Zoti ka katër atribute, të cilat janë burimi i të gjitha atributeve të Tij të tjera, dhe të katërtat përbëhen nga mëshira e bujaria. Këto katër atribute përmenden në tri ajetet e para të sures El-Fatiha, e që janë:
Surja Lukman, simbol i urtësisë. Komentim mbresëlënës i sures Lukman. Lexoni interpretim bashkëkohor të 12 ajeteve të para të sures Lukman.
Profeti Adem a.s. jetoi rreth 6000 vite më parë. Shpesh njerëzit mendojnë se ai ishte njeriu i parë në Tokë që ka krijuar Zoti. Sidoqoftë, kjo pikëpamje është e gabuar.
Pra, ai që kërkon Zotin, kërkon të gjitha përparimet. Ndaj, ai që e njeh Zotin e Madhërishëm, nuk mund të quajë asnjë përparim si të fundit.
Profeti Muhammed s.a.v.s. ishte i zhytur në dashurinë ndaj Zotit dhe gjithnjë rrinte i përhumbur dhe këtë e pëlqeu Zoti i Madhërishëm.
Sa më shumë që njerëzit thellohen dhe tregohen të sinqertë ndaj lutjes: Ihdinas-sirātal-mustekīm, aq më shumë atyre u zbulohen sekretet e Kuranit Famëlartë.
Folja “heda” ka tri kuptime: (1) i tregoj dikujt rrugën, (2) përcjell dikë deri te rruga dhe (3) i prij dikujt rrugën duke ecur vetë përpara.
Lutja për të kërkuar bekime që përmendet në suren El-Fatiha, do t’u pranohet muslimanëve dhe ata me siguri do t’i gëzojnë ato bekime
‘Abede Allahe do të thotë iu nënshtrua Atij, uli kokën përpara Tij, i shërbeu, zbatoi me rregullsi porositë e fesë së Tij dhe pranoi njëshmërinë e Tij
Katër emra të Zotit të Madhërishëm janë vendosur me një renditje të veçantë, të cilët na shpjegojnë rrugëtimin e Zotit drejt robit por edhe anasjelltas. Subhanallah!
Pesë kuptime të ajetit “Sunduesit të Ditës së Gjykimit” (Maliki jeumidin). Në përgjithësi, njerëzit mendojnë se ky ajet aplikohet vetëm për sundimin e ditës së gjykimit që bëhet pas kiametit.
Zoti i Madhërishëm është Err-Rrahman i Gjithëmëshirshmi. Pra, për çdo gjë Ai, së pari krijoi mjetet, që janë të nevojshme për zhvillimin e saj.
Fjala el-hamdu “lavdia” i përfshin të gjitha kuptimet që mund të kenë fjalët “lavdëroj” ose “lavdërojmë”, madje edhe kuptime të tjera.
Fjala hamd është më e lartë sesa fjala med’h në kuptimet e saj dhe është më e përshtatshme për t’u përdorur për Zotin e Madhërishëm.
Ai që nuk i kushton rëndësi emrit të Allahut dhe urdhrit të Tij, madje e lexon me inat për të krijuar akuza, nuk do t’i hapen thesaret e tij.
Nuk ka ekzistuar asnjë libër përpara Kuranit Famëlartë që ka pretenduar se çdo fjalë e tij të jetë prej Zotit të Madhërishëm.
Sibevejhi dhe Halili [El-Halil Bin Ahmedi] thonë se emri “allah” është i përveçëm (alem) dhe nuk është i prejardhur nga ndonjë fjalë tjetër.
Në hadithe thuhet që duhet të thuash bismil-lah duke shkuar te bashkëshortja, duke marrë abdes, duke ngrënë bukë, duke hyrë në banjë, duke u veshur etj.
Prandaj, në krye të çdo sureje është vendosur Bismil-lahirr-rrahmanirr-rrahim, në mënyrë që i padituri të udhëzohet se ekziston një Zot që bekon njerëzit
Pohimi i të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. nënkupton se kur bismil-lahi është pjesë e sureve të tjera, përse nuk mund të jetë edhe pjesë e El-Fatihasë
Kur recitoni El-Hamdulil-lah-in, thoni edhe Bismil-lahirr-rrahmanirr-rrahim, sepse El-Fatihaja është nëna e Kuranit, nëna e Librit
Nëse Zoti i Madhërishëm ka vendosur t’u japë njohjen e përsosur kërkimtarëve të së Vërtetës, Ai patjetër ka lënë të hapur rrugën e komunikimit me Të
Në ajetet që cituam më sipër, Zoti i Madhërishëm solli dëshminë e të dukshmit, në formë betimesh, për ta vërtetuar të padukshmen.
