Idhujtarët e Mekës akuzonin Profetin Muhammed ^s.a.v.s. se ai vetë e sajoi Kuranin e Shenjtë, duke trilluar mbi Allahun, ma’adhallah. Ajeti parashtron një kriter të pagabueshëm për të testuar të vërtetën e një pretenduesi të profetërisë. Ai që deklaron të jetë Profet, nëse jeta e tij përpara kësaj deklarate është e pakontestueshme dhe tregon një standard jashtëzakonisht të lartë të vërtetësisë dhe të sinqeritetit, atëherë pretendimi i tij për profetërinë duhet pranuar dhe nuk duhet shpërfillur, sepse ai që nuk ka gënjyer kurrë në marrëdhëniet e tij me njerëzit, nuk mund të gënjejë dot as në emër të Zotit. Natyrisht, karakteri i njeriut ndërtohet për një kohë të gjatë. Profeti Muhammed ^s.a.v.s. përpara se të zgjidhej si Profet prej Zotit, në gjithë shoqërinë e tij vlerësohej si i besueshmi dhe i vërteti (el-emin; es-suduk), atëherë nuk mundej që ai papritmas të kthehej në gënjeshtar.