القَصَص
El-Keses
Rreth Sures
- بِسۡمِ اللّٰہِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِیۡمِ﴿۱﴾28 : 1 Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
- طٰسٓمّٓ ﴿۲﴾28 : 2 Ta.Sin.Mim. (I Pastër, Gjithëdëgjues, i Gjithëdijshëm.)
- تِلۡکَ اٰیٰتُ الۡکِتٰبِ الۡمُبِیۡنِ ﴿۳﴾28 : 3 Këto janë ajete të Librit të qartë.
- نَتۡلُوۡا عَلَیۡکَ مِنۡ نَّبَاِ مُوۡسٰی وَ فِرۡعَوۡنَ بِالۡحَقِّ لِقَوۡمٍ یُّؤۡمِنُوۡنَ ﴿۴﴾28 : 4 Ne të lexojmë ty disa nga lajmet e Musait dhe të Faraonit me vërtetësi për njerëzit që besojnë.
- اِنَّ فِرۡعَوۡنَ عَلَا فِی الۡاَرۡضِ وَ جَعَلَ اَہۡلَہَا شِیَعًا یَّسۡتَضۡعِفُ طَآئِفَۃً مِّنۡہُمۡ یُذَبِّحُ اَبۡنَآءَہُمۡ وَ یَسۡتَحۡیٖ نِسَآءَہُمۡ ؕ اِنَّہٗ کَانَ مِنَ الۡمُفۡسِدِیۡنَ ﴿۵﴾28 : 5 Faraoni u rebelua në tokë dhe i përçau banorët e saj në grupe. Ai përndiqte një grup të tyre. Ua therte djemtë dhe gratë ua mbante të gjalla. Ishte vërtet keqbërës.
- وَ نُرِیۡدُ اَنۡ نَّمُنَّ عَلَی الَّذِیۡنَ اسۡتُضۡعِفُوۡا فِی الۡاَرۡضِ وَ نَجۡعَلَہُمۡ اَئِمَّۃً وَّ نَجۡعَلَہُمُ الۡوٰرِثِیۡنَ ۙ﴿۶﴾28 : 6 Dhe Ne deshëm t’u bënim mirësi atyre që u persekutuan në tokë, t’i bënim ata udhëheqës dhe trashëgimtarë,
- وَ نُمَکِّنَ لَہُمۡ فِی الۡاَرۡضِ وَ نُرِیَ فِرۡعَوۡنَ وَ ہَامٰنَ وَ جُنُوۡدَہُمَا مِنۡہُمۡ مَّا کَانُوۡا یَحۡذَرُوۡنَ ﴿۷﴾28 : 7 dhe t’i forconim ata në tokë dhe t’u tregonim Faraonit, Hamanit dhe ushtrive të tyre nëpërmjet atyre (pra, bijve të Izraelit) atë që ata i kishin frikë.
- وَ اَوۡحَیۡنَاۤ اِلٰۤی اُمِّ مُوۡسٰۤی اَنۡ اَرۡضِعِیۡہِ ۚ فَاِذَا خِفۡتِ عَلَیۡہِ فَاَلۡقِیۡہِ فِی الۡیَمِّ وَ لَا تَخَافِیۡ وَ لَا تَحۡزَنِیۡ ۚ اِنَّا رَآدُّوۡہُ اِلَیۡکِ وَ جَاعِلُوۡہُ مِنَ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۸﴾28 : 8 Ne i shpallëm nënës së Musait që atij t’i jepte gji (dhe i thamë): “Kur të kesh frikë për të, hidhe në lumë dhe as mos u frikëso e as mos u brengos! Ne sigurisht që do të ta kthejmë ty dhe do ta bëjmë atë ndër të dërguarit.”Shpjegime
- فَالۡتَقَطَہٗۤ اٰلُ فِرۡعَوۡنَ لِیَکُوۡنَ لَہُمۡ عَدُوًّا وَّ حَزَنًا ؕ اِنَّ فِرۡعَوۡنَ وَ ہَامٰنَ وَ جُنُوۡدَہُمَا کَانُوۡا خٰطِئِیۡنَ ﴿۹﴾28 : 9 Atëherë (sipas caktimit Tonë) atë e mori familja e Faraonit, që (në të ardhmen) të bëhej për ta armik dhe (t’u sillte) brengë. Pa dyshim, Faraoni, Hamani dhe ushtritë e tyre ishin fajtorë.
- وَ قَالَتِ امۡرَاَتُ فِرۡعَوۡنَ قُرَّتُ عَیۡنٍ لِّیۡ وَ لَکَ ؕ لَا تَقۡتُلُوۡہُ ٭ۖ عَسٰۤی اَنۡ یَّنۡفَعَنَاۤ اَوۡ نَتَّخِذَہٗ وَلَدًا وَّ ہُمۡ لَا یَشۡعُرُوۡنَ ﴿۱۰﴾28 : 10 Gruaja e Faraonit tha: “U bëftë prehja e syve për mua e për ty! Mos e vrit! Mundet që të na sjellë dobi ose ta birësojmë”, por ata nuk kuptonin.
- وَ اَصۡبَحَ فُؤَادُ اُمِّ مُوۡسٰی فٰرِغًا ؕ اِنۡ کَادَتۡ لَتُبۡدِیۡ بِہٖ لَوۡ لَاۤ اَنۡ رَّبَطۡنَا عَلٰی قَلۡبِہَا لِتَکُوۡنَ مِنَ الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۱۱﴾28 : 11 Iu lirua zemra (nga ankthi) nënës së Musait. Mundej që ajo ta zbulonte këtë (sekret), po të mos ia kishim forcuar Ne zemrën asaj. (Këtë e bëmë) që ajo të bëhej ndër besimtarët.
- وَ قَالَتۡ لِاُخۡتِہٖ قُصِّیۡہِ ۫ فَبَصُرَتۡ بِہٖ عَنۡ جُنُبٍ وَّ ہُمۡ لَا یَشۡعُرُوۡنَ ﴿ۙ۱۲﴾28 : 12 Ajo i tha motrës së tij: “Ndiqe (fëmijën)!” Pra, ajo e shikonte atë nga larg, ndërkohë që ata nuk e dinin.
- وَ حَرَّمۡنَا عَلَیۡہِ الۡمَرَاضِعَ مِنۡ قَبۡلُ فَقَالَتۡ ہَلۡ اَدُلُّکُمۡ عَلٰۤی اَہۡلِ بَیۡتٍ یَّکۡفُلُوۡنَہٗ لَکُمۡ وَ ہُمۡ لَہٗ نٰصِحُوۡنَ ﴿۱۳﴾28 : 13 Më parë Ne bëmë të ndaluara mëndeshat për të, atëherë (motra e tij) u tha atyre: “A t’ju tregoj për një familje që mund të kujdeset për të për (hir) tuajin, dhe që do të jenë edhe dashamirës të tij?”
- فَرَدَدۡنٰہُ اِلٰۤی اُمِّہٖ کَیۡ تَقَرَّ عَیۡنُہَا وَ لَا تَحۡزَنَ وَ لِتَعۡلَمَ اَنَّ وَعۡدَ اللّٰہِ حَقٌّ وَّ لٰکِنَّ اَکۡثَرَہُمۡ لَا یَعۡلَمُوۡنَ ﴿٪۱۴﴾28 : 14 Kështu Ne e kthyem atë te nëna e tij, në mënyrë që asaj t’i qetësoheshin sytë, të mos brengosej dhe të mësonte se premtimi i Allahut është i vërtetë, por shumica e tyre nuk e dinë.
