Vërtetësia tek Profeti Muhammed s.a.v.s.
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i Dërguari i Allahut.
Muslimanët që besojnë se Hazret Mirza Ghulam Ahmedi a.s.,
është Imam Mehdiu dhe Mesihu i Premtuar.
Kapitujt (Lexoni kapitujt Online)
  1. Fjala e botuesit
  2. Ku dallojnë profetët nga filozofët?
  3. Arabia gjatë kohës së lindjes së Profetit Muhammed s.a.
  4. Lindja e Profetit Muhamed s.a.
  5. Martesa e Profetit me Hatixhen r.a.
  6. Shpella Hira dhe shpallja e parë e Kuranit
  7. Grupi i parë i besimtarëve
  8. Dhuna e mekasve ndaj muslimanëve
  9. Torturat ndaj Profetit Muhammed s.a.v.s.
  10. Mesazhi i Islamit
  11. Mërgimi në Abisini
  12. Ankesa e mohuesve tek Ebu Talibi dhe vendosmëria e Profetit s.a.v.s.
  13. Pranimi i Islamit nga Omeri r.a.
  14. Bojkotimi ndaj muslimanëve dhe vdekja e Hatixhes dhe e Ebu Talibit
  15. Udhëtimi i Profetit Muhamed s.a.v.s. drejt Taifit
  16. Zhvillime të rëndësishme dhe takime me medinasit përpara Hixhretit
  17. Hixhreti i Profetit s.a.v.s. nga Meka drejt Medinës
  18. Ardhja e Profetit Muhammed s.a.v.s. në Medinë
  19. Medinasit pranojnë Islamin, mekasit tërbohen
  20. Vëllazëria midis ensarëve dhe muhaxhirëve dhe marrëveshja me hebrenjtë
  21. Rifillimi i dhunës nga mekasit dhe masat mbrojtëse nga Profeti Muhammed s.a.v.s.
  22. Themelimi i qeverisë islame në Medinë
  23. Beteja e Bedrit – shkaqet dhe rezultatet
  24. Beteja e Uhudit
  25. Urdhri për ndalimin e pirjes së alkoolit dhe ndikimi i tij i jashtëzakonshëm
  26. Intrigat e fiseve mohuese pas betejës së Uhudit
  27. Beteja e Hendekut, mësymje kundër Medinës nga e gjithë Arabia
  28. Ndëshkimi i Benu Kurejdhëve për pabesinë e tyre
  29. Fillimi i triumfit të muslimanëve
  30. Mësimi i judaizmit, i krishterimit dhe i Islamit lidhur me luftën – Përqasje
  31. Sulmet pas betejës së Hendekut
  32. Marrëveshja e Hudejbijes
  33. Letrat drejt mbretërve
  34. Rrethimi i kështjellës së Khejberit dhe tri ngjarje të çuditshme
  35. Tavafi rreth Qabes, martesa e Profetit pas tavafit dhe një histori dashurie
  36. Beteja e Mu’tes
  37. Çlirimi i Mekës – Triumfi mbi Mekën
  38. Beteja e Hunejnit
  39. Pas çlirimit të Mekës dhe betejës së Hunejnit
  40. Beteja e Tebukut
  41. Haxhi i lamtumirës dhe një fjalim i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  42. Vdekja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  43. Gjendja e sahabëve në kohën e vdekjes së Profetit Muhammed s.a.v.s.
  44. PJESA II – Karakteri i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  45. Pastërtia e jashtme dhe e brendshme e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  46. Thjeshtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  47. Dashuria dhe adhurimi i Profetit ndaj Zotit
  48. Mbështetja te Zoti i Lartësuar
  49. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj njerëzve
  50. Virtytet e larta të Profetit s.a.v.s.
  51. Vetëpërmbajtja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  52. Drejtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  53. Kujdesi për të varfrit dhe respektimi i ndjenjave të tyre
  54. Mbrojtja e pasurive të të varfërve
  55. Mirësjellja e tij ndaj skllevërve dhe shërbëtorëve
  56. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj grave
  57. Praktika e Profetit s.a.v.s. në lidhje me të vdekurit
  58. Mirësjellja e tij ndaj fqinjëve
  59. Mirësjellja me prindërit dhe me të afërmit e tjerë
  60. Shoqëria e mirë dhe kujdesi për besimin e shokëve
  61. Mbulimi i gabimeve të të tjerëve
  62. Durimi, anashkalimi, bashkëpunimi
  63. Vërtetësia tek Profeti Muhammed s.a.v.s.
  64. Urrejtja për spiunazhin, mashtrimin dhe zhgënjimin
  65. Mëshira ndaj kafshëve
  66. Liria fetare, trimëria, dashuria për njerëzit me aftësi të kufizuara dhe mbajtja e premtimit
Related Contents from Topics
Jeta

