بِسۡمِ اللّٰہِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِیۡمِ﴿۱﴾
32 : 1 Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
الٓـمّٓ ۚ﴿۲﴾
32 : 2 Elif.Lam.Mim. (Unë jam Allahu, më i Dijshmi.)
تَنۡزِیۡلُ الۡکِتٰبِ لَا رَیۡبَ فِیۡہِ مِنۡ رَّبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ؕ﴿۳﴾
32 : 3 Zbritja e Librit, nuk ka asnjë dyshim në të, (që) është prej Zotit të botëve.
اَمۡ یَقُوۡلُوۡنَ افۡتَرٰٮہُ ۚ بَلۡ ہُوَ الۡحَقُّ مِنۡ رَّبِّکَ لِتُنۡذِرَ قَوۡمًا مَّاۤ اَتٰہُمۡ مِّنۡ نَّذِیۡرٍ مِّنۡ قَبۡلِکَ لَعَلَّہُمۡ یَہۡتَدُوۡنَ ﴿۴﴾
32 : 4 Ata a thonë se e ka trilluar ai? Përkundrazi, ajo është e vërteta prej Zotit tënd, që të alarmosh popullin, të cilëve nuk u erdhi ndonjë alarmues para teje, që ata të udhëzohen.
اَللّٰہُ الَّذِیۡ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَ الۡاَرۡضَ وَ مَا بَیۡنَہُمَا فِیۡ سِتَّۃِ اَیَّامٍ ثُمَّ اسۡتَوٰی عَلَی الۡعَرۡشِ ؕ مَا لَکُمۡ مِّنۡ دُوۡنِہٖ مِنۡ وَّلِیٍّ وَّ لَا شَفِیۡعٍ ؕ اَفَلَا تَتَذَکَّرُوۡنَ ﴿۵﴾
32 : 5 Allahu është Ai që krijoi qiejt dhe tokën dhe gjithçka që gjendet mes atyre të dyjave në gjashtë ditë, më pas Ai u vendos në Arsh. Përveç Atij, ju nuk keni as ndonjë mik e as ndonjë ndërmjetësues. A nuk reflektoni?!
یُدَبِّرُ الۡاَمۡرَ مِنَ السَّمَآءِ اِلَی الۡاَرۡضِ ثُمَّ یَعۡرُجُ اِلَیۡہِ فِیۡ یَوۡمٍ کَانَ مِقۡدَارُہٗۤ اَلۡفَ سَنَۃٍ مِّمَّا تَعُدُّوۡنَ ﴿۶﴾
32 : 6 (Allahu) drejton urdhrin prej qiellit drejt tokës. Më pas, (urdhri) ngrihet tek Ai në një ditë, e cila është e barabartë me një mijë vjet që llogaritni ju.
ذٰلِکَ عٰلِمُ الۡغَیۡبِ وَ الشَّہَادَۃِ الۡعَزِیۡزُ الرَّحِیۡمُ ۙ﴿۷﴾
32 : 7 Ky është i Dijshmi i së dukshmes dhe i të padukshmes, Mbizotëruesi, Mëshirëbërësi.
الَّذِیۡۤ اَحۡسَنَ کُلَّ شَیۡءٍ خَلَقَہٗ وَ بَدَاَ خَلۡقَ الۡاِنۡسَانِ مِنۡ طِیۡنٍ ۚ﴿۸﴾
32 : 8 I cili çdo gjë që krijoi, e krijoi në mënyrën më të bukur dhe krijimin e njeriut e nisi prej balte.
ثُمَّ جَعَلَ نَسۡلَہٗ مِنۡ سُلٰلَۃٍ مِّنۡ مَّآءٍ مَّہِیۡنٍ ۚ﴿۹﴾
32 : 9 Më pas, krijoi pasardhësit e tij prej ekstrakti të një uji të papërfillshëm.
