Urrejtja për spiunazhin, mashtrimin dhe zhgënjimin
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i Dërguari i Allahut.
Muslimanët që besojnë se Hazret Mirza Ghulam Ahmedi a.s.,
është Imam Mehdiu dhe Mesihu i Premtuar.
Kapitujt (Lexoni kapitujt Online)
  1. Fjala e botuesit
  2. Ku dallojnë profetët nga filozofët?
  3. Arabia gjatë kohës së lindjes së Profetit Muhammed s.a.
  4. Lindja e Profetit Muhamed s.a.
  5. Martesa e Profetit me Hatixhen r.a.
  6. Shpella Hira dhe shpallja e parë e Kuranit
  7. Grupi i parë i besimtarëve
  8. Dhuna e mekasve ndaj muslimanëve
  9. Torturat ndaj Profetit Muhammed s.a.v.s.
  10. Mesazhi i Islamit
  11. Mërgimi në Abisini
  12. Ankesa e mohuesve tek Ebu Talibi dhe vendosmëria e Profetit s.a.v.s.
  13. Pranimi i Islamit nga Omeri r.a.
  14. Bojkotimi ndaj muslimanëve dhe vdekja e Hatixhes dhe e Ebu Talibit
  15. Udhëtimi i Profetit Muhamed s.a.v.s. drejt Taifit
  16. Zhvillime të rëndësishme dhe takime me medinasit përpara Hixhretit
  17. Hixhreti i Profetit s.a.v.s. nga Meka drejt Medinës
  18. Ardhja e Profetit Muhammed s.a.v.s. në Medinë
  19. Medinasit pranojnë Islamin, mekasit tërbohen
  20. Vëllazëria midis ensarëve dhe muhaxhirëve dhe marrëveshja me hebrenjtë
  21. Rifillimi i dhunës nga mekasit dhe masat mbrojtëse nga Profeti Muhammed s.a.v.s.
  22. Themelimi i qeverisë islame në Medinë
  23. Beteja e Bedrit – shkaqet dhe rezultatet
  24. Beteja e Uhudit
  25. Urdhri për ndalimin e pirjes së alkoolit dhe ndikimi i tij i jashtëzakonshëm
  26. Intrigat e fiseve mohuese pas betejës së Uhudit
  27. Beteja e Hendekut, mësymje kundër Medinës nga e gjithë Arabia
  28. Ndëshkimi i Benu Kurejdhëve për pabesinë e tyre
  29. Fillimi i triumfit të muslimanëve
  30. Mësimi i judaizmit, i krishterimit dhe i Islamit lidhur me luftën – Përqasje
  31. Sulmet pas betejës së Hendekut
  32. Marrëveshja e Hudejbijes
  33. Letrat drejt mbretërve
  34. Rrethimi i kështjellës së Khejberit dhe tri ngjarje të çuditshme
  35. Tavafi rreth Qabes, martesa e Profetit pas tavafit dhe një histori dashurie
  36. Beteja e Mu’tes
  37. Çlirimi i Mekës – Triumfi mbi Mekën
  38. Beteja e Hunejnit
  39. Pas çlirimit të Mekës dhe betejës së Hunejnit
  40. Beteja e Tebukut
  41. Haxhi i lamtumirës dhe një fjalim i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  42. Vdekja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  43. Gjendja e sahabëve në kohën e vdekjes së Profetit Muhammed s.a.v.s.
  44. PJESA II – Karakteri i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  45. Pastërtia e jashtme dhe e brendshme e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  46. Thjeshtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  47. Dashuria dhe adhurimi i Profetit ndaj Zotit
  48. Mbështetja te Zoti i Lartësuar
  49. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj njerëzve
  50. Virtytet e larta të Profetit s.a.v.s.
  51. Vetëpërmbajtja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  52. Drejtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  53. Kujdesi për të varfrit dhe respektimi i ndjenjave të tyre
  54. Mbrojtja e pasurive të të varfërve
  55. Mirësjellja e tij ndaj skllevërve dhe shërbëtorëve
  56. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj grave
  57. Praktika e Profetit s.a.v.s. në lidhje me të vdekurit
  58. Mirësjellja e tij ndaj fqinjëve
  59. Mirësjellja me prindërit dhe me të afërmit e tjerë
  60. Shoqëria e mirë dhe kujdesi për besimin e shokëve
  61. Mbulimi i gabimeve të të tjerëve
  62. Durimi, anashkalimi, bashkëpunimi
  63. Vërtetësia tek Profeti Muhammed s.a.v.s.
  64. Urrejtja për spiunazhin, mashtrimin dhe zhgënjimin
  65. Mëshira ndaj kafshëve
  66. Liria fetare, trimëria, dashuria për njerëzit me aftësi të kufizuara dhe mbajtja e premtimit
Related Contents from Topics
Jeta