Pozita personale e Profetit Muhammed s.a.v.s. në lidhje me vërtetësinë ishte aq e lartë saqë vetë populli i tij ia kishte vënë emrin “es-sidik” (i vërteti).[1] Edhe xhematin e tij ai gjithmonë e porosiste të tregohej i qëndrueshëm në vërtetësi. Ai përpiqej t’i çonte sahabët e tij në një nivel aq të lartë vërtetësie, i cili të ishte i pastër nga çdo grimë gënjeshtre. Ai thoshte:

“Vetëm e vërteta të shpie drejt mirësisë dhe mirësia të sjell xhenetin. Pozita e lartë e vërtetësisë është ajo që njeriu gjithnjë të vazhdojë të thotë të vërtetën, derisa ai të shkruhet te Zoti si i vërtetë”.[2]

Një herë te Profeti s.a.v.s. u soll një i burgosur, i cili ishte bërë shkak i vrasjes së shumë muslimanëve. Omeri r.a. mendonte se ai person meritonte dënimin me vdekje dhe për këtë arsye vazhdimisht shikonte fytyrën e Profetit s.a.v.s. që ai t’i jepte ndonjë shenjë dhe Omeri ta vriste atë. Kur personi në fjalë u ngrit dhe u largua, Omer r.a. e pyeti i habitur: “O i Dërguari i Allahut, ky do të dënohej me vdekje”. “Përse nuk e vrave atëherë?”, e pyeti Profeti s.a.v.s.. Omeri tha: “Unë vetëm po prisja të bënit ndonjë shenjë me bishtin e syrit dhe isha gati për ta vrarë”. Profeti s.a.v.s. tha:

“I dërguari i Zotit nuk mashtron. Si ka mundësi që unë të këmbeja fjalë të mira me të, e të të bëja me shenjë që ta vrisje?”[3]

Një herë tjetër, dikush erdhi te Profeti s.a.v.s. dhe i tha se ai kishte tri vese: gënjente, pinte alkool dhe bënte kurvëri. Tha që mjaft ishte përpjekur për t’i larguar ato, por assesi nuk i largoheshin dhe për këtë arsye, i kërkonte Profetit s.a.v.s. ndonjë derman. I Dërguari i Allahut s.a.v.s. i tha: “Më premto të heqësh dorë nga njëri prej tri veseve, dy të tjerat t’i heq unë”. “Ju premtoj”, tha ai, “por nga cili ves të heq dorë?” Profeti s.a.v.s. i tha: “Nuk duhet të gënjesh!”. Kaluan disa ditë që ai njeri përsëri erdhi te Profeti s.a.v.s. dhe i pohoi që atij i ishin larguar të gjitha veset. Profeti s.a.v.s. e pyeti sesi i kishin ndodhur këto ndryshime. Ai tha: “Një ditë më pihej alkooli. Isha gati të pija, por më ra ndërmend që më përpara kur shokët më pyesnin – mos ke pirë alkool? – unë i gënjeja duke thënë – jo –, por tani s’mund t’i gënjeja, sepse isha betuar para të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.. Po t’u thosha – po kam pirë –, do të më largoheshin shokët, e po t’u thosha – jo –, do ta shkelja betimin duke gënjyer. Atëherë i thashë vetes – hajde se do të pi më vonë. Në të njëjtën mënyrë, një ditë më lindi dëshira për të bërë kurvëri dhe, edhe për këtë kështu jam fjalosur me zemrën time se çfarë do t’u thosha shokëve kur të më pyesnin. Po t’u thosha – po kam shkuar me dikë – ata do të më përjashtonin nga shoqëria, dhe, po t’u thosha – jo – do të gënjeja, por kisha bërë be para Profetit s.a.v.s. që nuk do të gënjeja. Në këtë mënyrë vazhdova për disa ditë me këtë dyluftim të brendshëm dhe më në fund, duke qëndruar larg këtyre dy veseve për një kohë, mua më është larguar mania e tyre nga zemra. Kështu, duke pranuar të them gjithnjë të vërtetën, kam shpëtuar edhe nga veset e tjera”.


[1] Buhariu, Kitabut-tefsir, tefsir suratish-Shu’ara bab keulihi ue andhir eshiratakel-ekrabin
[2]  Buhariu, Kitabul-edeb, bab keulilahi ja ejuheladhinet-tekullaha ue kunu m’as sadikin
[3]  Ibni Hishami, vëll. II, f. 217.

Shpërndaje
Na kontaktoni ne Whatsapp :)
Shtypni këtu ju lutemWhatsApp