuhet.
- یَعۡلَمُ مَا بَیۡنَ اَیۡدِیۡہِمۡ وَ مَا خَلۡفَہُمۡ وَ لَا یُحِیۡطُوۡنَ بِہٖ عِلۡمًا ﴿۱۱۱﴾20 : 111 Ai di gjithçka që është para tyre dhe gjithçka që është pas tyre dhe ata nuk mund ta përfshijnë dot Atë me dije.
- وَ عَنَتِ الۡوُجُوۡہُ لِلۡحَیِّ الۡقَیُّوۡمِ ؕ وَ قَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمًا ﴿۱۱۲﴾20 : 112 Fytyrat do të ulen përpara të Gjallit, të Qëndrueshmit dhe do të dështojë ai që do të mbartë padrejtësi.
- وَ مَنۡ یَّعۡمَلۡ مِنَ الصّٰلِحٰتِ وَ ہُوَ مُؤۡمِنٌ فَلَا یَخٰفُ ظُلۡمًا وَّ لَا ہَضۡمًا ﴿۱۱۳﴾20 : 113 Kurse ai që bën të mira dhe është edhe besimtar, nuk do të ketë frikë as nga padrejtësia, e as nga nënvlerësimi.
- وَ کَذٰلِکَ اَنۡزَلۡنٰہُ قُرۡاٰنًا عَرَبِیًّا وَّ صَرَّفۡنَا فِیۡہِ مِنَ الۡوَعِیۡدِ لَعَلَّہُمۡ یَتَّقُوۡنَ اَوۡ یُحۡدِثُ لَہُمۡ ذِکۡرًا ﴿۱۱۴﴾20 : 114 Ne kështu e zbritëm këtë si një Kuran elokuent dhe shpjeguam çdo paralajmërim në të, që ata të kenë drojë (ndaj Zotit) ose Ai t’u tregojë atyre një mësim.
- فَتَعٰلَی اللّٰہُ الۡمَلِکُ الۡحَقُّ ۚ وَ لَا تَعۡجَلۡ بِالۡقُرۡاٰنِ مِنۡ قَبۡلِ اَنۡ یُّقۡضٰۤی اِلَیۡکَ وَحۡیُہٗ ۫ وَ قُلۡ رَّبِّ زِدۡنِیۡ عِلۡمًا ﴿۱۱۵﴾20 : 115 Andaj, i lartë është Allahu, Sunduesi i Vërtetë. Mos u nxito me (përsëritjen) e Kuranit përpara se të të përmbushet shpallja e tij. Dhe thuaj: “O Zoti im! Më shto dijen mua!”
- وَ لَقَدۡ عَہِدۡنَاۤ اِلٰۤی اٰدَمَ مِنۡ قَبۡلُ فَنَسِیَ وَ لَمۡ نَجِدۡ لَہٗ عَزۡمًا ﴿۱۱۶﴾٪20 : 116 Sigurisht, më përpara Ne i premtuam edhe Ademit, por ai harroi dhe Ne nuk gjetëm tek ai vullnet (për ta shkelur premtimin).
- وَ اِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلٰٓئِکَۃِ اسۡجُدُوۡا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوۡۤا اِلَّاۤ اِبۡلِیۡسَ ؕ اَبٰی ﴿۱۱۷﴾20 : 117 Dhe kur u thamë engjëjve: “Bëni sexhde për Ademin!”, ata bënë sexhde, përveç Iblisit. Ai mohoi.
- فَقُلۡنَا یٰۤـاٰدَمُ اِنَّ ہٰذَا عَدُوٌّ لَّکَ وَ لِزَوۡجِکَ فَلَا یُخۡرِجَنَّکُمَا مِنَ الۡجَنَّۃِ فَتَشۡقٰی ﴿۱۱۸﴾20 : 118 Atëherë thamë: “O Adem! Njëmend, ky është armiku yt dhe i gruas sate. Le të mos ju dëbojë ju prej xhenetit në asnjë mënyrë, sepse do të mjerohesh.Shpjegime
- اِنَّ لَکَ اَلَّا تَجُوۡعَ فِیۡہَا وَ لَا تَعۡرٰی ﴿۱۱۹﴾ۙ20 : 119 Është (caktuar) për ty të mos jesh në të as i uritur, as i zhveshur.
