- مِنَ الَّذِیۡنَ ہَادُوۡا یُحَرِّفُوۡنَ الۡکَلِمَ عَنۡ مَّوَاضِعِہٖ وَ یَقُوۡلُوۡنَ سَمِعۡنَا وَ عَصَیۡنَا وَ اسۡمَعۡ غَیۡرَ مُسۡمَعٍ وَّ رَاعِنَا لَـیًّۢا بِاَلۡسِنَتِہِمۡ وَ طَعۡنًا فِی الدِّیۡنِ ؕ وَ لَوۡ اَنَّہُمۡ قَالُوۡا سَمِعۡنَا وَ اَطَعۡنَا وَ اسۡمَعۡ وَ انۡظُرۡنَا لَکَانَ خَیۡرًا لَّہُمۡ وَ اَقۡوَمَ ۙ وَ لٰکِنۡ لَّعَنَہُمُ اللّٰہُ بِکُفۡرِہِمۡ فَلَا یُؤۡمِنُوۡنَ اِلَّا قَلِیۡلًا ﴿۴۷﴾4 : 47 Mes hebrenjve ka të atillë që i ndërrojnë fjalët nga vendi i tyre dhe thonë: “Ne dëgjuam dhe kundërshtuam, dëgjo sikur nuk ke dëgjuar, ‘raina’”, duke shtrembëruar gjuhën e tyre dhe duke bërë ironi me besimin. Nëse do të thoshin: “dëgjuam dhe u bindëm”; “dëgjo” dhe “na shiko”, do të ishte më e mirë dhe më e qëndrueshme (si fjalë) për ta. Por Allahu i ka mallkuar ata për shkak të mohimit të tyre. Andaj, ata nuk besojnë, përveç një gjëje të vogël.Shpjegime
Lexoni 2:105.