Кызуу кандуулукка берилбөө

Дагы Байъат кылгандан кийин адамдар кандайча кызуу кандуулуктардан сактанышууда? Эми ошол доордон эмес, ушул доордогу Африкадагы адамдардан мисал келтиремин. Африкадагы Pagan[1] адамдарда абдан көп ыплас каада-салттар учурайт, бирок Ахмадиятка кирээр замат ошол каада-салттарга чекит коюшат жана өздөрүндө таза өзгөрүүнү жаратышат. Ошентип, алардагы мурунку жаманчылыктар эч качан болбогондой болуп калат. Ушундай рапорттор да келген: аракка берилгендер бир көз ирмемде андан жийиркене башташкан, башкалар да алардан терең таасирленбей калган эмес. Эл арасында ошону кеп кылышканда молдокелер: «Ахмадият аларды сыйкырлап койду, ошол үчүн алар ичпей коюшту», – деп айтышат.

Азыр бир окуя эсиме түштү. Бир даъватчыбыз мага айтып берди. Гана Республикасында бир киши Ахмадий болгон, анда ар түрдүү илдеттер бар болчу. Ар түрдүү – ичимдик дагы, зынаа дагы. Ал жерде мындай салт бар: жакырчылык айынан же үйлөр жетишпегендиктен адамдар чоң-чоң үйлөрдөгү бир бөлмөнү ижарага алышат. Ошондой жашоо салтка айланып кетти. Жогоруда кеп кылынган киши да ошондой чөйрөдө жашоочу. Аялдар менен достугу бар эле. Бирок, Ахмадиятты кабыл алган соң: «Кандайдыр бир жаман иш үчүн мага эч ким келбесин», – деп баарын кулактандырды. Бирок аялдардын бирөөсү абдан өжөр эле. Андан кутулуу үчүн мындай ыкманы туткан: алыстан анын келе жатканын көрүп, эшигин бекитип, дароо Нафл намазын же Курани каримди окуй баштачу. Ошентип, ал өзүн коргоду. Ахмадият алып келген ыңкылаптар – мына ошолор.

Дагы бир даъватчыбыз – урматтуу Мавлана Башир Ахмад Камар Сахиб мындай деп рабаят кылат: мен Ганадагы Ахмадия Жамаатынын мүчөлөрү менен айт намазынан кийин Башкы губернатор менен жолукканы бардым. Ал өзүнүн бардык белгилүү адамдары менен бизди күтүп отурган эле. Биз ичине кирген соң Ахмадийлер губернаторлор жана алардын жолдошторунун алдында сүрдөп, ырдай башташты. Жашы улуу бир Ахмадий губернатордун маңдайында желекчесин ары-бери желбиретип, ырдап жатты, калган үч жүзгө жакын Ахмадийлер да анын аркасында ошол эле сөздөрдү кайталап жатты. Мен котормочудан алардын эмне айтып жатканын сурадым. Ал мага айтты: булар Алла Тааланын мээримдүүлүктөрүн жана Исламдын берекелерин айтып беришүүдө. Алар мындай деп айтышууда: биз Бутпарас[2] жана Мушрик[3] элек. Биз адал менен арам жана жакшылык менен жаманчылыктан такыр кабарсыз элек. Жапайы жашоодо айбан сыяктуу жашаганбыз. Аракты суудай ичкенбиз. Ахмадия бизге туура жол көрсөттү, биз жаман илдеттерибизден кутулуп, адам болуп калдык. Ошентип, булар өз шаарынын эле Башкы губернатор жана башка чоңдорунун мурунку жүрүш-туруштарын, адеп-ахлагын жакшы билгендиктен, алардын алдында өздөрүнүн өзгөрүүсүн баса белгилеп көрсөтүшүүдө жана Жамааттын акыйкат экенин аларга жакшы жеткиришүүдө. (Мазмун катары «Маахнаама Ансааруллаах»,1984-жылдын январы, 30-31-беттерден алынды)

[1] Африкадагы уруулардын бири.

[2] Алла Тааланын ордуна таштан жасалган бут же айкелдерге сыйына турган адам.

[3] Башкаларды Алла Таалага шерик кылган адам.