- وَ اَنَّکَ لَا تَظۡمَؤُا فِیۡہَا وَ لَا تَضۡحٰی ﴿۱۲۰﴾20 : 120 Dhe (gjithashtu) të mos jesh në të as i etur dhe as i lënë në diell.”Shpjegime
- فَوَسۡوَسَ اِلَیۡہِ الشَّیۡطٰنُ قَالَ یٰۤـاٰدَمُ ہَلۡ اَدُلُّکَ عَلٰی شَجَرَۃِ الۡخُلۡدِ وَ مُلۡکٍ لَّا یَبۡلٰی ﴿۱۲۱﴾20 : 121 Djalli i cyti ata të dy. Tha: “O Adem! A të njoftoj ty për pemën e përjetësisë dhe për një sundim që nuk bie?!”
- فَاَکَلَا مِنۡہَا فَبَدَتۡ لَہُمَا سَوۡاٰتُہُمَا وَ طَفِقَا یَخۡصِفٰنِ عَلَیۡہِمَا مِنۡ وَّرَقِ الۡجَنَّۃِ ۫ وَ عَصٰۤی اٰدَمُ رَبَّہٗ فَغَوٰی ﴿۱۲۲﴾۪ۖ20 : 122 Ata të dy hëngrën nga ajo. Atëherë iu shfaqën të turpshmet e tyre dhe ata zunë ta mbulonin veten me gjethet e xhenetit. Ademi nuk iu bind Zotit të tij, prandaj devijoi.Shpjegime
- ثُمَّ اجۡتَبٰہُ رَبُّہٗ فَتَابَ عَلَیۡہِ وَ ہَدٰی ﴿۱۲۳﴾20 : 123 Më pas Zoti i tij e zgjodhi, ia pranoi pendesën dhe e udhëzoi.
- قَالَ اہۡبِطَا مِنۡہَا جَمِیۡعًۢا بَعۡضُکُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ ۚ فَاِمَّا یَاۡتِیَنَّکُمۡ مِّنِّیۡ ہُدًی ۬ۙ فَمَنِ اتَّبَعَ ہُدَایَ فَلَا یَضِلُّ وَ لَا یَشۡقٰی ﴿۱۲۴﴾20 : 124 Tha: “Ju të dy dilni nga këtu bashkë me të gjithë. Disa prej jush janë armiq për disa të tjerë. Andaj, kurdoherë që do t’ju vijë udhëzim prej Meje, ai që do ta ndjekë udhëzimin Tim, as nuk do të devijojë, as nuk do të mjerohet.
- وَ مَنۡ اَعۡرَضَ عَنۡ ذِکۡرِیۡ فَاِنَّ لَہٗ مَعِیۡشَۃً ضَنۡکًا وَّ نَحۡشُرُہٗ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ اَعۡمٰی ﴿۱۲۵﴾20 : 125 Dhe ai që shmanget nga përkujtimi Im, do të ketë jetë të ngushtë dhe, Ditën e Kiametit, atë do ta ngremë të verbër.
- قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِیۡۤ اَعۡمٰی وَ قَدۡ کُنۡتُ بَصِیۡرًا ﴿۱۲۶﴾20 : 126 Ai do të thotë: “O Zoti im! Përse më ngrite të verbër, edhe pse kam pasur shikimin?”
- قَالَ کَذٰلِکَ اَتَتۡکَ اٰیٰتُنَا فَنَسِیۡتَہَا ۚ وَکَذٰلِکَ الۡیَوۡمَ تُنۡسٰی ﴿۱۲۷﴾20 : 127 (Zoti) do të thotë: “Kështu ndodhi. Ty të vinin shenjat e Mia, por ti i harroje. Andaj, sot edhe ti do të harrohesh.”
- وَ کَذٰلِکَ نَجۡزِیۡ مَنۡ اَسۡرَفَ وَ لَمۡ یُؤۡمِنۡۢ بِاٰیٰتِ رَبِّہٖ ؕ وَ لَعَذَابُ الۡاٰخِرَۃِ اَشَدُّ وَ اَبۡقٰی ﴿۱۲۸﴾20 : 128 Ne kështu dënojmë atë që teproi dhe nuk besoi në shenjat e Zotit të tij. Dhe ndëshkimi i ahiretit është më i forti dhe më i qëndrueshmi.
- اَفَلَمۡ یَہۡدِ لَہُمۡ کَمۡ اَہۡلَکۡنَا قَبۡلَہُمۡ مِّنَ الۡقُرُوۡنِ یَمۡشُوۡنَ فِیۡ مَسٰکِنِہِمۡ ؕ اِنَّ فِیۡ ذٰلِکَ لَاٰیٰتٍ لِّاُولِی النُّہٰی ﴿۱۲۹﴾٪20 : 129 A nuk i udhëzoi ata fakti se sa shumë brezni kemi shkatërruar para tyre, të cilët ecnin (lirisht) nëpër vendbanimet e tyre?! Në të ka shenja për të mençurit.
