بِسۡمِ اللّٰہِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِیۡمِ﴿۱﴾
37 : 1 Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
وَ الصّٰٓفّٰتِ صَفًّا ۙ﴿۲﴾
37 : 2 Betohem për (ushtritë) që rreshtohen me radhë!
فَالزّٰجِرٰتِ زَجۡرًا ۙ﴿۳﴾
37 : 3 Për ato që ulërijnë duke sulmuar!
فَالتّٰلِیٰتِ ذِکۡرًا ۙ﴿۴﴾
37 : 4 Për ato që lexojnë mesazhin me zë të lartë!
اِنَّ اِلٰـہَکُمۡ لَوَاحِدٌ ﴿ؕ۵﴾
37 : 5 Pa dyshim, i Adhurueshmi juaj është vetëm Një.
رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضِ وَ مَا بَیۡنَہُمَا وَ رَبُّ الۡمَشَارِقِ ؕ﴿۶﴾
37 : 6 Zoti i qiejve, i tokës dhe i asaj që gjendet mes tyre dhe Zoti i Lindjeve.
اِنَّا زَیَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنۡیَا بِزِیۡنَۃِ ۣالۡکَوَاکِبِ ۙ﴿۷﴾
37 : 7 Sigurisht, Ne zbukuruam qiellin e afërt me yje;
وَ حِفۡظًا مِّنۡ کُلِّ شَیۡطٰنٍ مَّارِدٍ ۚ﴿۸﴾
37 : 8 si mbrojtje nga çdo djall i mallkuar.
لَا یَسَّمَّعُوۡنَ اِلَی الۡمَلَاِ الۡاَعۡلٰی وَ یُقۡذَفُوۡنَ مِنۡ کُلِّ جَانِبٍ ٭ۖ﴿۹﴾
37 : 9 Ata nuk mund të dëgjojnë dot Parinë e Lartë dhe do të gjuhen me gurë nga çdo anë.
دُحُوۡرًا وَّ لَہُمۡ عَذَابٌ وَّاصِبٌ ۙ﴿۱۰﴾
37 : 10 Sepse janë të përzënë dhe do të kenë një ndëshkim ngjitës.
اِلَّا مَنۡ خَطِفَ الۡخَطۡفَۃَ فَاَتۡبَعَہٗ شِہَابٌ ثَاقِبٌ ﴿۱۱﴾
37 : 11 Por ai që rrëmben fshehurazi ndonjë fjalë, edhe atë do ta ndjekë një flakë shpuese.
فَاسۡتَفۡتِہِمۡ اَہُمۡ اَشَدُّ خَلۡقًا اَمۡ مَّنۡ خَلَقۡنَا ؕ اِنَّا خَلَقۡنٰہُمۡ مِّنۡ طِیۡنٍ لَّازِبٍ ﴿۱۲﴾
37 : 12 Pyeti ata: A janë ata më të fortë në krijim, apo ajo që kemi krijuar Ne? Sigurisht, Ne i krijuam ata me një dhe ngjitës.
بَلۡ عَجِبۡتَ وَ یَسۡخَرُوۡنَ ﴿۪۱۳﴾
37 : 13 Por ti çuditesh, kurse ata tallen.
وَ اِذَا ذُکِّرُوۡا لَا یَذۡکُرُوۡنَ ﴿۪۱۴﴾
37 : 14 Kur u jepet këshillë, nuk e pranojnë.
وَ اِذَا رَاَوۡا اٰیَۃً یَّسۡتَسۡخِرُوۡنَ ﴿۪۱۵﴾
37 : 15 Kur shohin ndonjë shenjë, gjejnë (pretekst) për tallje.
وَ قَالُوۡۤا اِنۡ ہٰذَاۤ اِلَّا سِحۡرٌ مُّبِیۡنٌ ﴿ۚۖ۱۶﴾
37 : 16 Dhe thonë: “Kjo qenka një magji e qartë!
ءَ اِذَا مِتۡنَا وَ کُنَّا تُرَابًا وَّ عِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبۡعُوۡثُوۡنَ ﴿ۙ۱۷﴾
37 : 17 Pasi të vdesim e të bëhemi pluhur dhe eshtra, a do të ngrihemi prapë?!
اَوَ اٰبَآؤُنَا الۡاَوَّلُوۡنَ ﴿ؕ۱۸﴾
37 : 18 Vallë, a edhe etërit tanë të parë?!”
قُلۡ نَعَمۡ وَ اَنۡتُمۡ دَاخِرُوۡنَ ﴿ۚ۱۹﴾
37 : 19 Thuaj: “Po, madje do të jeni të poshtëruar.”
فَاِنَّمَا ہِیَ زَجۡرَۃٌ وَّاحِدَۃٌ فَاِذَا ہُمۡ یَنۡظُرُوۡنَ ﴿۲۰﴾
37 : 20 Ai do të jetë një qortim i vetëm, dhe ata papritmas do të mbeten syhapur.
وَ قَالُوۡا یٰوَیۡلَنَا ہٰذَا یَوۡمُ الدِّیۡنِ ﴿۲۱﴾
37 : 21 Dhe do të thonë: “Mjerë ne! Kjo qenka Dita e Gjykimit!”
ہٰذَا یَوۡمُ الۡفَصۡلِ الَّذِیۡ کُنۡتُمۡ بِہٖ تُکَذِّبُوۡنَ ﴿٪۲۲﴾
37 : 22 (Dhe Ne do t’u themi:) “Kjo është dita e vendimit, të cilën ju e quanit gënjeshtër.”