Njëri prej ndikimeve të zbatimit të Sheriatit është që njeriu që e ndjek me përpikëri, kupton progresivisht detyrimet që ka ndaj njerëzimit.
Fjala kāfūr (kamfur) në arabisht do të thotë “shtyp” dhe “mbuloj”. Kjo nënkupton që këta njerëz pinë kupën e sinqeritetit dhe të tërheqjes drejt Zotit në atë mënyrë, saqë atyre u ftohet tërësisht dashuria për botën.
Xheneti e xhehenemi ose parajsa e ferri në të vërtetë janë hijet dhe ndikimet e jetës së njeriut dhe nuk janë diçka e re që vjen nga jashtë. Është e vërtetë që të dyja këto do të kenë një manifestim fizik, por do të përbëhet nga hijet dhe ndikimet e gjendjeve shpirtërore.
Pikërisht në nivelin e tretë njeriu bëhet i Zotit aq fort saqë për hir të Tij, merr mijëra mundime dhe përulet përpara Tij me sinqeritet dhe besnikëri të tillë
Shkalla më e lartë e gjendjes shpirtërore të njeriut në këtë botë është që ai të gjejë qetësinë te Zoti dhe e gjithë lumturia e tij të jetë vetëm te Zoti.
Argumente për ekzistencën e Zotit – Nuk ka njeri në botë me mendje të shëndoshë, që kur i shfaqet ndonjë sëmundje në trup, të ngulmojë se ajo i ka dalë pa asnjë shkak.
Ai është i Dijshmi i së padukshmes. Kjo do të thotë se Vetëm Ai e di Qenien e Tij, dhe askush tjetër nuk mund ta përfshijë Atë me dije.
Por është gabim i madh që ta pandehësh Zotin si të vdekur, të cilin mund ta zhvarroska vetëm njeriu. Nëse Zoti është i tillë që mund të njihet vetëm me përpjekjet e njeriut, është e kotë t’i lidhim shpresat me Të. Përkundrazi. Zoti është Ai që gjithmonë dhe përherë i ka thirrur njerëzit drejt Vetes, duke u thënë: “Unë ekzistoj”.
Ligjërata e titulluar “Filozofia e mësimeve të Islamit” është shkruar në gjuhën urdu nga Hazret Mirza Ghulam Ahmed a.s., Mesihu i Premtuar dhe Imam Mehdi, si përgjigje ndaj ftesës së Z. Svami Sad’hu Shogan Çander, i cili organizoi Mbledhjen e Madhe të Feve, në Town Hall të qytetit Lahor në datat 26 – 29 dhjetor
Imam Mehdiu dhe shenjat e kohës së tij nga Kurani. Profecitë e Kuranit Famëlartë që janë përmbushur në mënyrë të habitshme.
Kuptimet leksikore të ajetit Bismilahirrahmanirrahim. Ba-ja që vjen në بِسۡمِ ٱللهِ Bismil-lah nuk është bashkëtingëllore e thjeshtë … Çfarë kuptimesh kanë fjalët Allahu, Rahman, Rahim etj..
Ajeti kursi ose Ajetul-Kursij ose Tesbih dova – Shqiptim, përkthim dhe Komentim i çdo pjese të këtij ajetit madhështor të Kuranit
Siç është e qartë nga vetë emri i saj, temat e sures El-Fatiha janë si parathënie e Kuranit Famëlartë. Temat e Kuranit janë përmbledhur shkurtimisht në këtë sure, në mënyrë që lexuesi që në fillim të njoftohet për kuptimet e tyre. Gjithçka fillon me bismil-lahin (me emrin e Allahut), që tregon se (1) muslimani beson
Surja El-Fatiha duhet të thuhet në çdo rekat të çdo namazi, përveç rastit kur namazfalësi i bashkohet xhematit në kohën kur imami ka shkuar në ruku. Në këtë rast, namazfalësi le të thotë tekbirin dhe, pa thënë asgjë tjetër, të kalojë direkt në ruku. Recitimi i imamit do të llogaritet edhe si recitimi i tij.
