- یٰۤاَیُّہَا الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا کُتِبَ عَلَیۡکُمُ الۡقِصَاصُ فِی الۡقَتۡلٰی ؕ اَلۡحُرُّ بِالۡحُرِّ وَ الۡعَبۡدُ بِالۡعَبۡدِ وَ الۡاُنۡثٰی بِالۡاُنۡثٰی ؕ فَمَنۡ عُفِیَ لَہٗ مِنۡ اَخِیۡہِ شَیۡءٌ فَاتِّبَاعٌۢ بِالۡمَعۡرُوۡفِ وَ اَدَآءٌ اِلَیۡہِ بِاِحۡسَانٍ ؕ ذٰلِکَ تَخۡفِیۡفٌ مِّنۡ رَّبِّکُمۡ وَ رَحۡمَۃٌ ؕ فَمَنِ اعۡتَدٰی بَعۡدَ ذٰلِکَ فَلَہٗ عَذَابٌ اَلِیۡمٌ ﴿۱۷۹﴾2 : 179 O ju që besuat! Ju është bërë e obligueshme hakmarrja e barabartë në lidhje me të vrarët: i liri sa një i lirë, skllavi sa një skllav dhe femra sa një femër. Ndërsa, ai që i falet diçka prej vëllait të tij, duhet të sillet sipas rregullit e t’ia shpaguajë me mirësi. Kjo prej Zotit tuaj është lehtësi dhe mëshirë. Kurse ai që e tepron edhe pas kësaj, do të ketë ndëshkim të dhimbshëm.Shpjegime
D.m.th. nëse një njeri i lirë vret dikë, qoftë ky i lirë, skllav, grua apo burrë, haku merret vetëm ndaj autorit, pra ndaj njeriut të lirë i cili ka kryer vrasje. Po kështu, nëse vrasësi është skllav, po atij skllavi i duhet marrë haku.