ثُمَّ سَوّٰٮہُ وَ نَفَخَ فِیۡہِ مِنۡ رُّوۡحِہٖ وَ جَعَلَ لَکُمُ السَّمۡعَ وَ الۡاَبۡصَارَ وَ الۡاَفۡـِٕدَۃَ ؕ قَلِیۡلًا مَّا تَشۡکُرُوۡنَ ﴿۱۰﴾
32 : 10 Pastaj e përsosi atë dhe në të fryu shpirtin e Tij; dhe Ai bëri për ju veshët, sytë dhe zemrën. Sa pak që falënderoni!
وَ قَالُوۡۤا ءَ اِذَا ضَلَلۡنَا فِی الۡاَرۡضِ ءَ اِنَّا لَفِیۡ خَلۡقٍ جَدِیۡدٍ ۬ؕ بَلۡ ہُمۡ بِلِقَآیِٔ رَبِّہِمۡ کٰفِرُوۡنَ ﴿۱۱﴾
32 : 11 Ata thonë: “Kur të humbasim në tokë, vallë, a do të dalim (sërish) në një krijim të ri?” E vërteta është që ata mohojnë takimin me Zotin e tyre.
قُلۡ یَتَوَفّٰٮکُمۡ مَّلَکُ الۡمَوۡتِ الَّذِیۡ وُکِّلَ بِکُمۡ ثُمَّ اِلٰی رَبِّکُمۡ تُرۡجَعُوۡنَ ﴿٪۱۲﴾
32 : 12 Thuaj: Do t’jua marrë shpirtrat engjëlli i vdekjes që është përcaktuar mbi ju, më pas, te Zoti juaj do të ktheheni.
وَ لَوۡ تَرٰۤی اِذِ الۡمُجۡرِمُوۡنَ نَاکِسُوۡا رُءُوۡسِہِمۡ عِنۡدَ رَبِّہِمۡ ؕ رَبَّنَاۤ اَبۡصَرۡنَا وَ سَمِعۡنَا فَارۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَالِحًا اِنَّا مُوۡقِنُوۡنَ ﴿۱۳﴾
32 : 13 Sikur të shihje kur fajtorët do të jenë kokulur para Zotit të tyre (dhe do t’i thonë): “O Zoti ynë! Ne e pamë dhe e dëgjuam; na kthe (edhe njëherë), do të bëjmë të mira dhe ne pa dyshim jemi të bindur.”
وَ لَوۡ شِئۡنَا لَاٰتَیۡنَا کُلَّ نَفۡسٍ ہُدٰٮہَا وَ لٰکِنۡ حَقَّ الۡقَوۡلُ مِنِّیۡ لَاَمۡلَـَٔنَّ جَہَنَّمَ مِنَ الۡجِنَّۃِ وَ النَّاسِ اَجۡمَعِیۡنَ ﴿۱۴﴾
32 : 14 Po të donim, Ne patjetër do t’i dhuronim çdo shpirti udhëzimin e tij, por është dekretuar urdhri prej Meje: Unë do të mbush xhehenemin me gjithë xhindët dhe njerëzit.
فَذُوۡقُوۡا بِمَا نَسِیۡتُمۡ لِقَآءَ یَوۡمِکُمۡ ہٰذَا ۚ اِنَّا نَسِیۡنٰکُمۡ وَ ذُوۡقُوۡا عَذَابَ الۡخُلۡدِ بِمَا کُنۡتُمۡ تَعۡمَلُوۡنَ ﴿۱۵﴾
32 : 15 Andaj, shijoni (ndëshkimin) për shkak se harruat takimin tuaj të kësaj dite. (Edhe) Ne ju kemi harruar. Dhe shijoni ndëshkimin e përjetshëm për shkak të asaj që bënit.
اِنَّمَا یُؤۡمِنُ بِاٰیٰتِنَا الَّذِیۡنَ اِذَا ذُکِّرُوۡا بِہَا خَرُّوۡا سُجَّدًا وَّ سَبَّحُوۡا بِحَمۡدِ رَبِّہِمۡ وَ ہُمۡ لَا یَسۡتَکۡبِرُوۡنَ ﴿ٛ۱۶﴾
32 : 16 Ajetet Tona i besojnë vetëm ata të cilëve kur u jepet mësim me anë të këtyre (ajeteve), bien në sexhde, lartësojnë Zotin e tyre duke e lavdëruar Atë dhe nuk bëhen mendjemëdhenj.
