Rok 2016 i nasze obowiązki - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Rok 2016 i nasze obowiązki

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Jest to tradycją, że ludzie życzą sobie szczęśliwego Nowego Roku. Wysyłają również wiadomości z życzeniami do Hadhrat Khalifatula Masih. W zachodnich krajach Nowy Rok obchodzi się na przyjęciach zakrapianych alkoholem i na pokazach sztucznych ogni. W rzeczywistości jest również tak obchodzony w krajach muzułmańskich. W wiadomościach telewizyjnych pokazywano wczoraj raport z ostatniej nocy gdzie w Dubaju palił się 63-piętrowy budynek. Obok odbywały się pokazy fajerwerków i powtarzano wielokrotnie, że ​​niezależnie od pożaru, pokaz fajerwerków nie zostanie odwołany. W dzisiejszych czasach większość krajów muzułmańskich jest w złym stanie, ale jest to sposób, w jaki bogaci pokazują swój materializm. Nawet, jeśli nie doszłoby do tego pożaru, to potrzebą czasu jest oświadczenie bogatych krajów muzułmańskich, że zamiast trwonić pieniądze, pomogą poszkodowanym muzułmanom. Jednak stan rzeczy jest niestety inny. Kilka dni temu podano w wiadomościach, że najbardziej ekskluzywny hotel w Dubaju, nabył najdroższą na świecie choinkę, która kosztowała 11 milionów dolarów. Takie są teraz preferencje bogatych muzułmanów.

Z drugiej strony, istnieje wielu Ahmadi, którzy spędzili ostatnią noc na oddawaniu się czci Boga i obudzili się wcześnie, aby zaoferować opcjonalne modlitwy na rozpoczęcie Nowego Roku. W wielu miejscach zaoferowano w kongregacji modlitwy Tahażżud. Pomimo tego uważani jesteśmy za nie-muzułmanów, podczas gdy ci, którzy tworzą zamieszanie są muzułmanami. W każdym razie, za łaską Boga jesteśmy muzułmanami i nie potrzebujemy na ten temat niczyjej opinii. Jedyna opinia, jakiej nam trzeba, to ta abyśmy byli prawdziwymi muzułmanami w oczach Boga. To jednak nie stanie się poprzez oferowanie, w pierwszym dniu roku, indywidualnych lub zbiorowych modlitw opcjonalnych lub poprzez danie jałmużny lub uczynienie jakiegoś cnotliwego czynu. Nie ulega wątpliwości, że pobożne praktyki przyciągają łaskę Bożą, ale musimy być w nich konsekwentni i stanowczy. Bóg pragnie stałości w pobożności. Wraz z oferowaniem modlitwy Tahażżud, aby spodobać się Bogu, potrzebne jest doprowadzenie do rewolucyjnych zmian w sercach. Nie można tego osiągnąć poprzez bycie pobożnymi tylko przy te kilka dni. Powinniśmy zastanowić się, jaki rodzaj praktyk musimy zastosować, aby zyskać zadowolenie Boga. W tym celu, Hadhrat Khalifatul Masih nawiązał do pewnych fragmentów dotyczących tego jednego, upoważnionego przez Boga w tym wieku, Obiecanego Mesjasza (as). Urywki te wyjaśniają, w jaki sposób należy próbować wytrwale i z przekonaniem dążyć do osiągnięcia zadowolenia Boga oraz jak uczynić 12 miesięcy i 365 dni roku błogosławionymi i zasługującymi na łaskę Boga.

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Spójrzcie na stan świata! Nasz Prorok (saw), poprzez swoje praktyki, poprzez swoje życie i swoją śmierć pokazał, że wszystko to było w imię Wywyższonego Allaha. Co do muzułmanów dzisiejszego świata, jeśli któryś z nich jest zapytany, czy jest muzułmaninem, to wykrztusi on słowo Allhamdulillah. Zasady życia tego, który twierdzi, że naśladuje, były w imię Boga, ale muzułmanin dzisiejszych czasów żyje i umiera dla świata aż do czasu, kiedy staje w obliczu śmierci. Świat pozostaje przedmiotem jego pożądania. Jak może w takim razie powiedzieć, że naśladuje Proroka (saw)?

Kwestia ta wymaga uwagi i nie należy uważać jej za coś trywialnego. Nie jest łatwo być muzułmaninem. Nie bądźmy zadowoleni aż do czasu, kiedy wpoimy w sobie posłuszeństwo do Proroka (saw) i do islamskiego modelu.

