- وَ جَعَلُوۡا لِلّٰہِ مِمَّا ذَرَاَ مِنَ الۡحَرۡثِ وَ الۡاَنۡعَامِ نَصِیۡبًا فَقَالُوۡا ہٰذَا لِلّٰہِ بِزَعۡمِہِمۡ وَ ہٰذَا لِشُرَکَآئِنَا ۚ فَمَا کَانَ لِشُرَکَآئِہِمۡ فَلَا یَصِلُ اِلَی اللّٰہِ ۚ وَ مَا کَانَ لِلّٰہِ فَہُوَ یَصِلُ اِلٰی شُرَکَآئِہِمۡ ؕ سَآءَ مَا یَحۡکُمُوۡنَ ﴿۱۳۷﴾6 : 137 Dhe ata i kanë përcaktuar Allahut një pjesë nga drithërat dhe bagëtitë që Ai ka krijuar. Me mendjen e tyre thanë: “Kjo është për Allahun dhe kjo është për idhujt tanë.” E (sipas tyre), ajo që është për idhujt e tyre, nuk arrin tek Allahu, kurse ajo që është për Allahun, arrin tek idhujt e tyre. Sa keq gjykojnë!