- قَالَ ادۡخُلُوۡا فِیۡۤ اُمَمٍ قَدۡ خَلَتۡ مِنۡ قَبۡلِکُمۡ مِّنَ الۡجِنِّ وَ الۡاِنۡسِ فِی النَّارِ ؕ کُلَّمَا دَخَلَتۡ اُمَّۃٌ لَّعَنَتۡ اُخۡتَہَا ؕ حَتّٰۤی اِذَا ادَّارَکُوۡا فِیۡہَا جَمِیۡعًا ۙ قَالَتۡ اُخۡرٰٮہُمۡ لِاُوۡلٰٮہُمۡ رَبَّنَا ہٰۤؤُلَآءِ اَضَلُّوۡنَا فَاٰتِہِمۡ عَذَابًا ضِعۡفًا مِّنَ النَّارِ ۬ؕ قَالَ لِکُلٍّ ضِعۡفٌ وَّ لٰکِنۡ لَّا تَعۡلَمُوۡنَ ﴿۳۹﴾7 : 39 (Atëherë) Ai do t’u thotë: Si popujt që ishin para jush nga xhindët dhe njerëzit, hyni edhe ju në zjarr! Sa herë që një popull do të hyjë në të, do të mallkojë të singjashmin e vet. Kur të gjithë do të grumbullohen aty, i mëvonshmi i tyre do të shprehë për të parin: “O Zoti ynë! Këta janë që na devijuan, andaj, ndëshkimin e zjarrit jepua dyfish!” Ai do t’i thotë: “I dyfishtë është për çdokënd, por ju nuk e dini.”