Jeśli jesteśmy znani, jako muzułmanie, bez praktykowania posłuszeństwa, to nasza wiara jest tylko powłoką, a dla mądrych powłoka i epitety nie są wystarczające. Pewien muzułmanin powiedział żydowi, aby ten stał się muzułmaninem. Żyd ten odpowiedział, że jedynie zmiana nazwy nie jest wystarczająca. Dodał, że nazwał swego syna Khalid (długo żyjący), ale pochował go przed zmrokiem. Tak więc, poszukujmy i dążmy do realności i nie zadawalajmy się tylko zwykłymi epitetami. Jakże haniebne jest to, gdy człowiek pochodzi z ummah wspaniałego Proroka (saw), ale spędza swe życie jak niewierny. Zademonstrujmy w swym życiu model Proroka (saw) i wygenerujmy ten sam stan. Należy pamiętać, że jeśli nie uzyskamy tego samego stanu to staniemy się wyznawcami szatana.

Mówiąc w skrócie należy dobrze zrozumieć, że celem życia człowieka jest stanie się ukochanym Wszechmogącego Boga, ponieważ jeśli człowiek nie osiągnie miłości Boga to nie odniesie w życiu sukcesu. A tego nie można osiągnąć, dopóki nie wsłucha się i nie podąża za Prorokiem (saw), który swym błogosławionym modelem pokazał, czym jest islam. Zakorzeńcie w sobie ten islam, aby stać się ukochanymi Boga.” (Malfudhat, t. II, s. 187-188)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział również:

„Islam nie zezwala na monastycyzm. To jest dla tchórzliwych. Niezależnie jak intensywnie wierzący zaangażowany jest w kwestie tego świata, jego zaangażowanie jest źródłem jego wyższego statusu duchowego, ponieważ jego prawdziwym celem jest wiara. Świat, jego bogactwo i przepych są środkami służenia wierze. Najważniejsze jest to, żeby ten świat nie był ostatecznym celem człowieka, a raczej prawdziwym celem osiągania celów doczesnych powinno być służenie wierze. Ziemskie cele powinny być osiągnięte w taki sposób, aby służyły wierze. Podobnie jak podczas podróżowania człowiek wykorzystuje środki transportu i pozostałe zaopatrzenie, aby dotrzeć do swego przeznaczenia. Są one jedynie czymś ubocznym. Człowiek powinien traktować ten świat w podobny sposób, jako środek służący wierze.” (Malfudhat, Vol. II, str. 91)

(…)Panie nasz, daj nam dobro na tym świecie, jak i dobro w świecie przyszłym(…) (2:202) Werset ten również daje pierwszeństwo światu. Ale któremu światu? Dobro na tym świecie, które jest źródłem dobra w życiu ostatecznym. Nauczanie w tej modlitwie wyraźnie ukazuje, że wierzący powinni mieć na uwadze dobro w życiu przyszłym, kiedy dążą do ziemskich celów. Termin dobro na tym świecie obejmuje wszystkie najlepsze sposoby poszukiwania świata, które człowiek wierzący powinien przyjąć do osiągnięcia doczesnych celów. Szukajcie ziemskich celów poprzez wszystkie takie środki, z których wynika tylko dobro i nie poprzez takie środki, które są źródłem bólu lub wstydu dla innego człowieka. Osiągnięcie takiego świata będzie niewątpliwie źródłem osiągania dobra w życiu ostatecznym.”(Malfudhat, t. II, s. 91-92)

„Należy zrozumieć, co rozumie się przez piekło? Jednym piekłem jest to, które Allah Wszechmogący obiecał nam po śmierci, a drugie jest w tym życiu. Jeśli nasze życie nie jest poświęcone Bogu Wszechmogącemu, to doprawdy jest ono piekłem. Allah Wywyższony nie zważa na to, aby usunąć ból takiej osoby lub przynieść jej komfort. Nie myślcie, że bogactwo, władza, szacunek z powodu posiadania wielu dzieci staną się dla człowieka źródłem przyjemności, zadowolenia i spokoju i że z ich powodu znajdzie się w Raju. Z całą pewnością nie. Satysfakcja, zadowolenie i spokój, które są korzyściami z Raju nie mogę być odnalezione w tych rzeczach. Mogą być osiągnięte jedynie przez życie i umieranie dla Boga. Dlatego prorocy Boga (ra), w szczególności Abraham i Jakub doradzali: Nie pozwólcie zatem, aby dosięgła was śmierć, chyba że w stanie, kiedy okażecie zupełne podporządkowanie się. (2:133) Przyjemności tego świata tworzą nieczystą chciwość, która zwiększa pragnienie, a pragnienia tego typu nie można się pozbyć. Jest ono jak choroba, która trwa całe życie. Ogień nieproduktywnych pragnień i tęsknot jest jak ogień piekielny, który nie pozwala sercu człowieka znaleźć pociechy. Wręcz przeciwnie- trzyma człowieka w wątpliwości i niepokoju. Dlatego też aspekt ten nie powinien wcale pozostać ukryty przed moimi przyjaciółmi, że człowiek nie powinien być tak pochłonięty w pasji i w upojeniu miłością do bogactwa, majątku czy rodziny, aby stworzyć odległość między nim a Bogiem Wszechmogącym.” (Malfudhat, t. II, s. 101-102)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

