Poświęcenia proroków - Siła prawdy - Powrót do rzeczywistości życia
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Poświęcenia proroków

Poświęcenia proroków – Czemuż to prorocy tak wiele poświęcają podczas swego życia? Czemu marnują jedyny czas, jaki jest im dany na tej ziemi by podążać za dobrem za cenę własnej wygody i przyjemności? Czy oni oszaleli? Z pewnością nie! Ich przyszłość potwierdza, iż byli oni najmądrzejszymi ludźmi swej epoki.

Co stało się z Jezusem Chrystusem? Całe swe życie poświęcał on każdą sekundę – każdy moment – swych przyjemności na rzecz ludzkości i ucierpiał z rąk tych, których to chciał zreformować. Nie był szalony – czy też bez ego – lecz jego ego miało lepszą naturę, o wiele bardziej wytworną niż ego przeciętnego człowieka. Gdy cierpiał on w imię dobra, autentycznie mógł z tego czerpać radość, gdyż poczucie szlachetności rodzące się w nim wraz z tym cierpieniem było wystarczającą nagrodą za jego czyny dobroci i poświęcenia.

Jest to prawdą nie tylko w przypadku Jezusa Chrystusa, lecz każdego proroka Boga. Ich „szaleństwo” może być rozważane tylko w ten sposób – iż widzą oni wartości wyższe niż Ci „nisko usytuowani” (którzy to widzą przyjemność w materialnych zdobyczach, lecz nie wiedzą, jak ją doświadczać poprzez poświęcanie tych materialnych zdobyczy na rzecz innych). Za każdym razem, gdy dokonuje się taka poruszająca serce transakcja, osoba, która daje, czerpie więcej przyjemności niż ta, która otrzymuje. To jest podstawowa lekcja ludzkiej psychologii, o której tak często się zapomina. Starajcie się być dobrzy dla innych i będziecie wtedy znać przyjemność poświęcenia!

Współdzielenie cierpienia innych

Dlaczego to matki są takie „szalone”? Całą noc budzą się dla swych cierpiących dzieci i płaczą za nie. Jeśli zachęci się taką matkę do snu i upomni: „dlaczego marnujesz swój czas i swą wygodę na rzecz dziecka, które i tak będzie cierpieć, czy będziesz spać, czy nie”, potraktuje ona to jako oznakę największej wrogości. Odpowie: „co masz na myśli, do czego mnie namawiasz? Jak mogę spać, gdy moje dziecko nie śpi? To niemożliwe!”. Lecz gdzie jest nagroda? Nagrodą jest świadomość, iż cierpi ona z własnym dzieckiem!

A zatem współdzielenie cierpienia staje się przyjemnością bardzo wysokiego rzędu, nie do wyobrażenia dla ludzi zaabsorbowanych w materializm. Powrót do tych wartości podtrzymywałby w godzinach próby, oraz w godzinach niebezpieczeństwa. Jest to jedyna nadzieja ludzkości. Powróćcie do podstawowych ludzkich wartości, które są wartościami Boga. Takie jest znaczenie tego, iż „Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo.”.

Siła prawdy

W Waszych sercach jest skarb – dostępny Wam – lecz nie zgłębiacie ich wystarczająco, by go dosięgnąć! Tak więc trzeba się stać upominającym, zanim stanie się dobrym politykiem. Trzeba być realistycznym i kochać prawdę, zanim zacznie się choćby liczyć na wyzwolenie ludzi od problemów, które ich dręczą, i które ich zniewoliły. Takie jest przesłanie: Wymażcie zło na pomocą Hasanah, co znaczy dobro. Tylko w ten sposób można przemienić swych wrogów w przyjaciół. Prosta prawda, lecz jaka rozsądna, głęboka i tak potężna, że gdy ignorowana, zostanie się za tę głupotę ukaranym! Nie można ignorować prawdy i NIE cierpieć – to niemożliwe – takie jest piękno prawdy!

Jeśli prawdą jest, iż płomień parzy i odrzuci się tę wiedzę i jej nie uszanuje, oraz złamie zasady natury i włoży palec w ogień, zostanie on poparzony – nie ma jak tego uniknąć – oczywiście poza użyciem jakiejś izolacji! Lecz jaki ma sens wkładanie palca do ognia po wcześniejszym owinięciu go izolacją? Czy nie lepiej uniknąć takiej głupoty? Rzeczywistość prawdy jest najbardziej dominująca, nie da jej się ignorować bez zapłacenia ceny za tę ignorancję.

Powrót do rzeczywistości życia

To jest mój pierwszy przekaz dla was: Powróćcie do rzeczywistości życia; zrozumcie, co się dzieje państwu. Wiecie, że bogactwo, jakie zapewnił wam Bóg, jest wystarczające by zagwarantować przyzwoite życie każdemu Kanadyjczykowi – a nawet więcej – lecz musicie pozostać realistyczni. Taki jest tego sens! Tak prosty!

A zatem rozpocznijcie ruch ograniczania sztucznych standardów i powracania do normalnej bazy, która to jest gospodarczo wykonalna i do utrzymania. Wtedy gospodarka znów będzie kwitła. To naturalna prawidłowość, której nie da się uniknąć – nie da się zignorować, ponieważ… to znów wymaga raczej zbyt długiego wytłumaczenia, ale nie będę zaczynał! Uwierzcie mi, gdy powrócicie do prawdy i sprawiedliwości, wywyższy to was, ponad to, gdzie upadliście. Zacznie was wspierać na wyższe poziomy.

Diagnoza gotowa!

Gospodarka może być wyleczona tylko wtedy, gdy zdiagnozuje się trawiącą ją chorobę, a tę chorobę właśnie przed wami zdiagnozowałem. Po zdjagnozowaniu – gdy już się zaakceptuje przesłanie tej diagnozy – jest to lekarstwo na kłopot. Każda diagnoza, która jest poprawna, jest sama w sobie receptą na lek.

Tak więc zrozumcie przesłanie i zaakceptujcie je z wdziękiem. Podejmijcie trudne staranie by osiągnąć ten cel! Zapewniam was, że wyłonicie się wtedy, jako unikalne państwo na świecie. Tylko wtedy staniecie się wzorem, nie inaczej. Staniecie się wzorem cnót dla reszty świata do naśladowania. Tylko wtedy będzie można wyciągnąć ludzkość z tego kompletnego bałaganu, w który się wpuściła.


Koran po polsku