Słuszność, sprawiedliwość i czyste sumienie

Hazrat Mirza Masroor Ahmad

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Po Tashahud i Surze Fatiha, Hudhur wyrecytował z Koranu następujący werset:

„O wy, którzy wierzycie! Bądźcie dokładni w przestrzeganiu sprawiedliwości i bądźcie świadkami dla Allaha, nawet gdyby było to wbrew wam samym lub przeciwko waszym rodzicom lub krewnym. Bez względu na to czy człowiek, przeciwko któremu daje się świadectwo, jest bogaty czy biedny, Allah bardziej zważa na nich obu, niźli ty. Dlatego nie gońcie za swymi niskimi pobudkami, abyście mogli postępować sprawiedliwie. Lecz jeśli będziecie ukrywać lub unikać prawdy, wtedy wiedzcie, że Allah jest Świadom tego, co czynicie.”(4: 136)

Następnie Hudhur kontynuował:

Powiemy światu, że nauka islamu stanowi rozwiązanie problemów świata. Po to prezentujemy koraniczną naukę. Podczas mojej wizyty w Kanadzie, pewien dziennikarz zapytał, jakie jest nasze rozwiązanie wobec obecnych problemów. Odpowiedziałem na to: „Ludzie świata doczesnego i wielkie światowe mocarstwa wyczerpały swoje zasoby w rozwiązywaniu problemów, zaprowadzaniu pokoju i zatrzymywaniu terroryzmu. Problemy te są nadal tam, gdzie były. Jeśli ustępują w jednym miejscu, to pojawiają się w innym. Do ich zatrzymania wykorzystane zostały wszystkie materialistyczne sposoby. Istnieje tylko jeden sposób, który nie został jeszcze wypróbowany, a jest nim rozwiązanie w świetle nauczania islamu.”

Dziennikarz ten nic na to nie odpowiedział. Należy zauważyć również, że, niestety, kraje islamskie wzniosły również slogan islamu, ale nie postępowały, a nawet nie starały się postępować według nauczania danego przez Boga i według praktyk ustanowionych przez Proroka(saw). Powoduje to, że najbardziej burzliwe kraje to kraje islamskie. Co może być większą tragedią?

Do tej pory, żaden dziennikarz nie powiedział mi wprost, że jeśli te instrukcje są praktyczne to kraje islamskie powinny zreformować się w pierwszej kolejności. Te pytania mogą jednak pojawić się w ich umysłach i być wkrótce zadane. Dlatego też, w moich wystąpieniach, w obecności innych, przedstawiam stan tych mocarstw, po wspomnieniu stanu muzułmanów. W różnych wywiadach mówię, że fakt, iż muzułmanie nie postępują według tych nauk jest dowodem prawdziwości islamu i Proroka (saw). To on wyraźnie powiedział, że muzułmanie będą w takim stanie, że zapomną o istocie nauk islamu, a ich przyziemne potrzeby i osobiste interesy staną się ich preferencjami. A kiedy taki czas nadejdzie, wtedy pojawi się jego prawdziwy sługa. Jego nadejście i oznaki jego pojawienia się wymienione są w Koranie, a także jasno wytłumaczone przez Proroka (saw).

Dlatego, zamiast być to przyczyną zmartwienia, w pewnym sensie, jest to kwestią radości dla muzułmanów Ahmadi. Jest to kwestią satysfakcji, że przepowiednia Proroka (saw) o stanie muzułmanów, a zwłaszcza stanie uczonych religijnych, spełniła się, a my staliśmy się tego świadkami. Nawet muzułmanie, nie będący Ahmadi, zaczęli tak twierdzić i wznosić swoje głosy przeciwko swoim uczonym. Choć głosy te są tłumione, to Ahmadi są szczęśliwi z tego powodu, że są wśród tych, którzy udowodnią drugą część proroctwa i którzy należą do wyznawców tego jednego wysłanego przez Boga i prawdziwego sługi Proroka (saw) – Obiecanego Mesjasza i Mahdi (as). To dzięki niemu rozpoczął się renesans islamu. Ale czy tylko wspominanie o tym pozwoli nam na osiągnięcie naszego celu. To jest pytanie, nad którym wszyscy musimy się zastanawiać!

