Mbrojtja e pasurive të të varfërve
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i Dërguari i Allahut.
Muslimanët që besojnë se Hazret Mirza Ghulam Ahmedi a.s.,
është Imam Mehdiu dhe Mesihu i Premtuar.
Kapitujt (Lexoni kapitujt Online)
  1. Fjala e botuesit
  2. Ku dallojnë profetët nga filozofët?
  3. Arabia gjatë kohës së lindjes së Profetit Muhammed s.a.
  4. Lindja e Profetit Muhamed s.a.
  5. Martesa e Profetit me Hatixhen r.a.
  6. Shpella Hira dhe shpallja e parë e Kuranit
  7. Grupi i parë i besimtarëve
  8. Dhuna e mekasve ndaj muslimanëve
  9. Torturat ndaj Profetit Muhammed s.a.v.s.
  10. Mesazhi i Islamit
  11. Mërgimi në Abisini
  12. Ankesa e mohuesve tek Ebu Talibi dhe vendosmëria e Profetit s.a.v.s.
  13. Pranimi i Islamit nga Omeri r.a.
  14. Bojkotimi ndaj muslimanëve dhe vdekja e Hatixhes dhe e Ebu Talibit
  15. Udhëtimi i Profetit Muhamed s.a.v.s. drejt Taifit
  16. Zhvillime të rëndësishme dhe takime me medinasit përpara Hixhretit
  17. Hixhreti i Profetit s.a.v.s. nga Meka drejt Medinës
  18. Ardhja e Profetit Muhammed s.a.v.s. në Medinë
  19. Medinasit pranojnë Islamin, mekasit tërbohen
  20. Vëllazëria midis ensarëve dhe muhaxhirëve dhe marrëveshja me hebrenjtë
  21. Rifillimi i dhunës nga mekasit dhe masat mbrojtëse nga Profeti Muhammed s.a.v.s.
  22. Themelimi i qeverisë islame në Medinë
  23. Beteja e Bedrit – shkaqet dhe rezultatet
  24. Beteja e Uhudit
  25. Urdhri për ndalimin e pirjes së alkoolit dhe ndikimi i tij i jashtëzakonshëm
  26. Intrigat e fiseve mohuese pas betejës së Uhudit
  27. Beteja e Hendekut, mësymje kundër Medinës nga e gjithë Arabia
  28. Ndëshkimi i Benu Kurejdhëve për pabesinë e tyre
  29. Fillimi i triumfit të muslimanëve
  30. Mësimi i judaizmit, i krishterimit dhe i Islamit lidhur me luftën – Përqasje
  31. Sulmet pas betejës së Hendekut
  32. Marrëveshja e Hudejbijes
  33. Letrat drejt mbretërve
  34. Rrethimi i kështjellës së Khejberit dhe tri ngjarje të çuditshme
  35. Tavafi rreth Qabes, martesa e Profetit pas tavafit dhe një histori dashurie
  36. Beteja e Mu’tes
  37. Çlirimi i Mekës – Triumfi mbi Mekën
  38. Beteja e Hunejnit
  39. Pas çlirimit të Mekës dhe betejës së Hunejnit
  40. Beteja e Tebukut
  41. Haxhi i lamtumirës dhe një fjalim i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  42. Vdekja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  43. Gjendja e sahabëve në kohën e vdekjes së Profetit Muhammed s.a.v.s.
  44. PJESA II – Karakteri i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  45. Pastërtia e jashtme dhe e brendshme e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  46. Thjeshtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  47. Dashuria dhe adhurimi i Profetit ndaj Zotit
  48. Mbështetja te Zoti i Lartësuar
  49. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj njerëzve
  50. Virtytet e larta të Profetit s.a.v.s.
  51. Vetëpërmbajtja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  52. Drejtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  53. Kujdesi për të varfrit dhe respektimi i ndjenjave të tyre
  54. Mbrojtja e pasurive të të varfërve
  55. Mirësjellja e tij ndaj skllevërve dhe shërbëtorëve
  56. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj grave
  57. Praktika e Profetit s.a.v.s. në lidhje me të vdekurit
  58. Mirësjellja e tij ndaj fqinjëve
  59. Mirësjellja me prindërit dhe me të afërmit e tjerë
  60. Shoqëria e mirë dhe kujdesi për besimin e shokëve
  61. Mbulimi i gabimeve të të tjerëve
  62. Durimi, anashkalimi, bashkëpunimi
  63. Vërtetësia tek Profeti Muhammed s.a.v.s.
  64. Urrejtja për spiunazhin, mashtrimin dhe zhgënjimin
  65. Mëshira ndaj kafshëve
  66. Liria fetare, trimëria, dashuria për njerëzit me aftësi të kufizuara dhe mbajtja e premtimit
Related Contents from Topics
varferia te varfrit

