Mesazhi i Islamit
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit.
Nuk ka të adhurueshëm tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i Dërguari i Allahut.
Muslimanët që besojnë se Hazret Mirza Ghulam Ahmedi a.s.,
është Imam Mehdiu dhe Mesihu i Premtuar.
Kapitujt (Lexoni kapitujt Online)
  1. Fjala e botuesit
  2. Ku dallojnë profetët nga filozofët?
  3. Arabia gjatë kohës së lindjes së Profetit Muhammed s.a.
  4. Lindja e Profetit Muhamed s.a.
  5. Martesa e Profetit me Hatixhen r.a.
  6. Shpella Hira dhe shpallja e parë e Kuranit
  7. Grupi i parë i besimtarëve
  8. Dhuna e mekasve ndaj muslimanëve
  9. Torturat ndaj Profetit Muhammed s.a.v.s.
  10. Mesazhi i Islamit
  11. Mërgimi në Abisini
  12. Ankesa e mohuesve tek Ebu Talibi dhe vendosmëria e Profetit s.a.v.s.
  13. Pranimi i Islamit nga Omeri r.a.
  14. Bojkotimi ndaj muslimanëve dhe vdekja e Hatixhes dhe e Ebu Talibit
  15. Udhëtimi i Profetit Muhamed s.a.v.s. drejt Taifit
  16. Zhvillime të rëndësishme dhe takime me medinasit përpara Hixhretit
  17. Hixhreti i Profetit s.a.v.s. nga Meka drejt Medinës
  18. Ardhja e Profetit Muhammed s.a.v.s. në Medinë
  19. Medinasit pranojnë Islamin, mekasit tërbohen
  20. Vëllazëria midis ensarëve dhe muhaxhirëve dhe marrëveshja me hebrenjtë
  21. Rifillimi i dhunës nga mekasit dhe masat mbrojtëse nga Profeti Muhammed s.a.v.s.
  22. Themelimi i qeverisë islame në Medinë
  23. Beteja e Bedrit – shkaqet dhe rezultatet
  24. Beteja e Uhudit
  25. Urdhri për ndalimin e pirjes së alkoolit dhe ndikimi i tij i jashtëzakonshëm
  26. Intrigat e fiseve mohuese pas betejës së Uhudit
  27. Beteja e Hendekut, mësymje kundër Medinës nga e gjithë Arabia
  28. Ndëshkimi i Benu Kurejdhëve për pabesinë e tyre
  29. Fillimi i triumfit të muslimanëve
  30. Mësimi i judaizmit, i krishterimit dhe i Islamit lidhur me luftën – Përqasje
  31. Sulmet pas betejës së Hendekut
  32. Marrëveshja e Hudejbijes
  33. Letrat drejt mbretërve
  34. Rrethimi i kështjellës së Khejberit dhe tri ngjarje të çuditshme
  35. Tavafi rreth Qabes, martesa e Profetit pas tavafit dhe një histori dashurie
  36. Beteja e Mu’tes
  37. Çlirimi i Mekës – Triumfi mbi Mekën
  38. Beteja e Hunejnit
  39. Pas çlirimit të Mekës dhe betejës së Hunejnit
  40. Beteja e Tebukut
  41. Haxhi i lamtumirës dhe një fjalim i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  42. Vdekja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  43. Gjendja e sahabëve në kohën e vdekjes së Profetit Muhammed s.a.v.s.
  44. PJESA II – Karakteri i Profetit Muhammed s.a.v.s.
  45. Pastërtia e jashtme dhe e brendshme e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  46. Thjeshtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  47. Dashuria dhe adhurimi i Profetit ndaj Zotit
  48. Mbështetja te Zoti i Lartësuar
  49. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj njerëzve
  50. Virtytet e larta të Profetit s.a.v.s.
  51. Vetëpërmbajtja e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  52. Drejtësia e Profetit Muhammed s.a.v.s.
  53. Kujdesi për të varfrit dhe respektimi i ndjenjave të tyre
  54. Mbrojtja e pasurive të të varfërve
  55. Mirësjellja e tij ndaj skllevërve dhe shërbëtorëve
  56. Mirësjellja e Profetit s.a.v.s. ndaj grave
  57. Praktika e Profetit s.a.v.s. në lidhje me të vdekurit
  58. Mirësjellja e tij ndaj fqinjëve
  59. Mirësjellja me prindërit dhe me të afërmit e tjerë
  60. Shoqëria e mirë dhe kujdesi për besimin e shokëve
  61. Mbulimi i gabimeve të të tjerëve
  62. Durimi, anashkalimi, bashkëpunimi
  63. Vërtetësia tek Profeti Muhammed s.a.v.s.
  64. Urrejtja për spiunazhin, mashtrimin dhe zhgënjimin
  65. Mëshira ndaj kafshëve
  66. Liria fetare, trimëria, dashuria për njerëzit me aftësi të kufizuara dhe mbajtja e premtimit
Jeta

Kundërshtimi egërsohej. Ndërkohë, i Dërguari i Allahut s.a.v.s. dhe sahabët e tij bindshëm u jepnin mesazhin e Islamit banorëve të Mekës:

Krijuesi i kësaj bote është Zoti i Vetëm dhe se nuk mund të adhurohet me të denjë ndonjë tjetër përveç Atij. Edhe profetët e kaluar, që të gjithë e deklaruan njëshmërinë e Tij dhe i thirrën bashkëkombësit e tyre drejt këtij mësimi: adhuroni Zotin, të Vetëm dhe braktisni idhujt që janë vetëm gurë, krejtësisht të padobishëm e të pafuqishëm.