اُحۡشُرُوا الَّذِیۡنَ ظَلَمُوۡا وَ اَزۡوَاجَہُمۡ وَ مَا کَانُوۡا یَعۡبُدُوۡنَ ﴿ۙ۲۳﴾
37 : 23 (Do t’i urdhërojmë engjëjt:) “Mblidhni ata që ishin keqbërës, edhe shokët e tyre, si dhe ato që ata adhuronin;
مِنۡ دُوۡنِ اللّٰہِ فَاہۡدُوۡہُمۡ اِلٰی صِرَاطِ الۡجَحِیۡمِ ﴿ٙ۲۴﴾
37 : 24 duke e lënë Allahun! Drejtojini në rrugën e xhehenemit!
وَ قِفُوۡہُمۡ اِنَّہُمۡ مَّسۡئُوۡلُوۡنَ ﴿ۙ۲۵﴾
37 : 25 (Pasi t’i çoni atje,) ndalini pak! Ata do të pyeten”:
مَا لَکُمۡ لَا تَنَاصَرُوۡنَ ﴿۲۶﴾
37 : 26 “Çfarë ju ndodhi (që sot) nuk po ndihmoni njëri-tjetrin?!”
بَلۡ ہُمُ الۡیَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُوۡنَ ﴿۲۷﴾
37 : 27 Madje, ata sot do të pranojnë (çdo mëkat).
وَ اَقۡبَلَ بَعۡضُہُمۡ عَلٰی بَعۡضٍ یَّتَسَآءَلُوۡنَ ﴿۲۸﴾
37 : 28 Do të dalin përpara për të pyetur njëri-tjetrin.
قَالُوۡۤا اِنَّکُمۡ کُنۡتُمۡ تَاۡتُوۡنَنَا عَنِ الۡیَمِیۡنِ ﴿۲۹﴾
37 : 29 Do të thonë: “Pikërisht ju na vinit nga e djathta (pra, nga ana e fesë për të mashtruar)!”
قَالُوۡا بَلۡ لَّمۡ تَکُوۡنُوۡا مُؤۡمِنِیۡنَ ﴿ۚ۳۰﴾
37 : 30 Këta do të (përgjigjen) duke thënë: “Por edhe ju nuk keni qenë besimtarë.
وَ مَا کَانَ لَنَا عَلَیۡکُمۡ مِّنۡ سُلۡطٰنٍ ۚ بَلۡ کُنۡتُمۡ قَوۡمًا طٰغِیۡنَ ﴿۳۱﴾
37 : 31 Ne nuk kemi pasur asnjë argument për ju, përkundrazi, vetë keni qenë popull që e tepronit.
فَحَقَّ عَلَیۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَاۤ ٭ۖ اِنَّا لَذَآئِقُوۡنَ ﴿۳۲﴾
37 : 32 Andaj, është vërtetuar mbi ne fjala e Zotit tonë! Ne gjithsesi do ta shijojmë (ndëshkimin).
فَاَغۡوَیۡنٰکُمۡ اِنَّا کُنَّا غٰوِیۡنَ ﴿۳۳﴾
37 : 33 Ne ju kemi devijuar, (edhe) vetë kemi qenë të devijuar.”
فَاِنَّہُمۡ یَوۡمَئِذٍ فِی الۡعَذَابِ مُشۡتَرِکُوۡنَ ﴿۳۴﴾
37 : 34 Pra, atë ditë ata (të gjithë) do të jenë pjesëtarë në ndëshkim.
اِنَّا کَذٰلِکَ نَفۡعَلُ بِالۡمُجۡرِمِیۡنَ ﴿۳۵﴾
37 : 35 Ne kështu veprojmë me fajtorët.
اِنَّہُمۡ کَانُوۡۤا اِذَا قِیۡلَ لَہُمۡ لَاۤ اِلٰہَ اِلَّا اللّٰہُ ۙ یَسۡتَکۡبِرُوۡنَ ﴿ۙ۳۶﴾
37 : 36 Ata ishin të atillë që kur u thuhej: “Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Allahut”, tregoheshin mendjemëdhenj.
وَ یَقُوۡلُوۡنَ اَئِنَّا لَتَارِکُوۡۤا اٰلِہَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجۡنُوۡنٍ ﴿ؕ۳۷﴾
37 : 37 Dhe thoshin: “A t’i lëmë zotat tanë për një poet të çmendur?”
بَلۡ جَآءَ بِالۡحَقِّ وَ صَدَّقَ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۳۸﴾
37 : 38 Përkundrazi, ai erdhi me të vërtetën dhe i vërteton (të gjithë) të Dërguarit.
اِنَّکُمۡ لَذَآئِقُوا الۡعَذَابِ الۡاَلِیۡمِ ﴿ۚ۳۹﴾
37 : 39 Sigurisht, ju do ta shijoni ndëshkimin e dhimbshëm.
وَ مَا تُجۡزَوۡنَ اِلَّا مَا کُنۡتُمۡ تَعۡمَلُوۡنَ ﴿ۙ۴۰﴾
37 : 40 Juve nuk do t’ju jepet asnjë dënim përveç asaj që keni bërë.
اِلَّا عِبَادَ اللّٰہِ الۡمُخۡلَصِیۡنَ ﴿۴۱﴾
37 : 41 Ndryshe është për robërit e sinqertë të Allahut.
اُولٰٓئِکَ لَہُمۡ رِزۡقٌ مَّعۡلُوۡمٌ ﴿ۙ۴۲﴾
37 : 42 Këta do të kenë dhuratë të shquar;
فَوَاکِہُ ۚ وَ ہُمۡ مُّکۡرَمُوۡنَ ﴿ۙ۴۳﴾
37 : 43 fruta (të ndryshme); dhe do të nderohen,
فِیۡ جَنّٰتِ النَّعِیۡمِ ﴿ۙ۴۴﴾
37 : 44 në kopshte plot bekime.
عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیۡنَ ﴿۴۵﴾
37 : 45 Ballë për ballë do të jenë ulur në frone.
یُطَافُ عَلَیۡہِمۡ بِکَاۡسٍ مِّنۡ مَّعِیۡنٍۭ ﴿ۙ۴۶﴾
37 : 46 Do t’u sillen vazhdimisht kupa të mbushura prej një burimi të rrjedhshëm,
بَیۡضَآءَ لَذَّۃٍ لِّلشّٰرِبِیۡنَ ﴿ۚۖ۴۷﴾
37 : 47 të bardhë, (dhe do të jetë) kënaqësi për ata që pinë.
لَا فِیۡہَا غَوۡلٌ وَّ لَا ہُمۡ عَنۡہَا یُنۡزَفُوۡنَ ﴿۴۸﴾
37 : 48 Nga këto (pije) nuk do ketë dehje, dhe ata as nuk do të humbasin mendjen për shkak të tyre.
وَ عِنۡدَہُمۡ قٰصِرٰتُ الطَّرۡفِ عِیۡنٌ ﴿ۙ۴۹﴾
37 : 49 Pranë tyre do të jenë (virgjëresha) symëdha me shikim të përulur.
کَاَنَّہُنَّ بَیۡضٌ مَّکۡنُوۡنٌ ﴿۵۰﴾
37 : 50 Sikur të jenë vezë të mbuluara.
فَاَقۡبَلَ بَعۡضُہُمۡ عَلٰی بَعۡضٍ یَّتَسَآءَلُوۡنَ ﴿۵۱﴾
37 : 51 (Robërit e sinqertë të Allahut) do të dalin përpara për të pyetur njëri-tjetrin.
قَالَ قَآئِلٌ مِّنۡہُمۡ اِنِّیۡ کَانَ لِیۡ قَرِیۡنٌ ﴿ۙ۵۲﴾
37 : 52 Një folës prej tyre do të thotë: “Unë kisha një shok.
یَّقُوۡلُ اَئِنَّکَ لَمِنَ الۡمُصَدِّقِیۡنَ ﴿۵۳﴾
37 : 53 (Më) thoshte: “Edhe ti je nga ata që vërtetojnë?
ءَ اِذَا مِتۡنَا وَ کُنَّا تُرَابًا وَّ عِظَامًا ءَ اِنَّا لَمَدِیۡنُوۡنَ ﴿۵۴﴾
37 : 54 Kur do të vdesim dhe do të bëhemi pluhur dhe eshtra, a do të na kërkohet të japim llogari?”
قَالَ ہَلۡ اَنۡتُمۡ مُّطَّلِعُوۡنَ ﴿۵۵﴾
37 : 55 Ai do të thotë: “A mund t’i hidhni një sy për t’u njoftuar (për të)?”
فَاطَّلَعَ فَرَاٰہُ فِیۡ سَوَآءِ الۡجَحِیۡمِ ﴿۵۶﴾
37 : 56 Atëherë ai e pa atë dhe e gjeti midis xhehenemit.
قَالَ تَاللّٰہِ اِنۡ کِدۡتَّ لَتُرۡدِیۡنِ ﴿ۙ۵۷﴾
37 : 57 Tha: “Për Allahun! Gati edhe mua do të më shkatërroje ti!
وَ لَوۡ لَا نِعۡمَۃُ رَبِّیۡ لَکُنۡتُ مِنَ الۡمُحۡضَرِیۡنَ ﴿۵۸﴾
37 : 58 Sikur të mos kisha bekimin e Zotit tim, edhe unë do të isha nga ata që janë paraqitur.
اَفَمَا نَحۡنُ بِمَیِّتِیۡنَ ﴿ۙ۵۹﴾
37 : 59 E tani, nuk do të vdekkemi më;
اِلَّا مَوۡتَتَنَا الۡاُوۡلٰی وَ مَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِیۡنَ ﴿۶۰﴾
37 : 60 e as nuk do t’u ndëshkuakemi pas vdekjes sonë të parë!”
اِنَّ ہٰذَا لَہُوَ الۡفَوۡزُ الۡعَظِیۡمُ ﴿۶۱﴾
37 : 61 Pa dyshim, kjo është fitorja madhështore.
لِمِثۡلِ ہٰذَا فَلۡیَعۡمَلِ الۡعٰمِلُوۡنَ ﴿۶۲﴾
37 : 62 Pikërisht për (të arritur) këtë shembull, duhet të punojnë punëmirët.
اَذٰلِکَ خَیۡرٌ نُّزُلًا اَمۡ شَجَرَۃُ الزَّقُّوۡمِ ﴿۶۳﴾
37 : 63 A është kjo më e mirë si pritje apo pema e zekkumit?!
اِنَّا جَعَلۡنٰہَا فِتۡنَۃً لِّلظّٰلِمِیۡنَ ﴿۶۴﴾
37 : 64 Ne e kemi bërë atë si sprovë për keqbërësit.
اِنَّہَا شَجَرَۃٌ تَخۡرُجُ فِیۡۤ اَصۡلِ الۡجَحِیۡمِ ﴿ۙ۶۵﴾
37 : 65 Ajo është një pemë që del nga fundi i xhehenemit.
طَلۡعُہَا کَاَنَّہٗ رُءُوۡسُ الشَّیٰطِیۡنِ ﴿۶۶﴾
37 : 66 Frutat e saj janë sikur kokat e djajve.