Werset, który dziś zacytowałem, przytaczałem wiele razy w przeszłości w moich wystąpieniach i przemówieniach. Mówię im, że gdy islam naucza o obronie sprawiedliwości i równości, to standard, jaki chce on ugruntować opisany jest w tym wersecie. Większość ludzi jest pod wielkim wrażeniem tego. Rozmawiają o tym również w swoich biurach. Jednak naszym zadaniem nie jest imponowanie im naukowo. Aby wspierać misję Obiecanego Mesjasza (as), musimy pokazać praktyczne przykłady nakazów koranicznych poprzez nasze czyny. Nie posiadamy rządu, gdzie moglibyśmy pokazać przykłady tych przykazań na szczeblu rządowym. Niechaj Bóg dopomoże i niechaj nadejdzie taki czas, kiedy będziemy mieli zilustrować te dobre przykłady na wyższym poziomie. Jednak obecnie, musimy ugruntować te modele na poziomie wspólnoty i społeczeństwa. Świat może kwestionować nas, że choć nie mamy jurysdykcji rządowej to mamy system wspólnotowy. Jesteśmy wspólnotą. Twierdzimy, że wznosimy się i siadamy na jedno i to samo polecenie. Współdziałamy w sprawach gospodarczych i społecznych. Czy załatwiamy swoje sprawy zgodnie z tymi normami sprawiedliwości i uczciwości?

Na początku tego wersetu Bóg użył słowa „sprawiedliwość”, natomiast w innym miejscu- słowa „słuszność”, co oznacza równość, pełną sprawiedliwość, i wysoki standard moralny, a także bycie kompletnie wolnym od jakichkolwiek uprzedzeń i pilne wykonywanie swojej pracy. Teraz, wszyscy musimy przeegzaminować, czy w naszych stosunkach, mamy na uwadze powyższe kwestie. Czy jesteśmy gotowi zaświadczyć nawet przeciwko sobie, aby utrzymać te standardy? Czy jesteśmy gotowi zaświadczyć przeciwko naszym krewnym w celu utrzymania tych norm? „Krewni” oznaczają tutaj przede wszystkim dzieci. Czy mamy odwagę, aby stłumić nasze życzenia, aby utrzymać te normy? Czy możemy to udowodnić w praktyce? To nie są nieistotne kwestie.

W tym wieku, normy te zademonstrował prawdziwy sługa Proroka (saw). Relacjonuje się, że kiedy jego ojciec był właścicielem ziemi w Qadian, rozpoczęły się spory rodziny Obiecanego Mesjasza (as) z robotnikami rolnymi i mówiąc prawdę na rzecz robotników, nie dbał o straty finansowe rodziny. Chociaż robotnicy rolni wiedzieli, że był współwłaścicielem, to zwrócili się do sądu, aby ten podjął decyzję w oparciu o jego wypowiedzi, ponieważ wiedzieli, że on zawsze świadczyć będzie w oparciu o prawdę i sprawiedliwość. Tak też się stało i zaświadczył na ich korzyść. Pragnie ustawić ten sam standard pośród swoich wyznawców, ponieważ chce stworzyć taką społeczność, która będzie działać na podstawie przykazań Koranu i której dobre czyny będą wysokiej jakości. Dlatego też, podczas inicjacji podjęta została przez nas przysięga przyjęcia pełnego autorytetu Koranu.

W innym miejscu Koranu, Bóg mówi:

„(…)I niechaj wrogość ludzi nie spowoduje, żebyście postępowali inaczej jak tylko w sprawiedliwości. Bądźcie zawsze sprawiedliwi, to, bowiem bliższe jest cnoty.(…)” (5:9)

W związku z tym Obiecany Mesjasz (as) mówi, że wrogość pomiędzy przeciwnym sobie społecznościom nie powinna utrudniać nam czynienia sprawiedliwości. Bądźcie wierni sprawiedliwości, ponieważ to w niej jest prawość. Kontynuował:

„Powiem szczerze, że łatwo jest działać na szkodę przeciwnika, ale w celu ochrony praw wrogów oraz w celu nie dopuszczenia, aby sprawiedliwość i równość wymknęły się spod kontroli, w procesach sądowych przeciwko wrogom, jest bardzo trudne i udaje się tylko odważnym ludziom.”

