Potrzeba Imama

Hazrat Mirza Masroor Ahmad

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Ustanowienie Jedności Boga poprzez wspólnotę prawdziwych wiernych

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) powiedział, że od dzisiaj rozpoczęła się Dżalsa Salana Qadian. Jego Świątobliwość ^(aba) stwierdził również, że około siedmiu do ośmiu krajów afrykańskich również organizuje Dżalsa Salana. Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że przemówi do Dżalsa Salana Qadian z Wielkiej Brytanii i że uczestniczące kraje afrykańskie mogą zostać włączone do tego przemówienia za pośrednictwem MTA.

Powód ustanowienia Wspólnoty Muzułmańskiej Ahmadiyya

Jego Świątobliwość ^(aba) oświadczył, że przedstawi nauki Obiecanego Mesjasza ^(as), w których wspomina o celu swojego przyjścia i obowiązkach swojej wspólnoty. Wielu nowych Ahmadi będzie uczestniczyć w tych Dżalsach, aby poznać swoją wiarę i wzmocnić ją nowym zrozumieniem.

Jego Świątobliwość ^(aba) zacytował Obiecanego Mesjasza ^(as), który określił cel ustanowienia Społeczności Muzułmańskiej Ahmadiyya. Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​ta era jest błogosławiona. W tych błogosławionych dniach Bóg postanowił pomóc Prorokowi ^(saw) poprzez ustanowienie nowej społeczności. Czy istniał bardziej trudny czas dla islamu, kiedy islam był atakowany w takim stopniu? Czyż Bóg nie oburza się i nie szanuje Proroka ^(saw), że pozwala światu dalej go oczerniać? Aby przeciwdziałać tym atakom i chronić honor Proroka ^(saw) i islamu, ustanowił On tę społeczność.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że obowiązkiem tych, którzy zaakceptowali Obiecanego Mesjasza ^(as), jest nawrócenie się, ale także modlenie się Duruud do Proroka ^(sa) . W dzisiejszych czasach powinniśmy położyć na to szczególny nacisk. Jeśli modlimy się Duruud do Świętego Proroka ^(sa), będziemy również chronić honor Świętego Proroka ^(sa).

Potrzeba przyjścia Obiecanego Mesjasza ^(as)

Wyjaśniając cel swojego przybycia, Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​został wysłany, aby przywrócić utraconą cześć i wielkość Świętego Proroka ^(saw) oraz zademonstrować prawdziwość Świętego Koranu dla świata. 

Jest wielu, których oczy zostały zasłonięte i są ślepi na prawdę. Ale jednocześnie zgromadzi tłumy ludzi, aby byli świadkami wspaniałych znaków.

Obiecany Mesjasz ^(as) kontynuuje i stwierdza, że ​​istnieje wiele znaków świadczących o wielkości islamu, a ta nowa wspólnota jest jednym z nich. To wiek wojny z szatanem. Szatan używa wszystkich swoich mocy, aby zaatakować islam i pragnie go zniszczyć. Jednak Bóg Wszechmogący raz na zawsze zniszczy szatana i jego wysiłki poprzez tę społeczność. Błogosławiony, kto rozpoznaje tę prawdę. Czasu nie zostało jednak zbyt wiele. Czas działania jest teraz, a ci, którzy akceptują Obiecanego Mesjasza ^(as), muszą walczyć ze sobą.

Obiecany Mesjasz ^(as) oświadcza, że ​​jego wyznawcy napotkają wiele trudności. Będą cierpieć. Ich interesy zostaną zrujnowane, zostaną oczerniani i przeklęci, ale zostaną za to wynagrodzeni przez Boga. Kiedy jednak nadejdzie czas, że świat masowo usłucha wezwania islamu, wtedy przyjęcie islamu po jego zwycięstwie nie będzie miało żadnej wartości. Zaakceptowanie Obiecanego Mesjasza ^(as) w tym czasie jest odwagą.

Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​kiedy Hadhrat Abu Bakr ^(ra) porzucił szacunek, jakim cieszył się w Mekce i zaakceptował Proroka ^(sa), sam Bóg nadał mu władzę królewską. Co więcej, Hadhrat Umar ^(ra) zrobił to samo i spalił za sobą mosty. Ci, którzy choćby w najmniejszym stopniu starają się o Allaha Wszechmogącego, są za to wynagradzani.

Obiecany Mesjasz ^(as) przedstawił analogię, że ten, kto jest w stanie zobaczyć księżyc w jego najwcześniejszych stadiach, ma dobry wzrok. Ale twierdzenie, że jesteś w stanie zobaczyć pełnię księżyca, nie ma żadnej wartości. Zatem szczęśliwi są ci, którzy przyjęli Obiecanego Mesjasza ^(as) i którzy przez znoszenie trudności stają się odbiorcami łask Allaha Wszechmogącego.

Sama akceptacja to za mało

Jego Świątobliwość ^(aba) następnie cytuje Obiecanego Mesjasza ^(as), który stwierdził, że samo zaakceptowanie go nie wystarczy. Ci, którzy starają się szukać Boga z bojaźnią i sprawiedliwością, są świadkami wypełnienia się Bożej obietnicy, kiedy powiedział:

„A jeśli chodzi o tych, którzy dążą do spotkania z Nami – tych niechybnie poprowadzimy Naszymi drogami. (…)” ( Święty Koran, 29:70 )

Allah Wszechmogący prowadzi tych, którzy stawiają czoła trudnościom dla Niego i dążą do Niego. Allah Wszechmogący daje takiej osobie pocieszenie. Jeśli ktoś jest pogrążony w ciemności, a jego słowa i czyny sprawiają wrażenie, jakby dodawał Allahowi partnerów, wówczas jego modlitwy nie mają żadnego znaczenia. Dopóki osoba nie powstrzyma się od niewłaściwych i niezgodnych z prawem środków w celu zaspokojenia swoich potrzeb i nie zwróci się o pomoc jedynie do Wszechmogącego Allaha, nie będzie świadkiem pomocy Allaha. Kiedy człowiek modli się do Boga i przychodzi na Jego dwór, wtedy Wszechmogący Allah zagląda w głąb jego serca, aby zobaczyć, czy naprawdę w Niego wierzy. Jeśli ich serca są czyste, drzwi do Jego miłosierdzia są dla nich otwarte.

Obiecany Mesjasz ^(as) kontynuuje i stwierdza, że ​​Allah Wszechmogący sam ustanowił tę społeczność. Wiele osób przychodzi do tej społeczności z własnymi osobistymi celami. Dla nich to nie jest kwestia wiary. Takie osobiste pragnienia podczas składania przysięgi wierności sprowadzą na manowce. Ta wspólnota jest dla tych, którzy porzucają siebie i swoje osobiste pragnienia, aby osiedlić się na jedności Boga. Towarzysze nie przyjęli Proroka ^(saw), aby zwiększyć swoje bogactwo i status na świecie. Ani jeden towarzysz nie był taki. Złożenie Bai’at i złożenie przysięgi wierności Obiecanemu Mesjaszowi ^(as) oznacza pokutę. Dla porównania, kiedy Towarzysze ślubowali wierność Prorokowi ^(saw), byli skazani na rzeź. Porzucili wszystkie swoje namiętności oraz honory i nikt z nich nie spodziewał się, że zostaną królami i podbiją narody. Zamiast tego przygotowywali się do zniesienia największych cierpień i zaakceptowali śmierć. Jest zupełnie odrębną sprawą, że w rezultacie Wszechmogący Allah wynagrodził ich hojnie za te ofiary.

Co to znaczy kochać Boga?

Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza dalej, że celem powstania tej Wspólnoty było wzmocnienie i umocnienie wiary w jedność Boga. Co to znaczy kochać Boga? Oznacza to dawanie pierwszeństwa woli i zadowoleniu Allaha ponad wszystko, włączając rodziców, małżonków i dzieci. To właśnie jest powiedziane w następnym wersecie Świętego Koranu.

