Zasady modlitwy oraz potrzeba pokory i niezłomności

Hazrat Mirza Masroor Ahmad

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz  i  Sury al-Fatihah , Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) powiedział, że wiele osób pyta o modlitwę. Szczególnie dzisiaj wielu ludzi kwestionuje modlitwę i Boga. W rzeczywistości wydaje się, że ateiści organizują zorganizowane ataki na Boga. Ludzie są odsuwani od Boga. W takich okolicznościach nawet nasi ludzie padają ofiarą takich szatańskich myśli i budzą w nich wątpliwości co do modlitwy, Boga i wiary.

Wątpliwości dotyczące modlitwy 

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że w obliczu próby lub porażki ci, którzy są słabi w wierze lub mniej kompetentni, myślą, że albo ich wiara jest fałszywa i nie ma w niej prawdy, albo że Bóg nie zmiłuje się nad nimi i uwolni ich od cierpień. Czują, że Bóg jest dla nich okrutny z powodu ich okoliczności. Czują, że pomimo modlitwy ich sytuacja się nie poprawia.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że takie pytania i wątpliwości pojawiają się w umysłach tych, którzy są bardziej skłonni do świata. Wielu takich ludzi również pisze do Jego Świątobliwości ^(aba), wyrażając swoje negatywne opinie. Zamiast tego należy zastanowić się nad sobą i ocenić, na ile dobrze wypełniają prawa Boże i jaki jest standard ich kultu.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że dzisiaj będzie mówił o modlitwie i jej filozofii, jej etykiecie, naszej odpowiedzialności, potrzebie modlitwy i pewności w Bogu w świetle pism Obiecanego Mesjasza ^(as).

Modlitwa musi być wykonywana w chwilach komfortu i udręki

Jego Świątobliwość ^(aba) zacytował Obiecanego Mesjasza ^(as), który powiedział, że to dzięki miłosierdziu Allaha człowiek jest przerażony w chwilach pocieszenia, tak jak w czasach udręki. Ten, kto nie zapomina o Bogu Wszechmogącym w chwilach spokoju, nie jest zapomniany przez Boga Wszechmogącego w czasach trudności. Jednak ci, którzy spędzają wolny czas na przyjemnościach i uciekają się do modlitwy tylko w trudnościach, ich modlitwy nie są przyjmowane. Kiedy nadchodzi kara Boża, drzwi przyjmowania modlitw są zamknięte.

Prawdziwie pobożni są ci, którzy pozostają w stanie modlitwy, zanim taka kara ich dosięgnie, którzy dają jałmużnę, wypełniają przykazania Boże i są życzliwi Bożemu stworzeniu.

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​drzewo wyróżnia się owocami w taki sam sposób, w jaki pobożna osoba wyróżnia się swoimi cnotami.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że nigdy nie należy zapominać o Bogu, a jeśli ktoś wypełnia to prawo, to Bóg Wszechmogący uwalnia taką osobę od trudności. Nasze ziemskie zajęcia nie powinny odciągać nas od wielbienia i modlenia się do Boga Wszechmogącego.

Modlitwa do Boga wymaga szacunku

Podczas gdy dalej omawiamy, jak należy błagać Boga Wszechmogącego, zasady modlitwy i sposób, w jaki Bóg Wszechmogący sam nam je przekazał, Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​modlenie się do Boga Wszechmogącego wymaga czci. Kiedy ludzie proszą o coś swojego króla, upewniają się, że oddadzą mu cześć. Z tego powodu wzywamy atrybuty Allaha i wychwalamy Go w Sura al-Fatihah. Nazywamy go godnym wszelkiej chwały,  Rahman  (Łaskawy) i  Rahim  (Miłosierny). Rahim  oznacza, że ​​nie pozwala, aby prawdziwy wysiłek poszedł na marne. Ponadto zwracamy się do Boga Wszechmogącego jako do Pana Dnia Sądu, ponieważ On będzie Sędzią tego dnia.

Kiedy naprawdę uznamy, że Bóg Wszechmogący jest obecny, wtedy błagamy Go, aby wskazał nam właściwą drogę. Ścieżka, która jest prosta. Istnieje ścieżka, po której kroczą ludzie, ale ich wysiłki są daremne. Z drugiej strony istnieje inna ścieżka, na której nagradzane są wszystkie wysiłki jednostki. Następnie modlimy się, aby poprowadzić nas ścieżką tych, którzy zostali nagrodzeni. Ponadto szukamy ochrony przed ścieżkami tych, którzy rozgniewali Boga Wszechmogącego i zbłądzili.

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​kiedy modlimy się o przewodnictwo na właściwej ścieżce, obejmuje to wszystkie światowe i duchowe ścieżki. Na przykład lekarz nie może leczyć pacjenta, nie krocząc właściwą drogą. Podobnie, wszystkie zawody i powodzenie wymagają kroczenia właściwą ścieżką, a to można osiągnąć tylko wtedy, gdy ma się związek z Allahem.