فَاِنَّہُمۡ لَاٰکِلُوۡنَ مِنۡہَا فَمَالِـُٔوۡنَ مِنۡہَا الۡبُطُوۡنَ ﴿ؕ۶۷﴾
37 : 67 Ata prej saj do të hanë dhe prej saj do ta mbushin barkun.
ثُمَّ اِنَّ لَہُمۡ عَلَیۡہَا لَشَوۡبًا مِّنۡ حَمِیۡمٍ ﴿ۚ۶۸﴾
37 : 68 Dhe pastaj, do të kenë edhe pije, tepër përvëluese.
ثُمَّ اِنَّ مَرۡجِعَہُمۡ لَا۠ اِلَی الۡجَحِیۡمِ ﴿۶۹﴾
37 : 69 Më pas kthimi i tyre do të jetë xhehenemi.
اِنَّہُمۡ اَلۡفَوۡا اٰبَآءَہُمۡ ضَآلِّیۡنَ ﴿ۙ۷۰﴾
37 : 70 Sigurisht, ata gjetën të devijuar baballarët e tyre.
فَہُمۡ عَلٰۤی اٰثٰرِہِمۡ یُہۡرَعُوۡنَ ﴿۷۱﴾
37 : 71 Madje, vrapuan pas gjurmëve të tyre.
وَ لَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَہُمۡ اَکۡثَرُ الۡاَوَّلِیۡنَ ﴿ۙ۷۲﴾
37 : 72 Edhe shumica e të parëve para tyre kishin devijuar.
وَ لَقَدۡ اَرۡسَلۡنَا فِیۡہِمۡ مُّنۡذِرِیۡنَ ﴿۷۳﴾
37 : 73 Kurse Ne ua kishim dërguar (disa) alarmues.
فَانۡظُرۡ کَیۡفَ کَانَ عَاقِبَۃُ الۡمُنۡذَرِیۡنَ ﴿ۙ۷۴﴾
37 : 74 Shiko pra, si u bë fundi i atyre që u paralajmëruan.
اِلَّا عِبَادَ اللّٰہِ الۡمُخۡلَصِیۡنَ ﴿٪۷۵﴾
37 : 75 Ndryshe është për robërit e sinqertë të Allahut.
وَ لَقَدۡ نَادٰٮنَا نُوۡحٌ فَلَنِعۡمَ الۡمُجِیۡبُوۡنَ ﴿۫ۖ۷۶﴾
37 : 76 Ne na thirri Nuhu dhe (shikoni) sa mirë që përgjigjemi Ne!
وَ نَجَّیۡنٰہُ وَ اَہۡلَہٗ مِنَ الۡکَرۡبِ الۡعَظِیۡمِ ﴿۫ۖ۷۷﴾
37 : 77 E shpëtuam atë dhe familjen e tij nga brenga e madhe.
وَ جَعَلۡنَا ذُرِّیَّتَہٗ ہُمُ الۡبٰقِیۡنَ ﴿۫ۖ۷۸﴾
37 : 78 Dhe vetëm pasardhësit e tij i bëmë të mbijetonin.
وَ تَرَکۡنَا عَلَیۡہِ فِی الۡاٰخِرِیۡنَ ﴿۫ۖ۷۹﴾
37 : 79 Lamë kujtimin e tij tek të mëvonshmit.
سَلٰمٌ عَلٰی نُوۡحٍ فِی الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۸۰﴾
37 : 80 Paqe qoftë mbi Nuhun në të gjitha botët!
اِنَّا کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۸۱﴾
37 : 81 Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit.
اِنَّہٗ مِنۡ عِبَادِنَا الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۸۲﴾
37 : 82 Pa dyshim, ai ishte prej robërve Tanë besimtarë.
ثُمَّ اَغۡرَقۡنَا الۡاٰخَرِیۡنَ ﴿۸۳﴾
37 : 83 Më pas, të tjerët i fundosëm.
وَ اِنَّ مِنۡ شِیۡعَتِہٖ لَاِبۡرٰہِیۡمَ ﴿ۘ۸۴﴾
37 : 84 Dhe, sigurisht, prej grupit të tij ishte edhe Ibrahimi.
اِذۡ جَآءَ رَبَّہٗ بِقَلۡبٍ سَلِیۡمٍ ﴿۸۵﴾
37 : 85 (Kujto kohën) kur ai erdhi te Zoti i tij me zemër të pastër.
اِذۡ قَالَ لِاَبِیۡہِ وَ قَوۡمِہٖ مَاذَا تَعۡبُدُوۡنَ ﴿ۚ۸۶﴾
37 : 86 Kur i tha babait dhe popullit të tij: “Çfarë adhuroni ju?
اَئِفۡکًا اٰلِہَۃً دُوۡنَ اللّٰہِ تُرِیۡدُوۡنَ ﴿ؕ۸۷﴾
37 : 87 Duke e lënë Allahun, a doni të adhuroni gënjeshtrën?
فَمَا ظَنُّکُمۡ بِرَبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۸۸﴾
37 : 88 Atëherë çfarë mendoni për Zotin e botëve?”
فَنَظَرَ نَظۡرَۃً فِی النُّجُوۡمِ ﴿ۙ۸۹﴾
37 : 89 Pastaj, hodhi një shikim drejt yjeve.
فَقَالَ اِنِّیۡ سَقِیۡمٌ ﴿۹۰﴾
37 : 90 Dhe tha: “Jam i mërzitur.”
فَتَوَلَّوۡا عَنۡہُ مُدۡبِرِیۡنَ ﴿۹۱﴾
37 : 91 Atëherë ata u larguan duke ia kthyer shpinën.
