Modlitwa i Fiqah Masih
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że dla człowieka bardzo ważne są dwa aspekty oczyszczania. Jednym z nich jest puryfikacja myśli i poglądów, a drugim jest posiadanie czystych i pobożnych uczuć. Głębokie i trwałe pobożne uczucia oraz emocje rodzą się w sercu, które jest całkowicie oczyszczone. Spójne i trwałe czyste myśli wywodzą się z oczyszczonego umysłu i ten stan nazywa się w arabskim tanviir. Jest to taki stan, w którym w człowieku generowane jest światło, które zawsze wywołuje czyste myśli. Tanviir nie oznacza generowania czystych i właściwych przemyśleń z wysiłkiem. Jest to stan, w którym człowiek nabywa zdolność posiadania czystych myśli przez cały czas i w którym złe myśli nie występują. Stan ten jest generowany przy stałym wysiłku i poprzez łaskę Bożą.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że słyszał Obiecanego Mesjasza (as) odnoszącego się do pewne pytania, dotyczącego kwestii islamskiego prawoznawstwa. Pytał tych, którzy byli dobrze w tej sprawie zorientowani i którzy pamiętali na nie odpowiedź. Odwoływał się do takich ludzi jak Hadhrat Maulana Nur ud Din lub Hadhrat Maulałi Abdul Karim (ra) lub do innych Maulłi. Czasami jednak Obiecany Mesjasz (as) uważał, że sprawa wymagała wytycznych pochodzących od tego upoważnionego przez Boga i sam wyjaśniał pewne kwestie. Innymi razy wskazywał, aby po prostu zapytać Maulałi Sahib. Nawet na spotkaniach, w których był obecny, kierował kwestie do innych uczonych religijnych, którzy byli również obecni. Czasami mówił także, że jego intuicja podpowiadał mu, że dana sprawa powinna potoczyć się tak i tak i dodawał, że doświadczył, że choć czasami nie ma wiedzy na temat konkretnej sprawy, ale daje intuicyjną odpowiedź, która później okazuje się słuszna w świetle Hadisów i Sunny. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że to jest to, czym jest tanviir!
Wyjaśniając, powiedział, że Tanviir oznacza, że jakiekolwiek myśli przychodzą do umysłu ludzkiego są one prawidłowe i właściwe. Stan dobrego zdrowia może oznaczać posiadanie dobrego zdrowia w określonym czasie, ale może to być również, gdy dana osoba pozostaje w dobrym zdrowiu. Tanviir jest przyzwoitością myśli i poglądów, w wyniku, której przyszłe myśli i poglądy człowieka również są słuszne i właściwe. Tanviir myśli jest ważny dla rozwoju duchowego tak jak ważne są prawość i czystość. Tanviir jest związany z umysłem, podczas gdy prawość (Taqła) wiąże się z sercem. Ludzie uważają czasem, że pobożność i prawość są jednym i tym samym. Jednakże pobożność to robienie czegoś dobrego lub posiadanie zamiaru zrobienia tego, podczas gdy prawość oznacza, że wszelkie przyszłe myśli będą także pobożne. Tanviir oznacza myśli, zastanawianie się i ma do czynienia z umysłem natomiast prawość następuje wtedy, gdy emocje są umacniane na pobożności i ma to do czynienia z sercem.
Chociaż Obiecany Mesjasz (as) zwracał się do innych uczonych religijnych, aby ci odpowiadali na niektóre pytania, to czasami korygował ich w pewnych drobnych sprawach, na przykład w kwestii skracania Salat podczas podróży.
Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że wierzył, że człowiek nie powinien stawiać siebie w zbyt dużych trudnościach. Wyjaśnił, że osobnik może być w podróży nawet, gdy przebywa tylko kilka mil. To wszystko jest zależne i tak jak mówi Hadis, czyny oceniane są przez motywy. Czasem, gdy człowiek wychodzi z przyjaciółmi to nie czuje się jakby podróżował. Jednak, gdy ktoś wychodzi spakowawszy swoją walizkę to taka osoby czuje, że jest w podróży.