- وَ لَمَّا بَلَغَ اَشُدَّہٗ وَ اسۡتَوٰۤی اٰتَیۡنٰہُ حُکۡمًا وَّ عِلۡمًا ؕ وَ کَذٰلِکَ نَجۡزِی الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۱۵﴾28 : 15 Kur (Musai) arriti pjekurinë dhe u formua, i dhamë urtësinë dhe dijen. Ne kështu shpërblejmë mirëbërësit.
- وَ دَخَلَ الۡمَدِیۡنَۃَ عَلٰی حِیۡنِ غَفۡلَۃٍ مِّنۡ اَہۡلِہَا فَوَجَدَ فِیۡہَا رَجُلَیۡنِ یَقۡتَتِلٰنِ ٭۫ ہٰذَا مِنۡ شِیۡعَتِہٖ وَ ہٰذَا مِنۡ عَدُوِّہٖ ۚ فَاسۡتَغَاثَہُ الَّذِیۡ مِنۡ شِیۡعَتِہٖ عَلَی الَّذِیۡ مِنۡ عَدُوِّہٖ ۙ فَوَکَزَہٗ مُوۡسٰی فَقَضٰی عَلَیۡہِ ٭۫ قَالَ ہٰذَا مِنۡ عَمَلِ الشَّیۡطٰنِ ؕ اِنَّہٗ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِیۡنٌ ﴿۱۶﴾28 : 16 (Një ditë) ai hyri në qytet në një kohë kur banorët e tij nuk ishin të vëmendshëm, atëherë atje gjeti dy burra që luftonin me njëri-tjetrin: njëri ishte nga grupi i tij dhe tjetri prej armiqve të tij. Ai që qe nga grupi i tij e thirri (Musain) për ndihmë kundër atij që ishte prej armiqve të tij. Musai e qëlloi me grusht dhe e vrau në vend. (Musai) tha (me vete): “Kjo (që u bë) ishte vepër djalli; njëmend, ai është armik dhe ngatërrestar i qartë!”Shpjegime
- قَالَ رَبِّ اِنِّیۡ ظَلَمۡتُ نَفۡسِیۡ فَاغۡفِرۡ لِیۡ فَغَفَرَ لَہٗ ؕ اِنَّہٗ ہُوَ الۡغَفُوۡرُ الرَّحِیۡمُ ﴿۱۷﴾28 : 17 Tha: “O Zoti im! I kam bërë keq vetvetes, më fal mua!” Dhe Ai e fali atë. Sigurisht, Ai është Falësi, Mëshirëbërësi.
- قَالَ رَبِّ بِمَاۤ اَنۡعَمۡتَ عَلَیَّ فَلَنۡ اَکُوۡنَ ظَہِیۡرًا لِّلۡمُجۡرِمِیۡنَ ﴿۱۸﴾28 : 18 Tha: “O Zoti im! Për mirësinë që më bëre mua, kurrë më nuk do të ndihmoj fajtorët.”
- فَاَصۡبَحَ فِی الۡمَدِیۡنَۃِ خَآئِفًا یَّتَرَقَّبُ فَاِذَا الَّذِی اسۡتَنۡصَرَہٗ بِالۡاَمۡسِ یَسۡتَصۡرِخُہٗ ؕ قَالَ لَہٗ مُوۡسٰۤی اِنَّکَ لَغَوِیٌّ مُّبِیۡنٌ ﴿۱۹﴾28 : 19 Mëngjesi e gjeti në qytet dhe tek po dilte i frikësuar (dhe) duke u ruajtur, papritmas ai që i kërkoi ndihmë dje, po e thërriste prapë për shpëtim. Musai i tha: “Ti përnjëmend je ngatërrestar i hapët!”
- فَلَمَّاۤ اَنۡ اَرَادَ اَنۡ یَّبۡطِشَ بِالَّذِیۡ ہُوَ عَدُوٌّ لَّہُمَا ۙ قَالَ یٰمُوۡسٰۤی اَتُرِیۡدُ اَنۡ تَقۡتُلَنِیۡ کَمَا قَتَلۡتَ نَفۡسًۢا بِالۡاَمۡسِ ٭ۖ اِنۡ تُرِیۡدُ اِلَّاۤ اَنۡ تَکُوۡنَ جَبَّارًا فِی الۡاَرۡضِ وَ مَا تُرِیۡدُ اَنۡ تَکُوۡنَ مِنَ الۡمُصۡلِحِیۡنَ ﴿۲۰﴾28 : 20 Pas kësaj, kur (Musai) deshi ta shtrëngonte atë që qe armik i atyre të dyve, ai tha: “O Musa! A dëshiron të më vrasësh edhe mua siç vrave dje një njeri (tjetër)?! Ti do që të jesh vetëm tiran në tokë dhe nuk dëshiron të bëhesh përmirësues!”
- وَ جَآءَ رَجُلٌ مِّنۡ اَقۡصَا الۡمَدِیۡنَۃِ یَسۡعٰی ۫ قَالَ یٰمُوۡسٰۤی اِنَّ الۡمَلَاَ یَاۡتَمِرُوۡنَ بِکَ لِیَقۡتُلُوۡکَ فَاخۡرُجۡ اِنِّیۡ لَکَ مِنَ النّٰصِحِیۡنَ ﴿۲۱﴾28 : 21 Erdhi një njeri duke vrapuar nga skaji i qytetit (dhe) tha: “O Musa! Prijësit po bëjnë plane kundër teje që të të vrasin, andaj, arratisu! Jam vërtet një dashamirës yti.”
- فَخَرَجَ مِنۡہَا خَآئِفًا یَّتَرَقَّبُ ۫ قَالَ رَبِّ نَجِّنِیۡ مِنَ الۡقَوۡمِ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿٪۲۲﴾28 : 22 Atëherë ai doli prej andej, i frikësuar dhe duke u ruajtur. Tha: “O Zoti im! Më shpëto nga populli keqbërës!”Shpjegime
- وَ لَمَّا تَوَجَّہَ تِلۡقَآءَ مَدۡیَنَ قَالَ عَسٰی رَبِّیۡۤ اَنۡ یَّہۡدِیَنِیۡ سَوَآءَ السَّبِیۡلِ ﴿۲۳﴾28 : 23 Kur ai iu drejtua Medjenit, tha: “Shpresoj se Zoti im të më udhëzojë në rrugën e saktë.”
- وَ لَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدۡیَنَ وَجَدَ عَلَیۡہِ اُمَّۃً مِّنَ النَّاسِ یَسۡقُوۡنَ ۬۫ وَ وَجَدَ مِنۡ دُوۡنِہِمُ امۡرَاَتَیۡنِ تَذُوۡدٰنِ ۚ قَالَ مَا خَطۡبُکُمَا ؕ قَالَتَا لَا نَسۡقِیۡ حَتّٰی یُصۡدِرَ الرِّعَآءُ ٜ وَ اَبُوۡنَا شَیۡخٌ کَبِیۡرٌ ﴿۲۴﴾28 : 24 E kur arriti te një (burim) uji të Medjenit, atje pa një grup njerëzish që po u jepnin ujë (bagëtive të tyre), dhe, pak më larg tyre, gjeti edhe dy gra që po mbanin larg bagëtitë e veta. U tha (grave): Çfarë ka ngjarë me ju? Ato thanë: “Nuk u japim dot ujë, derisa të largohen barinjtë; babai ynë është shumë i moshuar.”