فَرَاغَ اِلٰۤی اٰلِہَتِہِمۡ فَقَالَ اَلَا تَاۡکُلُوۡنَ ﴿ۚ۹۲﴾
37 : 92 Më pas, (Ibrahimi) shkoi fshehurazi te zotat e tyre dhe (i) pyeti: “A nuk hani ju?
مَا لَکُمۡ لَا تَنۡطِقُوۡنَ ﴿۹۳﴾
37 : 93 Çfarë keni që nuk flisni?”
فَرَاغَ عَلَیۡہِمۡ ضَرۡبًۢا بِالۡیَمِیۡنِ ﴿۹۴﴾
37 : 94 Pastaj i goditi fort me të djathtën.
فَاَقۡبَلُوۡۤا اِلَیۡہِ یَزِفُّوۡنَ ﴿۹۵﴾
37 : 95 (Njerëzit) erdhën tek ai duke vrapuar.
قَالَ اَتَعۡبُدُوۡنَ مَا تَنۡحِتُوۡنَ ﴿ۙ۹۶﴾
37 : 96 Ai tha: “A i adhuroni këta që skulpturoni (vetë),
وَ اللّٰہُ خَلَقَکُمۡ وَ مَا تَعۡمَلُوۡنَ ﴿۹۷﴾
37 : 97 kurse Allahu ju ka krijuar edhe ju, edhe atë që ndërtoni ju!”
قَالُوا ابۡنُوۡا لَہٗ بُنۡیَانًا فَاَلۡقُوۡہُ فِی الۡجَحِیۡمِ ﴿۹۸﴾
37 : 98 Ata thanë: “Përgatitni një pirg (zjarri) dhe hidheni këtë në zjarrin flakërues.
فَاَرَادُوۡا بِہٖ کَیۡدًا فَجَعَلۡنٰہُمُ الۡاَسۡفَلِیۡنَ ﴿۹۹﴾
37 : 99 Pra, deshën të bënin një plan kundër tij, por Ne ata i bëmë më të poshtëruarit.
وَ قَالَ اِنِّیۡ ذَاہِبٌ اِلٰی رَبِّیۡ سَیَہۡدِیۡنِ ﴿۱۰۰﴾
37 : 100 Dhe ai tha: “Unë që po shkoj drejt Zotit Tim; Ai do të më udhëzojë.
رَبِّ ہَبۡ لِیۡ مِنَ الصّٰلِحِیۡنَ ﴿۱۰۱﴾
37 : 101 “O Zoti im! Më dhuro një (trashëgimtar) prej të dëlirëve!”
فَبَشَّرۡنٰہُ بِغُلٰمٍ حَلِیۡمٍ ﴿۱۰۲﴾
37 : 102 Atëherë Ne i dhamë lajmin e mirë të një djali të durueshëm.
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَہُ السَّعۡیَ قَالَ یٰبُنَیَّ اِنِّیۡۤ اَرٰی فِی الۡمَنَامِ اَنِّیۡۤ اَذۡبَحُکَ فَانۡظُرۡ مَاذَا تَرٰی ؕ قَالَ یٰۤاَبَتِ افۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُ ۫ سَتَجِدُنِیۡۤ اِنۡ شَآءَ اللّٰہُ مِنَ الصّٰبِرِیۡنَ ﴿۱۰۳﴾
37 : 103 E kur ai arriti moshën që të punonte me të, (Ibrahimi) tha: “O biri im! Shoh në gjumë që po të ther ty, mendo (edhe) ti se si e kupton!” Ai tha: “O babai im! Bëje atë që të është urdhëruar, mua do të më gjesh, në dashtë Allahu, ndër të duruarit!”
فَلَمَّاۤ اَسۡلَمَا وَ تَلَّہٗ لِلۡجَبِیۡنِ ﴿۱۰۴﴾ۚ
37 : 104 Kur të dy ranë në ujdi, dhe (Ibrahimi) e shtriu atë me ballin poshtë,
وَ نَادَیۡنٰہُ اَنۡ یّٰۤاِبۡرٰہِیۡمُ ﴿۱۰۵﴾ۙ
37 : 105 Ne e thirrëm: O Ibrahim!
قَدۡ صَدَّقۡتَ الرُّءۡیَا ۚ اِنَّا کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۱۰۶﴾
37 : 106 E ke plotësuar ëndrrën! Sigurisht, Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit!
اِنَّ ہٰذَا لَہُوَ الۡبَلٰٓـؤُا الۡمُبِیۡنُ ﴿۱۰۷﴾
37 : 107 Pa dyshim, kjo ishte sprovë e qartë!
وَ فَدَیۡنٰہُ بِذِبۡحٍ عَظِیۡمٍ ﴿۱۰۸﴾
37 : 108 Dhe Ne e shlyem atë me një kurban madhështor.
وَ تَرَکۡنَا عَلَیۡہِ فِی الۡاٰخِرِیۡنَ ﴿۱۰۹﴾ۖ
37 : 109 Dhe e lamë kujtimin e tij tek të mëvonshmit.
سَلٰمٌ عَلٰۤی اِبۡرٰہِیۡمَ ﴿۱۱۰﴾
37 : 110 Paqe qoftë mbi Ibrahimin!
کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۱۱۱﴾
37 : 111 Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit.
اِنَّہٗ مِنۡ عِبَادِنَا الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۱۱۲﴾
37 : 112 Pa dyshim, ai ishte prej robërve Tanë besimtarë.
