Kur je në mes të një vështirësie të madhe dhe nuk shikon asnjë rrugëdalje, vetëm Zotin e thërret për ndihmë. Edhe unë iu përgjërova Zotit: O Zot! Nëse kam bërë qoftë një punë të mirë në jetën time, më shpëto nga kjo gjëmë!
Pikërisht në nivelin e tretë njeriu bëhet i Zotit aq fort saqë për hir të Tij, merr mijëra mundime dhe përulet përpara Tij me sinqeritet dhe besnikëri të tillë
Lutje për fëmijë – O Zoti im! Eshtrat më janë dobësuar. Koka më është zbardhur nga thinjat, por, o Zoti im, kurrë nuk kam dalë i pafat kur të jam lutur Ty. …
Kur u kthye, Hazret Musai a.s. qortoi vëllanë e tij, Harunin, si dhe popullin e tij. Populli u pendua dhe bëri një lutje.
Tani, lutem që ky mësim imi të bëhet i dobishëm për ju dhe paçi ndryshim të tillë në veten tuaj, saqë u bëfshi yjet e Tokës
Jam mëkatar dhe i pafuqishëm. Pa mbështetjen dhe bekimin Tënd nuk mund të bëhet asgjë. Më mëshiro, më pastro.
O Allah! Të kërkojmë çdo të mirë që të ka kërkuar Profeti Yt, Muhammedi s.a.v.s.. Të kërkojmë mbrojtje nga çdo e keqe
O Allah! Nga bekimet që u ke dhënë njerëzve, të kërkoj familjen, pasurinë, fëmijët jo të devijuar e as devijues!
O Allah! Të kërkoj të më lartësosh emrin, të më lehtësosh barrën, të më rregullosh çështjen, të më pastrosh zemrën
Çdo musliman që bën lutjen që ka bërë Hazret Junusi a.s. kur ishte në barkun e peshkut, do t’i pranohet atij.
Hazret Musai a.s. së bashku me shtatëdhjetë besimtarë shkuan rrëzë malit Tur, ashtu siç ishin porositur nga Zoti i Madhërishëm. Por, aty ra tërmet …
O Allah! Të kërkoj vetëmjaftueshmërinë në ato që lejon Ti, përballë atyre që ndalon Ti dhe me bekimin Tënd na dhuro pavarësi
Profecia që u përmbush. Në këtë fjalim do të gjeni dhe një lutje shumë të dhimbshme të një njeriu të Zotit.
Hazret Ebu Hurejrah r.a. përcjell këtë lutje të të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.: O Allah! Më sill dobi nga ajo që më mësove! Më mëso atë që më bën dobi dhe më shto dijen! Lavdia është e Allahut në çdo rrethanë. Kërkoj mbrojtjen e Allahut nga gjendja e banorëve të zjarrit. (Tirmidhiu, Kitabud-da’vat, bab fil-afvi uel-afijati).
O Zoti im! Më përkrah dhe mos përkrah (askënd) kundër meje! Më ndihmo dhe mos ndihmo (askënd) kundër meje! Më organizo dhe mos organizo (askënd) kundër meje! Më udhëzo dhe ma bëj të lehtë udhëzimin!…
Këto janë tri cilësi, që nëse nuk i kemi, ne jetojmë në shpellë. Do ta dëshmoni vetë, kur do të ndiqni këtë video.
Hazret Ebu Hurejrah r.a. rrëfen: Një lutje që kam mësuar prej të Dërguarit të Allahut s.a.v.s., të cilën kurrë nuk harroj ta bëj, është kjo: O Allah! Më bëj të të falënderoj sa më shumë, të të përkujtoj sa më shumë, të ndjek këshillën Tënde sa më mirë dhe t’i përmbahem porosisë Sate sa më
Shtrohet pyetja: cilat janë ato parime, që do t’ju mundësojnë pranimin e lutjes? Siç na bëhet e qartë nga teksti i kësaj sureje, këto janë mjetet e pranimit të lutjes: Bismil-lah (Me emrin e Allahut) El-Hadmu lil-lah (Lavdia është e Allahut) Err-Rrahman (I Gjithëmëshirshmi) Err-Rrahim (Mëshirëbërësi) Maliki jeumid-din (Sunduesi i Ditës së Gjykimit) Ijjake na’budu
Duke treguar rëndësinë e ditës së xhumasë, Hazret Profeti Muhammed s.a.v.s. njëherë tha: Vjen një çast gjatë ditës së xhumasë, të cilin nëse e gjen muslimani dhe ai është duke falur namaz, çfarëdo duaje të bëjë, do t’i pranohet duaja, çfarëdo mirësie të kërkojë, Zoti i Madhërishëm do t’ia japë. Duke e shpjeguar këtë, disa
Kam një lutje, O Udhëheqësi im Te pragu Yt po qaj me përgjërim Dhuromë çfarë kjo zemër bren kam turp e marre, me gjuhë s’e them Evlatin tim që është dhuratë nga Ti Unë t’i shoh të dëlirë, gjithsecilin Çfarë pengese mund të ketë e Jotja Madhështi Atë që ma dhe mua, ta ketë secili[1]
Arka e Islamit me pambështetje hyjnore, ja po fundoset Bëj diçka, o marrëzi, mendjet nuk po ia dalin! Që tash o Zot, jepmë një vrull e zjarrmi të pazakontë Që të më bëjë të marrë, të përmallë për besimin Më ndiz në zemër një zjarr për umetin Flakët e të cilit të arrijnë pafundësisht gjer
Përkthim në shqip i fjalimit të së xhumasë rreth temës “Fuqia e lutjes” që u mbajt nga Hazret Mirza Masrur Ahmedi, Kalifi i Pestë dhe Udhëheqësi botëror i Xhematit Musliman Ahmedia, më 26.01.2018 Mesihu i Premtuar a.s. ka përshkruar filozofinë dhe fuqinë e lutjes me këto fjalë: Kur një foshnjë qan me të madhe dhe
Lutje për të sëmurin. Duaja gjatë sëmundjes. Lutje për shërim, të marra nga Kurani Famëlartë, Profeti Muhammed s.a.v.s. dhe Mesihu i Premtuar a.s.