- فَسَقٰی لَہُمَا ثُمَّ تَوَلّٰۤی اِلَی الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ اِنِّیۡ لِمَاۤ اَنۡزَلۡتَ اِلَیَّ مِنۡ خَیۡرٍ فَقِیۡرٌ ﴿۲۵﴾28 : 25 Atëherë për t’i ndihmuar ato, ai u dha ujë (bagëtive). Më pas kaloi në hije dhe tha: “O Zoti im! Çdo mirësi që më dërgon, jam vërtet lypës i saj.”
- فَجَآءَتۡہُ اِحۡدٰٮہُمَا تَمۡشِیۡ عَلَی اسۡتِحۡیَآءٍ ۫ قَالَتۡ اِنَّ اَبِیۡ یَدۡعُوۡکَ لِیَجۡزِیَکَ اَجۡرَ مَا سَقَیۡتَ لَنَا ؕ فَلَمَّا جَآءَہٗ وَ قَصَّ عَلَیۡہِ الۡقَصَصَ ۙ قَالَ لَا تَخَفۡ ٝ۟ نَجَوۡتَ مِنَ الۡقَوۡمِ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿۲۶﴾28 : 26 Njëra prej tyre erdhi e turpshme tek ai. Tha: “Babai im po të thërret që të të shpërblejë për (shërbimin) që u dhe ujë (bagëtive) tona.” E kur (Musai) erdhi tek ai dhe ia rrëfeu gjithë ngjarjen, ai tha: “Mos ki frikë! Shpëtove nga populli keqbërës.”
- قَالَتۡ اِحۡدٰٮہُمَا یٰۤاَبَتِ اسۡتَاۡجِرۡہُ ۫ اِنَّ خَیۡرَ مَنِ اسۡتَاۡجَرۡتَ الۡقَوِیُّ الۡاَمِیۡنُ ﴿۲۷﴾28 : 27 Njëra prej të dyjave tha: “O babai im! Merre këtë në punë. Sigurisht, më i miri nga ata që merr në punë, është ai që është i fortë (dhe) i besueshëm.”
- قَالَ اِنِّیۡۤ اُرِیۡدُ اَنۡ اُنۡکِحَکَ اِحۡدَی ابۡنَتَیَّ ہٰتَیۡنِ عَلٰۤی اَنۡ تَاۡجُرَنِیۡ ثَمٰنِیَ حِجَجٍ ۚ فَاِنۡ اَتۡمَمۡتَ عَشۡرًا فَمِنۡ عِنۡدِکَ ۚ وَ مَاۤ اُرِیۡدُ اَنۡ اَشُقَّ عَلَیۡکَ ؕ سَتَجِدُنِیۡۤ اِنۡ شَآءَ اللّٰہُ مِنَ الصّٰلِحِیۡنَ ﴿۲۸﴾28 : 28 (Babai i tyre) i tha (Musait): “Dua të të martoj ty me njërën prej këtyre dy bijave të mia, me kushtin që ti të punosh tek unë për tetë vjet, por nëse plotëson dhjetë (vjet), do të jetë shtesë nga ana jote. Nuk dua të të rëndoj ty. Në dashtë Allahu, do të më gjesh njeri të sinqertë.”
- قَالَ ذٰلِکَ بَیۡنِیۡ وَ بَیۡنَکَ ؕ اَیَّمَا الۡاَجَلَیۡنِ قَضَیۡتُ فَلَا عُدۡوَانَ عَلَیَّ ؕ وَ اللّٰہُ عَلٰی مَا نَقُوۡلُ وَکِیۡلٌ ﴿٪۲۹﴾28 : 29 (Musai) tha: “Kështu le të jetë (e vendosur) mes meje e teje, cilindo nga dy afatet të plotësoj unë, nuk duhet bërë padrejtësi ndaj meje. Allahu është Mbikëqyrës mbi atë që kemi pohuar bashkë.”
- فَلَمَّا قَضٰی مُوۡسَی الۡاَجَلَ وَ سَارَ بِاَہۡلِہٖۤ اٰنَسَ مِنۡ جَانِبِ الطُّوۡرِ نَارًا ۚ قَالَ لِاَہۡلِہِ امۡکُثُوۡۤا اِنِّیۡۤ اٰنَسۡتُ نَارًا لَّعَلِّیۡۤ اٰتِیۡکُمۡ مِّنۡہَا بِخَبَرٍ اَوۡ جَذۡوَۃٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّکُمۡ تَصۡطَلُوۡنَ ﴿۳۰﴾28 : 30 Dhe kur Musai e plotësoi afatin dhe u nis së bashku me familjen e tij, pa një zjarr afër Turit. I tha familjes: “Qëndroni këtu. Kam parë një zjarr. Ndoshta do t’ju sjell ndonjë lajm prej tij, ose do t’ju sjell një urë të ndezur, që të ngroheni ju.”
- فَلَمَّاۤ اَتٰٮہَا نُوۡدِیَ مِنۡ شَاطِیَٴ الۡوَادِ الۡاَیۡمَنِ فِی الۡبُقۡعَۃِ الۡمُبٰرَکَۃِ مِنَ الشَّجَرَۃِ اَنۡ یّٰمُوۡسٰۤی اِنِّیۡۤ اَنَا اللّٰہُ رَبُّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿ۙ۳۱﴾28 : 31 E kur ai iu afrua atij (zjarri), prej anës së luginës së bekuar, nga pjesa e bekuar e pemës, u thirr: “O Musa! Unë jam Allahu, Zoti i botëve!”
- وَ اَنۡ اَلۡقِ عَصَاکَ ؕ فَلَمَّا رَاٰہَا تَہۡتَزُّ کَاَنَّہَا جَآنٌّ وَّلّٰی مُدۡبِرًا وَّ لَمۡ یُعَقِّبۡ ؕ یٰمُوۡسٰۤی اَقۡبِلۡ وَ لَا تَخَفۡ ۟ اِنَّکَ مِنَ الۡاٰمِنِیۡنَ ﴿۳۲﴾28 : 32 Dhe (vijoi): “Hidhe shkopin tënd!” E kur e pa atë që po zhdërvillej, sikur të ishte një gjarpër, ai iku duke treguar shpinën dhe nuk u kthye. “O Musa, afrohu dhe mos ki frikë! Sigurisht, je i mbrojtur.
- اُسۡلُکۡ یَدَکَ فِیۡ جَیۡبِکَ تَخۡرُجۡ بَیۡضَآءَ مِنۡ غَیۡرِ سُوۡٓءٍ ۫ وَّ اضۡمُمۡ اِلَیۡکَ جَنَاحَکَ مِنَ الرَّہۡبِ فَذٰنِکَ بُرۡہَانٰنِ مِنۡ رَّبِّکَ اِلٰی فِرۡعَوۡنَ وَ مَلَا۠ئِہٖ ؕ اِنَّہُمۡ کَانُوۡا قَوۡمًا فٰسِقِیۡنَ ﴿۳۳﴾28 : 33 Fute dorën në kraharorin tënd, ajo do të dalë e bardhë pa ndonjë të metë. Dhe shtrëngoje dorën te vetja (që të lirohesh) nga frika. Të dyja këto janë shenjat prej Zotit tënd, (të dërguara) për Faraonin dhe parinë e tij. Pa dyshim, ata janë popull i mosbindur.”