وَ بَشَّرۡنٰہُ بِاِسۡحٰقَ نَبِیًّا مِّنَ الصّٰلِحِیۡنَ ﴿۱۱۳﴾
37 : 113 Dhe atij i dhamë lajmin e mirë të Is’hakut si profet, që ishte ndër të dëlirët.
وَ بٰرَکۡنَا عَلَیۡہِ وَ عَلٰۤی اِسۡحٰقَ ؕ وَ مِنۡ ذُرِّیَّتِہِمَا مُحۡسِنٌ وَّ ظَالِمٌ لِّنَفۡسِہٖ مُبِیۡنٌ ﴿۱۱۴﴾٪
37 : 114 E bekuam atë dhe Is’hakun; prej pasardhësve të tyre kishte edhe mirëbërës, (por) edhe ata që haptazi i bënin keq vetvetes.
وَ لَقَدۡ مَنَنَّا عَلٰی مُوۡسٰی وَ ہٰرُوۡنَ ﴿۱۱۵﴾ۚ
37 : 115 Dhe, sigurisht, Ne i bëmë mirësi Musait dhe Harunit.
وَ نَجَّیۡنٰہُمَا وَ قَوۡمَہُمَا مِنَ الۡکَرۡبِ الۡعَظِیۡمِ ﴿۱۱۶﴾ۚ
37 : 116 I shpëtuam ata dhe popullin e tyre nga brenga e madhe.
وَ نَصَرۡنٰہُمۡ فَکَانُوۡا ہُمُ الۡغٰلِبِیۡنَ ﴿۱۱۷﴾ۚ
37 : 117 I ndihmuam, dhe pikërisht ata u bënë triumfues.
وَ اٰتَیۡنٰہُمَا الۡکِتٰبَ الۡمُسۡتَبِیۡنَ ﴿۱۱۸﴾ۚ
37 : 118 Të dyve u dhamë Librin dritëdhënës.
وَ ہَدَیۡنٰہُمَا الصِّرَاطَ الۡمُسۡتَقِیۡمَ ﴿۱۱۹﴾ۚ
37 : 119 I përudhëm në rrugën e drejtë.
وَ تَرَکۡنَا عَلَیۡہِمَا فِی الۡاٰخِرِیۡنَ ﴿۱۲۰﴾ۙ
37 : 120 Lamë kujtimin e tyre tek të mëvonshmit.
سَلٰمٌ عَلٰی مُوۡسٰی وَ ہٰرُوۡنَ ﴿۱۲۱﴾
37 : 121 Paqe qoftë mbi Musain dhe Harunin!
اِنَّا کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۱۲۲﴾
37 : 122 Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit.
اِنَّہُمَا مِنۡ عِبَادِنَا الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۱۲۳﴾
37 : 123 Të dy ishin prej robërve Tanë besimtarë.
وَ اِنَّ اِلۡیَاسَ لَمِنَ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۱۲۴﴾ؕ
37 : 124 Pa dyshim, edhe Iljasi ishte një prej të Dërguarve.
اِذۡ قَالَ لِقَوۡمِہٖۤ اَلَا تَتَّقُوۡنَ ﴿۱۲۵﴾
37 : 125 Kur ai i tha popullit të vet: “A nuk druheni?
اَتَدۡعُوۡنَ بَعۡلًا وَّ تَذَرُوۡنَ اَحۡسَنَ الۡخَالِقِیۡنَ ﴿۱۲۶﴾ۙ
37 : 126 A lusni Ba’lin dhe e lini Krijuesin e përsosur,
اللّٰہَ رَبَّکُمۡ وَ رَبَّ اٰبَآئِکُمُ الۡاَوَّلِیۡنَ ﴿۱۲۷﴾
37 : 127 Allahun, Zotin tuaj e Zotin e etërve tuaj të parë?”
فَکَذَّبُوۡہُ فَاِنَّہُمۡ لَمُحۡضَرُوۡنَ ﴿۱۲۸﴾ۙ
37 : 128 Ata e quajtën gënjeshtar, andaj, patjetër do të paraqiten.
اِلَّا عِبَادَ اللّٰہِ الۡمُخۡلَصِیۡنَ ﴿۱۲۹﴾
37 : 129 Ndryshe është për robërit e sinqertë të Allahut.
وَ تَرَکۡنَا عَلَیۡہِ فِی الۡاٰخِرِیۡنَ ﴿۱۳۰﴾ۙ
37 : 130 Dhe lamë kujtimin e tij tek të mëvonshmit.
سَلٰمٌ عَلٰۤی اِلۡ یَاسِیۡنَ ﴿۱۳۱﴾
37 : 131 Paqe qoftë mbi Iljasinin!
اِنَّا کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۱۳۲﴾
37 : 132 Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit.
اِنَّہٗ مِنۡ عِبَادِنَا الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۱۳۳﴾
37 : 133 Ai ishte prej robërve Tanë besimtarë.
وَ اِنَّ لُوۡطًا لَّمِنَ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۱۳۴﴾ؕ
37 : 134 Pa dyshim, edhe Luti ishte (një) prej të Dërguarve.
اِذۡ نَجَّیۡنٰہُ وَ اَہۡلَہٗۤ اَجۡمَعِیۡنَ ﴿۱۳۵﴾ۙ
37 : 135 Kur e shpëtuam atë dhe gjithë familjen e tij,
اِلَّا عَجُوۡزًا فِی الۡغٰبِرِیۡنَ ﴿۱۳۶﴾
37 : 136 me përjashtim të një plake, (që mbeti) mes të mbeturve.
ثُمَّ دَمَّرۡنَا الۡاٰخَرِیۡنَ ﴿۱۳۷﴾
37 : 137 Më pas, të tjerët i shkatërruam.
