Review of Religions

The Review of Religions to międzynarodowy magazyn wydawany przez społeczność muzułmańską Ahmadiyya – globalną organizację zajmującą się promowaniem zrozumienia międzywyznaniowego.

,,Alif Lam Mim. Rzymianie zostali pokonani w niedalekiej ziemi i odniosą po swojej porażce zwycięstwo w ciągu kilku lat (…) (od trzech do dziewięciu lat)” (Święty Koran, 30:2-5).

Kalif: ,,Tak więc osoba religijna nie patrzy tylko na to życie. Jej wzrok jest również mocno skierowany na życie, które ma nadejść. ”

Kalif: Amatul Quddoos : starał się żyć zgodnie z upodobaniem Boga Wszechmogącego.

Kalif mówił o znaczeniu meczetów i nacisku, jaki islam kładzie na pomoc potrzebującym.

Obiecany Mesjasz: pomaganie ludzkości i okazywanie jej współczucia jest wspaniałą formą oddawania czci i potężnym sposobem na uzyskanie bliskości Allaha. 

Kalif: ​​nienawistni ekstremiści lub osoby motywowane politycznie ekstrapolowały całkowicie fałszywe wnioski z niektórych wersetów Koranu, aby służyć swoim własnym złym pragnieniom. Islam nie pozwala na te okrutne praktyki.

Zadaniem kobiet jest pełne uczestnictwo w tabligh i wyposażenie się w umiejętności, które umożliwią im wykonywanie tabligh. Nauczenie się Koranu, zdobycie wiedzy religijnej oraz wiedzy z ksiąg Obiecanego Mesjasza, a także z hadisów. 

Kalif: powinniśmy być wdzięczni Wszechmogącemu Allahowi za umożliwienie nam zorganizowania Dżelsa na dużą skalę po kilku latach przerwy.

Kalif: w świetle warunków panujących obecnie na świecie i zbliżającej się wojny, wszyscy powinniśmy bardziej prawdziwie szukać przebaczenia. 

Prorok (saw) powiedział, że Allah nie zaspokoi potrzeb tej osoby której powierzono odpowiedzialność za nadzorowanie potrzeb innych muzułmanów , dopóki ona nie zaspokoi potrzeb innych. 

Kalif: Prawdziwe nauki islamu i prawdziwa wiara w Boga utrwaliły się u muzułmanów o czystej naturze w wyniku nauk Wspólnoty i pism Obiecanego Mesjasza (as). 

Kalif omawiając temat, wskazał Dżamaat sposoby jak stworzyć środowisko, w którym prawa zubożałych i potrzebujących są respektowane i otrzymują pomoc, a także o ustanowienie społeczeństwa zakorzenionego w autentycznych zasadach islamu.

Kalif wspomina deszcz błogosławieństw Allaha dla Dżamaat w tym przemówieniu na Dżalsa Salana. 

Khalifa omówił wydarzenia z życia Towarzyszek Świętego Proroka saw, z których Ladżna mogły czerpać wspaniałe przykłady.

Raczej w oczach Allaha ten, kto był muttaqi, który wypełnił Jego prawa i prawa Jego stworzeń oraz pozostał pokorny, jest tym, który jest naprawdę wysoki w randze, według Allaha. 

Życie Świętego Proroka (saw) oraz wskazówki dla pracowników Dżalsy: ,,Nie przestawaj się uśmiechać’’. Łaskawe traktowanie więźniów.

Tragedia w Karbali | Muharam wyznacza pierwszy miesiąc kalendarza muzułmańskiego. Na całym świecie przypomina się również o poważnej tragedii

Kalif opisuje zły koniec wodzów z Mekk. Powiedział, że w bitwie pod Badr zginęło 70 mekkańczyków, z których wielu było wodzami.

Piątkowe kazanie wygłoszone w Masdżid Mubarak, Islamabad, Tilford, Wielka Brytania  „Życie Świętego Proroka (saw): przygotowania do bitwy pod Badr.” Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sura al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że w poprzednim kazaniu wspomniał o podziwie, jaki muzułmanie mieli wobec niewiernych z Mekki, w którym wspomniał o sporze między Abu Dżahlem a Utbah. Jego Świątobliwość (aba) powiedział,

„Ten lud zostanie wkrótce pokonany i odwróci się plecami w ucieczce. Nie, Godzina jest ich wyznaczonym czasem i Godzina ta będzie dla nich najbardziej nieszczęsna i najbardziej gorzka.” (Koran 54:46-47). 

Prorok(saw) do wroga pod Badr: ,,Tutaj jesteście! Mekka rzuciła przed wami swoich największych bohaterów.”

Kalif opowiadał o przygotowaniach, które zostały podjęte w ramach przygotowań do bitwy z niewiernymi w Mekce.

Hudhur relacjonuje niektóre wyprawy, które miały miejsce przed bitwą pod Badr, a także o przygotowaniach muzułmanów do walki z niewiernymi mieszkańcami Mekki.

Hudhur dzisiaj rozpoczął serię kazań o Proroku (saw) w związku z bitwą pod Badr.

Bóg obiecał Obiecanemu Mesjaszowi (as), że jego Społeczność zwycięży aż do Dnia Sądu. Chociaż nadeszły Dni Ostatnie, to znaki końca świata nadal manifestują się, Bóg nie pozwoli, aby świat został zniszczony, dopóki ta Jego obietnica nie spełni się.

Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że jest to wielka cud, że pomimo wielkiego sprzeciwu ta Wspólnota nadal rozwija i rozwija się.

Obiecany Mesjasz (as) stwierdza, że ​​istnieje etap ponad „ihsan”, znany jako „dawanie jak krewnemu”. Kiedy ktoś nadal rozmyśla i jest świadkiem mocy i atrybutów Boga oraz wytrwale oddaje cześć i stara się osiągnąć Jego miłość, w końcu taka osoba całkowicie pochłonie się miłością do Boga, która przypomina osobistą relację

Moglibyśmy wykazać taką samą agresję okazaną wobec nas, jednak jesteśmy tymi, którzy zaakceptowali Mesjasza Wieku, który przyszedł, aby zaprowadzić pokój i który radził nam, abyśmy pozostali cierpliwi.

Bóg dał nam czas Ramadanu jako czas na trening, ale to po to, abyśmy po Ramadanie mogli nadal osiągać nowe wyżyny w prawości, zamiast upadać do naszego poprzedniego stanu, jak to miało miejsce przed Ramadanem. 

 Znaczenie la ilaha illallah zgodnie ze słownikiem brzmi: „Nie mam pragnienia, ukochanej osoby, nikogo do czczenia, nikogo do naśladowania oprócz Allaha.” Kiedy pojawia się taki stan, zaczyna się doświadczać raju na tym świecie.

Obiecany Mesjasz (as) rzucił światu wyzwanie, mówiąc, że udowodni, że doskonałości Koranu nie można znaleźć nigdzie indziej. Nikt inny nie rzucił światu wyzwania w ten sposób.

Święty Koran stara się odkryć prawdziwą wiedzę, która umożliwia pogłębienie zrozumienia Boga, co z kolei zwiększa miłość do Boga i pewność co do Niego. Święty Koran odkrywa rzeczywistość i prawdę, które następnie poszerzają ludzkie zrozumienie i zakres myślenia, zarówno w sprawach odnoszących się do duchowości, jak i w sensie doczesnym.

23 marca 1889 roku Obiecany Mesjasz (as) po raz pierwszy przyjął przysięgę wierności w Ludhianie i w ten sposób powstała Muzułmańska Wspólnota Ahmadiyya.

Koran zawiera lekarstwo na wszystkie choroby i nauki mające na celu pielęgnowanie dobrych cech; zawiera szczegóły wszystkiego, co dobre i złe, jak również proroctwa dotyczące przyszłości i nie tylko; przedstawia religię, która jest bez skazy i dzięki której można doświadczyć błogosławieństw.

Doskonałość Koranu nie oznacza po prostu objawienia wersetów, ale odnosi się również do oczyszczenia serc i dopełnienia dusz tych, którzy wdrażają i przestrzegają nauk Koranu. 

Prawdziwym celem księgi objawionej powinno być umożliwienie jej wyznawcom porzucenia życia w nieczystości na rzecz czystości oraz wyposażenie ich w umiejętność rozpoznania i zbliżenia się do Boga. 

Hadhrat: Amir bin Rabi’ah (ra), Umair bin Abi Waqqas (ra), Jabbar bin Sachar (ra),Sahl bin Hunaif (ra), Asim bin Thabit (ra), Abu al-Haitham bin al-Tayyihan (ra), Sa’d bin Khaulah (ra), Haram bin Milhan (ra), Amir bin Rabi’ah (ra);

Ahmadi jednoczą muzułmanów poprzez Kalifat: Nasirat (dziewczęta Ahmadi w wieku 7-15 lat) z Ghany spotyka się z Hadhrat Khalifatul Masih |

Allah obdarzył Musleh Mauda(ra) wiedzą i zrozumieniem, z którymi żaden inny uczony nie mógł się równać.

Obiecany Mesjasz(as): nauki Koranu przewyższają wszelkie inne nauki. Tora uczy oko za oko, Ewangelie uczą nadstawiania drugiego policzka, Koran przedstawia całkowicie zrównoważoną i korzystną naukę.

Celem przyjścia Obiecanego Mesjasza (as) jest przywrócenie prawdziwych nauk islamu zawartych w Koranie.

Szczegóły z życia kolejnych Towarzyszy Proroka(saw)

Opis męczeńskiej śmierci 9 muzułmanów Ahmadi oraz ich sylwetek, którzy 11 stycznia zostali zamordowani za wiarę we wsi Mahdi Abad, Dori, w Burkina Faso.

Chrześcijańska koncepcja zbawienia w porównaniu z doktryną islamską | Prawda o zbawieniu | Grzech pierworodny i zadośćuczynienie | Islam

Fakty dotyczące życia Towarzyszy Proroka(saw).

Łaqfe Dżadid: „Wszystko co wydacie ze swego bogactwa zostanie wam zwrócone w całej pełni i nie zostaniecie pokrzywdzeni”. (Koran, 2:273)

Hadhrat Hamza(ra) -wuj i Towarzysz Proroka(saw). Historia akceptacji islamu; męczeńska śmierć;

Wraz z wiarą muszą być wykonywane prawe uczynki . A prawe czyny to takie działania, które nie wyrządzają żadnej krzywdy innej osobie. Dopóki nie zostaną wykonane prawe uczynki, sama wiara nie ma żadnej wartości.