- وَ لَوۡ لَا کَلِمَۃٌ سَبَقَتۡ مِنۡ رَّبِّکَ لَکَانَ لِزَامًا وَّ اَجَلٌ مُّسَمًّی ﴿۱۳۰﴾ؕ20 : 130 Sikur të mos ishte lëshuar (një) fjalë paraprake prej Zotit tënd dhe një afat i caktuar, atëherë (ndëshkimi) do t’u ngjitej menjëherë.
- فَاصۡبِرۡ عَلٰی مَا یَقُوۡلُوۡنَ وَ سَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّکَ قَبۡلَ طُلُوۡعِ الشَّمۡسِ وَ قَبۡلَ غُرُوۡبِہَا ۚ وَ مِنۡ اٰنَآیِٔ الَّیۡلِ فَسَبِّحۡ وَ اَطۡرَافَ النَّہَارِ لَعَلَّکَ تَرۡضٰی ﴿۱۳۱﴾20 : 131 Prandaj, duro për atë që ata thonë dhe përkujto Zotin tënd me lavdinë (e Tij) përpara lindjes së diellit dhe përpara perëndimit të tij; po ashtu përkujtoje gjatë orëve të natës dhe gjatë pjesëve të ditës, që ti të jesh i kënaqur.Shpjegime
- وَ لَا تَمُدَّنَّ عَیۡنَیۡکَ اِلٰی مَا مَتَّعۡنَا بِہٖۤ اَزۡوَاجًا مِّنۡہُمۡ زَہۡرَۃَ الۡحَیٰوۃِ الدُّنۡیَا ۬ۙ لِنَفۡتِنَہُمۡ فِیۡہِ ؕ وَ رِزۡقُ رَبِّکَ خَیۡرٌ وَّ اَبۡقٰی ﴿۱۳۲﴾20 : 132 Dhe mos i hap sytë ndaj asaj që u kemi dhënë disa prej grupeve të tyre si zbukurim të jetës së kësaj bote, që t’i sprovojmë në të. Të mirat e Zotit tënd janë më të mira dhe më të qëndrueshme.
- وَ اۡمُرۡ اَہۡلَکَ بِالصَّلٰوۃِ وَ اصۡطَبِرۡ عَلَیۡہَا ؕ لَا نَسۡـَٔلُکَ رِزۡقًا ؕ نَحۡنُ نَرۡزُقُکَ ؕ وَ الۡعَاقِبَۃُ لِلتَّقۡوٰی ﴿۱۳۳﴾20 : 133 Porosit familjen tënde për namazin dhe ji i qëndrueshëm në të. Ne nuk të kërkojmë ushqimin. Ne të ushqejmë ty. Fundi i përket druajtjes (ndaj Zotit).
- وَ قَالُوۡا لَوۡ لَا یَاۡتِیۡنَا بِاٰیَۃٍ مِّنۡ رَّبِّہٖ ؕ اَوَ لَمۡ تَاۡتِہِمۡ بَیِّنَۃُ مَا فِی الصُّحُفِ الۡاُوۡلٰی ﴿۱۳۴﴾20 : 134 Ata thonë: “Ai përse nuk na sjell ndonjë shenjë prej Zotit të tij?” Vallë, a nuk u erdhi prova e qartë që gjendet (edhe) në shkrimet e para?!
- وَ لَوۡ اَنَّـاۤ اَہۡلَکۡنٰہُمۡ بِعَذَابٍ مِّنۡ قَبۡلِہٖ لَقَالُوۡا رَبَّنَا لَوۡ لَاۤ اَرۡسَلۡتَ اِلَیۡنَا رَسُوۡلًا فَنَتَّبِعَ اٰیٰتِکَ مِنۡ قَبۡلِ اَنۡ نَّذِلَّ وَ نَخۡزٰی ﴿۱۳۵﴾20 : 135 Dhe po t’i kishim shkatërruar ata me ndonjë ndëshkim përpara kësaj, do të thoshin patjetër: “O Zoti ynë: Pse nuk na dërgove ndonjë të dërguar, që të ndiqnim ajetet e Tua përpara se të turpëroheshim e të poshtëroheshim”.
- قُلۡ کُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوۡا ۚ فَسَتَعۡلَمُوۡنَ مَنۡ اَصۡحٰبُ الصِّرَاطِ السَّوِیِّ وَ مَنِ اہۡتَدٰی ﴿۱۳۶﴾٪20 : 136 Thuaj: Çdokush është duke pritur, andaj, prisni edhe ju. Do të mësoni patjetër se cilët janë njerëzit e rrugës së drejtë dhe cilët u udhëzuan.