Zarys Islamu - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Zarys Islamu

Nazwa Islam

Bóg nazwał tę religię (Koran, 5:4) słowem islam. Po arabsku oznacza ono dosłownie pokój i posłuszeństwo. Pochodzi od arabskiego rdzenia SALAMczyli pokój, czystość, poddanie i posłuszeństwo. A zatem definicja i zarys islamu to droga człowieka, który jest posłuszny Bogu i pozostaje w pokojowych relacjach zarówno z nim, jak i wszystkimi Jego istotami. Wyznawcy islamu nazywają się muzułmanami co oznacza ,,poddany/a Bogu’’.

We wszystkich innych obszarach świat znaleziono ślady wiary i istnieniu przykazań, co znaczy, że kiedyś nauczali ich prorocy. Nauki te były wysyłane przez Boga na określony czas i do konkretnego plemienia bądź ludu. Nigdy wcześniej nie była objawiona przez Boga nauka doskonała, kompletna i uniwersalna. Arabia była jedynym obszarem nie zaznajomionym takimi naukami i najbardziej wstecznym. Obszar ten był ostatnim, które otrzymał proroctwo, a co najważniejsze uniwersalne, przeznaczone dla całego świata.

Boska mądrość zdecydowała, że ostatnie prawo dane ludziom przez Boga, pochodzić będzie z Arabii( VII w, n.e.). Arabowie wywodzą się od Izmaela, pierworodnego Abrahama, którego po rozdzieleniu z Izraelem rzucono na pustkowie Paran (Faran) w Arabii, co oznacza dwoje uciekinierów. Potomkowie Izmaela zostali rozdzieleni z Bani Izrael ( Dziećmi Izraela/Jakuba) przez Abrahama i nie mieli udziału w Torze, napisano bowiem, że nie będą dziedziczyć po Izaaku, ale też nie związali się z nikim innym. W ten sposób mógł wykorzenić błędy, które pojawiły się w przyszłości. Koran głosi:

„Powiedz: „Wierzymy w Allaha i w to, co zostało nam objawione, jak i to, co zostało objawione Abrahamowi, Izmaelowi, Izaakowi, Jakubowi i ich plemionom, oraz w to, co dane było Mojżeszowi i Jezusowi i innym Prorokom od ich Pana. Nie czynimy różnic między nimi i Jemu się oddajemy.” (Koran, 3:85)

Fundamentalna doktryna

Islam jest najmłodszą z wielkich monoteistycznych religii po judaizmie i chrześcijaństwie, drugą co do liczby wyznawców (około 2 mld) na świecie w czym zaledwie 1/3 stanowią Arabowie, reszta rozproszona jest po całym świecie.

Fundamentalną doktryną w islamie jest jedność Boga. Człowiek zaś jest stworzeniem obdarzonym wolną wolą i odpowiedzialnym za swoje czyny w życiu na ziemi. Decydują one o tym czy zasłuży on na obiecane mu wieczne duchowe życie w Raju po śmierci. Sama wiara nie jest jednak wystarczająca do zbawienia. By je osiągnąć potrzebne są czyny i życie zgodne z nakazami Koranu.Islam deklaruje się jako wiara uniwersalna, co objawia Bóg w pierwszej części (surze) Koranu. W swoich założeniach islam uznaje wszystkich ludzi za równych.

Zasady wiary

Zasady wiary normy obrzędowe oraz zachowania społeczne muzułmanina określa Koran – święta księga islamu. Księga objawiona bezpośrednio przez Boga Allaha Prorokowi Muhammadowi (SAŁS). Bardzo dokładnie i precyzyjnie normuje ona wszystkie aspekty życia społecznego jak i jednostki, czyniąc z islamu religię ponadnarodową. Według Koranu człowiek otrzymał dokładną i pełną naukę pozwalającą mu osiągnąć cel jego stworzenia na ziemi. Powinien żyć w taki sposób, by niezależnie od wszystkich przeciwności codziennego ludzkiego bytu wprowadzać ją w czyn.W islamie życie ludzkie jest zintegrowaną, jednolitą całością, a nie zbiorem różnych elementów rozproszonych i niekiedy wykluczających się. Życie duchowe na równi z materialną stroną życia są nierozłącznymi składnikami natury ludzkiej.