- قَالَ رَبِّ اِنِّیۡ قَتَلۡتُ مِنۡہُمۡ نَفۡسًا فَاَخَافُ اَنۡ یَّقۡتُلُوۡنِ ﴿۳۴﴾28 : 34 (Musai) tha: “O Zoti im! Kam vrarë një njeri prej tyre, andaj, kam frikë se do të më vrasin.
- وَ اَخِیۡ ہٰرُوۡنُ ہُوَ اَفۡصَحُ مِنِّیۡ لِسَانًا فَاَرۡسِلۡہُ مَعِیَ رِدۡاً یُّصَدِّقُنِیۡۤ ۫ اِنِّیۡۤ اَخَافُ اَنۡ یُّکَذِّبُوۡنِ ﴿۳۵﴾28 : 35 Dhe vëllai im Haruni, është më elokuent se unë, pra, dërgoje atë bashkë me mua si ndihmës, ai do të më vërtetojë. Kam frikë se do të më quajnë gënjeshtar.”
- قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِاَخِیۡکَ وَ نَجۡعَلُ لَکُمَا سُلۡطٰنًا فَلَا یَصِلُوۡنَ اِلَیۡکُمَا ۚۛ بِاٰیٰتِنَاۤ ۚۛ اَنۡتُمَا وَ مَنِ اتَّبَعَکُمَا الۡغٰلِبُوۡنَ ﴿۳۶﴾28 : 36 (Zoti) tha: “Ne do të të forcojmë krahun përmes vëllait tënd dhe ju të dyve do t’ju japim shenjë mbizotëruese, dhe ata nuk mund t’ju prekin dot përballë shenjave Tona. Ju dhe ata që do t’ju ndjekin, do të triumfoni.”
- فَلَمَّا جَآءَہُمۡ مُّوۡسٰی بِاٰیٰتِنَا بَیِّنٰتٍ قَالُوۡا مَا ہٰذَاۤ اِلَّا سِحۡرٌ مُّفۡتَرًی وَّ مَا سَمِعۡنَا بِہٰذَا فِیۡۤ اٰبَآئِنَا الۡاَوَّلِیۡنَ ﴿۳۷﴾28 : 37 Kur Musai shkoi te ta me shenjat Tona të qarta, ata thanë: “Kjo është vetëm një magji e sajuar dhe këtë nuk e kemi dëgjuar tek etërit tanë të parë.”
- وَ قَالَ مُوۡسٰی رَبِّیۡۤ اَعۡلَمُ بِمَنۡ جَآءَ بِالۡہُدٰی مِنۡ عِنۡدِہٖ وَ مَنۡ تَکُوۡنُ لَہٗ عَاقِبَۃُ الدَّارِ ؕ اِنَّہٗ لَا یُفۡلِحُ الظّٰلِمُوۡنَ ﴿۳۸﴾28 : 38 Musai tha: “Zoti im e di më së miri se kush e solli udhëzimin prej Tij dhe se kush është ai që do të gëzojë shtëpinë e ahiretit. Sigurisht, keqbërësit nuk gëzojnë sukses.”
- وَ قَالَ فِرۡعَوۡنُ یٰۤاَیُّہَا الۡمَلَاُ مَا عَلِمۡتُ لَکُمۡ مِّنۡ اِلٰہٍ غَیۡرِیۡ ۚ فَاَوۡقِدۡ لِیۡ یٰہَامٰنُ عَلَی الطِّیۡنِ فَاجۡعَلۡ لِّیۡ صَرۡحًا لَّعَلِّیۡۤ اَطَّلِعُ اِلٰۤی اِلٰہِ مُوۡسٰی ۙ وَ اِنِّیۡ لَاَظُنُّہٗ مِنَ الۡکٰذِبِیۡنَ ﴿۳۹﴾28 : 39 Faraoni tha: “O oborrtarë! Nuk njoh për ju ndonjë të adhurueshëm tjetër përveç meje. Prandaj, o Haman! Ndizmë një zjarr mbi (tulla) dheu dhe më bëj një pallat, që të vëzhgoj pak të adhuruarin e Musait. Njëmend, atë e mendoj një gënjeshtar.”
- وَ اسۡتَکۡبَرَ ہُوَ وَ جُنُوۡدُہٗ فِی الۡاَرۡضِ بِغَیۡرِ الۡحَقِّ وَ ظَنُّوۡۤا اَنَّہُمۡ اِلَیۡنَا لَا یُرۡجَعُوۡنَ ﴿۴۰﴾28 : 40 Ai dhe ushtritë e tij u treguan mendjemëdhenj në tokë, pa të drejtë, dhe menduan se nuk do të kthehen te Ne.
- فَاَخَذۡنٰہُ وَ جُنُوۡدَہٗ فَنَبَذۡنٰہُمۡ فِی الۡیَمِّ ۚ فَانۡظُرۡ کَیۡفَ کَانَ عَاقِبَۃُ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿۴۱﴾28 : 41 Atëherë Ne i kapëm atë dhe ushtritë e tij, i flakëm në det. Shiko, pra, si ishte fundi i keqbërësve.
- وَ جَعَلۡنٰہُمۡ اَئِمَّۃً یَّدۡعُوۡنَ اِلَی النَّارِ ۚ وَ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ لَا یُنۡصَرُوۡنَ ﴿۴۲﴾28 : 42 I kishim bërë udhëheqës që thërrisnin drejt zjarrit, dhe Ditën e Kiametit ata nuk do të ndihmohen.
- وَ اَتۡبَعۡنٰہُمۡ فِیۡ ہٰذِہِ الدُّنۡیَا لَعۡنَۃً ۚ وَ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ ہُمۡ مِّنَ الۡمَقۡبُوۡحِیۡنَ ﴿٪۴۳﴾28 : 43 Ne lëshuam një mallkim që t’i ndjekë pas në këtë botë; dhe Ditën e Kiametit ata do të jenë të mjeruar.
- وَ لَقَدۡ اٰتَیۡنَا مُوۡسَی الۡکِتٰبَ مِنۡۢ بَعۡدِ مَاۤ اَہۡلَکۡنَا الۡقُرُوۡنَ الۡاُوۡلٰی بَصَآئِرَ لِلنَّاسِ وَ ہُدًی وَّ رَحۡمَۃً لَّعَلَّہُمۡ یَتَذَکَّرُوۡنَ ﴿۴۴﴾28 : 44 Pasi i kishim shkatërruar popujt e parë, i dhamë Musait Librin si ndriçues, udhëzim dhe mëshirë për njerëzit, që ata të reflektojnë.
- وَ مَا کُنۡتَ بِجَانِبِ الۡغَرۡبِیِّ اِذۡ قَضَیۡنَاۤ اِلٰی مُوۡسَی الۡاَمۡرَ وَ مَا کُنۡتَ مِنَ الشّٰہِدِیۡنَ ﴿ۙ۴۵﴾28 : 45 Nuk ke qenë ti pranë pjesës lindore (të Turit), kur Ne i dërguam Musait urdhrin, dhe ti nuk ishe dëshmitar (okular).
- وَ لٰکِنَّاۤ اَنۡشَاۡنَا قُرُوۡنًا فَتَطَاوَلَ عَلَیۡہِمُ الۡعُمُرُ ۚ وَ مَا کُنۡتَ ثَاوِیًا فِیۡۤ اَہۡلِ مَدۡیَنَ تَتۡلُوۡا عَلَیۡہِمۡ اٰیٰتِنَا ۙ وَ لٰکِنَّا کُنَّا مُرۡسِلِیۡنَ ﴿۴۶﴾28 : 46 Ne ngritëm shumë popuj, aq sa atyre iu zgjat jeta. Dhe nuk u recitoje ti ajetet Tona banorëve të Medjenit, por jemi Ne që dërgonim të dërguar.