Hadhrat Khalifatul Masih powiedział, że stan bycia w podróży istnieje wtedy, gdy człowiek wybiera się gdzieś z zamiarem podróży. Stwierdził, że niedawno udał się na jeden dzień do Leicester i poprowadził tam pełną modlitwę Isza. Niektórzy pytali, dlaczego Salat nie został skrócony. Hudhur miał w swym umyśle oświadczenie Obiecanego Mesjasza (as), że człowiek jest w podróży wtedy, kiedy pakuje swoją walizkę przed wyjazdem. Podczas gdy podróż do Leicester nie była taką, to stało się to powodem, dla którego Salat nie został skrócony. Poza tym, mając na uwadze Hadis mówiący, że uczynki są oceniane przez motywy, nie powinniśmy stawiać siebie w nadmiernych trudnościach ani także nie korzystać nadmiernie z udogodnień.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że człowiek powinien być bardzo świadomy swych intencji stojących za jego czynami. Jeśli człowiek podróżuje/dojeżdża codziennie to wtedy nie jest w stanie podróży. W rzeczywistości, człowiek jest w stanie podróży, gdy specyficznie wychodzi, aby gdzieś się dostać i co jest powszechnie uważane za podróż. Proste wyjście na kilku milowy spacer nie jest podróżą. Salat powinien ulec skróceniu tylko wtedy, gdy serce człowieka mówi mu, że jest w stanie podróży.
Obiecany Mesjasz (as) został zapytany, czy powinno skracać się Salat podczas wizyt w centrach religijnych. Pytanie to jest nadal zadawane. Obiecany Mesjasz (as) odpowiedział, że gdy człowiek pozostaje w centrum religijnym przez trzy dni, to jest to dla niego prawowitym, aby skrócić Salat. Gdy intencją jest podróżowanie, to nawet, jeśli jest to tylko kilka mil dalej, to przemieszczenie się będzie uznane za stan podróży. Jednakże, jeśli Imam mieszka na miejscu to zaoferuje pełen Salat, a w tym przypadku podróżny powinien także, za imamem, zaoferować pełen Salat. Dodał także, że gdy urzędnicy wykonują swoje wizyty, to nie klasyfikuje się to, jako podróż. Jest to jak spacer w swoim ogrodzie.
Towarzysz Obiecanego Mesjasza (as), Qazi Amir Husajn Sahib pisze, że był przekonany, że skracanie Salat podczas podróży nie było dozwolone i był pod wrażeniem, że można to było uczynić tylko w stanie wojny. Omawiał tę kwestię często z Hadhrat Maulana Nur ud Din Sahib (ra). Pewnego razu Qazi Amir Husajn Sahib towarzyszył Obiecanemu Mesjaszowi (as) do Gurdaspur, aby uczestniczyć w sprawie sądowej. Obecni tam również byli Hadhrat Maulana Nur ud Din sahib i Hadhrat Maulałi Abdul Karim sahib (ra). Obiecany Mesjasz (as) poprosił Qazi Sahib, aby poprowadził Salat. Ten postanowił zaoferować pełen Salat tak, aby kwestia ta została rozwiązana raz na zawsze. Gdy tylko Qazi Sahib miał rozpocząć modlitwę, Obiecany Mesjasz (as), który stał za nim, po prawej stronie, podszedł do przodu i powiedział mu do ucha: „Masz zamiar prowadzić tylko dwie jednostki Salat, prawda?” Qazi Sahib odpowiedział: „Tak, tylko dwie.” Tym samym sprawa została rozwiązana za niego!
Hadhrat Khalifatul Masih powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) opisał różne kwestie orzecznictwa, które zostały już skrupulatnie zgromadzone przez uczonych w Rabwah i opublikowane pod tytułem Fiqah Masih. Dżama’at powinien używać tą książkę w celu uzyskania informacji w wielu kwestiach orzecznictwa. Niechaj Bóg wynagrodzi tym, którzy, w bardzo dobry sposób, zebrali te materiały!
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że powiedziano mu, że podczas piątkowej modlitwy pewni znajomi popadli w niezgodę. Mówiło się, że Obiecany Mesjasz (as) wydał edykt, że jeśli piątkowa modlitwa była połączona z modlitwą Asr to pierwsza, środkowa i ostatnia modlitwa sunna nie były oferowane. Gdy Zuhr i Asr były łączone to pierwsza i środkowa modlitwa sunna nie były oferowane. Albo, kiedy Maghrib i Isza była oferowane razem to środkowa i ostatnia modlitwa sunna nie były oferowane. Jednakże, spór powstał, dlatego, że ktoś powiedział, że człowiek ten był w podróży z Hadhrat Musleh Maud i zaoferował Modlitwę Piątkową w połączeniu z Asr Salat, ale zaoferował również pierwszą modlitwę sunna Piątkowej Modlitwy. Hadhrat Musleh Maud stwierdził, że oba te przypadki były prawidłowe. Gdy dwie modlitwy są łączone, to modlitwa sunna nie jest oferowana i jest również poprawne, że człowiek ten zaoferował modlitwę sunna przed modlitwą piątkową podczas podróży, a on oferuje ją, jako coś oczywistego. Powodem tego jest to, że modlitwa nałafil oferowana przed Modlitwą Piątkową różni się od pierwszej modlitwy sunna przed Modlitwą Piątkową. Prorok (saw) ustalił je na cześć piątku. Jest zarówno poprawne zaoferowanie modlitwy piątkowej podczas podróży, jak i zastąpienie jej modlitwą Zuhr. Widział Obiecanego Mesjasza (as) czyniącego jedno i drugie.
