- اَلَمۡ تَرَ اِلَی الَّذِیۡ حَآجَّ اِبۡرٰہٖمَ فِیۡ رَبِّہٖۤ اَنۡ اٰتٰٮہُ اللّٰہُ الۡمُلۡکَ ۘ اِذۡ قَالَ اِبۡرٰہٖمُ رَبِّیَ الَّذِیۡ یُحۡیٖ وَ یُمِیۡتُ ۙ قَالَ اَنَا اُحۡیٖ وَ اُمِیۡتُ ؕ قَالَ اِبۡرٰہٖمُ فَاِنَّ اللّٰہَ یَاۡتِیۡ بِالشَّمۡسِ مِنَ الۡمَشۡرِقِ فَاۡتِ بِہَا مِنَ الۡمَغۡرِبِ فَبُہِتَ الَّذِیۡ کَفَرَ ؕ وَ اللّٰہُ لَا یَہۡدِی الۡقَوۡمَ الظّٰلِمِیۡنَ ﴿۲۵۹﴾ۚ2 : 259 A nuk ke menduar për atë që u fjalos me Ibrahimin rreth Zotit të tij që Allahu ia kishte dhënë sundimin?! Kur Ibrahimi tha: “Zoti im është Ai që jep jetë dhe vdekje”, ai i tha: “(Edhe) unë jap jetë dhe vdekje”. Ibrahimi tha: “Allahu sjell diellin nga lindja, sille ti pra nga perëndimi!” Atëherë mohuesi mbeti gojëhapur. Allahu nuk i udhëzon njerëzit e padrejtë.