Zdałem sobie sprawę, że chwała Bogu, Panu światów, Miłosiernemu, Litościwemu, Królowi Dnia Sądu (1:2-4) dowodzi, że człowiek powinien zakorzenić wszystkie te cechy Wywyższonego Allaha. Kiedy człowiek mówi: Oto Ciebie czcimy(…)  (1:5) to powinien on przyjąć w refleksyjny sposób, cechy Rububijjatu (Boska cecha podtrzymywania), Rahmanijjatu (Boska cecha bycia Łaskawym), Rahiimijjatu (Boska cecha bycia Miłosiernym) i Malikijjatu (Boska cecha bycia Mistrzem). Szczytem doskonałości człowieka jest chłonięcie tych barw Allaha i nie zaprzestanie dopóki człowiek nie osiągnie tej stacji. Po tym, zaszczepiony jest w człowieku ciąg, który prowadzi go do kultu Boga i jest on w stanie, w którym: (…) czynią to, co im się nakazuje. (16:51) (Malfudhat, t. II, s. 132-133)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

’,,Kto wie, czy przeżyjemy czas pomiędzy Zuhr i Asr. Zdarza się czasami, że człowiek umiera nagle. Czasami nawet pozornie zdrowy człowiek umiera nagle. Vazir Muhammad Hassan Khan Sahib przyszedł ze spaceru i szczęśliwie zaczął podążać na górę. Przeszedł jeden lub dwa kroki, kiedy zakręciło mu się w głowie, więc usiadł. Jego asystent zaoferował mu pomoc, ale Vazir Muhammad Hassan Khan Sahib odmówił. Wspiął się jeszcze kilka kroków, znowu poczuł zawroty głowy i zmarł. Podobnie, członek Rady Kaszmiru, Ghulam Muhy ud din, również zmarł nagle. Doprawdy, nie wiemy, kiedy śmierć do nas przyjdzie. Dlatego ważne jest, abyśmy nie podchodzili do tej kwestii beztrosko. W Koranie powiedziane jest: (…) Zaprawdę, trzęsienie ziemi tej Godziny to rzecz straszliwa. (22:2). Nie ukrywamy, że „Godzina” oznacza również Dzień Sądu, jednakże oznacza boleść śmierci, ponieważ jest to czas całkowitego odcięcia i człowiek staje się oddzielony od wszystkiego, co kochał i od wszystkiego, co wywierało na nim wrażenie. Obejmuje go rodzaj wewnętrznego trzęsienia i czuje się usidlony. Dlatego jest w interesie człowieka, aby pamiętać o śmierci. Świat i jego przedmioty materialne nie powinny być dla niego tak drogie, aby spowodować mu trudności w chwili odejścia.” (Malfudhat, t. II, s. 146-147)

Co do pobożnych zmian, Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Nie żyjcie życiem bez strachu przed Bogiem. Zaangażujcie się w modlitwę i istaghfar (szukanie przebaczenia od Boga). Stwórzcie w sobie pobożne zmiany. To nie jest czas, aby pozwolić sobie na zaniedbania. Człowiek nabiera się myśląc, będzie miał długie życie. Myślcie o śmierci, jako o czymś, co jest blisko. Istota Boga jest Pewnością i ktokolwiek, zamiast wypełniać swe obowiązki wobec Boga, poprzez swoja niegodziwość, wypełnia je wobec kogoś innego, ten doświadczy haniebnej śmierci. Sura Fatihah wymienia trzy grupy ludzi. We wczesnym islamie, jeśli jedna osoba stałaby się apostatą to reakcja byłaby katastrofalna. Obecnie 200 000 ludzi stało się chrześcijanami i stając się nieczystymi, obrażają czysty byt Proroka (saw). Przykład tych, którzy ponoszą niezadowolenie Boga jest pokazany poprzez plagi. A po nich przyjdzie grupa tych, na których Bóg ześle Swe błogosławieństwa.

