- وَ مِنَ النَّاسِ مَنۡ یَّقُوۡلُ اٰمَنَّا بِاللّٰہِ فَاِذَاۤ اُوۡذِیَ فِی اللّٰہِ جَعَلَ فِتۡنَۃَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللّٰہِ ؕ وَ لَئِنۡ جَآءَ نَصۡرٌ مِّنۡ رَّبِّکَ لَیَقُوۡلُنَّ اِنَّا کُنَّا مَعَکُمۡ ؕ اَوَ لَیۡسَ اللّٰہُ بِاَعۡلَمَ بِمَا فِیۡ صُدُوۡرِ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۱۱﴾29 : 11 Prej njerëzve ka nga ata që thonë: “Besuam në Allah”. Por kur ata lëndohen në (rrugën e) Allahut, ndëshkimin e njerëzve e kujtojnë si ndëshkim të Allahut. Dhe nëse do t’u vijë ndonjë ndihmë prej Zotit tënd, do të thonë patjetër: “Ne sigurisht që jemi me ju.” A nuk e di Allahu më së miri atë që ka në zemrat e (njerëzve të të gjitha) botëve?!