Pewnego razu podczas podróży na sprawę sądową do Gurdaspur, Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że on i jego towarzysze nie zaoferują Modlitwy Piątkowej, ponieważ podróżują. Towarzysz, który podróżował z nimi pomyślał, że Obiecany Mesjasz (as) powiedział tak z tego powodu, że nie było z nimi Hadhrat Maulana Nur ud Din, który zwykle prowadził Piątkową Modlitwę. Więc towarzysz, który miał bardzo szczery charakter, stwierdził, że również wiedział, jak prowadzić modlitwę piątkową, tak więc mogliby ją wszyscy zaoferować. Po jego naleganiach Obiecany Mesjasz (as) zgodził się na zaoferowanie Modlitwy Piątkowej przy tej okazji.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że widział Obiecanego Mesjasza (as) oferującego Modlitwę Piątkową podczas podróży, a także zastępującego ją modlitwą Zuhr. Kontynuował, że kiedy, podczas podróży, oferował modlitwę piątkową to oferował również pierwszą modlitwę sunna. Jego zdaniem powinna być odmawiana, ponieważ jest to specjalna modlitwa na cześć piątku. Pierwsza modlitwa sunna powinny być również zaoferowana, gdy modlitwa piątkowa jest połączona z modlitwą Zuhr.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) przyszedł po to, aby ludzie podążali za naukami islamu i przyjęli drogę umiaru. Jako takie dał wskazówki dotyczące drobnych spraw, które mają charakter materialny. Obiecany Mesjasz (as) zezwolił na oświetlenia i iluminacje. W czasie jubileuszu królowej Wiktorii jak również króla Edwarda VII miały miejsce iluminacje. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że dzieci lubią takie rzeczy, więc pamiętał, aby zapalone zostały małe lampy naftowe na bokach Masdżid Mubarak. Kiedy te gasły, Obiecany Mesjasz (as) wysłany kogoś po trochę więcej. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że iluminacje miały miejsce w ich domu, jak i również w Madrassa. Obiecany Mesjasz (as) był w tym czasie sędzią (hakm) i arbitrem (adl) i jako taki nie czynił niczego, co byłoby sprzeczne z Koranem. W związku z tym nie było potrzeby, aby dyskutować nad tym, czy istnieje prawo do iluminacji, czy też nie. Sposób, w jaki Obiecany Mesjasz zezwalał na te oświetlenia, był wyrazem radości i posiadało w sobie mądrość. Jeśli iluminacje te zostałyby przyjęte w każdym gospodarstwie domowym, to mogłoby to być przyczyną niepotrzebnych kosztów, nieprzynoszących żadnych korzyści. Jednakże jest to w porządku, gdy iluminacje takie odbywają się na poziomie krajowym lub z powodów politycznych albo tam gdzie potrzeba więcej światła. Istnieją tradycje na temat tego, że Hadhrat Umer (ra) zorganizował w meczecie dodatkowe oświetlenie, ponieważ meczet jest miejscem, gdzie dodatkowe oświetlenie jest pomocne, gdyż ludzie czytają tam Koran i inne książki. W islamie szczęśliwe okazje są obchodzone w sposób, który przynosi korzyści ludzkości. Na przykład na Iid ubijane są zwierzęta i zbierana jest Fitrana po to, aby pomóc potrzebującym. Tak więc, w islamie wyrazy szczęścia mają na celu przyniesienia ludzkości tak wiele korzyści jak to tylko możliwe. Iluminacje nie wydają się mieć takich korzyści, ale były prowadzane przez Obiecanego Mesjasza (as) z powodów politycznych. Podobnie też Obiecany Mesjasz (as) czasami pozwalał dzieciom cieszyć się małymi fajerwerkami. Mówił również, że fajerwerki mają w sobie proch, który oczyszcza powietrze. Wiele razy posłał po małe fajerwerki, aby dzieci mogły cieszyć się. Chociaż jest to rodzaj straty, ale ma w sobie doraźne korzyści. Choć nie jest to znacząca korzyść, ale sprawia, że dzieci mają przyjemność, a tym samym unika się szkód wynikających z tłumienia dzieci.
