- ہٰۤاَنۡتُمۡ اُولَآءِ تُحِبُّوۡنَہُمۡ وَ لَا یُحِبُّوۡنَکُمۡ وَ تُؤۡمِنُوۡنَ بِالۡکِتٰبِ کُلِّہٖ ۚ وَ اِذَا لَقُوۡکُمۡ قَالُوۡۤا اٰمَنَّا ۚ٭ۖ وَ اِذَا خَلَوۡا عَضُّوۡا عَلَیۡکُمُ الۡاَنَامِلَ مِنَ الۡغَیۡظِ ؕ قُلۡ مُوۡتُوۡا بِغَیۡظِکُمۡ ؕ اِنَّ اللّٰہَ عَلِیۡمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوۡرِ ﴿۱۲۰﴾3 : 120 Ja, jeni ju që i doni, kurse ata nuk ju duan, dhe ju besoni në të gjithë Librin. Kur ata ju takojnë, (ju) thonë: “Ne besuam”, dhe kur veçohen, kafshojnë majat e gishtave të tyre nga mllefi. Thuaju: Vdisni me mllefin tuaj! Allahu është i Gjithëdijshëm për gjithçka që mbajnë kraharorët.