Etykieta modlitwy

Gdy Obiecany Mesjasz ^(as) to mówił, ktoś ze słuchaczy zapytał, czy prorocy potrzebują takiej modlitwy. Dlaczego Prorok ^(saw) musiał odmawiać taką modlitwę? Zawsze był na właściwej drodze. Obiecany Mesjasz ^(as) powiedział, że prorocy odmawiają tę modlitwę, aby osiągnąć wyższą rangę. W rzeczywistości wierzący będzie odmawiał tę modlitwę również w życiu ostatecznym. Tak jak nie ma ograniczeń dla Boga Wszechmogącego, tak nie ma ograniczeń dla postępu, jaki może zrobić wierzący.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że są to zasady i etykiety modlitewne, o których należy pamiętać podczas modlitwy. Jeśli ktoś to robi, jest w stanie doświadczyć bliskości Allaha Wszechmogącego i nauczyć się modlić przed Nim w sprawie swoich potrzeb.

Odnośnie modlitwy i jej etykiety, Jego Świątobliwość ^(aba) cytuje Obiecanego Mesjasza ^(as) który dalej stwierdza, że ​​modlitwa jest rzeczą niezwykłą. Jednak niefortunne jest to, że ci, którzy proszą o modlitwy i ci, którzy je ofiarowują w tej epoce, nie są świadomi sposobów osiągnięcia akceptacji modlitw. W rzeczywistości są one dalekie od filozofii modlitwy. Niektórzy odrzucają modlitwę od samego początku, podczas gdy inni odchodzą od modlitwy, ponieważ nie znają metod, dzięki którym ich modlitwy są przyjmowane. Tacy ludzie przyprowadzili innych do ateizmu. Aby modlitwa zakończyła się sukcesem, należy być cierpliwym i niezłomnym oraz nie myśleć źle o Bogu. Często widzi się, że gdy proszący ma osiągnąć cel swojej modlitwy, męczy się i rezygnuje. Dzięki temu odrzucają modlitwę i ostatecznie wyrzekają się wiary w Boga. Twierdzą, że gdyby Bóg rzeczywiście istniał, z pewnością przyjąłby wiele modlitw, które zanosili. Taka osoba powinna się zastanowić nad swoim brakiem wiary i wytrwałością, bo to jest prawdziwa przyczyna jej porażki. Nie wolno spieszyć się i należy wzmacniać swoją wiarę.

W modlitwie trzeba być wytrwałym i nie spieszyć się

Obiecany Mesjasz ^(as) mówi, że nigdy nie należy się męczyć. Przypadek suplikanta jest podobny do rolnika, który zasiewa ziarno w ziemi. Zasiewa w ziemi doskonale jadalne ziarno, ale nikt nie może pojąć, że to ziarno przybiera teraz kształt rosnącej rośliny. W ciągu kilku dni to ziarno zaczyna kiełkować. Od chwili, gdy to ziarno zostało zasiane w ziemi, zaczęło się przygotowywać, by stać się rośliną. Niedoświadczone dziecko zastanawiałoby się, dlaczego ziarno nie staje się rośliną i nie wydaje owoców od razu. Z drugiej strony rolnik poprzez swoje doświadczenie wie, że proces ten wymaga czasu. Ten sam proces jest wymagany do modlitwy. Modlitwa potrzebuje pokarmu, ale ci, którzy są pochopni, nigdy nie widzą owoców swojej modlitwy.

Jeśli chodzi o cierpliwość prawdziwego suplikanta, Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​wielu ludzi nigdy nie widzi rezultatu swoich modlitw, ponieważ nie są świadomi etapów modlitwy, które muszą przejść. Stają się pochopni i nie są cierpliwi. Bóg Wszechmogący działa stopniowo. Nigdy nie zdarzyło się, żeby ktoś dzisiaj wychodził za mąż, a następnego miał dziecko. Chociaż Bóg Wszechmogący jest Wszechmocny, to jednak ustanowił prawa rządzące światem.

Każdy zdaje sobie sprawę z wielu kroków, które należy podjąć, aby mieć dziecko, z których wiele jest żmudnych i trudnych. Do czwartego miesiąca ciąży nic nie jest pewne. Lekarze (zgodnie z ówczesną technologią) mogli wykonywać skany dopiero po 12 tygodniach.