Në të dalë të muajit Rebiuth-thani 1307 hixhri (nëntor 1889) në një takim me sahabët, Hazret Mesihu i Premtuar a.s. tha: “Shpesh bëj lutjen: O Allah! Qofsh i kënaqur me mua në atë mënyrë që të mos kesh asnjë pakënaqësi tjetër. Më falsh mua në atë mënyrë që të mos më dënosh asnjëherë tjetër!”. (Marrë
Mbrohuni nga syri i keq dhe nga oguri i keq përmes lutjes, përmes duasë, përmes përgjërimeve pranë Allahut të Madhërishëm. Vetëm Ai ju mbron.
Kushtet e pranimit të lutjes (duasë) Që të arrijë lutja në pragun e pranimit, i duhet t’u përgjigjet disa parimeve të rëndësishme. Këto parime burojnë nga Kurani Famëlartë, thëniet profetike dhe porositë e Mesihut të Premtuar a.s.
Historia ime – Si pranohet duaja. I nderuar Jalal Lateef Sahib (Xhelal Lateef) ndan një përjetim të jashtëzakonshëm shpirtëror.
Fjalim i mbajtur nga i nderuar Muhammad Zakaria Khan sahibi në Xhelsa Salanën e 5-të të Xhematit Musliman Ahmedia të Kosovës që u zhvillua më 29 maj 2016 në Prishtinë, Kosovë
Kryelutje për të kërkuar falje Hazret Burejdah r.a. tregon se i Dërguari i Allahut s.a.v.s. ka thënë se ai që bën këtë lutje për të kërkuar falje, në mëngjes ose në mbrëmje e nëse vdes atë ditë ose atë natë, hyn në xhenet. O Allah! Ti je Zoti im. Nuk ka të adhuruar tjetër përveç
Lutje kur del nga shtëpia Hazret Enes Ibni Malilki r.a. tregon se i Dërguari i Allahut s.a.v.s. ka thënë: Ai që bën lutjen vijuese gjatë kohës kur del nga shtëpia, shejtani i largohet dhe lutësit i thuhet: “Ty të është mjaftuar kjo lutje. Je i udhëzuar dhe i shpëtuar”.[1] Ajo lutje është: Me emrin e
Mësoni: Lutje para buke. Lutje pas buke. Lutje për të ngrënë bukë kur je i ftuar diku. Lutje kur pi qumësht
Mua më është treguar një vend duke thënë – Kjo do të jetë vendndodhja e varrit tënd. Pashë një engjëll që maste tokën dhe kur arriti te një vend, më tha – Kjo është vendndodhja e varrit tënd. Pastaj diku m’u shfaq një varr, i cili shkëlqente më shumë sesa argjendi, madje i gjithë dheu
I Dërguari i Allahut s.a.v.s. i udhëzoi sahabët e tij të luten për mirësi para se të bënin çdo punë, qoftë të kësaj bote, qoftë të besimit, në mënyrë që të gëzojnë bekimin e Zotit dhe sukses në punët e tyre. Kjo lutje quhet Salatul istihara (namazi për të kërkuar mirësi). Në namazin istihara falen dy nafile.
Me sa shumë ëndrra e dashuri i rritin dhe i edukojnë prindërit fëmijët e tyre. Që në vegjëli u mësojnë gjuhën. I mësojnë të thonë: nënë e babë. I mësojnë të kërkojnë ujë, qumësht, bukë. E kur fëmija mëson të shprehet dhe fillon t’u kërkojë prindërve duke belbëzuar, sa shumë gëzohen ata dhe me çfarë
Mos më lër gjynah pa falur, brengë pa larguar dhe nevojë që përputhet me pëlqimin Tënd, pa plotësuar, o më i Mëshirshmi nga të gjithë mëshiruesit.