- وَ مَا کُنۡتَ بِجَانِبِ الطُّوۡرِ اِذۡ نَادَیۡنَا وَ لٰکِنۡ رَّحۡمَۃً مِّنۡ رَّبِّکَ لِتُنۡذِرَ قَوۡمًا مَّاۤ اَتٰٮہُمۡ مِّنۡ نَّذِیۡرٍ مِّنۡ قَبۡلِکَ لَعَلَّہُمۡ یَتَذَکَّرُوۡنَ ﴿۴۷﴾28 : 47 Nuk ishe as anës Turit kur Ne e thirrëm (Musain), por (ti je) si mëshirë prej Zotit tënd, që të paralajmërosh një popull, të cilit nuk i ka ardhur ndonjë alarmues përpara teje, që ata të reflektojnë.
- وَ لَوۡ لَاۤ اَنۡ تُصِیۡبَہُمۡ مُّصِیۡبَۃٌۢ بِمَا قَدَّمَتۡ اَیۡدِیۡہِمۡ فَیَقُوۡلُوۡا رَبَّنَا لَوۡ لَاۤ اَرۡسَلۡتَ اِلَیۡنَا رَسُوۡلًا فَنَتَّبِعَ اٰیٰتِکَ وَ نَکُوۡنَ مِنَ الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۴۸﴾28 : 48 Mundet që ata t’i zërë ndonjë fatkeqësi për shkak të asaj që duart e tyre e çuan përpara, atëherë ata do të thoshin: “O Zoti ynë! Pse nuk na dërgove ndonjë të dërguar, që të ndiqnim ajetet e Tua dhe të bëheshim besimtarë?”
- فَلَمَّا جَآءَہُمُ الۡحَقُّ مِنۡ عِنۡدِنَا قَالُوۡا لَوۡ لَاۤ اُوۡتِیَ مِثۡلَ مَاۤ اُوۡتِیَ مُوۡسٰی ؕ اَوَ لَمۡ یَکۡفُرُوۡا بِمَاۤ اُوۡتِیَ مُوۡسٰی مِنۡ قَبۡلُ ۚ قَالُوۡا سِحۡرٰنِ تَظٰہَرَا ۟ٝ وَ قَالُوۡۤا اِنَّا بِکُلٍّ کٰفِرُوۡنَ ﴿۴۹﴾28 : 49 E kur u erdhi e vërteta prej Nesh, thanë: “Pse këtij nuk iu dha ajo që i ishte dhënë Musait?” Vallë, këta a nuk e mohonin atë që i ishte dhënë Musait më përpara?! Thoshin: “Këta janë dy magjistarë që bashkëpunojnë me njëri-tjetrin.” Dhe thoshin: “Ne mohojmë gjithsecilin”.
- قُلۡ فَاۡتُوۡا بِکِتٰبٍ مِّنۡ عِنۡدِ اللّٰہِ ہُوَ اَہۡدٰی مِنۡہُمَاۤ اَتَّبِعۡہُ اِنۡ کُنۡتُمۡ صٰدِقِیۡنَ ﴿۵۰﴾28 : 50 Thuaju: “Nëse jeni të vërtetë, sillni ndonjë libër prej Allahut që të jetë më shumë udhëzues sesa këta të dy (pra, Teurati dhe Kurani), unë do ta ndjek atë.”
- فَاِنۡ لَّمۡ یَسۡتَجِیۡبُوۡا لَکَ فَاعۡلَمۡ اَنَّمَا یَتَّبِعُوۡنَ اَہۡوَآءَہُمۡ ؕ وَ مَنۡ اَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ ہَوٰٮہُ بِغَیۡرِ ہُدًی مِّنَ اللّٰہِ ؕ اِنَّ اللّٰہَ لَا یَہۡدِی الۡقَوۡمَ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿٪۵۱﴾28 : 51 Nëse ata nuk të përgjigjen, dije se ata po ndjekin vetëm dëshirat e tyre. E kush është më i devijuari sesa ai që ndjek dëshirat e veta, pa pasur udhëzim prej Allahut?! Sigurisht, Allahu nuk e udhëzon popullin keqbërës.
- وَ لَقَدۡ وَصَّلۡنَا لَہُمُ الۡقَوۡلَ لَعَلَّہُمۡ یَتَذَکَّرُوۡنَ ﴿ؕ۵۲﴾28 : 52 Pa dyshim, Ne ua kemi përçuar fjalën që ata të reflektojnë.
- اَلَّذِیۡنَ اٰتَیۡنٰہُمُ الۡکِتٰبَ مِنۡ قَبۡلِہٖ ہُمۡ بِہٖ یُؤۡمِنُوۡنَ ﴿۵۳﴾28 : 53 (Shumë prej atyre) që u kemi dhënë Librin edhe më parë, besojnë edhe këtë (Kuran).
- وَ اِذَا یُتۡلٰی عَلَیۡہِمۡ قَالُوۡۤا اٰمَنَّا بِہٖۤ اِنَّہُ الۡحَقُّ مِنۡ رَّبِّنَاۤ اِنَّا کُنَّا مِنۡ قَبۡلِہٖ مُسۡلِمِیۡنَ ﴿۵۴﴾28 : 54 Kur atyre u lexohet (Kurani), thonë: “Ne besojmë në të; ky pa dyshim është i vërteti prej Zotit tonë dhe ne edhe më përpara kemi qenë të nënshtruar.”
- اُولٰٓئِکَ یُؤۡتَوۡنَ اَجۡرَہُمۡ مَّرَّتَیۡنِ بِمَا صَبَرُوۡا وَ یَدۡرَءُوۡنَ بِالۡحَسَنَۃِ السَّیِّئَۃَ وَ مِمَّا رَزَقۡنٰہُمۡ یُنۡفِقُوۡنَ ﴿۵۵﴾28 : 55 Pikërisht këtyre do t’u jepet shpërblimi dyfish për shkak se duruan, dhe se këta e largojnë të keqen me të mirë dhe shpenzojnë nga ajo që u kemi dhënë.
- وَ اِذَا سَمِعُوا اللَّغۡوَ اَعۡرَضُوۡا عَنۡہُ وَ قَالُوۡا لَنَاۤ اَعۡمَالُنَا وَ لَکُمۡ اَعۡمَالُکُمۡ ۫ سَلٰمٌ عَلَیۡکُمۡ ۫ لَا نَبۡتَغِی الۡجٰہِلِیۡنَ ﴿۵۶﴾28 : 56 Dhe kur dëgjojnë diçka të kotë, shmangen prej saj dhe thonë: “Ne kemi veprat tona dhe ju keni veprat tuaja; paqja qoftë mbi ju! Nuk anojmë nga të paditurit!”
- اِنَّکَ لَا تَہۡدِیۡ مَنۡ اَحۡبَبۡتَ وَ لٰکِنَّ اللّٰہَ یَہۡدِیۡ مَنۡ یَّشَآءُ ۚ وَ ہُوَ اَعۡلَمُ بِالۡمُہۡتَدِیۡنَ ﴿۵۷﴾28 : 57 Ti nuk mund të udhëzosh atë që do, por Allahu udhëzon kë të dojë dhe Ai i di më së miri ata që udhëzohen.
