Izraelitët kishin jetuar për një kohë të gjatë midis egjiptianëve, të cilët e adhuronin lopën. Kështu, nderimi për këtë kafshë kishte hyrë edhe në zemrat e izraelitëve. Kjo është arsyeja se kur ata bënë një idhull për vete, e bënë pikërisht në formën e një viçi (Kurani 2:52; Bibla, Eksodi 32:4). Sipas Biblës, ata u urdhëruan vazhdimisht ta sakrifikonin lopën, në mënyrë që mendjet e tyre të pastroheshin nga ndjenjat e nderimit për të (Bibla, Numrat 19:1-9; Levitiku 4:1-21; 16: 3, 11). Vërehet se ata kishin një lopë të veçantë, të cilën e mbanin përzemër dhe që nuk donin ta thernin. Kur Zoti i porositi të thernin një lopë, në vend që të thernin ndonjë lopë, u hyri frika se mos ishte fjala pikërisht për lopën e tyre të preferuar. Kështu ata vazhdimisht i kërkuan Musait ^a.s. që Zoti ta specifikonte lopën. Dhe si rezultat i pyetjeve të tyre, Allahu ua përcaktoi pikërisht lopën e tyre të përzgjedhur.