Porosia për të agjëruar i obligoi muslimanët të përmbahen nga ngrënia, pirja dhe kënaqësia trupore gjatë një kohe të caktuar, me synimin për të fituar pëlqimin e Zotit dhe për të arritur druajtje e devotshmëri ndaj Tij. Ky ishte momenti më i përshtatshëm për të na kujtuar se nuk është e mjaftueshme që thjesht të agjërojmë duke ndenjur pa bukë e pa ujë, por duhet që kurrë të mos hamë ryshfetin, të mos i gllabërojmë pasurinë askujt dhe të mos i hyjmë në hak asnjërit. Për ata që i gllabërojnë pasurinë tjetrit, që bëjnë një jetë të gënjeshtërt, Profeti ^s.a.v.s. thotë: Allahut nuk i duhet që ata të rrinë pa bukë e pa ujë (Buhari, nr. 1903).