Islam kładzie nacisk na tolerancję religijną i pokojowe szerzenie wiary. Kardynalną regułą jaką każdy muzułmanin i każda muzułmanka powinni przestrzegać jest uznanie i okazanie szacunku wszystkim prorokom Boga, włączając proroka Adama (as), Abrahama (as), Mojżesza (as), Jezusa (as), Krisznę (as), Buddę (as), Konfucjusza (as), etc., którzy kiedykolwiek zostali wysłani przez Boga do jakiegokolwiek ludu na ziemi. Koran oraz praktyka (Sunnah) proroka Muhammad (saw) stanowią główne źródło prawa  islamu zwanego Szariaat.

Zarys Islamu

Islam jest najmłodszą z wielkich monoteistycznych religii po judaizmie i chrześcijaństwie, drugą co do liczby wyznawców (około 1 mld) na świecie w czym zaledwie 1/3 stanowią Arabowie, reszta rozproszona jest po całym świecie. Stanowi kontynuację ich pierwotnej i oryginalnej nauki, uzupełnienie oraz dopełnienie jej przez Samego Boga. Święty Koran objawiony został przez Boga słowami, bezpośrednio Prorokowi Muhammadowi (saw), mówi: „(…) wierzymy w Boga i w to, co nam zostało zesłane , jako też i w to, co było zesłane Abrahamowi i Izraelowi, Izaakowi i Jakubowi oraz ich potomstwu; i w to, co otrzymał od swego Pana Mojżesz, Jezus i inni Prorocy- a między nimi nie robimy różnicy; i Jemu jesteśmy Poddani”. (Koran 3:85)

Prorok Muhammad (saw) urodził się w roku 570 po Chrystusie, w mieście Mekka w Arabii. Pochodził ze szlachetnej rodziny. W czterdziestym roku życia doznał pierwszego objawienia. Pod wpływem prześladowań wyemigrował w roku 622 do innego miasta w  Arabii ( dzisiejsze Medyny). Ten rok jest uważany za oficjalny początek religii muzułmańskiej. Muhammad (saw) pełnił swą misję proroczą przez okres 23 lat i zmarł w wieku 63 lat.

Co to jest Islam

Fundamentalną doktryną w islamie jest jedność Boga. Człowiek zaś jest stworzeniem obdarzonym wolną wolą i odpowiedzialnym za swoje czyny w życiu na ziemi. Decydują one o tym czy zasłuży on na obiecane mu wieczne duchowe życie w Raju po śmierci. Sama wiara nie jest jednak wystarczająca do zbawienia. By je osiągnąć potrzebne są czyny i życie zgodne z nakazami Koranu.

Islam deklaruje się jako wiara uniwersalna, co objawia Bóg w pierwszej części (surze) Koranu. W swoich założeniach islam uznaje wszystkich ludzi za równych. Zasady wiary normy obrzędowe oraz zachowania społeczne muzułmanina określa Koran – święta księga islamu. Księga objawiona bezpośrednio przez Boga Allaha Prorokowi Muhammadowi (saw). Bardzo dokładnie i precyzyjnie normuje ona wszystkie aspekty życia społecznego jak i jednostki, czyniąc z islamu religię ponadnarodową. Według Koranu człowiek otrzymał dokładną i pełną naukę pozwalającą mu osiągnąć cel jego stworzenia na ziemi. Powinien żyć w taki sposób, by niezależnie od wszystkich przeciwności codziennego ludzkiego bytu wprowadzać ją w czyn. W islamie życie ludzkie jest zintegrowaną, jednolitą całością, a nie zbiorem różnych elementów rozproszonych i niekiedy wykluczających się. Życie duchowe na równi z materialną stroną życia są nierozłącznymi składnikami natury ludzkiej. Islam kładzie nacisk na tolerancję religijną i pokojowe szerzenie wiary. Kardynalną regułą jaką każdy muzułmanin i każda muzułmanka powinni przestrzegać jest uznanie i okazanie szacunku wszystkim prorokom Boga, włączając proroka Adama, Abrahama, Mojżesza, Jezusa, Krisznę, Buddę, Konfucjusza, etc., którzy kiedykolwiek zostali wysłani przez Boga do jakiegokolwiek ludu na ziemi. Koran oraz praktyka proroka Muhammad (saw) stanowią główne źródło prawa  islamu zwanego Szariaat.

Uniwersalizm islamu

Islam przyniósł posłannictwo jedności wśród ludzkości, sło­wa Koranu odnoszą się do całego świata, a nie wyłącznie do Boga Arabów albo muzułmanów. Nauki Koranu są kompletne, doskonałe i w pełni zdolne do kierowania ludzkością we wszystkich wiekach, to jest w pełni po­parte rozumem.

