-
اِذۡ تَمۡشِیۡۤ اُخۡتُکَ فَتَقُوۡلُ ہَلۡ اَدُلُّکُمۡ عَلٰی مَنۡ یَّکۡفُلُہٗ ؕ فَرَجَعۡنٰکَ اِلٰۤی اُمِّکَ کَیۡ تَقَرَّ عَیۡنُہَا وَ لَا تَحۡزَنَ ۬ؕ وَ قَتَلۡتَ نَفۡسًا فَنَجَّیۡنٰکَ مِنَ الۡغَمِّ وَ فَتَنّٰکَ فُتُوۡنًا ۬۟ فَلَبِثۡتَ سِنِیۡنَ فِیۡۤ اَہۡلِ مَدۡیَنَ ۬ۙ ثُمَّ جِئۡتَ عَلٰی قَدَرٍ یّٰمُوۡسٰی ﴿۴۱﴾20 : 41 (Sjeti se) kad je tvoja sestra išla (uz to) i govorila: ’Hoćete li da vam objasnim ko će ga odgajati?’ Tako smo te Mi vratili majci tvojoj da umiri oko i da se ne žalosti. I ubio si čovjeka, ali smo te Mi oslobodili patnje. Onda smo te stavili u razne kušnje. I ostao si nekoliko godina među narodom Midiana. Onda si stigao prikladne godine (za poslanstvo), O Musa.