Duaja e Istihares | namazi i Istihares – Shqiptimi, përkthimi dhe metoda

I Dërguari i Allahut s.a.v.s. i udhëzoi sahabët e tij të luten për mirësi para se të bënin çdo punë, qoftë të kësaj bote, qoftë të besimit, në mënyrë që të gëzojnë bekimin e Zotit dhe sukses në punët e tyre. Kjo lutje quhet Salatul istihara (namazi për të kërkuar mirësi).

Në namazin istihare falen dy nafile. Në rekatin e parë recitohet surja El-Kafirun pas sures El-Fatiha dhe në të dytin surja El-Ihlas pas El-Fatihasë. Në rekatin e fundit kur jeni të ulur, pasi të keni thënë teshehudin, salavatet dhe lutjet e praktikuara, të bëni lutjen e mëposhtme me shumë përulësi e përgjërime:

Duaja e Istihares – Shqiptimi

All-llāhumme innī estekhīruke bi-‘ilmike we estakdiruke bi-kudretike we es’eluke min fadlikel-‘adhīm. Fe-inneke takdiru we lā akdiru we ta’lemu we lā a’lemu we ente ‘al-lāmul-gujūb.

All-llāhumme in kunte ta’lemu enne hādhel-emre khajrun lī fī dīnī we me’āshī we ‘ākibetī emrī fe-akdurhu lī we jessirhu lī thumme bārik lī fīhi.

We in kunte ta’lemu ente enne hādhel-emre sherr-rrun lī fī dīnī we me’āshī we ‘ākibeti emrī fe-‘asrifhu ‘annī fe-‘asrifnī ‘anhu we-akdir lijel-khajre hajthu kāne thumme rad-dinī bihī.

Përkthimi i duasë Istihara

O Allah! Të kërkoj të mirën sipas dijes Sate dhe Të kërkoj fuqinë me anë të fuqisë Sate. Të kërkoj bekimin Tënd madhështor. Sepse Ti ke fuqi e unë nuk e kam, Ti di e unë nuk di dhe Ti zotëron dije të plotë për të padukshmet.

O Allah! Në dijeninë Tënde, nëse kjo çështje është e mbarë për mua, për besimin tim, për jetën time dhe për përfundimin e saj, caktoje për mua, lehtësoje për mua dhe, më pas, edhe bekoje për mua.

Dhe në dijeninë Tënde, nëse kjo çështje është e keqe për mua, për besimin tim, për jetën time dhe për përfundimin e saj, largoje prej meje, edhe mua më largo prej saj dhe më cakto të mirën kudo që të gjendet ajo dhe më pas bëje atë të pëlqyeshme për mua.

(Xhāmi’u et-Tirmidhī, kitab: “El-Vitr”, bab: “Mā xhāe fī salātil-istikhāreti”, hadithi nr. 480;
Sunen Ibn Māxheh, kitāb: “Ikāmetus-salāti wes-sunnetu fīhā”, hadithi nr. 1446.)