وَ اِنَّکُمۡ لَتَمُرُّوۡنَ عَلَیۡہِمۡ مُّصۡبِحِیۡنَ ﴿۱۳۸﴾
37 : 138 Ju kaloni mbi (rrënojat) e tyre (edhe) në mëngjes,
وَ بِالَّیۡلِ ؕ اَفَلَا تَعۡقِلُوۡنَ ﴿۱۳۹﴾٪
37 : 139 edhe në darkë. A nuk kuptoni?!
وَ اِنَّ یُوۡنُسَ لَمِنَ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۱۴۰﴾ؕ
37 : 140 Dhe, sigurisht, (edhe) Junusi ishte (një) prej të Dërguarve.
اِذۡ اَبَقَ اِلَی الۡفُلۡکِ الۡمَشۡحُوۡنِ ﴿۱۴۱﴾ۙ
37 : 141 (Kujtoni) kur ai u arratis drejt anijes së mbushur.
فَسَاہَمَ فَکَانَ مِنَ الۡمُدۡحَضِیۡنَ ﴿۱۴۲﴾ۚ
37 : 142 Zgjodhi shortin dhe (shorti) doli që atë ta hidhnin (jashtë anijes).
فَالۡتَقَمَہُ الۡحُوۡتُ وَ ہُوَ مُلِیۡمٌ ﴿۱۴۳﴾
37 : 143 Dhe atë e gëlltiti peshku, ndërkohë që e qortonte (veten).
فَلَوۡ لَاۤ اَنَّہٗ کَانَ مِنَ الۡمُسَبِّحِیۡنَ ﴿۱۴۴﴾ۙ
37 : 144 Po të mos ishte nga ata që përkujtojnë shenjtërinë e Zotit,
لَلَبِثَ فِیۡ بَطۡنِہٖۤ اِلٰی یَوۡمِ یُبۡعَثُوۡنَ ﴿۱۴۵﴾ۚؒ
37 : 145 do të mbetej në barkun e tij deri në ditën kur ringjallen (njerëzit).
فَنَبَذۡنٰہُ بِالۡعَرَآءِ وَ ہُوَ سَقِیۡمٌ ﴿۱۴۶﴾ۚ
37 : 146 Atëherë Ne e gjuajtëm në një fushë, ndërkohë që ishte i sëmurë.
وَ اَنۡۢبَتۡنَا عَلَیۡہِ شَجَرَۃً مِّنۡ یَّقۡطِیۡنٍ ﴿۱۴۷﴾ۚ
37 : 147 Dhe bëmë të mbinte sipër tij një bimë kungulli.
وَ اَرۡسَلۡنٰہُ اِلٰی مِائَۃِ اَلۡفٍ اَوۡ یَزِیۡدُوۡنَ ﴿۱۴۸﴾ۚ
37 : 148 Pas kësaj, atë e dërguam te njëqind mijë (njerëz), madje ata po shtoheshin.
فَاٰمَنُوۡا فَمَتَّعۡنٰہُمۡ اِلٰی حِیۡنٍ ﴿۱۴۹﴾ؕ
37 : 149 Ata (e) besuan dhe Ne i bëmë të përfitonin deri në një kohë të caktuar.
فَاسۡتَفۡتِہِمۡ اَلِرَبِّکَ الۡبَنَاتُ وَ لَہُمُ الۡبَنُوۡنَ ﴿۱۵۰﴾ۙ
37 : 150 Pyeti (mohuesit), për Zotin tënd paska vajza, kurse për ta djem?!
اَمۡ خَلَقۡنَا الۡمَلٰٓئِکَۃَ اِنَاثًا وَّ ہُمۡ شٰہِدُوۡنَ ﴿۱۵۱﴾
37 : 151 Apo paskemi krijuar engjëjt si femra dhe ata paskëshin qenë dëshmitarë (atëherë)?!
اَلَاۤ اِنَّہُمۡ مِّنۡ اِفۡکِہِمۡ لَیَقُوۡلُوۡنَ ﴿۱۵۲﴾ۙ
37 : 152 Përkundrazi, po thonë duke trilluar vetëm nga ana e tyre;
وَلَدَ اللّٰہُ ۙ وَ اِنَّہُمۡ لَکٰذِبُوۡنَ ﴿۱۵۳﴾
37 : 153 (që) “Allahu ka lindur djalë”, dhe sigurisht që ata janë gënjeshtarë.
اَصۡطَفَی الۡبَنَاتِ عَلَی الۡبَنِیۡنَ ﴿۱۵۴﴾ؕ
37 : 154 Vallë, u paska dhënë përparësi Ai vajzave mbi djemtë?!
مَا لَکُمۡ ۟ کَیۡفَ تَحۡکُمُوۡنَ ﴿۱۵۵﴾
37 : 155 Çfarë keni?! Si gjykoni në këtë mënyrë?!
اَفَلَا تَذَکَّرُوۡنَ ﴿۱۵۶﴾ۚ
37 : 156 A nuk mendoheni?!
اَمۡ لَکُمۡ سُلۡطٰنٌ مُّبِیۡنٌ ﴿۱۵۷﴾ۙ
37 : 157 Apo keni ndonjë argument të qartë?!
فَاۡتُوۡا بِکِتٰبِکُمۡ اِنۡ کُنۡتُمۡ صٰدِقِیۡنَ ﴿۱۵۸﴾
37 : 158 Atëherë sillni librin tuaj, nëse jeni të vërtetë!