Od niepamiętnych czasów jest to kwestią zasady i sposobów Boga, że kiedy On zwraca się do ludzi mówiąc im, aby czegoś nie robili, to jakaś grupa spośród tych ludzi, zawsze narusza przykazanie Boże. Nigdy nie było tak, że gdy ludziom nie było czegoś wolno to nikt z nich nie naruszył tego przykazania. Bóg powiedział do Żydów, aby nie wstawiali tekstów do Tory, ale oni postąpili przeciwnie. Bóg nie stwierdza tego w odniesieniu do Koranu, natomiast mówi: Zaprawdę, to My zesłaliśmy Napomnienie i najpewniej My jesteśmy jego Strażnikiem.(15:10). Dlatego pozostańcie zaangażowani w modlitwie, tak, aby Bóg Wszechmogący mógł zaliczyć was to tej grupy, którą obdarza Swoim błogosławieństwem.” (Malfudhat, t. II, s. 265-266)

O byciu prawym Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Ludziom sprawiedliwym dana jest manifestacja Boga i są oni pod Jego ochroną. Ale co jest do tego potrzebne to to, aby człowiek był szczerze prawym i bez żadnego szatańskiego wpływu. Bóg nie lubi szirk (łączenie partnerów z Bogiem). Jeśli człowiek jest pod wpływem jakiś szatańskich wpływów, to Bóg Wszechmogący uzna to wszystko za pochodzące od szatana. Ból doświadczany przez ukochanych Boga pochodzi z nadejściem woli Boskiej. Cały świat razem wzięty nie jest w stanie sprawić im najmniejszego bólu. Ponieważ ludzie ci są wzorem do naśladowania dla całego świata, w związku z tym konieczne jest, aby pokazali również, w jaki sposób znosić trudności. Wszechmogący Bóg stwierdza, że ​​niczym nie jest On zaniepokojony tak bardzo, jak zabraniem życia tego, który jest jego przyjacielem. Bóg Wszechmogący nie chce, aby Jego przyjaciele doświadczyli bólu. Jednak poddani są bólowi z powodu konieczności i praktyczności. W tym także leży ich własne dobro, ponieważ podczas bólu ich wysokie morale staje się widoczne. Prorocy i przyjaciele Boga nie doświadczają bólu w ten sam sposób. Na przykład Żydzi zostali zhańbienie uwidocznionym niezadowoleniem i karą Bożą. Prorocy Boga udowadniają model odwagi. Bóg Wszechmogący nie miał wrogości do islamu, a jednak Prorok (saw) pozostawiony został sam w bitwie pod Uhud. Ideą tego było, aby odsłonić odwagę Proroka (saw). Stał sam w obliczu 10 000, z tym, że był prorokiem Boga. Żaden inny prorok nie miał szansy wykazania takiego modelu. Mówimy członkom naszego Dżama’at, aby nie czuli się dumni z jedynie oferowania Salat, przestrzegania postów lub unikania grzechów głównych takich jak cudzołóstwo, kradzież itp.. Większość ludzi spoza Dżama’at, bałwochwalców, etc. zachowuje się pod względem tych cech, tak jak wy.

