-
اَیَوَدُّ اَحَدُکُمۡ اَنۡ تَکُوۡنَ لَہٗ جَنَّۃٌ مِّنۡ نَّخِیۡلٍ وَّ اَعۡنَابٍ تَجۡرِیۡ مِنۡ تَحۡتِہَا الۡاَنۡہٰرُ ۙ لَہٗ فِیۡہَا مِنۡ کُلِّ الثَّمَرٰتِ ۙ وَ اَصَابَہُ الۡکِبَرُ وَ لَہٗ ذُرِّیَّۃٌ ضُعَفَآءُ ۪ۖ فَاَصَابَہَاۤ اِعۡصَارٌ فِیۡہِ نَارٌ فَاحۡتَرَقَتۡ ؕ کَذٰلِکَ یُبَیِّنُ اللّٰہُ لَکُمُ الۡاٰیٰتِ لَعَلَّکُمۡ تَتَفَکَّرُوۡنَ ﴿۲۶۷﴾٪2 : 267 A do të donte ndonjë prej jush që të kishte një kopsht me hurma e rrush, nën të cilin të rridhnin lumenj dhe ai të gëzonte çdolloj frute prej tij, ndërkohë atë ta zinte pleqëria, kurse fëmijët ende t’i kishte të dobët (e të vegjël), e atëherë (kopshtin) t’ia kaplonte një vorbull me zjarr e t’ia digjte?! Kështu Allahu ju shpjegon shenjat (e Tij) që ju të reflektoni.