„(…) świętujcie chwałę Allaha, tak jak zwykliście świętować chwałę waszych ojców, a może nawet z większym oddaniem. (…)” ( Święty Koran, 2:201 )

W tym wersecie Allah Wszechmogący nakazuje nam pamiętać o Nim nawet bardziej niż o naszych więzach pokrewieństwa. Powinniśmy sami ocenić, czy staramy się rozwijać w naszych sercach tę miłość do Boga. Czy walczymy o osiągnięcie tego celu?

Obiecany Mesjasz ^(as) wyjaśnia, czym jest miłość do Boga. Stwierdza, że ​​aby prawdziwie ustanowić jedność Boga, konieczne jest doświadczenie miłości Boga. Nie można doświadczyć miłości Boga, dopóki nie będzie się praktycznie walczyło o jej osiągnięcie. Nie da się przekonać o tej miłości słowami innej osoby. Jeśli ktoś tylko mówi, że coś jest słodkie, to nie staje się słodkie, ani też nie doświadcza się tej słodyczy poprzez zwykły opis. W ten sam sposób werbalna akceptacja Jedności Boga nie ma żadnej wartości. Prawdziwa wiara w Jedność Boga oznacza demonstrowanie tej wiary poprzez swoje działanie. Oznacza to poświęcenie życia Bogu i dawanie Mu pierwszeństwa przed wszystkimi innymi rzeczami. To właśnie dla ustanowienia tego poziomu wiary Obiecany Mesjasz ^(as) został wysłany.

Dopóki ktoś nie porzuci świata i swojego honoru oraz nie upadnie u progu Boga, nie odniesie sukcesu. Abraham ^(as) pokazał to w doskonały sposób, kiedy zgodził się poświęcić swego syna dla Boga. Bóg pragnie, aby na świecie pojawiło się wielu Abrahamów. Jeśli jesteśmy pod wpływem tego świata, nie będziemy w stanie osiągnąć naszego celu. Nasza wspólnota musi porzucić przyjemności tego świata i walczyć o to, by zadowolić Boga.

Allaha Wszechmogącego nie da się oszukać, dlatego musimy przyjąć dla Niego prawdziwą szczerość. Następnie Jego Świątobliwość ^(aba) stwierdza, że ​​aby kochać Allaha Wszechmogącego i osiągnąć Jego upodobanie, musimy również kochać i szanować Jego umiłowanego, Świętego Proroka ^(sa). Konieczne jest, abyśmy wszyscy kochali Świętego Proroka ^(saw). W związku z tym Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​innym celem ustanowienia tej wspólnoty jest przywrócenie czci Prorokowi ^(sa).

Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​jeśli ktoś twierdzi, że kogoś kocha, a mimo to kocha w ten sam sposób kolejne tysiąc osób, to nie ma różnicy. Jeśli ci, którzy twierdzą, że kochają Proroka ^(saw), naprawdę go kochają, to dlaczego tacy ludzie uczynili groby innych świętych swoimi sanktuariami?

Gdyby Allah Wszechmogący nie obiecał chronić tej wiary i samego Świętego Koranu, nie byłoby śladu islamu. I tak Bóg Wszechmogący spełnił swoją obietnicę i wyznaczył Obiecanego Mesjasza ^(as) na proroka i Mahdiego.

Przyjęcie płaszcza Towarzyszy

Tak więc Jego Świątobliwość ^(aba) stwierdził, że naszym obowiązkiem jest odróżnianie się od innych, ponieważ przyrzekliśmy wierność Obiecanemu Mesjaszowi ^(as). Musimy dawać przykład w naszej miłości do Boga Wszechmogącego i Proroka ^(saw).

Doradzając nam, abyśmy wzięli przykład z Towarzyszy Proroka ^(sa), Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​Wszechmogący Allah wsparł tę społeczność swoją miłością i wyraźnymi znakami, aby ludzie przyjęli płaszcz Towarzyszy Proroka. Ci, którzy wchodzą do tej społeczności, należą do tych, o których prorokowano, że przyjdą w Dniach Ostatnich.