Opis prawości jest znakomity. Osiągnijcie ją. Zakorzeńcie w sercach wielkość Boga. Bóg odrzuca praktyki, które mają nawet odrobinę hipokryzji. Trudno jest być prawym. Na przykład, jeśli ktoś oskarża cię o kradzież pióra, to dlaczego się denerwujesz? Twoja wstrzemięźliwość wynika tylko ze względu na Boga. Wszelki gniew odczuwany w takim przypadku byłoby spowodowany brakiem zrozumienia prawdy. Człowiek nie stanie się prawym, chyba że przejdzie przez wiele, podobnych do śmierci, stanów. Cuda i objawienia są pochodnymi prawości, ale głównym aspektem jest prawość. Dlatego też nie należy zbytnio zajmować się objawieniami i wizjami, ale dążyć do osiągnięcia prawości. Tylko prawi ludzie mają wiarygodne objawienia, a wszelkie objawienia otrzymane bez prawości nie są niezawodne. Mogą posiadać miarę szatańskiego wpływu. Nie doceniajcie czyjejś prawości z tytułu otrzymanych przez nich objawień, a raczej analizujcie ich objawienia w oparciu o stan ich prawości. Przymknijcie swe oczy na wszystko inne i najpierw pokonajcie etapy prawości. Utrzymujcie w mocy modele wszystkich proroków Bożych. Wszyscy przyszli w celu nauczania dróg do prawości Jego prawdziwymi strażnikami są ci, którzy są sprawiedliwi (8:35). Koran naucza wspaniałych sposobów prawości. Doskonałość proroka wymaga, aby jego ludzie również posiadali doskonałość. Ponieważ Prorok (saw) był Pieczęcią wszystkich proroków (as) był on typowym przykładem doskonałości instytucji proroctwa. Jego Pieczęć instytucji proroctwa została zrodzona z tego typowego przykładu doskonałości proroctwa. Ci, którzy chcą zadowolić Boga Wszechmogącego i doświadczyć niezwykłych cudów, powinni uczynić swoje życie niezwykłym. Aby przejść przez test prawości, bądźcie przygotowani do zniesienia wszelkich bólów. Kiedy człowiek wyrusza na swą drogę szatan atakuje go najsilniej. Jednakże, nadchodzi czas, kiedy szatan ostatecznie zaprzestaje. To jest czas, kiedy baza podłe, nieszlachetne życie człowieka podlega śmierci, wchodzi pod ochronę Boga i staje się kompletnie podległy nakazom Boga. Podsumowując, nasza nauczanie mówi, że człowiek powinien poświęcić wszystkie swoje zdolności i energię, aby dążyć do Boga.” (Malfudhat, t. II, s. 301-302)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Dla prawych ludzi koniecznością jest życie w cichości i pokorze. Jest to dziedzina prawości, poprzez którą musimy zwalczać nieuzasadniony gniew. Wiele bardzo pobożnych osób uważa unikanie gniewu za ostateczny i najbardziej wymagający etap. Arogancja i pycha generowane są z gniewu, a czasem sam gniew generowany jest z arogancji i dumy, ponieważ człowiek jest zły, gdy daje pierwszeństwo sobie przed innymi. Nie chcę, aby ludzie z mojego Dżama’at uważali innych za lepszych lub gorszych od siebie albo, aby czyli się dumni lub patrzyli z góry na innych. Bóg jeden wie, kto jest pokorny, a kto nie. Jest to rodzaj szyderstwa oparty na pogardzie i w tej pogardzie istnieje niebezpieczeństwo rosnące jak ziarno i powodujące ruinę jednostki. Niektórzy ludzie, kiedy spotykają się z ważnymi i wpływowymi jednostkami, są bardzo uprzejmi. Jednakże, w rzeczywistości ważne jest to, aby osoba, która słucha pokornego człowieka, słuchała go z pokornością, szanowała to, co mówi i nie szydziła z niego, jako że to może być krzywdzące. Wyniosły Allah stwierdza:(…) I nie rzucajcie oszczerstw na wasz lud, i nie nazywajcie się przezwiskami. Złą rzeczą jest być nazwanym złym imieniem po tym jak, jak się uwierzyło. Ci zaś, którzy nie okazują skruchy, są grzesznikami. (49:12) Nie drwijcie z siebie nawzajem. Jest to praktyka bezbożnych. Ktoś, kto szydzi z innych, nie umrze, dopóki sam nie będzie cierpiał w podobny sposób. Nie gardźcie swoimi braćmi. Pijecie z tego samego źródła. Kto wie, czyim przeznaczeniem jest wypić więcej? Nikt nie osiąga uznania za pomocą zasad materialnego świata. W oczach Boga Wszechmogącego, ten człowiek, który jest prawy jest najbardziej czcigodny: (…) Zaprawdę najbardziej czcigodnym spośród was, w oczach Allaha, jest ten, kto wśród was jest najbardziej sprawiedliwy. Zaiste, Allah jest Wszechwiedzący, Wszechświadomy. (49:14) (Malfudhat, t. I, str. 36)

Obiecany Mesjasz (as) stwierdził:

„Wszystkie zdolności przyznane nam przez Wyniesionego Allaha nie mogą być zmarnowane. Rozwijają się poprzez słuszne i właściwe ich użycie. Powiedziane jest: Naprawdę szczęśliwi są wierni (23:2) I po zilustrowaniu życia prawych w konkluzji stwierdzone jest: (…) To oni właśnie osiągną szczęście. (3:105) Oznacza to tych, którzy praktykują sprawiedliwość, wierzą w to, co niewidzialne, tracą koncentrację w Salat, ale potem ją odzyskują i wydają z tego, czym obdarzył ich Bóg. Pomimo możliwych personalnych zagrożeń, żywiołowo wierzą w minione oraz obecne Księgi Boga i ostatecznie osiągają etap pewnej wiary. Są to ludzie, którzy są w czasie podróży z przewodnictwem. Są na drodze, która rozciąga się w prawo do przodu i która prowadzi człowieka do stacji „sukcesu/dobrobytu”. Są to ludzie sukcesu, którzy dotrą do miejsca przeznaczenia i zostaną ocaleni od niebezpieczeństw podróży. To dlatego Potężny Allah dał nam na początku nauczanie prawości oraz Księgę, która zawiera przykazania dotyczące sprawiedliwości.