تَتَجَافٰی جُنُوۡبُہُمۡ عَنِ الۡمَضَاجِعِ یَدۡعُوۡنَ رَبَّہُمۡ خَوۡفًا وَّ طَمَعًا ۫ وَّ مِمَّا رَزَقۡنٰہُمۡ یُنۡفِقُوۡنَ ﴿۱۷﴾
32 : 17 Ata i lënë shtretërit e tyre, lusin Zotin e tyre me frikë e shpresë dhe shpenzojnë nga ajo që Ne u kemi dhënë.
فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٌ مَّاۤ اُخۡفِیَ لَہُمۡ مِّنۡ قُرَّۃِ اَعۡیُنٍ ۚ جَزَآءًۢ بِمَا کَانُوۡا یَعۡمَلُوۡنَ ﴿۱۸﴾
32 : 18 Asnjë shpirt nuk di se çfarë është mbajtur e fshehtë për t’ia qetësuar syrin; si shpërblim i asaj që ata bënin.
اَفَمَنۡ کَانَ مُؤۡمِنًا کَمَنۡ کَانَ فَاسِقًا ؕؔ لَا یَسۡتَوٗنَ ﴿۱۹﴾
32 : 19 Besimtari a mund të jetë njësoj si i padëgjueshmi?! Nuk janë të barabartë.
اَمَّا الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فَلَہُمۡ جَنّٰتُ الۡمَاۡوٰی ۫ نُزُلًۢا بِمَا کَانُوۡا یَعۡمَلُوۡنَ ﴿۲۰﴾
32 : 20 Për sa u përket atyre që besuan dhe bënë të mira, do të kenë si strehë kopshte, si mikpritje për atë që ata bënin.
وَ اَمَّا الَّذِیۡنَ فَسَقُوۡا فَمَاۡوٰٮہُمُ النَّارُ ؕ کُلَّمَاۤ اَرَادُوۡۤا اَنۡ یَّخۡرُجُوۡا مِنۡہَاۤ اُعِیۡدُوۡا فِیۡہَا وَ قِیۡلَ لَہُمۡ ذُوۡقُوۡا عَذَابَ النَّارِ الَّذِیۡ کُنۡتُمۡ بِہٖ تُکَذِّبُوۡنَ ﴿۲۱﴾
32 : 21 Kurse ata që u treguan të padëgjueshëm, streha e tyre do të jetë zjarri. Sa herë që ata dëshirojnë të dalin prej tij, do të detyrohen të rikthehen në të dhe do t’u thuhet: “Shijoni ndëshkimin e zjarrit, të cilin ju e quanit një gënjeshtër!”
وَ لَنُذِیۡقَنَّہُمۡ مِّنَ الۡعَذَابِ الۡاَدۡنٰی دُوۡنَ الۡعَذَابِ الۡاَکۡبَرِ لَعَلَّہُمۡ یَرۡجِعُوۡنَ ﴿۲۲﴾
32 : 22 Ne patjetër do t’i bëjmë ata të shijojnë ndëshkimin e vogël (të kësaj bote) përpara ndëshkimit të madh, që ata të mund të kthehen (drejt udhëzimit).
وَ مَنۡ اَظۡلَمُ مِمَّنۡ ذُکِّرَ بِاٰیٰتِ رَبِّہٖ ثُمَّ اَعۡرَضَ عَنۡہَا ؕ اِنَّا مِنَ الۡمُجۡرِمِیۡنَ مُنۡتَقِمُوۡنَ ﴿٪۲۳﴾
32 : 23 Kush mund të jetë më i padrejtë se ai, të cilit i jepet këshillë me anë të ajeteve të Zotit të tij dhe ai prapëseprapë largohet prej tyre?! Sigurisht, Ne do të hakmerremi me fajtorët.
