-
یٰۤاَیُّہَا الَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡا شَہَادَۃُ بَیۡنِکُمۡ اِذَا حَضَرَ اَحَدَکُمُ الۡمَوۡتُ حِیۡنَ الۡوَصِیَّۃِ اثۡنٰنِ ذَوَا عَدۡلٍ مِّنۡکُمۡ اَوۡ اٰخَرٰنِ مِنۡ غَیۡرِکُمۡ اِنۡ اَنۡتُمۡ ضَرَبۡتُمۡ فِی الۡاَرۡضِ فَاَصَابَتۡکُمۡ مُّصِیۡبَۃُ الۡمَوۡتِ ؕ تَحۡبِسُوۡنَہُمَا مِنۡۢ بَعۡدِ الصَّلٰوۃِ فَیُقۡسِمٰنِ بِاللّٰہِ اِنِ ارۡتَبۡتُمۡ لَا نَشۡتَرِیۡ بِہٖ ثَمَنًا وَّ لَوۡ کَانَ ذَا قُرۡبٰی ۙ وَ لَا نَکۡتُمُ شَہَادَۃَ ۙ اللّٰہِ اِنَّاۤ اِذًا لَّمِنَ الۡاٰثِمِیۡنَ ﴿۱۰۷﴾5 : 107 O vjernici! Kad smrt dođe jednom od vas, neka vam u vrijeme oporuke posvjedoči dvoje pravednih između vas; ako putujete zemljom i nevolja smrti vas zadesi, uzmite dvoje drugih koji nisu od vas. Vi ćete ih oboje zadržati poslije namaza (radi svjedočenja); ako imate neku sumnju, njih oboje će se zakleti Allahom: “Mi nećemo uzeti nikakvu cijenu u zamjenu za ovo (svjedočenje), pa makar to bio (naš) bliski, niti ćemo skrivati svjedočenje određeno od Allaha; sigurno bi, u tom slučaju, bili među grješnicima.”