Tak więc, nasz Dżama’at powinien być intensywnie zainteresowany, bardziej niż innymi troskami tego świata, czy jest on prawy czy też nie!” (Malfudhat, t. I, str. 35)

„Jeśli chcesz osiągnąć sukces w tym świecie i w następnym oraz pozyskać serca to przyjmij czystość. Użyj swojego rozumu i postępuj zgodnie z instrukcjami Słowa Bożego. Doskonal i rozwijaj się oraz bądź dla innych dobrym wzorem do naśladowania. Tylko wtedy odniesiesz sukces, a więc rozwiń swoje serce. Jeśli chcesz wpłynąć na serca zakorzeń siłę praktyki, ponieważ bez siły praktyki, siła słowa czy też siła fizyczna nie przyniosą pożytku. Istnieją setki tysięcy gadatliwych ludzi. Wielu zwanych jest maulałi lub ulema. Stoją na ambonach i nadawszy sobie wielkie tytuły, prawią kazania. Mówią, aby porzucić arogancję, pychę i obrzydliwe czyny. Jednakże, ustalcie, jakie są ich własne praktyki oraz ich własne działania poprzez fakt, jak bardzo ich słowa wpływają na wasze serca!” (Malfudhat, t. I, str. 67)

„Jeśli tacy ludzie posiadaliby siłę praktyki i jeśli praktykowaliby zanim zaczną nauczać, to jaka byłaby potrzeba stwierdzenia w Koranie: „Dlaczego mówicie to, czego nie czynicie” (61: 3). Ten werset wyjaśnia, że istnieli na tym świecie ludzie, którzy głosili coś, czego nie praktykowali. Tacy ludzie istnieją również teraz oraz będą istnieć w przyszłości.”(Malfudhat, t. I, str. 67)

„Posłuchajcie tego, co mówię i zapamiętajcie to dobrze, że jeśli słowa człowieka nie są odczuwalne przez serce i nie ma on siły praktyki, jego słowa nie będą miały wpływu. To jest to, co świadczy o ogromnej wiarygodności naszego Proroka (saw), ponieważ skuteczny sposób, jakim zdobył on serca, nie ma odpowiednika w historii ludzkości. A wszystko to stało się dlatego, że istniała całkowita zgodność pomiędzy jego słowem i czynem.” (Malfudhat, t. I, s. 67-68)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Kolejnym wielkim kłopotem, który mają obecnie wykształceni ludzie, jest brak wiedzy religijnej. Kiedy czytają krytykę naukowca lub filozofa, rozwijają wątpliwości i zastrzeżenia wobec islamu. To prowadzi ich do chrześcijaństwa lub ateizmu. W takich przypadkach, rola ich rodziców jest również jedną z wielkich niesprawiedliwości w tym, że nie dają swoim dzieciom żadnego czasu na uzyskanie wiedzy religijnej, a za to angażują je od samego początku w zajęcia, które pozbawiają ich czystej wiary.” (Malfudhat, t. I. str. 70)

„Mówiłem wiele razy na temat wzajemnej miłości i zgodzie w Dżama’at. Posiadajcie wzajemne porozumienie i pozostańcie zjednoczeni. Wszechmogący Allah przekazanie muzułmanom nauczanie, aby pozostali zjednoczeni, bo w przeciwnym razie zginą. Przykazanie, aby stać ramię w ramię podczas Salat, ma na celu promowanie wzajemnej jedności tak, aby życzliwość przeniknęła jak prąd elektryczny z jednego człowieka do drugiego. Jeśli będziecie żyć w niezgodzie i braku jedności to nie odniesiecie sukcesu. Prorok (saw) powiedział, aby kochać siebie nawzajem i modlić się sekretnie za siebie nawzajem. Jeśli człowiek modli się sekretnie za drugiego, to aniołowie życzą mu tego samego. Jakże jest to wspaniałe. Jeśli modlitwa człowieka nie jest zaakceptowana to z pewnością modlitwa anioła jest. Radzę wam i pragnę powiedzieć, abyście nie mieli pomiędzy sobą niezgody.