Pas çdo fitoreje të muslimanëve, Profetit Muhammed s.a.v.s. i vinin pasuri dhe gjëra të çmuara, të cilat ai ua shpërndante të varfërve. Kështu, një herë, i kishte ardhur shumë pasuri. Fatimja r.a., e bija e tij, i erdhi dhe i tha:

“O i Dërguari i Allahut, m’i shikon pak duart se sa të plagosura i kam duke rrotulluar mokrrat e mullirit. Jepmë të lutem një skllav apo skllave, që të më ndihmojë për këtë punë”. “Fatime, o bija ime”, u përgjigj Profeti s.a.v.s., “të të jap një gjë që është më e mirë sesa të kesh një skllav apo skllave në shtëpi. Para se të flesh, thuaj tridhjetë e tri herë ‘elhamdulillah’, tridhjetë e tri herë ‘subhanallah’ dhe tridhjetë e katër herë ‘Allahu ekber’”.[1],[2]

Një herë, Profetit s.a.v.s. i erdhën disa gjëra, të cilat ai i shpërndau. Gjatë shpërndarjes, ra një dinar që mbeti i fshehur pas diçkaje dhe Profetit i iku nga mendja për ta kërkuar atë. Pasi mbaroi shpërndarjen e gjithë pasurisë që kishte ardhur, ai erdhi në xhami dhe udhëhoqi faljen. Pas namazit, ndryshe nga siç bënte zakonisht, që rrinte duke medituar për kujtimin e Allahut, ose u jepte mundësi të pranishmëve që t’i paraqisnin kërkesat apo problemet e tyre, ai shkoi nxitimthi drejt shtëpisë së tij. Ishte me kaq ngut saqë sahabët r.a., që ishin ulur në xhami, thonë se atij iu desh të kalonte duke kapërcyer shpatullat e tyre. E kërkoi dinarin dhe vetëm pasi e gjeti, doli jashtë dhe ia dha një nevojtari. Pastaj u tha sahabëve:

“Kisha harruar që më kishte rënë një dinar, që m’u kujtua gjatë faljes, pastaj gjatë gjithë kohës isha jashtë mase i shqetësuar duke kujtuar se po të më vinte vdekja dhe ai dinar i të tjerëve të mbetej tek unë, si do të përgjigjesha para Zotit! Prandaj shkova me nxitim për ta kërkuar atë”.[3]

Mbi të gjitha, Profeti s.a.v.s. e shpalli të ndaluar marrjen e lëmoshave (e sadakasë) për pasardhësit e tij, në mënyrë që njerëzit të mos kursenin lëmoshat vetëm për ta, duke marrë në konsideratë respektin dhe nderin ndaj tyre dhe duke i privuar të varfrit e tjerë nga ato. Një herë dikush i dërgoi Profetit s.a.v.s. ca hurma që të shpërndante për sadaka. Nipi i tij Imam Hasani r.a., atëherë dy a dy vjeç e gjysmë, po gjendej pranë tij dhe papritmas, ai mori një hurmë dhe e futi në gojë. Profeti s.a.v.s. menjëherë e nxori duke futur gishtin në gojën e tij dhe tha:

“Kjo hurmë nuk na takon neve. Është e robërve të varfër të Zotit”.[4]


[1]  Buhariu, Kitabud-dawat, bab et-tekbir uet-tesbih indel-manam.
[2]  “Elhamdulillah” do të thotë “lavdi Allahut”; “subhanallah” do të thotë “i shenjtë është Allahu”; “Allahu ekber” do të thotë “Allahu është më i madhi”.
[3]  Buhariu, Kitabul-adhan, bab men sela bin-nasi fedhekir haxhatahu.
[4]  Buhariu, Kitabuz-zekat, bab ekhdhis-sadakatit-temr indes-siramin-nekhl.

Shpërndaje
Na kontaktoni ne Whatsapp :)
Shtypni këtu ju lutemWhatsApp