- فَاسۡتَجَابَ لَہُمۡ رَبُّہُمۡ اَنِّیۡ لَاۤ اُضِیۡعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنۡکُمۡ مِّنۡ ذَکَرٍ اَوۡ اُنۡثٰی ۚ بَعۡضُکُمۡ مِّنۡۢ بَعۡضٍ ۚ فَالَّذِیۡنَ ہَاجَرُوۡا وَ اُخۡرِجُوۡا مِنۡ دِیَارِہِمۡ وَ اُوۡذُوۡا فِیۡ سَبِیۡلِیۡ وَ قٰتَلُوۡا وَ قُتِلُوۡا لَاُکَفِّرَنَّ عَنۡہُمۡ سَیِّاٰتِہِمۡ وَ لَاُدۡخِلَنَّہُمۡ جَنّٰتٍ تَجۡرِیۡ مِنۡ تَحۡتِہَا الۡاَنۡہٰرُ ۚ ثَوَابًا مِّنۡ عِنۡدِ اللّٰہِ ؕ وَ اللّٰہُ عِنۡدَہٗ حُسۡنُ الثَّوَابِ ﴿۱۹۶﴾3 : 196 Ndaj, Zoti i tyre ua pranoi (lutjen dhe tha): Sigurisht, nuk do ta humb veprën e asnjë vepruesi prej jush, qoftë burrë a grua. Disa prej jush kanë lidhje me disa të tjerë. Prandaj, ata që mërguan nga vatrat e tyre dhe janë lënduar në rrugën Time, që luftuan dhe që u vranë, Unë, pa dyshim, do t’ua zhduk mëkatet e tyre dhe do t’i çoj në kopshte, në të cilat rrjedhin lumenj, si shpërblim prej Allahut. Tek Allahu është shpërblimi më i mirë.