Emërtimi i derrit në arabisht dhe në sanskritisht
Në ndalimin e mishit të derrit duhet të kihet parasysh diçka. Që në emërimin e kësaj kafshe, Zoti tregon për ndalimin e saj, sepse fjala khinzir (derr) është e përbërë nga fjalët khinz dhe ara, që do të thotë: unë atë e shoh shumë të ndytë e të ligë. “Khinz” do të thotë shumë e ndytë dhe “ara” do të thotë unë shoh.
Pra, vetë emri i kësaj kafshe që i është caktuar prej Zotit që nga fillimi, është një argument për ndyrësinë e saj. Është një koincidencë e çuditshme që kjo kafshë, në gjuhën indiane quhet súer. Edhe kjo fjalë është e përbërë nga fjalët su’ dhe ara, që sërish kanë të njëjtin kuptim: unë atë e shoh të keqe. Nuk duhet të befasoheni nga kalimi i fjalës su’ nga arabishtja në gjuhën indiane.
Në librin tonë të titulluar “Minenur-Rahman”, kemi provuar që gjuha arabe është nëna e të gjitha gjuhëve dhe që në gjuhë të tjera, ekzistojnë jo një apo dy, por mijëra fjalë të gjuhës arabe. Pra, su’ është fjalë arabe. Për këtë arsye, në gjuhën indiane su’ do të thotë i keq. Pra, kjo kafshë sërish emërtohet e keqe. Mundet që në kohën kur gjuha e gjithë botës ishte arabishtja, edhe në këtë vend, emri i kësaj kafshe ishte një sinonim i fjalës arabe që është khinzir, dhe deri më sot ai emër ka mbetur. Po, është e mundur që në sanskritisht kjo fjalë të ketë pësuar ndryshime, duke ruajtur një formë të përafërt.
Megjithatë, fjala suer duhet të jetë origjinale, pasi ajo e ka shkakun e emërtimit të saj dhe fjala khinzir është një dëshmi e qartë për këtë. Pra, kuptimi i kësaj fjale, që është “shumë e ndytë”, nuk kërkon ndonjë shpjegim të mëtejshëm.
Njëra prej arsyeve të ndalimit të mishit të derrit
Kush nuk e di që kjo kafshë ha ndyrësira më shumë se të gjitha kafshët dhe është kryekëput e paturpshme dhe e pacipë. Nga kjo, del në pah edhe arsyeja e ndalimit të saj, sepse sipas ligjit të natyrës, mishi i një kafshe të tillë të paturpshme e të ndyrë në trupin dhe shpirtin e njeriut ndikon ndyrazi, siç e kemi provuar që edhe ushqimet medoemos ndikojnë në shpirtin e njeriut. Prandaj, nuk ka dyshim që një e keqe e tillë, ka ndikim negativ.
Mjekë grekë, që në kohën para Islamit, dhanë mendimin e tyre që mishi i kësaj kafshe ul ndjenjën e turpit dhe shfrenon epshet. Sheriati Islam e ndalon edhe mishin e kafshës së ngordhur, sepse edhe ai ndikon me natyrën e vet tek ai që e ha. Mishi i saj është edhe i dëmshëm për shëndetin.
Kafshët që ngordhin dhe ndërkohë gjaku u mbetet në trup, për shembull ajo që mbytet ose që ngordh nga rrahjet, të gjitha këto përfshihen në kategorinë e kafshëve të cofëta. A mund të mbetet në gjendjen e tij fillestare gjaku i mbetur në një kafshë të ngordhur? Padyshim që jo, madje, ai shumë shpejt kalbet dhe nga kalbësia e tij e prish gjithë mishin.
Sipas zbulimeve të fundit, mikroorganizmat e gjakut kur vdesin, përhapin një kalbësi helmuese në gjithë trupin e kafshës.