„Podnosiłem tylko dwie kwestie. Po pierwsze, przyjmijcie Jedność Boga, a po drugie okażcie sobie na wzajem miłość i empatię. Bądźcie takimi wzorcami, które potrafią zdziałać cuda nawet na innych. Jest to przekonanie, jakie powstało u Towarzyszy (ra). Pamiętajcie: (…) kiedy byliście wrogami, a On zjednoczył wasze serca w miłości (3:104). Pamiętajcie, bycie wspólnotą jest cudem. Jeśli ktoś z was nie pragnie dla swego brata tego samego, czego pragnie dla siebie, to nie jest on z mojej Dżama’at. Żyję w kłopocie i nieszczęściu.(Malfudhat, t. II, str. 48)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„InszAllah, poprzez mnie powstanie sprawiedliwa społeczność. Co jest powodem wzajemnej niezgody? Jest to złość, zarozumiałość, miłość do siebie samego i emocje. Powiedziałem, że wkrótce napiszę książkę i ekskomunikuje wszystkich tych, którzy nie kontrolują swych emocji i nie mogą żyć w zgodzie i jedności. Ci, którzy postępują w ten sposób, powinni zrozumieć, że nie przetrwają długo, jeśli nie pokażą dobrych przykładów. Nie życzę sobie, aby ludzie krytykowali siebie nawzajem. Osoba, która nie jest w zgodzie z moim życzeniem, ale jest w moim Dżama’at, jest jak sucha gałąź. Co innego może zrobić ogrodnik jak tylko odciąć suchą gałąź? Uschnięte gałęzie piją wodę tak samo jak kwitnące, ale ogrodnik nie jest w stanie sprawić, aby zakwitły. W rzeczywistości, suche gałęzie ciągną w dół także zdrowe gałęzie. Tak więc uważajcie. Ktoś, kto się nie poprawi, nie pozostanie ze mną.” (Malfudhat, t. II, str. 49)

„W Koranie Allah Wywyższony stwierdza: (…) i wyniosę tych, którzy idą za tobą, ponad tych, którzy nie wierzą, aż po Dzień Zmartwychwstania.(…) (3:56). To pocieszająca obietnica została dana synowi Marii narodzonemu w Nazarecie. Ale dam wam radosne wieści, że Wywyższony Allah dał również dobre wieści, w tychże słowach synowi Marii, który miał nadejść i nosić imię Mesjasz. Wyobraźcie sobie teraz, czy ci, którzy podżegają do zła, mogą być uwzględnieni w tych dobrych wieściach poprzez połączenie się ze mną? Z całą pewnością nie. Ci, którzy naprawdę doceniają tą prawdziwą obietnicę Wywyższonego Allaha i nie traktują moich słów jak bajki, powinni pamiętać i słuchać ze szczerością. Po raz kolejny zwracam się do tych, którzy są ze mną związani, a nie jest to zwykła więź, ale jest to raczej wielka więź. Jej wpływ nie ogranicza się do mnie, ale dociera, do tego Bytu, Który zabrał mnie do tego wybitnego, doskonałego człowieka, który przyniósł światu ducha prawdy i uczciwości. Gdyby kwestia ta dotyczyła tylko mnie to nie dbałbym i nie martwiłbym się. Ale tak nie jest. Jej wpływ sięga Proroka (saw) i samego Boga Wszechmogącego! Tak więc, w takiej sytuacji, słuchajcie jak najuważniej, jeśli chcecie uczestniczyć w tych radosnych nowinach i jeśli chcecie współdziałać. Jeśli macie prawdziwe pragnienie na ten wielki sukces (że odniesiecie zwycięstwo nad niewiernymi aż do Dnia Sądu Ostatecznego), powiem tylko tyle, że ten sukces nie będzie zrealizowany, aż nie przejdziecie ze stanu potępiania do stanu pokoju.

