Mirësjellja e tij ndaj skllevërve dhe shërbëtorëve
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i Dërguari i Allahut.
Muslimanët që besojnë se Hazret Mirza Ghulam Ahmedi a.s.,
është Imam Mehdiu dhe Mesihu i Premtuar.
Kapitujt (Lexoni kapitujt Online)
  1. Fjala e botuesit
  2. Ku dallojnë profetët nga filozofët?
  3. Arabia gjatë kohës së lindjes së Profetit Muhammed s.a.
  4. Lindja e Profetit Muhamed s.a.
  5. Martesa e Profetit me Hatixhen r.a.
  6. Shpella Hira dhe shpallja e parë e Kuranit
  7. Grupi i parë i besimtarëve
  8. Dhuna e mekasve ndaj muslimanëve
  9. Torturat ndaj Profetit Muhammed s.a.v.s.
  10. Mesazhi i Islamit
  11. Mërgimi në Abisini
  12. Ankesa e mohuesve tek Ebu Talibi dhe vendosmëria e Profetit s.a.v.s.
  13. Pranimi i Islamit nga Omeri r.a.
  14. Bojkotimi ndaj muslimanëve dhe vdekja e Hatixhes dhe e Ebu Talibit
  15. Udhëtimi i Profetit Muhamed s.a.v.s. drejt Taifit
  16. Zhvillime të rëndësishme dhe takime me medinasit përpara Hixhretit
  17. Hixhreti i Profetit s.a.v.s. nga Meka drejt Medinës
  18. Ardhja e Profetit Muhammed s.a.v.s. në Medinë
  19. Medinasit pranojnë Islamin, mekasit tërbohen
  20. Vëllazëria midis ensarëve dhe muhaxhirëve dhe marrëveshja me hebrenjtë
  21. Rifillimi i dhunës nga mekasit dhe masat mbrojtëse nga Profeti Muhammed s.a.v.s.
  22. Themelimi i qeverisë islame në Medinë
  23. Beteja e Bedrit – shkaqet dhe rezultatet
  24. Beteja e Uhudit
  25. Urdhri për ndalimin e pirjes së alkoolit dhe ndikimi i tij i jashtëzakonshëm
  26. Intrigat e fiseve mohuese pas betejës së Uhudit
  27. Beteja e Hendekut, mësymje kundër Medinës nga e gjithë Arabia
  28. Ndëshkimi i Benu Kurejdhëve për pabesinë e tyre
  29. Fillimi i triumfit të muslimanëve
  30. Mësimi i judaizmit, i krishterimit dhe i Islamit lidhur me luftën – Përqasje
  31. Sulmet pas betejës së Hendekut
  32. Marrëveshja e Hudejbijes
  33. Letrat drejt mbretërve
  34. Rrethimi i kështjellës së Khejberit dhe tri ngjarje të çuditshme
  35. Tavafi rreth Qabes, martesa e Profetit pas tavafit dhe një histori dashurie
  36. Beteja e Mu’tes
  37. Çlirimi i Mekës – Triumfi mbi Mekën
  38. Beteja e Hunejnit
  39. Pas çlirimit të Mekës dhe betejës së Hunejnit
  40. Beteja e Tebukut
  41. Haxhi i lamtumirës dhe një fjalim i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  42. Vdekja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  43. Gjendja e sahabëve në kohën e vdekjes së Profetit Muhammed s.a.v.s.
  44. PJESA II – Karakteri i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  45. Pastërtia e jashtme dhe e brendshme e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  46. Thjeshtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  47. Dashuria dhe adhurimi i Profetit ndaj Zotit
  48. Mbështetja te Zoti i Lartësuar
  49. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj njerëzve
  50. Virtytet e larta të Profetit s.a.v.s.
  51. Vetëpërmbajtja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  52. Drejtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  53. Kujdesi për të varfrit dhe respektimi i ndjenjave të tyre
  54. Mbrojtja e pasurive të të varfërve
  55. Mirësjellja e tij ndaj skllevërve dhe shërbëtorëve
  56. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj grave
  57. Praktika e Profetit s.a.v.s. në lidhje me të vdekurit
  58. Mirësjellja e tij ndaj fqinjëve
  59. Mirësjellja me prindërit dhe me të afërmit e tjerë
  60. Shoqëria e mirë dhe kujdesi për besimin e shokëve
  61. Mbulimi i gabimeve të të tjerëve
  62. Durimi, anashkalimi, bashkëpunimi
  63. Vërtetësia tek Profeti Muhammed s.a.v.s.
  64. Urrejtja për spiunazhin, mashtrimin dhe zhgënjimin
  65. Mëshira ndaj kafshëve
  66. Liria fetare, trimëria, dashuria për njerëzit me aftësi të kufizuara dhe mbajtja e premtimit
Related Contents from Topics
dhuna skllav burg