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​gdy rodzi się dziecko, odradza się również matka. Matka znosi wiele bólu, aby urodzić dziecko i dopiero po zniesieniu bólu i trudności znajduje szczęście w swoim dziecku. W ten sam sposób w modlitwie trzeba wytrwać i być cierpliwym oraz nie męczyć się szybko. Pozostając wytrwałym, będzie się świadkiem rezultatu ich modlitw.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że dopiero po ocenie siebie można dojść do porozumienia, czy modlili się gorliwie, czy nie. Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​należy modlić się przez długi czas, po czym objawia się im Bóg Wszechmogący. Zaobserwowano, że żebrak, który nieugięcie stoi pod czyimiś drzwiami, jest wytrwały w błaganiu i emocjonalny, jest w stanie przekonać nawet najbardziej skąpego. Czy suplikant nie powinien być co najmniej tak wytrwały jak taki żebrak? Bóg Wszechmogący nigdy nie może odrzucić petenta, który uporczywie Go błaga.

Osoba, która jest pochopna, zawsze jest na straconej pozycji, a w rezultacie niektórzy stają się nawet ateistami. Nie ma mocy większej niż Bóg Wszechmogący. Uczynił Arabów królami świata, podczas gdy wcześniej byli nikim. Jeśli ktoś całkowicie poświęci się Bogu, może osiągnąć wszystko na świecie.

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​to szczerość i lojalność Abrahama ^(as) zapewniły mu status, który osiągnął. Modlił się, aby spośród jego potomstwa w Arabii wyłonił się wielki prorok. Nikt nie był w stanie przewidzieć, jak ta modlitwa objawi się, ale wypełniła się ona wspaniałomyślnie w postaci przyjścia Proroka ^(saw).

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że mając na uwadze te wskazówki, należy modlić się nie tylko w trudnych chwilach, ale także w chwilach spokoju i komfortu.

Związek ciała z duszą w odniesieniu do modlitwy 

Następnie Jego Świątobliwość ^(aba) zacytował Obiecanego Mesjasza ^(as), który wyjaśnił, że modlitwa wymaga połączenia ciała i ducha. Twierdzi, że jeśli modlitwa i inne formy kultu, takie jak post, są pozbawione szczerości i uczciwości, to nie ma to żadnego znaczenia. Wielu mistyków i mnichów wykonuje wiele rytuałów, które sprawiają im ból, jednak nie ma żadnych rezultatów. Wykonują ćwiczenia fizyczne i rytuały, które nie mają wpływu na ich duszę. Z tego powodu Allah Wszechmogący stwierdza w Świętym Koranie:

,,Ich mięso nie dosięga Allaha ani ich krew, lecz to wasza sprawiedliwość, która dociera do Niego.’’ ( Koran, 22:38 )

W rzeczywistości Allah Wszechmogący nie jest zadowolony z pustej skorupy, raczej pragnie sedna. Modlitwy nie mogą być puste, lecz muszą zawierać prawdziwe błagania duchowe. Obiecany Mesjasz ^(as)dalej stwierdza, że ​​teraz powstaje pytanie, po co zanosić modlitwy, skoro tylko duch, który za nimi stoi, dociera do Boga? Można by po prostu ofiarować modlitwy w ich sercach ze szczerością i nie byłoby potrzeby rytualnych modlitw. Odpowiedź na to jest taka, że ​​ci, którzy zaprzestają działań cielesnych, nie mogą używać swojej duszy i ducha. Z drugiej strony, jeśli ktoś używa tylko swego ciała i środków fizycznych, również jest w poważnym błędzie. Ciało i dusza są połączone. Jeśli ktoś sztucznie płacze, w końcu stanie się naprawdę emocjonalny, a jeśli ktoś sztucznie uśmiechnie się, w końcu stanie się szczęśliwy. Podobnie jest w przypadku modlitwy. Jeśli ciało przejawia pokorę, modlitwa będzie również ucieleśniała tego samego ducha. Pusty pokłon jest daremny, jeśli nie towarzyszy mu prawdziwa pokora. Z tego powodu pokłon jest szczytem modlitwy. Zwierzęta też to wykazują.

Jego Świątobliwość ^(aba) stwierdza, że ​​ciało również manifestuje to, co czuje dusza. Jeśli dusza jest przygnębiona, ciało również wykazuje oznaki zmęczenia i znużenia. Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​królestwa fizyczne i duchowe działają w tandemie. Dlatego konieczne jest, aby modląc się, swoim postępowaniem okazywali pokorę. Nawet jeśli na początku jest to sztuczne, to jednak powoli przeradza się w coś szczerego. Dzięki temu człowiek nie tylko w potrzebie uda się do Boga Wszechmogącego, ale cały czas będzie u progu Boga.

Poświęcanie własnego komfortu, aby osiągnąć rozkosz w modlitwie

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​wszelka przyjemność i wygoda przychodzi po bólu. Z tego powodu Koran stwierdza:

(…) Zaiste ulga przychodzi po cierpieniu’’ (…). ( Koran, 94:7 )

Tak więc, jeśli ktoś nie znajduje przyjemności w modlitwie, powinien ocenić, czy znosił trudności i ból za swoje modlitwy. Należy pamiętać o wszystkich wymaganiach modlitwy i ofiarować je na czas. Ponadto należy poświęcić sen na modlitwę.