Mówi dalej:

„Większość ludzi kocha swoich bliskich wrogów i przemawia do nich miłymi słowami, ale odbiera im ich prawa.”

Obiecany Mesjasz (as) oczekuje od swojej społeczności wysokich standardów i działania zgodnego z doktryną Koranu. Nie dołączajcie do szeregów uzurpatorów praw i tych czyniących niesprawiedliwość. Jeśli jesteście uprawnieni do wydania wyroku, podejmijcie decyzję pomijając relacje, nawet jeślibyście mieli skrzywdzić siebie, swoich rodziców, swoich bliskich krewnych lub dzieci.  Niezależnie od wszystkiego, wysokie standardy sprawiedliwości muszą zostać uwzględnione. Tak, że kiedy ugruntujemy te wysokie standardy pomiędzy samymi sobą, dopiero wtedy będziemy mogli powiedzieć światu, że jesteśmy tymi, którzy, powodując zmianę w samych sobie, działając według nauk islamu, mają odwagę wymierzyć sprawiedliwość i robić to nawet wobec naszych wrogów. My dajemy świadectwo zgodne z prawdą, nawet, jeżeli jest ono wbrew nam samym, naszym rodzicom, naszym dzieciom i bliskim.

Robimy to, ponieważ w przyszłości musimy przewodzić światu. Jeśli te przykłady nie będą obecne, to będziemy łamać nasze obowiązki poprzez oddalanie się od nakazów Bożych. Tak więc, wszyscy Ahmadi i powiedziałbym tutaj, że w szczególności piastujący stanowiska urzędnicze, powinni zobaczyć na ile nadążają za normami sprawiedliwości i słuszności, gdy wywiązują się z obowiązków związanych z powierzonym im zaufaniem i czy wszystkie ich decyzje posiadają wysokie standardy sprawiedliwości.

Kiedy odwiedziłem Kanadę, tam również ludzie narzekali na kilku urzędów lub na tych, którym zostały powierzone pewne zadania, że nie postępują sprawiedliwie. Niektórzy z nich, w podejmowanych decyzjach, mają tendencję do faworyzowania swoich bliskich. To prawda, że wydana ​​decyzja będzie przeciwko jednej stronie i na korzyść drugiej, ale obie strony powinny mieć pewność, że zostały wysłuchane i że podjęta decyzja jest stosowna do zdolności intelektualnych sędziego. Pośród departamentów publicznych, istnieje dział Qaza, który wydaje decyzje, w kwestiach, w których ludzie poróżniają się. Następnie, pewne powiązania ma tutaj też dział Amoore Aama. Mamy również dział Tarbijjat, Komitet Islahi oraz komisje do badań pewnych spraw i przeprowadzania przesłuchań. Dlatego też, każdy wydział musi podejmować decyzje po pełnym zastanowieniu się, wykorzystując wszystkie swoje możliwości i biorąc pod uwagę wszystkie drobne punkty. Módlcie się i szukajcie pomocy Boga, aby przyznał wam zdolność do osiągnięcia sprawiedliwych decyzji. Powinniście modlić się przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji. Są tacy, którzy mówią, że nie podejmują decyzji o ile nie zaoferują wcześniej nadobowiązkowych modlitw. Są też tacy, którzy decydują niedbale lub na podstawie skłonności osobistych. Podobnie, dla służby publicznej istnieje urząd sekretarza generalnego. Jest to obowiązkiem sekretarza generalnego i wszystkich tych, którzy pracują w jego biurze, aby traktować każdego gościa z szacunkiem i godnością. Nie powinno być tak, że ci, którzy są lubiani czy też są przyjaciółmi, są traktowani inaczej od tych, którzy nie są znani, lub którzy nie mają dobrych relacji. To, aby każdy pracownik oraz pomocnik wykonywał swoje obowiązki z wypełnianiem wszystkich wymagań sprawiedliwości, powinno być nadzorowane przez ludzi dowodzących tymi departamentami. W każdym z pracowników pokładane jest zaufanie, niezależnie od tego czy w momencie podejmowania swojej pracy zobowiązał się, czy też nie, że będzie wypełniać swoje obowiązki spełniające wszystkie wymagania sprawiedliwości. Przyjęcie jakiejkolwiek pozycji przez jakiegokolwiek pracownika jest deklaracją samą w sobie, że będzie działał spełniając wszelkie wymogi sprawiedliwości. Jest to takie zaufanie, które powinno być wyłącznie dla Boga.