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​islam przeszedł trzy okresy: początkowy okres oświecenia, następnie okres ciemności, a następnie erę, w której miał się pojawić Obiecany Mesjasz ^(as). Dalej stwierdza, że ​​nigdy nie było czasu, kiedy islam został opuszczony przez Boga. W okresie ciemności, choć wydawało się, że islam został zapomniany, znacznie zmniejszyła się jedynie liczba wyznawców prawdziwego islamu. Z tego powodu Prorok ^(saw) nazwał tę erę okresem ciemności. Jednak teraz nadszedł czas Obiecanego Mesjasza ^(as), w którym odżyją wysuszone zboża. Wszystkie moralności, które zostały utracone, zostaną przywrócone w tym czasie.

Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​Święty Koran wyświadczył wielką łaskę prorokom przeszłości, zmieniając ich zwykłą historię w pewną wiedzę i przewodnictwo. Święty Koran jest pełen wiedzy i światła, a ci, którzy uważają go za pozbawiony przewodnictwa, są w poważnym błędzie. Święty Koran nie powinien być uważany za księgę zwykłych opowieści, ponieważ Allah Wszechmogący ustanowił jego prawdę i wielkość. Wszelka wiedza może być ustalona jedynie na podstawie Świętego Koranu. Należy ją czytać z nastawieniem, że jest to filozofia życia.

Związek między wiarą a prawymi czynami 

Następnie Obiecany Mesjasz ^(as) definiuje prawe uczynki i stwierdza, że ​​wraz z wyznaniem i wiarą, prawe uczynki muszą być wykonywane. A prawe czyny to takie działania, które nie wyrządzają żadnej krzywdy innej osobie. Dopóki nie zostaną wykonane prawe uczynki, sama wiara nie ma żadnej wartości.

Jeśli ktoś ma przepisane lekarstwo, ale nigdy go nie używa, nigdy nie będzie to korzystne. Wchodząc do tej wspólnoty, człowiek żałuje. Jednak taką skruchę należy okazywać poprzez nasze czyny. Istnieje wiele błędów, które popełniamy nieświadomie i rzeczy, które mówimy nieumyślnie. To z tego powodu Allah Wszechmogący poinstruował nas, abyśmy pokutowali i ofiarowali Istighfar [szukając przebaczenia].

Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​w dzisiejszych czasach należy recytować modlitwę Proroka Adama ^(as), ponieważ jest ona przykładem skruchy i została przyjęta na dworze Allaha. Modlitwa Adama ^(as) brzmi:

„Panie nasz, zgrzeszyliśmy i jeśli nam nie przebaczysz i nie okażesz nam litości, zapewne znajdziemy się wśród przegranych.” (Święty Koran, 7:24 )

Ponadto Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​prawdziwa inteligencja pochodzi z czystości duszy. Zbłąkana osoba nie może nadać życiu sensu. Naszym celem musi być prawość. Świat jest pełen różnych relacji opartych na różnych rzeczach. Jedne opierają się na miłości, inne na szacunku. Jednak Allah Wszechmogący oświadczył:

„(…) Zaprawdę, najbardziej czcigodnym spośród was w oczach Allaha jest ten, kto wśród was jest najbardziej sprawiedliwy (…).”( Święty Koran, 49:14 )

Sprawiedliwość jest podstawą wszystkiego. Prawy człowiek musi przeciwstawić się tym, którzy są wprowadzani w błąd. Dlatego zawsze musimy pokutować i ofiarować Istighfar oraz szukać pomocy Allaha. Musimy odróżnić się i zreformować od naszych poprzednich państw. Kiedy ktoś wyznaje Allaha Wszechmogącego, nigdy nie napotka trudności. Nawet w obliczu trudności wierzący nie cierpi. Allah Wszechmogący jest Wszechwiedzący i Wszechpotężny. Ten, kto wyznaje takiego Boga, nigdy nie mógłby doświadczyć bólu. Świadczą o tym Abraham i inni prorocy. Ogień nie mógł spalić Abrahama, ponieważ szczerze przylgnął do Boga.