- وَ قَالُوۡۤا اِنۡ نَّتَّبِعِ الۡہُدٰی مَعَکَ نُتَخَطَّفۡ مِنۡ اَرۡضِنَا ؕ اَوَ لَمۡ نُمَکِّنۡ لَّہُمۡ حَرَمًا اٰمِنًا یُّجۡبٰۤی اِلَیۡہِ ثَمَرٰتُ کُلِّ شَیۡءٍ رِّزۡقًا مِّنۡ لَّدُنَّا وَ لٰکِنَّ اَکۡثَرَہُمۡ لَا یَعۡلَمُوۡنَ ﴿۵۸﴾28 : 58 Ata thanë: “Nëse ndjekim udhëzimin bashkë me ty, do të na dëbojnë nga vendi ynë.” A nuk i kemi forcuar Ne në një vend të shenjtë (dhe) të sigurt, ku vijnë frutat e çdolloji si ushqim prej Nesh?! Por shumica prej tyre nuk e dinë.
- وَ کَمۡ اَہۡلَکۡنَا مِنۡ قَرۡیَۃٍۭ بَطِرَتۡ مَعِیۡشَتَہَا ۚ فَتِلۡکَ مَسٰکِنُہُمۡ لَمۡ تُسۡکَنۡ مِّنۡۢ بَعۡدِہِمۡ اِلَّا قَلِیۡلًا ؕ وَ کُنَّا نَحۡنُ الۡوٰرِثِیۡنَ ﴿۵۹﴾28 : 59 Sa shumë vendbanime kemi shkatërruar, të cilat mburreshin për jetesën e tyre! Ja, këto janë shtëpitë e tyre, të cilat pas tyre nuk u populluan më, por shumë pak. Dhe jemi Ne Trashëgimtarët.
- وَ مَا کَانَ رَبُّکَ مُہۡلِکَ الۡقُرٰی حَتّٰی یَبۡعَثَ فِیۡۤ اُمِّہَا رَسُوۡلًا یَّتۡلُوۡا عَلَیۡہِمۡ اٰیٰتِنَا ۚ وَ مَا کُنَّا مُہۡلِکِی الۡقُرٰۤی اِلَّا وَ اَہۡلُہَا ظٰلِمُوۡنَ ﴿۶۰﴾28 : 60 Zoti yt nuk i shkatërronte vendbanimet, derisa nuk ngrinte në amën e këtyre (vendbanimeve) një të dërguar, që ua recitonte ajetet Tona. Ne nuk jemi shkatërrues të vendbanimeve, përveçse nëse banorët e tyre bëhen keqbërës.
- وَ مَاۤ اُوۡتِیۡتُمۡ مِّنۡ شَیۡءٍ فَمَتَاعُ الۡحَیٰوۃِ الدُّنۡیَا وَ زِیۡنَتُہَا ۚ وَ مَا عِنۡدَ اللّٰہِ خَیۡرٌ وَّ اَبۡقٰی ؕ اَفَلَا تَعۡقِلُوۡنَ ﴿٪۶۱﴾28 : 61 Çdo gjë që ju jepet juve, është përfitim i shkurtër i kësaj bote dhe zbukurim i saj. Kurse ajo që është tek Allahu, është më e mirë dhe më e qëndrueshme. A nuk kuptoni?!
- اَفَمَنۡ وَّعَدۡنٰہُ وَعۡدًا حَسَنًا فَہُوَ لَاقِیۡہِ کَمَنۡ مَّتَّعۡنٰہُ مَتَاعَ الۡحَیٰوۃِ الدُّنۡیَا ثُمَّ ہُوَ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ مِنَ الۡمُحۡضَرِیۡنَ ﴿۶۲﴾28 : 62 Atëherë, atij që i kemi bërë premtim të mbarë, të cilin ai do ta gëzojë patjetër, a mund të jetë si ai që i kemi dhënë përfitim të shkurtër të jetës së kësaj bote dhe që Ditën e Kiametit do të paraqitet (për të dhënë llogari)?!
- وَ یَوۡمَ یُنَادِیۡہِمۡ فَیَقُوۡلُ اَیۡنَ شُرَکَآءِیَ الَّذِیۡنَ کُنۡتُمۡ تَزۡعُمُوۡنَ ﴿۶۳﴾28 : 63 Ditën kur Ai do t’i thërrasë ata dhe do t’u thotë: “Ku janë ortakët e Mi që pretendonit ju?”
- قَالَ الَّذِیۡنَ حَقَّ عَلَیۡہِمُ الۡقَوۡلُ رَبَّنَا ہٰۤؤُلَآءِ الَّذِیۡنَ اَغۡوَیۡنَا ۚ اَغۡوَیۡنٰہُمۡ کَمَا غَوَیۡنَا ۚ تَبَرَّاۡنَاۤ اِلَیۡکَ ۫ مَا کَانُوۡۤا اِیَّانَا یَعۡبُدُوۡنَ ﴿۶۴﴾28 : 64 Ata për të cilët do të lëshohet me të drejtë vendimi, do të thonë: “O Zoti ynë! Këta janë ata që i kemi devijuar. I kemi devijuar ashtu siç devijuam vetë. Distancohemi nga ata dhe (tani) vijmë te Ti. Këta nuk na adhuronin ne.”
- وَ قِیۡلَ ادۡعُوۡا شُرَکَآءَکُمۡ فَدَعَوۡہُمۡ فَلَمۡ یَسۡتَجِیۡبُوۡا لَہُمۡ وَ رَاَوُا الۡعَذَابَ ۚ لَوۡ اَنَّہُمۡ کَانُوۡا یَہۡتَدُوۡنَ ﴿۶۵﴾28 : 65 Do t’u thuhet: “Thirrni ortakët tuaj (që kishit ngritur përballë Allahut)!” Ata do t’i thërrasin, por ata nuk do t’u përgjigjen dhe ata do të shohin ndëshkimin. Ah sikur të kishin pranuar udhëzimin!
- وَ یَوۡمَ یُنَادِیۡہِمۡ فَیَقُوۡلُ مَاذَاۤ اَجَبۡتُمُ الۡمُرۡسَلِیۡنَ ﴿۶۶﴾28 : 66 Dhe ditën kur Ai do t’i thërrasë dhe do t’i pyesë: “Si u jeni përgjigjur të Dërguarve?”
- فَعَمِیَتۡ عَلَیۡہِمُ الۡاَنۡۢبَآءُ یَوۡمَئِذٍ فَہُمۡ لَا یَتَسَآءَلُوۡنَ ﴿۶۷﴾28 : 67 Atëherë atë ditë atyre do t’u mjegullohen lajmet dhe ata as nuk do të pyesin dot njëri-tjetrin.
- فَاَمَّا مَنۡ تَابَ وَ اٰمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَعَسٰۤی اَنۡ یَّکُوۡنَ مِنَ الۡمُفۡلِحِیۡنَ ﴿۶۸﴾28 : 68 Për sa i përket atij që u pendua, besoi dhe bëri të mira, mundet që të jetë ndër të suksesshmit.
