Przeciw rasizmowi
Kiedy mówimy o specyficznych cechach islamu uderza nas przede wszystkim to, że islam nie pretenduje do monopolu prawdy i nie zaprzecza istnieniu innych prawdziwych religii. Nie głosi on również, że jedynie Arabowie są przedmiotem miłości Bożej. Islam jest jedyną religią, która całkowicie odrzuca pogląd jakoby prawda była przywilejem jakiegokolwiek wyznania, rasy czy ludu : przeciwnie, głosi, że kierownictwo Boże jest ogólnym darem, który podtrzymywał ludzkość przez wieki.
Koran mówi nam, że nie ma ani rasy, ani ludu, który by nie doznał Bożego kierownictwa i nie ma takiego obszaru ziemskiego, ani grupy ludzkiej, której by nie dano proroków i wysłanników Bożych (Koran 35:25).
Uderza nas jednocześnie fakt, że w przeciwieństwie do tego ogólnoświatowego poglądu islamskiego głoszącego, iż Allah objawił łaskę swą wszystkim ludom, żadna księga jakiejkolwiek innej religii ani nie stwierdza, ani nawet nie przyznaje możliwości, aby innym ludom i narodom danym było światło i przewodnictwo Allaha w jakimkolwiek stadium historii.
Tak bardzo się nieraz podkreśla prawdziwość czy wartość danej regionalnej religii, a jednocześnie ignoruje się całkowicie prawdy innych wyznań, jakby Bóg był zarezerwowany dla jednego tylko wyznania, jednego ludu i jednej tylko rasy z całkowitym pominięciem wszystkich innych mieszkańców ziemi. To tak, jakby słońce prawdy wzeszło tylko i zaszło na ograniczonym horyzoncie jednego ludu wyłączając resztę świata-skazaną na ciemność wieczystą.
Inne religie
Na przykład Biblia przedstawia tylko Boga Izraela i stale powtarza
„Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela, od wieków na wieki ” (Krn 16,36).
Nawet mimochodem nie potwierdza prawd objawień religijnych, jakimi obdarzone zostały inne ziemie i ludy. Stąd przekonanie Żydów, że wszyscy prorocy Izraelscy wysłani byli tylko do plemion Izraela zgodne jest z intencją i przekazem Biblii. Jezus również oświadczył, że przybył jedynie przewodzić plemionom hebrajskim i powiedział:
„Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izrael” (Mt 15, 21-25).
Chrystus napominał swoich uczniów słowami:
„Nie dobrze jest zabrać chleb dzieciom a rzucić psom” (Mt 15. 26).
Podobnie i religia hinduska również adresuje swe księgi tylko do wysoko urodzonych.
Powiedziani: ,,Gdyby ktoś niski urodzony przypadkiem usłyszał tekst wed król musi zapieczętować jego uszy płynnym woskiem i ołowiem. A gdyby wyrecytował urywek pism trzeba mu odciąć język: gdyby zaś udało mu się odczytać wedę, ciało jego musi zostać poćwiartowane na kawałki” (Gotama Smriti: 12:4-6).
Jeżeli nawet pominiemy takie drastyczne nakazy albo będziemy je interpretować w sposób mniej surowy pozostaje fakt, że Święte Księgi różnych religii nawet nie implikują jakiejkolwiek aluzji do prawdziwości wyznań innych krajów i ludów. I tu powstaje podstawowe pytanie – gdyby te wszystkie religie były rzeczywiście prawdziwe, na czym więc polegałaby mądrość przedstawiania pojęcia Boga w tak ograniczonych terminach?
Koran daje proste rozwiązanie tego problemu, Powiada, że nawet przed objawieniem Koranu i przybyciem Świętego Proroka Muhammada, boscy wysłannicy kierowani byli do każdego narodu i każdej części ziemskiego globu, ale ich pole działania było· regionalne, a ich misja czasowa. Bowiem w tym czasie cywilizacja ludzka, nie osiągnęła jeszcze stopnia rozwoju zasługującego na skierowanie uniwersalnego wysłannika z uniwersalnym posłannictwem.