- وَ اِذۡ قَالَ اللّٰہُ یٰعِیۡسَی ابۡنَ مَرۡیَمَ ءَاَنۡتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُوۡنِیۡ وَ اُمِّیَ اِلٰہَیۡنِ مِنۡ دُوۡنِ اللّٰہِ ؕ قَالَ سُبۡحٰنَکَ مَا یَکُوۡنُ لِیۡۤ اَنۡ اَقُوۡلَ مَا لَیۡسَ لِیۡ ٭ بِحَقٍّ ؕ اِنۡ کُنۡتُ قُلۡتُہٗ فَقَدۡ عَلِمۡتَہٗ ؕ تَعۡلَمُ مَا فِیۡ نَفۡسِیۡ وَ لَاۤ اَعۡلَمُ مَا فِیۡ نَفۡسِکَ ؕ اِنَّکَ اَنۡتَ عَلَّامُ الۡغُیُوۡبِ ﴿۱۱۷﴾5 : 117 Dhe kur Allahu i tha: “O Isa i biri i Merjemes! A ti u the njerëzve – më adhuroni mua dhe nënën time si dy zota pos Allahut – ?”, ai tha: “Je i Shenjtë! Nuk mund të them diçka që nuk kam të drejtë. Po ta kisha thënë këtë, Ti me siguri do ta dije. Ti e di atë që është në veten time dhe unë nuk e di atë që është në Veten Tënde. Sigurisht, Ti i di shumë mirë të gjitha fshehtësitë.