- وَ رَبُّکَ یَخۡلُقُ مَا یَشَآءُ وَ یَخۡتَارُ ؕ مَا کَانَ لَہُمُ الۡخِیَرَۃُ ؕ سُبۡحٰنَ اللّٰہِ وَ تَعٰلٰی عَمَّا یُشۡرِکُوۡنَ ﴿۶۹﴾28 : 69 Zoti yt krijon çfarë të dojë dhe zgjedh (prej saj). Ata nuk e kanë mundësinë e zgjedhjes. I pastër është Allahu nga çdo e metë dhe shumë i lartë nga gjithçka që ata e bëjnë ortak me Të.
- وَ رَبُّکَ یَعۡلَمُ مَا تُکِنُّ صُدُوۡرُہُمۡ وَ مَا یُعۡلِنُوۡنَ ﴿۷۰﴾28 : 70 Dhe Zoti yt di atë çfarë fshehin kraharorët e tyre, si dhe atë që ata zbulojnë.
- وَ ہُوَ اللّٰہُ لَاۤ اِلٰہَ اِلَّا ہُوَ ؕ لَہُ الۡحَمۡدُ فِی الۡاُوۡلٰی وَ الۡاٰخِرَۃِ ۫ وَ لَہُ الۡحُکۡمُ وَ اِلَیۡہِ تُرۡجَعُوۡنَ ﴿۷۱﴾28 : 71 Është Ai Allahu, nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Tij. E Atij është lavdia edhe në fillim, edhe në fund. Atij i përket vendimi dhe tek Ai do të ktheheni ju.
- قُلۡ اَرَءَیۡتُمۡ اِنۡ جَعَلَ اللّٰہُ عَلَیۡکُمُ الَّیۡلَ سَرۡمَدًا اِلٰی یَوۡمِ الۡقِیٰمَۃِ مَنۡ اِلٰہٌ غَیۡرُ اللّٰہِ یَاۡتِیۡکُمۡ بِضِیَآءٍ ؕ اَفَلَا تَسۡمَعُوۡنَ ﴿۷۲﴾28 : 72 Thuaj: Si mendoni nëse Allahu do të zgjasë mbi ju natën pandërprerë deri në Ditën e Kiametit, cili i adhurueshëm tjetër përveç Allahut mund t’ju sjellë ndonjë dritë?! A nuk dëgjoni?!
- قُلۡ اَرَءَیۡتُمۡ اِنۡ جَعَلَ اللّٰہُ عَلَیۡکُمُ النَّہَارَ سَرۡمَدًا اِلٰی یَوۡمِ الۡقِیٰمَۃِ مَنۡ اِلٰہٌ غَیۡرُ اللّٰہِ یَاۡتِیۡکُمۡ بِلَیۡلٍ تَسۡکُنُوۡنَ فِیۡہِ ؕ اَفَلَا تُبۡصِرُوۡنَ ﴿۷۳﴾28 : 73 Thuaj: Si mendoni nëse Allahu do të zgjasë mbi ju ditën pandërprerë deri në Ditën e Kiametit, cili i adhurueshëm tjetër përveç Allahut mund t’ju sjellë natë që ju të pushoni në të? A nuk shihni?
- وَ مِنۡ رَّحۡمَتِہٖ جَعَلَ لَکُمُ الَّیۡلَ وَ النَّہَارَ لِتَسۡکُنُوۡا فِیۡہِ وَ لِتَبۡتَغُوۡا مِنۡ فَضۡلِہٖ وَ لَعَلَّکُمۡ تَشۡکُرُوۡنَ ﴿۷۴﴾28 : 74 Prej mëshirës së Tij, Ai bëri për ju natën dhe ditën, që ju të pushoni në të dhe të kërkoni bekimet e Tij dhe që të falënderoni.
- وَ یَوۡمَ یُنَادِیۡہِمۡ فَیَقُوۡلُ اَیۡنَ شُرَکَآءِیَ الَّذِیۡنَ کُنۡتُمۡ تَزۡعُمُوۡنَ ﴿۷۵﴾28 : 75 Dhe ditën kur Ai do t’i thërrasë ata dhe do t’u thotë: Ku janë ortakët e Mi që pretendonit ju?
- وَ نَزَعۡنَا مِنۡ کُلِّ اُمَّۃٍ شَہِیۡدًا فَقُلۡنَا ہَاتُوۡا بُرۡہَانَکُمۡ فَعَلِمُوۡۤا اَنَّ الۡحَقَّ لِلّٰہِ وَ ضَلَّ عَنۡہُمۡ مَّا کَانُوۡا یَفۡتَرُوۡنَ ﴿٪۷۶﴾28 : 76 Ne do të nxjerrim nga një dëshmitar prej çdo populli dhe do t’u themi: Sillni argumentin tuaj! Atëherë ata do të mësojnë se e vërteta është me Allahun dhe ata do të harrojnë gjithçka që sajonin.
- اِنَّ قَارُوۡنَ کَانَ مِنۡ قَوۡمِ مُوۡسٰی فَبَغٰی عَلَیۡہِمۡ ۪ وَ اٰتَیۡنٰہُ مِنَ الۡکُنُوۡزِ مَاۤ اِنَّ مَفَاتِحَہٗ لَتَنُوۡٓاُ بِالۡعُصۡبَۃِ اُولِی الۡقُوَّۃِ ٭ اِذۡ قَالَ لَہٗ قَوۡمُہٗ لَا تَفۡرَحۡ اِنَّ اللّٰہَ لَا یُحِبُّ الۡفَرِحِیۡنَ ﴿۷۷﴾28 : 77 Njëmend, Karuni ishte nga populli i Musait dhe ai u rebelua kundër tij. Atij i kishim dhënë kaq shumë thesare, sa çelësat e tyre ishte vështirë t’i mbarte qoftë një grup i fuqishëm njerëzish. (Kujtoni) kur populli i tij i tha: “Mos u vetëkënaq, se Allahu nuk i do ata që bien në vetëkënaqësi.
- وَ ابۡتَغِ فِیۡمَاۤ اٰتٰٮکَ اللّٰہُ الدَّارَ الۡاٰخِرَۃَ وَ لَا تَنۡسَ نَصِیۡبَکَ مِنَ الدُّنۡیَا وَ اَحۡسِنۡ کَمَاۤ اَحۡسَنَ اللّٰہُ اِلَیۡکَ وَ لَا تَبۡغِ الۡفَسَادَ فِی الۡاَرۡضِ ؕ اِنَّ اللّٰہَ لَا یُحِبُّ الۡمُفۡسِدِیۡنَ ﴿۷۸﴾28 : 78 Prej asaj që të ka dhënë Allahu, kërko shtëpinë e ahiretit, as mos harro pjesën tënde nga bota dhe bëj mirësi, ashtu siç Allahu të ka bërë mirësi, dhe mos tento të bësh ngatërresa në tokë. Pa dyshim, Allahu nuk i do ngatërrestarët.”
- قَالَ اِنَّمَاۤ اُوۡتِیۡتُہٗ عَلٰی عِلۡمٍ عِنۡدِیۡ ؕ اَوَ لَمۡ یَعۡلَمۡ اَنَّ اللّٰہَ قَدۡ اَہۡلَکَ مِنۡ قَبۡلِہٖ مِنَ الۡقُرُوۡنِ مَنۡ ہُوَ اَشَدُّ مِنۡہُ قُوَّۃً وَّ اَکۡثَرُ جَمۡعًا ؕ وَ لَا یُسۡـَٔلُ عَنۡ ذُنُوۡبِہِمُ الۡمُجۡرِمُوۡنَ ﴿۷۹﴾28 : 79 (Karuni) tha: “Kjo më është dhënë mua për shkak të një dijeje që unë zotëroj”. Por a nuk diti ai që Allahu ka shkatërruar shumë brezni përpara tij, që ishin më të fuqishëm se ai dhe më të shumtë në numër?! Fajtorët nuk do të pyeten për mëkatet e tyre (kur ndëshkohen).