Jego Świątobliwość ^(aba) stwierdził, że czasami ludzie nie wkładają wysiłku we własne modlitwy i myślą, że ich problemy zostaną rozwiązane, jeśli poproszą innych o modlitwę za nich. Tacy ludzie nawet nie odmawiają regularnie swoich pięciu codziennych modlitw. W związku z tym syn poprosił Obiecanego Mesjasza ^(as), aby modlił się za jego ojca. W odpowiedzi Obiecany Mesjasz ^(as) poradził mu, aby sam gorliwie pomodlił się. Gdyby sam się modlił, tylko wtedy modlitwy Obiecanego Mesjasza ^(as) przyniosłyby mu korzyść.

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​kiedy osoba bierze na siebie ból i porzuca rzeczy, które nie podobają się Bogu, wtedy taka osoba będzie mogła wpłynąć na jej duszę. Takie trudności znoszone ze względu na Boga będą miały wpływ na duszę, a to pozwoli duszy naprawdę błagać Boga. Niektórzy ludzie grają na instrumentach lub tańczą w ramach uwielbienia. Chociaż te rzeczy są przyjemne, nie mają wpływu na duszę. Inne narody są tego nieświadome, ponieważ nie zrozumiały prawdziwej filozofii modlitwy.

Ponadto Obiecany Mesjasz ^(as) stwierdza, że ​​Abraham był lojalny i szczery wobec Boga, dlatego został nagrodzony wysoką rangą. Szczerość wobec Boga wymaga pewnego rodzaju śmierci i dopiero po zaakceptowaniu tej śmierci można być oddanym Bogu. Bałwochwalstwo nie ogranicza się do czczenia drzewa lub kamienia, ale wszystko, co przeszkadza nam w osiągnięciu miłości Boga, prowadzi do bałwochwalstwa. Każdy stworzył w sobie bałwochwalstwo i tylko wtedy, gdy ktoś porzuci wszystko dla Boga, może uwolnić się od bałwochwalstwa.

Kiedy Abraham ^(as) zgodził się poświęcić swojego syna dla Boga Wszechmogącego, wtedy Bóg Wszechmogący uchronił go przed wszelkiego rodzaju bólem. Został wrzucony do ognia, ale nie mógł go spalić. Wszystko to jest rezultatem zarówno ciała, jak i duszy. Musi istnieć związek, w przeciwnym razie modlitwy pozbawione tego są daremne.

Obiecany Mesjasz ^(as) dalej stwierdza, że ​​wszystko ma swój czas. Ten, kto próbuje osiągnąć coś w nieodpowiednim czasie, z pewnością poniesie porażkę. W chwilach trudności, kiedy uciekamy się do modlitwy, z pewnością możliwe jest, że na człowieka spadnie więcej prób. Przypadek Mojżesza ^(as) jest tego najlepszym przykładem. Kiedy starał się złagodzić walki swego ludu, nasiliły się one wielorako. Mojżesz ^(as) radził swojemu ludowi, aby był cierpliwy, ale oni stali się jeszcze bardziej niespokojni. W końcu kazano im migrować. W tym przypadku faraon ścigał ich, a ludzie popadli w rozpacz, myśląc, że zostaną złapani. Jednak Mojżesz ^(as) wierzył, że jego Bóg jest z nim. Zostali zmuszeni do bezpiecznego przekroczenia morza, a faraon spotkał swój koniec. W ten sposób Allah Wszechmogący pomaga swoim prawdziwym petentom. Zanim jednak taka pomoc pojawi się, człowiek zostaje poddany próbom, które czasami wydają się nie do zniesienia.

Obiecany Mesjasz ^(as) mówi, że należy być pokornym i modlić się do Allaha Wszechmogącego z bólem i niepokojem. W rzeczywistości modlenie się z bólem i emocjami jest znakiem, że czyjaś modlitwa zostanie przyjęta. Dlatego nie należy myśleć źle o Bogu i popadać w rozpacz. Należy raczej starać się modlić i błagać z bólem i pokorą nawet w chwilach spokoju i wygody, a nie tylko w chwilach trudności.

Obiecany Mesjasz ^(as) mówi, że wierzący powinien być zawsze aktywny i nie popadać w lenistwo. Należy pasjonować się spełnianiem dobrych uczynków i wyróżnianiem się cnotami.

Na koniec Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że powinniśmy modlić się za Ahmadi w Pakistanie i w innych częściach świata, takich jak Algieria, którzy spotykają się z okrucieństwami i dyskryminacją. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby Allah chronił Ahmadi na całym świecie i zniweczył ataki oraz wysiłki wroga.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.