Ndalimi i spiunazhit dhe porosia për mirëkuptimin

Profeti Muhammed s.a.v.s. e ndalonte spiunazhin dhe porosiste që njerëzit të mirëkuptonin njëri-tjetrin. Ebu Hurejrah r.a. thotë se i Dërguari i Allahut thoshte:

“Ruhuni nga paragjykimi, sepse është gënjeshtra më e madhe dhe mos spiunoni, mos nënçmoni duke i vënë nofka njëri-tjetrit, mos kini zili, mos mbani inat ndaj njëri-tjetrit. Duhet të kujtoni se jeni robër të Zotit të Lartësuar dhe vëllezër të njëri-tjetrit, ashtu siç Zoti ju porositi”.[1]

Ai gjithashtu thoshte:

“Mbajeni mend! Një musliman është vëlla i muslimanit tjetër. Ai as nuk i bën padrejtësi, as nuk e lë në baltë e as nuk e nënçmon për shkak të pasurisë, dijes ose diçkaje tjetër të vetes. Takuaja qëndron në zemrën e njeriut dhe është e mjaftueshme për njeriun që të njolloset, nëse ai nënçmon vëllanë e tij. Cenimi i gjakut, nderit dhe pasurisë së çdo muslimani është i ndaluar për muslimanin tjetër. Zoti i Lartësuar nuk ju sheh as trupat, as fytyrat e as formën e veprave tuaja, Ai sheh zemrat tuaja!”[2]

Urrejtja për mashtrimet në marrëdhëniet tregtare

I Dërguari i Allahut s.a.v.s. merakosej shumë që muslimanët të mos kishin asnjë lidhje me dredhi e mashtrime. Një herë, teksa po kalonte në pazar, ai pa një pirg drithi që ishte vënë në ankand. Ai futi dorën në drithin dhe zbuloi që nga jashtë ai ishte i thatë, por nga brenda ishte i lagur. E pyeti shitësin se përse e kishte në këtë gjendje. Ai i tha: “O i Dërguari i Allahut, kishte rënë pak shi që ma lagu drithin”. “Mirë, pse nuk e nxjerr pjesën e lagur përjashta, që njerëzit ta shikojnë para se ta blejnë”, iu përgjigj Profeti s.a.v.s. dhe tha

“ai që mashtron të tjerët, nuk mund të jetë i dobishëm për xhematin”.[3]

I Dërguari i Allahut s.a.v.s. theksonte shumë:

“Nuk duhet të bëni asnjë mashtrim në tregti. Nuk duhet të merrni gjëra pa i parë më parë. Nuk duhet të bëni pazar mbi pazarin e dikujt tjetër. Nuk duhet të bllokoni mallin me qëllim për ta shitur kur t’i rritet çmimi, madje duhet ta lironi në kohë për nevojtarët”.

Zhgënjimi

Profeti Muhammed s.a.v.s. ishte tërësisht kundër frymës së zhgënjimit, madje thoshte se ai që përhap zhgënjimin, është përgjegjës i shkatërrimit të popullit.[4] Në fakt, me fjalë zhgënjyese popullit i vdes shpirti i guximit dhe ai fillon të bjerë. Profeti s.a.v.s. ndalonte sahabët nga zhgënjimi, ashtu siç i ndalonte nga krenaria dhe mburrja, sepse të dyja këto rrugë e çojnë popullin në humbje, andaj i porosiste që të mbanin një rrugë të ndërmjetme. Njeriu as nuk duhet të ndjekë rrugën e krenarisë dhe mburrjes, e as të zhgënjimit e të pashpresës, por të përpiqet maksimalisht dhe pastaj, rezultatin ta lërë në dorë të Zotit. Njeriu duhet të ketë dëshirë që xhemati i tij të përparojë, por të mos i lindin krenaria dhe mburrja.


[1]  Buhariu, Kitabul-edeb, bab ja ejuhel-ladhina amanuxhtenibu kethiram minez-zan.

[2]  Muslimi, Kitabul-birri ues-silah, bab tehrimi zulmil-muslimi ue khedhlihi.

[3]  Tirmidhiu, Ebuabul buju’, bab ma xha’a fi kerahijetil-geshi fil-buju’.

[4]  Muslimi, Kitabul-birri ues-silah, bab en-nehi en keuli halakan-nasu.

Shpërndaje
Na kontaktoni ne Whatsapp :)
Shtypni këtu ju lutemWhatsApp