Ogólnie rzecz biorąc, jest to obowiązkiem każdego wiernego, aby chronić zaufanie, którym jest darzony oraz wywiązywać się ze swoich obietnic. W  Koranie Bóg mówi:

„I którzy pilnują swych obowiązków i swych przymierzy,” (23:9)

Ci, którzy pracują wyłącznie dla Boga i mówią, że robią to dla Allaha- ile ostrożności powinni wykazać? Ci, którym te obowiązki zostały przypisane specjalnie powinni być bardziej ostrożni niż zwykły wierny. Pragnę tu wyjaśnić, że w tym miejscu nie należy myśleć, że jest tu adresowane tylko centralne biuro. Prezydenci i członkowie ich organów wykonawczych są również tutaj uwzględnieni. Oni także muszą sprawdzić, czy spełniają wszystkie wymagania sprawiedliwości. Nie chodzi tutaj tylko o Kanadę. Pojawiają się też skargi z Niemiec i z innych krajów. W związku z tym, istnieje potrzeba, aby postępowanie urzędników było słuszne, ponieważ inaczej, poprzez nie spełnianie wymagań sprawiedliwości, nie tylko będą ignorować pokładane w nich zaufanie oraz łamać swoje deklaracje, ale także łamać dane im zaufanie. Allah mówi, że nie faworyzuje tych, którzy łamią zaufanie. Zamiast służyć i zyskiwać błogosławieństwa, dopuszczając się niesprawiedliwości i arogancji, ściągają na siebie niezadowolenie Boga. Tak więc, kiedykolwiek popełniane są błędy, to zamiast znajdowania kiepskich wymówek, powinno się prosić o przebaczenie i starać się zreformować swoje zachowanie. Tak więc, nasi urzędnicy, powinni zastanowić się, czy spełniają wymagania sprawiedliwości poprzez przestrzeganie zasad wniesionych przez Boga. Czy wywiązują się tak jak powinni ze swojej pracy i czy trzymają się sprawiedliwości w stosunkach z ludźmi? Bycie prezydentem, sekretarzem lub amirem, samo w sobie, nie ma żadnej zasługi. Piastowanie tych stanowisk nie może przynieść nikomu przebaczenia, ani też nie robi przysługi Bogu ani Jego społeczności. Nie ma żadnych korzyści, jeśli urzędnicy nie wywiązują się ze swoich deklaracji i powierzonego im zaufania w sposób, jaki pragnie tego Bóg- z czystością serca. Tak więc, każdy posiadacz urzędu musi pracować szczerze dla Boga i spełniać wymogi sprawiedliwości. Jeżeli przedstawiona jest sprawa, która została osądzona niesłusznie to tak, jak już mówiłem, człowiek musi przyznać się do swoich błędów i zmienić decyzję, naprawić swoje postępowanie i pamiętać przykazania Allaha:

„(…)i będziecie odnosić się do ludzi z uprzejmością(…)” (2:84)

Jak już mówiłem, piastujący stanowiska w każdym kraju i na całym świecie powinni przemyśleć i ocenić swoje zachowanie. Przytoczyłem przykład Kanady lub moja myśl narodziła się stamtąd, ponieważ nasza społeczność jest tam bardziej znana przez innych, a po mojej wizycie znajomość ta jeszcze bardziej wzrosła i jesteśmy tam bardziej w centrum zainteresowania. Z tego powodu musimy ugruntować nasze normy w każdej dziedzinie. Nasi urzędnicy, a także wszyscy Ahmadi powinni służyć przed światem, jako wzór do naśladowania. Tam na świecie gdzie istnieją zaburzenia i nieład oraz gdzie uzurpowane są prawa ludzi, tam Dżamaat powinien świecić przykładem sprawiedliwości i uznania praw. Z tej perspektywy świat oceni Dżama’at patrząc na jego członków, jako wzór do naśladowania. Dlatego też każdy Ahmadi powinien pamiętać, że nie jest to wyłącznie odpowiedzialnością urzędników. Wszyscy Ahmadi są odpowiedzialni za to, aby odnaleźć przykładowe modele w swoich związkach, podnieść swoje zachowanie na wyższy poziom. We wzajemnych stosunkach powinni oczyścić się od jakiejkolwiek stronniczości. Świadectwo i deklaracja każdego Ahmadi powinny być wzorowe pod względem równości i prawdy. Świat powinien głosić, że jeśli Ahmadi jest świadkiem, to nie może być kwestionowany, ponieważ jego świadectwo posiada wysoki standard sprawiedliwości. Jeśli to osiągniemy, to staniemy się wierni naszym przemowom i przesłaniu, w przeciwnym razie, będziemy tacy sami jak inni.