Hadhrat Khalifatul Masih (ra) powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) nie stwierdził, że Dżama’at może zacząć oddawać się puszczaniu fajerwerków. Stwierdził tylko, że pozwolił dzieciom cieszyć się nimi od czasu do czasu, szczególnie, że pomagają również oczyścić powietrze. Dzieci powinny mieć trochę zabawy. Ich uczucia nie powinny być całkowicie stłumione po to, aby wiedziały, że islam nie odbiera im ich prawa do zabawy i czerpania radości z fajerwerków i iluminacji. Kiedy obchody te dotyczą szczebla krajowego, to pomagają dzieciom zdać sobie sprawę o przynależności do swego kraju. Nie ma nic złego w bawieniu się w odpowiednim czasie i miejscu, w umiarkowanych ilościach, ale powinno być dla naszych dzieci jasne, że nasze uroczystości są w sferze nauk islamu i prawa kraju.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że pamięta swój pobyt w Lahore, gdy miał około 7 lub 8 lat. Miała wtedy miejsce wystawa figur woskowych przedstawiająca sceny sądowe króli. Ludzie mówili Obiecanemu Mesjaszowi (as), że powinien zobaczyć tą wystawę, ponieważ była bardzo pouczająca. Jednak Obiecany Mesjasz (as) odmówił. Następnie ludzie ci zaczęli przekonywać Hadhrat Musleh Maud (ra), aby skorzystał z tej wystawy. Ze względu na jego młody wiek, Hadhrat Musleh Maud (ra) zaczął namawiać Obiecanego Mesjasza (as), aby poszli zobaczyć figury woskowe. I to właśnie ze względu na to naleganie, Obiecany Mesjasz (as) wziął Hadhrat Musleh Mauda (ra) na wystawę. Wystawa figur woskowych przedstawiała historie życia wielu króli. Zaiste, Obiecany Mesjasz (as) zgodził się ją obejrzeć, ponieważ ludzie wypowiadali na jej temat bardzo pozytywne opinie i ponieważ, przede wszystkim, posiadała aspekt edukacyjny, a nie tylko z powodu nalegań dziecka.
Innym incydentem, jaki Hadhrat Musleh Maud (ra) pamiętał z tego samego pobytu w Lahore było to, że ktoś zaprosił Obiecanego Mesjasza (as) do swojego domu czy też odwiedzał schorowanego człowieka. Gdy wracali do domu, Hadhrat Musleh Maud zauważył tłum ludzi zebrany przy Złotym Meczecie. Pośrodku tłumu stał jakiś człowiek. Kiedy ich powózka przejeżdżała obok tłumu, Hadhrat Musleh Maud (ra) pomyślał, że było to wesołe miasteczko. Wystawił głowę przez okno powozu i zobaczył coś, czego nie mógł zapomnieć. Człowiek uderzał swoją rękę kikutem drugiej ręki i krzyczał: „Mirza uciekł, Mirza uciekł”. Wyobraźmy sobie mężczyznę z zabandażowanym kikutem, który domniemywał, że z jego pomocą, może on, nie daj Boże, wyeliminować Ahmadiyyat! Jaki niebezpieczny wróg!
Ludzie w tamtych czasach posiadali taką niechęć i starali się z całych sił powstrzymać innych przed przyjazdem do Qadian oraz zaakceptowaniem Ahmadiyya. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że było wielu Ahmadi, którzy podróżowali przez Batala, aby dostać się do Qadian, jednak w Batala zastawali zatrzymywani przez Maulałi Muhammad Hussein, który mówił im, aby wracali do domu!
Wszystkie te animozje kleryków oparte były na ich niewiedzy i własnych interesach, ale prowokowali ludzi w imię religii. To, na czym opierali swoją niechęć było właśnie powodem przyjścia Obiecanego Mesjasza (as). Przyszedł, aby ustanowić prawdziwe nauki islamu, a także określić pozycję ostateczności proroctwa Proroka (saw) oraz oświadczyć światu, że dzisiejsze zbawienie możliwe jest tylko poprzez Pieczęć wszystkich proroków. Nieszczęściem tzw. muzułmanów jest to, że zamiast zaakceptować Mesjasza (as) czynią przeciwko niemu zarzuty, że nie daj Boże, zaprzeczył ostateczności proroctwa Proroka (saw) i że uważał się za wyższego od niego. Faktem jest, że Obiecany Mesjasz (as) zaapelował do wszystkich religii świata, że zbawienie teraz leży w byciu sługą Proroka (saw). Opozycyjni duchowni starają się, ale przeznaczeniem wspólnoty prawdziwego i żarliwego wyznawcy, jest jej wzrost. Niechaj Bóg dopomoże nam, doprowadzić do prawdziwych zmian w samych sobie, których pragnął i oczekiwał Obiecany Mesjasz (as)!
Ogłoszona została modlitwa pogrzebowa za Amatul Hafiz Rahman Sahiba, która zmarła w dniu 15 kwietnia. Była Muusi i przez długi czas służyła w Sahiwal Lażna w Pakistanie.