وَ لَقَدۡ اٰتَیۡنَا مُوۡسَی الۡکِتٰبَ فَلَا تَکُنۡ فِیۡ مِرۡیَۃٍ مِّنۡ لِّقَآئِہٖ وَ جَعَلۡنٰہُ ہُدًی لِّبَنِیۡۤ اِسۡرَآءِیۡلَ ﴿ۚ۲۴﴾
32 : 24 Pa dyshim, Ne i dhamë Musait Librin. Andaj, mos ki dyshim në takimin me të. Dhe ne e bëmë atë udhëzues për Bijtë e Izraelit.
وَ جَعَلۡنَا مِنۡہُمۡ اَئِمَّۃً یَّہۡدُوۡنَ بِاَمۡرِنَا لَمَّا صَبَرُوۡا ۟ؕ وَ کَانُوۡا بِاٰیٰتِنَا یُوۡقِنُوۡنَ ﴿۲۵﴾
32 : 25 E kur ata duruan, Ne bëmë (disa) prej tyre udhëheqës, të cilët udhëzonin me urdhrin Tonë. Ata besonin me bindje ajetet Tona.
اِنَّ رَبَّکَ ہُوَ یَفۡصِلُ بَیۡنَہُمۡ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ فِیۡمَا کَانُوۡا فِیۡہِ یَخۡتَلِفُوۡنَ ﴿۲۶﴾
32 : 26 Pa dyshim, Zoti yt do të vendosë mes tyre Ditën e Kiametit për gjërat të cilat ata kundërshtonin.
اَوَ لَمۡ یَہۡدِ لَہُمۡ کَمۡ اَہۡلَکۡنَا مِنۡ قَبۡلِہِمۡ مِّنَ الۡقُرُوۡنِ یَمۡشُوۡنَ فِیۡ مَسٰکِنِہِمۡ ؕ اِنَّ فِیۡ ذٰلِکَ لَاٰیٰتٍ ؕ اَفَلَا یَسۡمَعُوۡنَ ﴿۲۷﴾
32 : 27 A nuk i udhëzoi ata (fakti që) sa shumë popuj kemi shkatërruar para tyre, (edhe pse) ata ecin në vendbanimet e tyre (të braktisura)?! Sigurisht, në këtë ka shenja. A nuk dëgjojnë?!
اَوَ لَمۡ یَرَوۡا اَنَّا نَسُوۡقُ الۡمَآءَ اِلَی الۡاَرۡضِ الۡجُرُزِ فَنُخۡرِجُ بِہٖ زَرۡعًا تَاۡکُلُ مِنۡہُ اَنۡعَامُہُمۡ وَ اَنۡفُسُہُمۡ ؕ اَفَلَا یُبۡصِرُوۡنَ ﴿ؓ۲۸﴾
32 : 28 A nuk kanë parë se Ne e shpiem ujin drejt tokës së shkretë dhe përmes tij nxjerrim bimësi, me të cilën ushqehen edhe bagëtitë e tyre, edhe vetë ata?! A nuk shohin?!
وَ یَقُوۡلُوۡنَ مَتٰی ہٰذَا الۡفَتۡحُ اِنۡ کُنۡتُمۡ صٰدِقِیۡنَ ﴿۲۹﴾
32 : 29 Dhe thonë: “Kur do të vijë kjo fitore, nëse jeni të vërtetë?”
قُلۡ یَوۡمَ الۡفَتۡحِ لَا یَنۡفَعُ الَّذِیۡنَ کَفَرُوۡۤا اِیۡمَانُہُمۡ وَ لَا ہُمۡ یُنۡظَرُوۡنَ ﴿۳۰﴾
32 : 30 Thuaj: Ditën e fitores, besimi i atyre që mohuan nuk do t’u sjellë dobi, dhe as nuk do t’u jepet afat.
فَاَعۡرِضۡ عَنۡہُمۡ وَ انۡتَظِرۡ اِنَّہُمۡ مُّنۡتَظِرُوۡنَ ﴿٪۳۱﴾
32 : 31 Andaj, toleroji ata dhe prit (vendimin e Zotit); sigurisht, edhe ata janë në pritje.