Nëse do të donte Allahu, Ai do t’i jepte me bollëk çdo njeriu, që të mos mbetej askush i varfër, por duket se shpërndarja e pasurisë është bërë në atë mënyrë që disa kanë më shumë, e disa më pak, dhe në të dyja rastet, njerëzit janë në sprovë. Disa robër devijojnë nga rruga e drejtë për shkak të bollëkut të të mirave, kurse disa të tjerë për shkak të skamjes. Për këta të fundit, i Dërguari i Allahut ^s.a.v.s. një herë tha: “Ka mundësi që varfëria të çojë njeriun në mohim.” (Xhelaluddin es-Sujuti, “El-Xhamius-sagir fi ehadithil-beshir en-nedhir”, botues: “El-Kutub el-’ilmijje”, Bejrut 2004, fq. 387, hadithi nr. 6199). Ndoshta kjo i referohet edhe komunizmit, që përfundimisht shkakton mohimin e Zotit.