Profeti s.a.v.s. gjithmonë këshillonte për mirësjellje ndaj skllevërve. Thoshte: ai që ka ndonjë skllav që nuk mund ta lirojë, por që e rreh ndonjëherë apo e shan duke u zemëruar, atëherë shlyerja e veprimit të tij është që ta lirojë atë gjithsesi.[1]

Po ashtu, ai i kushtonte kaq shumë rëndësi lirimit të skllevërve saqë thoshte se për çdokënd që do të lironte qoftë një skllav, Allahu i Lartësuar do të shpallte të ndaluar zjarrin e xhehenemit, në këmbim të çdo gjymtyre të skllavit të liruar.[2]

Profeti s.a.v.s. porosiste që çdokush të merrte nga skllavi i tij vetëm aq punë sa ai mund të bënte, dhe gjithashtu të bashkëpunonte me të në punët me të cilat e ngarkonte, në mënyrë që skllavi të mos ndiente ndonjë poshtërim.[3]

Ndërsa, për udhëtimet, Profeti kishte porositur që pronari të ulej bashkë me skllavin në kafshë, ose të dy të hipnin radhazi. Mirësjelljen ndaj skllevërve, Profeti s.a.v.s. e kishte theksuar aq shumë, saqë Ebu Hurejra r.a., i cili, pasi e pranoi Islamin, gjatë gjithë kohës i qëndronte pranë dhe që shpesh e dëgjonte mësimin ndaj skllevërve, thotë:

“Pasha Atë Zot, në dorën e të Cilit gjendet jeta e Ebu Hurejrasë! Po të mos gëzoja mundësinë për të marrë pjesë në xhihad në rrugën e Zotit, po të mos gëzoja mundësinë për të bërë haxh dhe po të mos ishte e gjallë nëna ime e plakur, ndaj së cilës e kam të obligueshëm shërbimin, atëherë do të doja të vdisja në gjendje skllavërie, sepse i Dërguari i Allahut s.a.v.s. thoshte fjalë shumë të mira rreth skllevërve”.[4]

Ma’rur ibni Suédi r.a. rrëfen se kishte parë Ebu Dherr Gefarin r.a., sahabin e Profetit s.a.v.s., që ai dhe skllavi i tij kishin veshur të njëjtat veshje. E pyeti për arsyen dhe Ebu Dherri r.a. iu përgjigj:

“Gjatë kohës së të Dërguarit të Allahut s.a.v.s., një ditë, dikujt i kisha përmendur nënën me qesëndi, e cila ishte skllave. Për këtë i Dërguari i Allahut s.a.v.s. më kishte thënë që jam një njeri që akoma kam shenjat e mosbesimit dhe më pas më këshilloi duke më thënë se skllevërit janë vëllezërit dhe përkrahësit tanë, të cilët Zoti i Lartësuar, me një urtësi të posaçme e për një kohë të caktuar, na i ka sjellë në dorë. Andaj, çdokush që gjen një vëlla të tillë skllav, duhet ta ushqejë me të njëjtën gjë që ha vetë dhe t’i veshë të njëjtat veshje, me të cilat vishet vetë. Askush nga ju të mos ngarkojë skllavin e tij me ndonjë punë, që ai nuk mund ta kryejë dhe gjithashtu, kur t’i jepni ndonjë punë, bashkëpunoni me të”.[5]

Profeti Muhammed s.a.v.s. gjithashtu thoshte:

“Kur shërbëtori juaj ju sjell ushqim, atëherë uleni edhe atë bashkë me ju dhe jepjani të hajë qoftë një pjesë të vogël nga ushqimi, sepse, me gatimin e ushqimit, ai e ka fituar të drejtën mbi të”.[6]

Respektimi i atyre që i shërbejnë njerëzimit

Profeti s.a.v.s. kishte respekt të veçantë për ata që i kushtonin kohë shërbimit ndaj njerëzimit. Kur njerëzit e fisit Tei kishin luftuar me Profetin s.a.v.s. dhe disa prej tyre u kapën e u sollën para tij, atëherë ndër të robëruarit ishte edhe e bija e Hatimit, që ishte një bamirës i shquar arab. Kur ajo i përmendi Profetit s.a.v.s. që ishte e bija e Hatimit, ai u soll me të me respekt dhe nderim të madh dhe me rekomandimin e saj, ia fali të gjitha dënimet popullit të saj.[7]


[1]  Muslimi Kitabul-iman, bab it’amil-memluk mima je’kulu.

[2]  Buhariu, Kitab kafaratil-iman bab keulillahi ta’ala eu tahriru rakabatin.

[3]  Muslimi, Kitabul-iman, bab suhbatil-mamalik.

[4]  Muslimi, Kitabul-iman, bab theuabil-abdi ue exhrihi.

[5]  Muslimi, Kitabul-iman, bab it’amil-mamluk mima je’kul.

[6]  Po aty.

[7]  Es-siratul-Halabija, vëll. III, serija Ali ibni Ebi Talib keremallahu uexh’hahu, f. 227.

Shpërndaje
Na kontaktoni ne Whatsapp :)
Shtypni këtu ju lutemWhatsApp