- فَخَرَجَ عَلٰی قَوۡمِہٖ فِیۡ زِیۡنَتِہٖ ؕ قَالَ الَّذِیۡنَ یُرِیۡدُوۡنَ الۡحَیٰوۃَ الدُّنۡیَا یٰلَیۡتَ لَنَا مِثۡلَ مَاۤ اُوۡتِیَ قَارُوۡنُ ۙ اِنَّہٗ لَذُوۡ حَظٍّ عَظِیۡمٍ ﴿۸۰﴾28 : 80 Kështu, në (një ditë) të bukur të tij, ai doli mes popullit. Ata që donin jetën e kësaj bote thanë: “Mjerë ne! Sikur ta kishim edhe ne atë që ka Karuni! Ai qenka me shumë fat!”
- وَ قَالَ الَّذِیۡنَ اُوۡتُوا الۡعِلۡمَ وَیۡلَکُمۡ ثَوَابُ اللّٰہِ خَیۡرٌ لِّمَنۡ اٰمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا ۚ وَ لَا یُلَقّٰہَاۤ اِلَّا الصّٰبِرُوۡنَ ﴿۸۱﴾28 : 81 Kurse atyre që u ishte dhënë dija, thanë: “Mjerë ju! Shpërblimi i Allahut është më i mirë për atë që besoi dhe bëri të mira!” Këtë (dije) nuk e gëzon tjetërkush përveç të duruarve.
- فَخَسَفۡنَا بِہٖ وَ بِدَارِہِ الۡاَرۡضَ ۟ فَمَا کَانَ لَہٗ مِنۡ فِئَۃٍ یَّنۡصُرُوۡنَہٗ مِنۡ دُوۡنِ اللّٰہِ ٭ وَ مَا کَانَ مِنَ الۡمُنۡتَصِرِیۡنَ ﴿۸۲﴾28 : 82 Atëherë Ne e fundosëm (Karunin) me gjithë shtëpinë e tij në tokë. Ai nuk kishte asnjë grup njerëzish që mund ta ndihmonin përballë Allahut dhe ai nuk pati as mundësi të hakmerrej.
- وَ اَصۡبَحَ الَّذِیۡنَ تَمَنَّوۡا مَکَانَہٗ بِالۡاَمۡسِ یَقُوۡلُوۡنَ وَیۡکَاَنَّ اللّٰہَ یَبۡسُطُ الرِّزۡقَ لِمَنۡ یَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِہٖ وَ یَقۡدِرُ ۚ لَوۡ لَاۤ اَنۡ مَّنَّ اللّٰہُ عَلَیۡنَا لَخَسَفَ بِنَا ؕ وَیۡکَاَنَّہٗ لَا یُفۡلِحُ الۡکٰفِرُوۡنَ ﴿٪۸۳﴾28 : 83 Dhe ata që deri dje ëndërronin vendin e tij, u zgjuan duke thënë: “Mjerë (ne)! Allahu shton furnizimin për kë të dojë nga robërit e Tij dhe (edhe e) pakëson (për kë të dojë). Sikur të mos na kishte bërë Allahu mirësi neve, do të na fundoste edhe ne. Mjerë! Mohuesit nuk gëzojnë sukses!”
- تِلۡکَ الدَّارُ الۡاٰخِرَۃُ نَجۡعَلُہَا لِلَّذِیۡنَ لَا یُرِیۡدُوۡنَ عُلُوًّا فِی الۡاَرۡضِ وَ لَا فَسَادًا ؕ وَ الۡعَاقِبَۃُ لِلۡمُتَّقِیۡنَ ﴿۸۴﴾28 : 84 Kjo është shtëpia e ahiretit që Ne bëjmë për ata që nuk dëshirojnë as madhështi (të vet), e as çrregullim në tokë. Fundi (i mbarë) është për ata që kanë drojë (ndaj Allahut).
- مَنۡ جَآءَ بِالۡحَسَنَۃِ فَلَہٗ خَیۡرٌ مِّنۡہَا ۚ وَ مَنۡ جَآءَ بِالسَّیِّئَۃِ فَلَا یُجۡزَی الَّذِیۡنَ عَمِلُوا السَّیِّاٰتِ اِلَّا مَا کَانُوۡا یَعۡمَلُوۡنَ ﴿۸۵﴾28 : 85 Ai që sjell të mirën, do të ketë (shpërblim) më të mirë se ajo. Dhe ai që sjell të keqen, (ta dijë se) atyre që bënë të këqija, do t’u jepet vetëm ajo që ata kanë punuar.
- اِنَّ الَّذِیۡ فَرَضَ عَلَیۡکَ الۡقُرۡاٰنَ لَرَآدُّکَ اِلٰی مَعَادٍ ؕ قُلۡ رَّبِّیۡۤ اَعۡلَمُ مَنۡ جَآءَ بِالۡہُدٰی وَ مَنۡ ہُوَ فِیۡ ضَلٰلٍ مُّبِیۡنٍ ﴿۸۶﴾28 : 86 Pa dyshim, Ai që të obligoi Kuranin, do të të kthejë ty në vendkthim. Thuaj: Zoti im di më së miri atë që sjell udhëzimin, si dhe atë që është në devijim të qartë.Shpjegime
- وَ مَا کُنۡتَ تَرۡجُوۡۤا اَنۡ یُّلۡقٰۤی اِلَیۡکَ الۡکِتٰبُ اِلَّا رَحۡمَۃً مِّنۡ رَّبِّکَ فَلَا تَکُوۡنَنَّ ظَہِیۡرًا لِّلۡکٰفِرِیۡنَ ﴿۫۸۷﴾28 : 87 Ti nuk doje që të të jepej Libri, por (kjo) është vetëm mëshirë prej Zotit tënd. Ndaj, kurrë mos u bë ndihmës i mohuesve.
- وَ لَا یَصُدُّنَّکَ عَنۡ اٰیٰتِ اللّٰہِ بَعۡدَ اِذۡ اُنۡزِلَتۡ اِلَیۡکَ وَ ادۡعُ اِلٰی رَبِّکَ وَ لَا تَکُوۡنَنَّ مِنَ الۡمُشۡرِکِیۡنَ ﴿ۚ۸۸﴾28 : 88 Ata nuk duhet të arrijnë të të ndalojnë kurrë nga (qëndrimi yt mbi) ajetet e Allahut, pasi ato të janë zbritur ty. Thirr drejt Zotit tënd dhe kurrë mos u bë prej idhujtarëve.
- وَ لَا تَدۡعُ مَعَ اللّٰہِ اِلٰـہًا اٰخَرَ ۘ لَاۤ اِلٰہَ اِلَّا ہُوَ ۟ کُلُّ شَیۡءٍ ہَالِکٌ اِلَّا وَجۡہَہٗ ؕ لَہُ الۡحُکۡمُ وَ اِلَیۡہِ تُرۡجَعُوۡنَ ﴿٪۸۹﴾28 : 89 Dhe mos adhuro ndonjë të adhurueshëm tjetër bashkë me Allahun. Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Atij. Çdo gjë është e vdekshme, përveç manifestimit të Tij. I Atij është vendimi dhe tek Ai do të ktheheni ju.