Następnie Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby wszyscy Ahmadi byli w stanie osiągnąć cele wyznaczone przez Obiecanego Mesjasza ^(as). Modlił się również, aby osoby uczestniczące w nadchodzących Dżalsach były w stanie osiągnąć cel takich zgromadzeń. Każdy Ahmadi na całym świecie powinien ocenić, czy spełnia oczekiwania Obiecanego Mesjasza ^(as). Wszyscy powinniśmy się o to modlić, jeśli tak nie jest.

Modlitwy pogrzebowe

Następnie Jego Świątobliwość ^(as) zapowiedział, że poprowadzi kilka modlitw pogrzebowych.

Fazla Ahmada Dogara

Pierwszym z nich jest Fazal Ahmad Dogar, pracownik Dżamia Ahmadiyya UK. Był synem Chaudhry Allah Ditta Dogar. Zmarł 21 grudnia w wieku 75 lat. Był Musi. Pozostawił żonę, czterech synów i trzy córki. W 1999 roku poświęcił swoje życie i przez pewien czas osobiście służył Hadhratowi Khalifatulowi Masihowi IV ^(ra). Przez jakiś czas służył w Dżamii i został powołany do nadzorowania biblioteki. Był wzorowy w swojej pracy. Zeskanował oryginalne rękopisy Przeglądu Religii i inne książki z czasów Obiecanego Mesjasza ^(as). Był pobożnym wyznawcą i pragnął służyć społeczności aż do ostatniego tchnienia.

Czwarty Halif ^(rh) również wspomniał o nim wcześniej w kazaniu i podziękował mu za jego usługi. Był prawdziwym wielbicielem życia i był pochłonięty służbą społeczności. Zawsze radził innym ofiarować modlitwy. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby Allah Wszechmogący pozwolił swoim dzieciom służyć w taki sam sposób jak on i błogosławił im za jego usługi.

Malika Mansoora Ahmada Umara

Druga modlitwa pogrzebowa dotyczy Malika Mansoora Ahmada Umara, który służył jako misjonarz w Rabwah. Odszedł w wieku 80 lat. Był Musi, dzięki łasce Allaha. Służył w Pakistanie w wielu miejscach, a po nauczeniu się języka niemieckiego został w 1974 roku wysłany do Niemiec. Po pewnym czasie wrócił do Pakistanu, a następnie ponownie wyjechał do Niemiec. Służył na wielu stanowiskach, a także nauczał w Dżamia Ahmadiyya. Służył przez około 46 lat jako osoba poświęcająca życie służbie religii. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się za zmarłego, aby Allah Wszechmogący okazał mu swoje miłosierdzie.

Iza Józef

Trzecia modlitwa pogrzebowa dotyczy Isy Josepha, mu’allima [kaznodziei] w Gambii. Zmarł w wieku 61 lat. Był odnoszącym sukcesy misjonarzem. Był oddany Dżama’at i uważał się za pobożnego żołnierza. Był bardzo kompetentny i odpowiadał na pytania wszystkich. Zaszczepił w swoich dzieciach miłość do kalifa. Urodził się w Senegalu, ale później przyjechał do Gambii ze względu na zatrudnienie. Następnie przyjął Ahmadiyyat i celował w swojej wierze. Służył również pod Czwartym Kalifem ^(rh) i sprowadził wiele dusz do Ahmadiyyat. Był bardzo kompetentny i miał świetne stosunki zarówno z nie-Ahmadi, jak i z innymi. Podczas Dżalsa Salana często wygłaszał przemówienia i był bardzo mądry. Proszono go o pomoc w podejmowaniu decyzji w ważnych sprawach. Regularnie modlił się i ofiarowywał tahadżdżud [dobrowolne modlitwy przed świtem. Był dużym pasjonatem w tabligh [głoszenia] i przekazywaniu nauk islamu. Zawsze był wesoły i witał wszystkich uśmiechem. Nigdy nie myślał źle o nikim, szanował starszych i kochał młodszych. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby Allah Wszechmogący okazał mu miłosierdzie.

Na koniec Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że modlitwy pogrzebowe tych zmarłych członków zostaną odmówione po modlitwach piątkowych.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.