وَ جَعَلُوۡا بَیۡنَہٗ وَ بَیۡنَ الۡجِنَّۃِ نَسَبًا ؕ وَ لَقَدۡ عَلِمَتِ الۡجِنَّۃُ اِنَّہُمۡ لَمُحۡضَرُوۡنَ ﴿۱۵۹﴾ۙ
37 : 159 Dhe ata bënë lidhje gjaku mes Tij dhe mes xhindëve. Kurse xhindët e dinë se do të paraqiten patjetër.
سُبۡحٰنَ اللّٰہِ عَمَّا یَصِفُوۡنَ ﴿۱۶۰﴾ۙ
37 : 160 I pastër është Allahu nga ajo që ata përshkruajnë.
اِلَّا عِبَادَ اللّٰہِ الۡمُخۡلَصِیۡنَ ﴿۱۶۱﴾
37 : 161 Ndryshe është për robërit e sinqertë të Allahut.
فَاِنَّکُمۡ وَ مَا تَعۡبُدُوۡنَ ﴿۱۶۲﴾ۙ
37 : 162 Pra, ju dhe ata (idhuj) që adhuroni,
مَاۤ اَنۡتُمۡ عَلَیۡہِ بِفٰتِنِیۡنَ ﴿۱۶۳﴾ۙ
37 : 163 nuk mund të ngatërroni dot (dikë) rreth Tij,
اِلَّا مَنۡ ہُوَ صَالِ الۡجَحِیۡمِ ﴿۱۶۴﴾
37 : 164 përveç atij që është për t’u hedhur në xhehenem.
وَ مَا مِنَّاۤ اِلَّا لَہٗ مَقَامٌ مَّعۡلُوۡمٌ ﴿۱۶۵﴾ۙ
37 : 165 (Engjëjt do të thonë): “Gjithsecili prej nesh ka një pozitë të caktuar.
وَّ اِنَّا لَنَحۡنُ الصَّآفُّوۡنَ ﴿۱۶۶﴾ۚ
37 : 166 Dhe, pa dyshim, jemi të rreshtuar.
وَ اِنَّا لَنَحۡنُ الۡمُسَبِّحُوۡنَ ﴿۱۶۷﴾
37 : 167 Ne përkujtojmë shenjtërinë e Allahut.”
وَ اِنۡ کَانُوۡا لَیَقُوۡلُوۡنَ ﴿۱۶۸﴾ۙ
37 : 168 Ndërsa (mohuesit) thonë:
لَوۡ اَنَّ عِنۡدَنَا ذِکۡرًا مِّنَ الۡاَوَّلِیۡنَ ﴿۱۶۹﴾ۙ
37 : 169 Po të kishim ndonjë këshillë të të parëve,
لَکُنَّا عِبَادَ اللّٰہِ الۡمُخۡلَصِیۡنَ ﴿۱۷۰﴾
37 : 170 patjetër do të bëheshim robër të sinqertë të Allahut.
فَکَفَرُوۡا بِہٖ فَسَوۡفَ یَعۡلَمُوۡنَ ﴿۱۷۱﴾
37 : 171 E (tani që) ata e mohuan (Allahun), së shpejti do të mësojnë (përfundimin).
وَ لَقَدۡ سَبَقَتۡ کَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۱۷۲﴾ۚۖ
37 : 172 Sigurisht, ka kaluar dekreti Ynë për robërit Tanë të dërguar;
اِنَّہُمۡ لَہُمُ الۡمَنۡصُوۡرُوۡنَ ﴿۱۷۳﴾۪
37 : 173 (që) pikërisht ata do të ndihmohen.
وَ اِنَّ جُنۡدَنَا لَہُمُ الۡغٰلِبُوۡنَ ﴿۱۷۴﴾
37 : 174 Dhe pikërisht ushtria Jonë do të jetë Triumfuese.
فَتَوَلَّ عَنۡہُمۡ حَتّٰی حِیۡنٍ ﴿۱۷۵﴾ۙ
37 : 175 Andaj, shmangu prej tyre deri në një kohë.
وَّ اَبۡصِرۡہُمۡ فَسَوۡفَ یُبۡصِرُوۡنَ ﴿۱۷۶﴾
37 : 176 Dhe shikoji ata, edhe ata së shpejti do të shikojnë.
اَفَبِعَذَابِنَا یَسۡتَعۡجِلُوۡنَ ﴿۱۷۷﴾
37 : 177 A po kërkojnë ndëshkimin Tonë që të vijë shpejt?!
فَاِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِہِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ الۡمُنۡذَرِیۡنَ ﴿۱۷۸﴾
37 : 178 E kur ai do t’u zbresë në oborr! Sa i keq do të jetë mëngjesi i të paralajmëruarve.
وَ تَوَلَّ عَنۡہُمۡ حَتّٰی حِیۡنٍ ﴿۱۷۹﴾ۙ
37 : 179 Shmangu prej tyre deri në një kohë,
وَّ اَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ یُبۡصِرُوۡنَ ﴿۱۸۰﴾
37 : 180 Dhe (vetëm) shiko, edhe ata së shpejti do të shikojnë.
سُبۡحٰنَ رَبِّکَ رَبِّ الۡعِزَّۃِ عَمَّا یَصِفُوۡنَ ﴿۱۸۱﴾ۚ
37 : 181 I pastër është Zoti yt, Zoti i nderit, nga ajo që ata përshkruajnë.
وَ سَلٰمٌ عَلَی الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۱۸۲﴾ۚ
37 : 182 Paqe qoftë mbi të Dërguarit!
وَ الۡحَمۡدُ لِلّٰہِ رَبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۱۸۳﴾٪
37 : 183 Dhe lavdia është e Allahut, Zotit të botëve.