Każdy Ahmadi powinien pamiętać, że w naszej inicjacji, zobowiązaliśmy się do powstrzymania się od wszelkiego zła. Ignorując tą przysięgę i nie postępując według niej, będzie to równoznaczne z łamaniem tego zaufania. Mówiąc o znakach prawdziwego wiernego, Prorok (saw) mówi, że wiara i niewiara, prawda i fałsz nie mogą istnieć razem w sercu żadnego człowieka. Następnie, w Hadisie, mówi, że wszyscy urzędnicy powinni to pamiętać, że wierni nie mogą złamać zaufania w trzech sprawach. Oto te trzy rzeczy: 1) prawdziwość intencji w sprawach Bożych. 2) wzajemna życzliwość dla każdego muzułmanina. 3) życie wraz ze społecznością muzułmańską. Tak więc, jak już wspomniałem, sprawiedliwe wypełnianie obowiązków wiary Bożej i robienie tego z dobrą intencją jest przestrzeganiem zaufania do Allaha. I podobnie, wszyscy musimy przestrzegać praw innych. Kiedy wszyscy będziemy przestrzegali praw innych, to wyścig za osiągnięciem swych praw automatycznie się zakończy. Ludzie będą wypełniać prawa należne innym zamiast domagać się swoich. Jak to powiedział Prorok (saw) jest to prawdziwym znakiem muzułmanina. I ponownie, każdy Ahmadi powinien pamiętać, że bycie jednym z Muzułmańskiego Dżama’at sprawia, że ​​jest się prawdziwym muzułmaninem.

W obecnej chwili jest jeden i tylko jeden Dżama’at, który nazywa się Muzułmański Dżama’at Ahmadijja. Jest to jedyny Dżama’at, który jest znany pod jedną nazwą na całym świecie. Nie ma innego międzynarodowego Dżama’at, który jest znany pod jedną nazwą na całym świecie. Dlatego też, według słów Proroka (saw), należy trzymać się razem i stać się częścią systemu Dżama’at, ponieważ to jest to, co sprawia, że ​​człowiek staje się prawdziwym muzułmaninem. Mając takie szczęście, żaden Ahmadi nie może być dość wdzięczny Bogu. Prawdziwą wdzięcznością jest pełna lojalność wobec systemu Dżama’at i posłuszeństwo wobec Kalifatu. Niechaj Allah przyzna każdemu Ahmadi zdolność do takiej wdzięczności oraz zdolność do spełniania wymagań sprawiedliwości. Wtedy, jeśli potrzebna jest jakakolwiek forma zeznań, to nie będzie on łamać zaufania. Niechaj każdy urzędnik w Dżama’at rozumie swoje obowiązki, spełnia swoje ślubowania i nie zawiedzie pokładanego w nim zaufania oraz wywiązuje się ze swoich obowiązków zgodnie z wymogami sprawiedliwości.

Niechaj to piękne nauczanie trwa w naszych pokoleniach i my powinniśmy nad tym również pracować po to, abyśmy, kiedy nadejdzie czas, byli w stanie pokazać prawdziwą sprawiedliwość ugruntowaną w świecie. Sprawiedliwość, która została utworzona przez Proroka (saw) oraz normy, które zostały ugruntowane przez jego prawdziwego sługę w tym wieku, jak również, to, co było oczekiwane od jego wyznawców. Niechaj Bóg da nam możliwość, abyśmy również byli w stanie tak postępować. Amen.

Hudhur ogłosił modlitwy pogrzebowe za Adnan Muhammad Sahib z Syrii, Baszir Begum sahiba, żonę Manzoor Ahmad Cheema Sahib i Rana Mubarak Ahmad Sahib.