Disa njerëz hodhën mendimin që surja El-Fatiha nuk është pjesë e Kuranit të Shenjtë dhe, si argument thonë se kopja e Kuranit që kishte Hazret Abdullah Ibni Mesudi r.a. nuk e kishte El-Fatihanë. Por duhet ditur që kopja e Kuranit e Hazret Abdullah Ibni Mesudit r.a. nuk kishte jo vetëm El-Fatihanë, por edhe dy suret
Rreth zbritjes së kësaj sureje, Ibni Abasi r.a., Katade dhe Ebul-Alije thonë se është mekase, kurse Ebu Hurejra r.a., Muxhahidi, Atau dhe Zuhriu thonë se është medinase. Por, nga Kurani Famëlartë del se kjo sure u zbrit që në Mekë, sepse ajo përmendet në suren El-Hixhr dhe surja Hixhr unanimisht pranohet si sure mekase. Në
Imam Buhariu r.a. sjell një rrëfim të Seid Ibnul-Mu’al-la r.a., përmbledhja e të cilit është si vijon: Profeti Muhammed s.a.v.s. tha: “Ejani t’ju mësoj suren më të madhe të Kuranit Famëlartë”. Më pas, Profeti s.a.v.s. u mësoi suren El-Fatiha.[1] Pra, Profeti s.a.v.s. tha se El-Fatiha është “surja më e madhe” [اَعْظَمُ السُّوَر] dhe kjo do
Shtrohet pyetja: cilat janë ato parime, që do t’ju mundësojnë pranimin e lutjes? Siç na bëhet e qartë nga teksti i kësaj sureje, këto janë mjetet e pranimit të lutjes: Bismil-lah (Me emrin e Allahut) El-Hadmu lil-lah (Lavdia është e Allahut) Err-Rrahman (I Gjithëmëshirshmi) Err-Rrahim (Mëshirëbërësi) Maliki jeumid-din (Sunduesi i Ditës së Gjykimit) Ijjake na’budu
“Allahu është drita e qiejve dhe e tokës… dritë mbi dritë…” Komentim mbresëlënës i Kuranit, i ajetit të sures Nur. Çfarë kuptimesh mbajnë brenda fjalët e pazakonta që ka ky ajet i mahnitshëm? Kamare, llamba, qelqi, ylli i shndritshëm, pema e bekuar e ullirit, as lindore e as perëndimore që u ndezka edhe pa zjarr. Zbuloni misterin!
Në hadithe janë përmendur shumë bekime të kësaj sureje. Disa jua kam përmendur më sipër, duke iu referuar emrave të saj, kurse më kryesoret, do t’i përmend në vijim. Imam Nisaiu në sunenin e tij sjell rrëfimin e Ubej Ibni Ka’bitra: قال رسول اللہ ﷺ ما انزل اللہ فی التوراۃ والانجیل مثل ام القرآن وھی
Emrat e sureve janë vendosur që në kohën e Profetit Muhammedsavs I kam renditur emrat e kësaj sureje duke i shpjeguar me hollësi, që t’ju tregoja se emrat e sureve janë vendosur nga Profeti Muhammedsavs dhe siç provohet nga disa, emrat e sures El-Fatiha Profetisavs i ka vendosur në bazë të shpalljes së Zotit të
Surja El-Fatiha Kjo sure e shkurtër që vjen në fillim të Kuranit Famëlartë quhet Fatihatul-Kitab (Çelësi i Librit). Urdufolësit ndoqën mënyrën perse dhe e quajtën Sura-e-Fatiha. Këtë emërtim e përmend edhe i Dërguari fisnik i Allahut s.a.v.s., siç thuhet në Tirmidhi: عن عبادۃ بن الصامت عن النبیِّ ﷺ قال: لَا صَلَاةَ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِفَاتِحَةِ
سُوْرَۃٌ Sure Sure në arabisht, ka kuptime si më poshtë: 1) مَنْزِلَۃٌ – Shkallë (pozitë). 2) شَرَفٌ – Nder. 3) عَلَامَۃٌ – Shenjë. 4) Mur ose ndërtesë e gjatë dhe e bukur.[i] 5) Mund të rrjedhë edhe nga سُٶْرَۃٌ su’retun, pra, ajo ka një hemze që për shkak të “u-së” para, u shndërrua në “ue”.
Emri El-Fatiha i kësaj sureje ka edhe një veçanti. Ai gjendet si profeci edhe në libra të shenjtë të mëparshëm. Kështu, në vargun e dytë të kapitullit 10 të librit “Zbulesa” thuhet: “Ai kishte në dorë një libërth të hapur dhe vuri këmbën e tij të djathtë mbi det dhe të majtin mbi dhe, dhe
Kurani Famëlartë është i vetmi libër që mund të quhet si Fjala e Zotit. Librat e tjerë, qofshin edhe të shpallur, nuk mund të quhen të tilla, sepse në ta është përzierë edhe fjala e njeriut. Fjala e Zotit pastër, nga a-ja te zh-ja, pra nga bismil-lah deri tek ven-nas, është vetëm Kurani Famëlartë. Ky