Islam potrafi wychodzić na przeciw żą­daniom zmieniających się czasów uprzedzając w ten sposób potrzebę jakiejkolwiek korekty w swoim nauczaniu.

Islam ma na uwadze intelektualną, społeczną i polityczną ewolucję człowieka, a jego nauki odnoszą się do wszelkich możliwych sytuacji. Jest religią, która odpowiada ludzkiej naturze i zaspakaja wszystkie ludzkie potrzeby. Nie potrzebna więc jest żadna zmiana w jego naukach chyba, że nastąpi jakaś podstawowa ewolucja w ludzkiej naturze-możliwość, której nie możemy całkowicie wykluczyć.

Islam nie wysuwa nieuzasadnionych żądań ani też nie zmu­sza nas do wierzenia w to, czego nie rozumiemy. Nauki swoje opiera na rozumie i wyjaśnianiu, zaspakajając zarówno nasz intelekt, jak i głębię duszy. Nie jest oparty na mitach lub folklorze. Pozwala każ­demu przeprowadzać własne doświadczenia i utrzymuje, że prawda jest zawsze sprawdzalna w takiej czy innej formie.

Koran głosi, iż łączy najlepsze cechy poprzednich Pism i za­wiera całość trwałej i zrozumiałej nauki. Koran mówi: „Oto trwałe nakazy ” oraz „Oto to, czego rzeczywiście nauczano w poprzednich Pismach, Pismach Abrahama i Mojżesza”.

Kalendarium Islamu

Muzułmańska era rozpoczyna się wraz z wielkim wydarzeniem Hidżry  czyli emigracji Proroka Muhammada (saw) i Jego Współtowarzyszy (RA) z Mekki do Medyny. Przyjęcie tego wydarzenia za początek muzułmańskiej ery miało miejsce w okresie kalifatu Omara- Al-Chataba (RA), drugiego następcy Proroka Muhammada (saw). Tak więc rok 1990 według zreformowanego kalendarza gregoriańskiego jest rokiem 1411 według kalendarza Hidżry.

Kalendarz muzułmański jest kalendarzem lunarnym, co oznacza że jego miesiące określane są według różnych pozycji księżyca. Każdy muzułmański rok posiada 12 miesięcy, każdy miesiąc składa się z 30-tu lub 29-ciu dni, w zależności od fazy księżyca. Miesiącami tymi są : Muharam, Safar, Rabi-al-Ałłal, Rabi-al-Thani, Dzidami alałlal, Dzidami al-Thani, Redżab, Sza’ban, Ramadan, Zul Keda, Zul Hiżża.

Święta w islamie

Każdy tydzień posiada specjalny dzień świąteczny, którym jest piątek. Jego znaczenie wywodzi się z południowej modlitwy zgromadzeniowej (Dżuma), w której powinnien uczestniczyć każdy muzułmanin, jeśli jest do tego zdolny.

Istnieją wyróżniające się okazje, które powinny być celebrowane i obchodzone:

1. Ramadan, miesiąc Postu (Saum), miesiąc objawienia Koranu.
2. Iid-ul-Fitr, trzydniowe Święto Zakończenia Postu Ramadanu.
3. Iid-ul-Adha, czterodniowe Święto Ofiarowania przypadające na ok. 10 tygodni po zakończeniu Postu.

Ceremonia Świąt: Iid-ul-Fitr oraz Iid-ul-Adha

Iid-ul-Fitr obchodzone jest na końcu miesiąca Postu. W tym dniu muzułmanie radują się za danie im siły do wypełnienie obowiązku Postu.
Iid-ul-Adha obchodzone dla upamiętnienia okazania posłuszeństwa Bogu przez Proroka Abrahama i jego syna Izmaela, pokój niech będzie z nimi. Bóg przyjął poddanie i posłuszeństwo ich obu i nakazał aby została poświęcona owca. Muzułmanie zbierający się w Mekce na Pielgrzymce idą za przykładem Proroka Abrahama (as), składają swe ofiary z okazji Iid-ul-Adha. Czyn poświęcenia zwierzęcia naśladowany jest przez muzułmanów na całym świecie.W czasie obu świąt wszyscy muzułmanie łączą się, w modlitwie zgromadzeniowej w meczecie, którą można również celebrować na wolnym powietrzu, na wsi lub w mieście.


Czytaj

Udostępnij