- وَ اقۡتُلُوۡہُمۡ حَیۡثُ ثَقِفۡتُمُوۡہُمۡ وَ اَخۡرِجُوۡہُمۡ مِّنۡ حَیۡثُ اَخۡرَجُوۡکُمۡ وَ الۡفِتۡنَۃُ اَشَدُّ مِنَ الۡقَتۡلِ ۚ وَ لَا تُقٰتِلُوۡہُمۡ عِنۡدَ الۡمَسۡجِدِ الۡحَرَامِ حَتّٰی یُقٰتِلُوۡکُمۡ فِیۡہِ ۚ فَاِنۡ قٰتَلُوۡکُمۡ فَاقۡتُلُوۡہُمۡ ؕ کَذٰلِکَ جَزَآءُ الۡکٰفِرِیۡنَ ﴿۱۹۲﴾2 : 192 Dhe (gjatë luftës) vritini ata kudo që t’i gjeni, dhe dëbojini prej atje, siç ata ju dëbuan ju. Persekutimi është më i rëndë se vrasja. Mos luftoni me ta pranë Xhamisë së shenjtë, derisa ata të luftojnë me ju atje. Pra, nëse ata luftojnë me ju, vritini. I tillë është ndëshkimi për mohuesit.Shpjegime
Ky ajet vjen në kontekst kur lufta ka shpërthyer me të gjitha përmasat e saj. Natyrisht, kjo porosi është vetëm kundër atyre, të cilët të parët e ndezën luftën, dhe më pas, vranë njerëz të pafajshëm dhe bënë krime lufte.