A besojnë muslimanët profetët e mëparshëm dhe librat e shenjtë të feve të tjera?

Në dy prej gjashtë shtyllave të besimit në Islam, muslimanët janë obliguar të shprehin besimin e tyre në të dërguarit e Zotit dhe librat e shenjtë. Muslimanët besojnë se të gjithë profetët ishin dërguar prej Zotit dhe librat e shenjtë, në formën e tyre origjinale, ishin shpallje hyjnore, të cilët përveç mësimeve të çmuara, kanë nënvizuar njëshmërinë absolute të Zotit.

Sipas Kuranit Famëlartë, Zoti ka dërguar profet te çdo popull. Ai thotë:

“Nuk ka pasur asnjë popull, që të mos i ketë shkuar një alarmues”. (Kurani Famëlartë 35:25)

“… dhe çdo popull ka pasur të dërguar”. (Kurani Famëlartë 10:48)

Ai gjithashtu u mëson muslimanëve të thotë:

“ne nuk bëjmë dallimin mes asnjërit prej të dërguarve” (Kurani Famëlartë 2:286)

Emrat e disa profetëve, p.sh., Adem (Adam), Ibrahim (Abraham), Daud (David), Sulejman (Salomon), Musa (Moisi), Isa (Jezus) dhe Muhammed (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi ta!) janë përmendur edhe në Kuran. Profetë të tjerë (emrat e të cilëve nuk janë përmendur në Kuran), janë Zoroaster, Krishna dhe Konfucius etj.

Muslimanët jo vetëm që besojnë te të gjithë të dërguarit e mëparshëm, por pranojnë edhe shpalljet e tyre dhe librat hyjnorë që u ishin dhënë. Kurani Famëlartë u referohet katër librave të shenjtë që u shpallën para tij. Ata janë:

Suhuf

(Shkrimet e shenjta të Ibrahimit^as, Kurani Famëlartë 87:20)

Nuk dihet asgjë rreth Suhuf-ëve (fletëve) të Ibrahimit^as. Ndoshta këto mësime nuk u ruajtën kurrë në dorëshkrime.

Tevrat

(Shpalljet e Musait^as , Kurani Famëlartë 3:4)

Taurat përbëjnë pesë libra të parë të Biblës në hebraisht dhe përmbajnë ligjin e plotë për izraelitët. Këta pesë libra janë: Zanafilla, Eksodi, Levitiku, Numrat dhe Ligji i përtërirë. Bashkërisht, këta pesë libra quhen Pentateuku. Përgjatë shekujve, Taurati u përcoll gojarisht brez pas brezi, dhe u ruajt përfundimisht si dorëshkrim vetëm disa shekuj pas Musait^as.

Zebur

(Psalmet e Daudit^as, Kurani Famëlartë 4:164)

Sot dihet shumë pak për Zaburin ose për shpalljet e Daudit ^as. Në Biblën hebreje gjenden disa psalme (këngë lavdie ose himne), që i atribuohen Daudit^as, që mund të përbëjnë një pjesë të Zaburit.

Inxhil

(Ungjijtë e Isait^as (Jezu Krishtit), Kurani 5:47)

Ungjijtë i ishin shpallur Isait^as, ndonëse ata nuk u ruajtën gjatë jetës së tij. Pas vdekjes së tij u bënë përpjekje për të ruajtur mësimet e tij në dorëshkrim. Nga disa prej rrëfimeve, Kisha e Lashtë pranoi katër tekste si përmbledhje zyrtare të mësimeve të Jezusit^as. Këto katër variante të ungjijve janë të Mateut, Markut, Lukës dhe Gjonit. Megjithatë, janë disa ungjij që përmbajnë të dhëna shumë të rëndësishme për jetën dhe mësimet e Jezusit^as, por që nuk janë përfshirë në Dhiatën e Re.

Përveç Kuranit Famëlartë, asnjëri nga librat e shenjtë nuk mbeti në formën e tij origjinale.