Nie powiem nic więcej niż to, że jesteście związani z kimś, kto został powołany przez Boga. Słuchajcie jego słów z sercem i bądźcie zawsze gotowi umieścić je w praktyce. Tak, abyście nie byli z tych, którzy po zaakceptowaniu popadają w obrzydliwość odrzucenia i otrzymują wieczną karę.”(Malfudhat, t. I, s. 103-105)

„To również powinno być wysłuchane ze szczerym sercem, że istnieje kilka warunków akceptacji modlitwy. Niektóre z nich są w odniesieniu do osoby, która modli się, a niektóre są w odniesieniu do osoby, która prosi o modlitwy. Dla tej ostatniej, która prosi o modlitwy istotne jest posiadanie strachu przed Wywyższonym Allahem i uczynienie pojednania. Człowiek taki powinien zadowolić Boga Wszechmogącego sprawiedliwością i uczciwością. W takim przypadku drzwi do akceptacji modlitwy są otwarte. Jeżeli człowiek nie podoba się Bogu Wszechmogącemu i jest z Nim w konflikcie, jego przewinienia i złe uczynki stają się przeszkodą w akceptacji modlitwy i drzwi do tego zostają dla niego zamknięte. Jest to ważne dla naszych przyjaciół, aby nie pozwolili zmarnować się naszym modlitwom i aby nie tworzyli na ich drodze żadnych przeszkód, które mogą powstać ze względu na ich prymitywne czyny.”(Malfudhat, t. I, str. 108)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Potrzebne jest zaadoptowanie drogi do prawości, ponieważ sama prawość jest czymś, co można nazwać sednem szariatu. Jeśli Szariat miałby być opisany krótko to rdzeniem szariatu może być tylko prawość. Istnieje wiele etapów i pozycji prawości. Jeżeli osoba szukająca, przemierza wczesne stadia i pozycje szczerze oraz z determinacją i szczerością, z uwagi na swoją uczciwość i szczere chęci do poszukiwania, osiąga ona wysokie stanowiska. Allah Wywyższony stwierdza: (…) Allah przyjmie jedynie od sprawiedliwych. (5:28) To znaczy, że Potężny Allah wysłuchuje modlitw sprawiedliwych. To jest Jego obietnica, a Jego obietnice są nienaruszone, jak Sam stwierdza: Zaiste, (…)Allah nie zawodzi, jeśli chodzi o Jego obietnice. (13:32). Tak więc, ponieważ stan prawości jest solidnym warunkiem akceptacji modlitwy, to czy człowiek nie byłby niemądry, gdyby chciał aby jego modlitwa została zaakceptowana gdy pozostaje on niedbały? Dlatego ważne jest dla naszego Dżama’at, aby w miarę możliwości każdy z jego członków kroczył ścieżkami prawości, tak, aby mogli doświadczyć zachwytu akceptacji modlitwy i rozwijać się w wierze.” (Malfudhat, t. I, s. 108-109)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Nie myślcie, że Bóg zadowoli się tylko podjęciem bai’at. To jest zwykłe ciało, podczas gdy rdzeń leży wewnątrz. Według większości praw natury powłoka zawiera jądro. Powłoka jest bezużyteczna. Użyteczne jest tylko jądro. Podobnie, osoba, która twierdzi, że podjęła bai’at i posiada wiarę, ale nie ma istoty obu tych aspektów w sobie, powinna być zatrwożona. Przychodzi czas, kiedy najmniejsze uderzenie rozbija ją na drobne kawałki i jest ona odrzucona.

Podobnie, człowiek, który pretenduje do podjęcia bai`at i wiary, powinien zmagać się i zobaczyć, czy jest jedynie powłoką czy też posiada również rdzeń. O ile nie mamy w sobie rdzenia, wiary, miłości, posłuszeństwa, bai`at, nie możemy nazwać się prawdziwymi wyznawcami islamu. Pamiętaj, prawdą jest, że Potężny Allah nie daje żadnej wartości powłoce bez rdzenia. Pamiętaj również, że śmierć może przyjść w każdej chwili, ale jest pewne, że śmierć przyjdzie. Dlatego też, nie zadawalaj się zwykłymi twierdzeniami i pozostawaj szczęśliwym. Z całą pewnością nie przyniesie to sprawie korzyści, chyba że człowiek przyjmie wiele stanów zbliżonych do śmierci, przejdzie przez wiele zmian i transformacji, nim znajdzie prawdziwy cel człowieczeństwa.” (Malfudhat, t.II, str. 167).

Bądźmy zdolni żyć życiem zgodnym z życzeniem Obiecanego Mesjasza (as) i posuwajmy się ku pobożności. Nie pozwólmy, aby modlitwy Obiecanego Mesjasza (as) poszły na marne, a raczej bądźmy zdolni żyć tak, aby stać się odbiorcami modlitw, jakie wykonał za swój Dżama’at.

Hudhur życzył wszystkim szczęśliwego Nowego Roku i modlił się, aby rok ten stał się źródłem licznych osobistych i społecznych błogosławieństw.

Udostępnij