O banorët e Mekës! A nuk shihni që ata nuk kanë fuqi as për të larguar mizat, të cilat mblidhen rreth ushqimeve, që ju ua kushtoni atyre; po t’i sulmojë dikush, ata nuk mund ta mbrojnë as veten e tyre; po t’i pyesë dikush, ata nuk mund t’i përgjigjen; po t’i kërkojë ndokush ndihmë, nuk e ndihmojnë dot. Kurse Zoti i Vetëm ia plotëson nevojat atij që i kërkon; i përgjigjet thirrjes së lutësit; e ndihmon atë që i përgjërohet; i mund armiqtë e Tij; i lartëson adhuruesit e Tij; Ai lëshon një dritë që ndriçon zemrat e adhuruesve të Tij. Atëherë, pse prishni jetën tuaj duke u përkulur para idhujve të pajetë, duke e lënë pas Zotin që ka këto veti?

A nuk vëreni se jo vetëm që mendimet i keni të papastra, por edhe zemrat i keni të errëta, për shkak se keni hequr dorë nga adhurimi i Zotit të Vetëm? Jeni zhytur në besëtytni nga më të ndryshmet. Nuk bëni dallim midis asaj që është e lejuar dhe asaj që nuk është e lejuar. Nuk bëni dallim as midis së mirës dhe të keqes. Çnderoni edhe nënat tuaja. Dhunoni motrat dhe vajzat tuaja dhe nuk ua jepni të drejtat. Nuk silleni mirë as me bashkëshortet tuaja. Nëpërkëmbni jetimët dhe keqtrajtoni vejushat. Zhvatni të varfrit dhe të dobëtit. Vallë, a dëshironi të tregoheni të mëdhenj duke rrëmbyer të drejtat e të tjerëve?

Nuk ngurroni aspak kur gënjeni apo mashtroni, as nuk e urreni vjedhjen e as rrëmbimin. Kumari dhe alkooli janë bërë zakoni juaj. Nuk i kushtoni vëmendje kërkimit të dijes dhe shërbimit kombëtar. Deri kur do tregoheni të pavëmendshëm ndaj Zotit të Vetëm?! Ejani dhe përmirësohuni! Lëreni dhunën dhe jepuani të drejtat atyre që u takojnë! Nëse Zoti ju ka begatuar, shërbejini popullit e kombit dhe shpenzojeni pasurinë tuaj për zhvillimin e jetës së të dobëtëve dhe të varfërve! Nderoni gratë dhe jepuani të drejtat edhe atyre! Jetimët kujtojini si amanete të Zotit të Lartësuar, kujdesuni për ta dhe këtë konsiderojeni si një mirësi madhore! Përkrahni vejushat! Bëni mirësi dhe vendosni takvanë![1] Jo vetëm drejtësinë, përvetësoni edhe mëshirën dhe mirëbërësinë!

Të mos shkojë kot ardhja juaj në këtë botë. Lini gjurmë të mira, në mënyrë që të quheni mbjellës të mirësive të përhershme! Nderi i vërtetë qëndron, jo në rrëmbimin e të drejtave, por në sakrificë dhe vetëmohim, prandaj, bëni sakrificë që t’i afroheni Zotit! Tregohuni vetëmohues para robërve të Tij, në mënyrë që e drejta juaj të sigurohet te Ai!

Padyshim, ju jeni që qeverisni, por mos e nënvlerësoni gjendjen tonë të dobët, sepse tashmë u mor vendimi në qiell që së vërtetës do t’i jepet qeverisja! Përmes Profetit Muhammed s.a.v.s. do të vendoset peshorja e barazisë dhe do të ngrihet sundimi i drejtësisë dhe mëshirës, në të cilin askush nuk do të dhunohet, askush nuk do të ndërhyjë në çështjen e fesë, atëherë do të zhduken edhe padrejtësitë që u bëhen grave dhe skllevërve dhe në vend të pushtetit të shejtanit, do të vendoset sundimi i Zotit të Vetëm.


[1] Takua, në arabisht, do të thotë drojë prej Zotit. Ajo gjithashtu nënkupton që një besimtar i vërtetë, duke qenë i devotshëm, gjithmonë i shmanget mospëlqimit të Zotit dhe mundohet ta kënaqë Atë. [Përkthyesi]

Shpërndaje
Na kontaktoni ne Whatsapp :)
Shtypni këtu ju lutemWhatsApp