Duke sjellë fjalët “ijake na’budu” (vetëm Ty të adhurojmë) përpara fjalëve “Ijake nestain” (vetëm prej Teje ndihmë kërkojmë), Zoti ka treguar që së pari duhet t’i shfrytëzoni të gjitha aftësitë, forcat, mendjen dhe kurajën tuaj për të ndjekur rrugët e pëlqimit të Tij dhe më pas t’i luteni që ato të jenë frytdhënëse.
Hazret Abdullah Ibni Abasi r.a. rrëfen: “Një natë e dëgjova të Dërguarin e Allahut s.a.v.s. duke bërë lutjen vijuese, pasi kishte mbaruar namazin”. Siç tregon Buhariu, pjesën e dritës të kësaj lutjeje, i Dërguari i Allahut s.a.v.s. e thoshte edhe para namazit të sabahut: O Allah! Kërkoj prej Teje mëshirën që ma drejton zemrën, që ma rregullon problemin,
Hazret Abdullahura kujton nga babai i tij, Hazret Omer Ibni Hatabra, i cili thotë se i Dërguari i Allahutsas bënte këtë lutje: O Allah! Dhuromë sytë që lotojnë, që më shërojnë zemrën përmes lotëve të derdhur nga druajtja ndaj Teje, përpara se lotët të shndërrohen në gjak dhe gurët në prush.[1] [1]. Kitabud-dua, vëll. 3,
Lutja e parë dhe më e rëndësishme e njeriut duhet të jetë që ai të pastrohet nga mëkatet. Edhe rrënja, edhe dega e të gjitha lutjeve është po kjo
Ju sjellim disa nga lutjet emocionuse të Profetit Muhammed s.a. që ai bënte në namazin e natës, pra, në tehexhud. (1) Hazret Ajshja r.a. tregon se i Dërguari i Allahut s.a.s. kur zgjohej gjatë natës, bënte këtë lutje: Nuk ka të adhuruar tjetër përveç Teje. I Shenjtë je o Allah! Të kërkoj falje për gjynahun tim
Nuk ka shenjë më të madhe sesa shenja e pranimit të lutjes Hazret Mesihu i Premtuar dhe Imam Mehdiu a.s. thotë: “Mbani mend se njëra prej shenjave të forta për të kuptuar pranueshmërinë e robërve të Zotit është pranimi i lutjeve të tyre. Madje, nuk ka shenjë më të madhe sesa ajo e pranimit të lutjes,
Hazret Mesihu i Premtuar, Imam Mehdiu a.s. rreth parimeve të lutjes thotë: Lutja është bërë diçka e panjohur “Lutja është diçka shumë e çuditshme. Por do të shprehja keqardhjen, sepse lutësit as nuk janë në dijeni për parimet e lutjes e as për metodat që duhet të ndjekin, të cilat çojnë në pranimin e saj.
https://soundcloud.com/zeri-i-islamit/fsa20160401-al
Shikoni se si ai njeri nëse do ta pranonte këshillën e nxënësit të tij, do të shkatërrohej e të humbte gjithçka pikërisht në çastin kur kishte mbetur shumë pak kohë që atij t’i pranoheshin të gjitha lutjet. Prandaj, besimtari kurrë nuk duhet të dëshpërohet, madje gjithmonë duhet të hedhë hapa përpara e të mos dorëzohet
Përmendet një ngjarje e një njeriu të Zotit, i cili çdo natë çohej dhe bënte lutje për disa çështje. Një herë, i erdhi një nxënës për të qëndruar pak ditë pranë tij. Si zakonisht, kur mësuesi u çua për të falur namaz, edhe nxënësit i doli gjumi dhe, edhe ai u angazhua në adhurim. Kur
Ka vetëm dy përjashtime kur lutja sjell dobi edhe pa përpjekje. Së pari, kur Vetë Zoti të urdhëron për ndonjë çështje të caktuar: “Lutu dhe mos përdor asnjë mjet dhe mos bëj ndonjë përpjekje!” Sikundër Allahu i kishte thënë Mesihut të Premtuaras të mos merrte vaksinën kur kishte rënë murtajë dhe të bënte vetëm lutje.
Më së pari dëshiroj t’ju këshilloj për mënyrën e përpjekjeve. Duhet të kuptoni mirë se për të arritur çdo gjë, ka mjete dhe rrugë të veçanta. Për sa kohë që nuk i përdorim ato mjete, asgjë nuk mund të arrihet. Disa njerëz thonë se përmes lutjes arrihet Zoti. Padyshim lutja është një mjet shumë i
(1) Hazret Uathila r.a. rrëfen: Takova të Dërguarin e Allahut s.a. ditën e bajramit. E urova: تَقَبَّلَ اللہُ مِنَّاوَمِنْکَ Allahu na e pranoftë neve dhe juve! Të Dërguarit të Allahut s.a. i pëlqyen këto fjalë urimi dhe edhe ai i përsëriti duke thënë: Po, Allahu na e pranoftë neve dhe juve! Amin![1] (2) Hazret Abdullah