Istota wdzięczności wobec Allaha
Hadhrat Khalifatul Masih powiedział, że jego ostatnia wizyta w Danii miała miejsce jedenaście lat temu. Ci, którzy byli wtedy małymi dziećmi są teraz w wieku młodzieńczym, a wielu którzy wtedy znajdowali się wśród młodzieży, jest teraz rodzicami. Dżama’at w Danii jest bardzo pobłogosławiony w sensie fizycznym. Mają biura, hol i bibliotekę przylegające do meczetu. Tamtejszy dom został rozbudowany i obecnie obejmuje zakwaterowanie dla misjonarza, pomieszczenia dla gości i hol. Wszystko to jest łaską Bożą. Rodziny Ahmadi rozwinęły się i rozwinęło się ich bogactwo, a tym samym rozwinął się, w sensie fizycznym, Dżama’at, co powinno wzbudzić wdzięczność wszystkich. Jak wdzięczność ta może być okazana? My, którzy zaakceptowaliśmy Imama wieku uważamy, że przyjęliśmy tego, o którym Prorok (saw) powiedział, że przyniesie wiarę z powrotem z Plejad. Dlatego też, musimy zadbać o to, aby nasze myśli były zgodne z myślami prawdziwie wierzących i nie powinniśmy być zadowoleni jedynie z ustnego deklarowania wiary wypowiadając Allhamdulillah. Powinniśmy zastanowić się nad sobą i sprawdzić, czy używamy przykazań Bożych w praktyce? Czy żyjemy naszym życiem jak prawdziwie wierzący, jak wyjaśnił to Prorok (saw) i jak rozpowszechnił to w tym wieku Obiecany Mesjasz (as).
Hadhrat Khalifatul Masih powiedział, że jedenaści lat temu, podczas swojej wizyty w Danii, przypomniał tamtejszym Ahmadi, tak jak też często przypomina ogólnie innym i za pomocą MTA, że Bóg umożliwił tym ludziom lub ich przodkom zaakceptowanie Ahmadiyyat, co jest bardzo szczególnym błogosławieństwem. Jest bardzo ważne, aby kontynuować to błogosławieństwo i rozwijać się w pobożności oraz poprawić naszą kondycję duchową. Należy pamiętać, że jeśli zgubimy naszą drogę i zlekceważymy kwestie religijne to oddalimy nasze kolejne pokolenie od wiary i pozbawimy je specjalnej łaski Bożej, którą przepowiedział Prorok (saw). Jeśli nasze następne pokolenie stanie się odległe od Ahmadiyyat, to będzie również pozbawione błogosławieństw modlitwy swoich przodków, którzy zaakceptowali Ahmadiyyat.
Zaiste, Bóg wynagradza pobożność i dzieci takich ludzi również korzystają z tej nagrody, ale Bóg stwierdza również, że praktyki tych ludzi muszą być również prawidłowe. Nasi przodkowie odeszli z tego świata z nadzieją, że ich rodziny będą spełnić przyrzeczenia bai`at. Wielu spośród Ahmadi w Danii powinno sprawdzić, czy wypełniają przyrzeczenia bai`at w tym duchu. Istnieje potrzeba autorefleksji i zastanowienia się czy warunki bai`at wypełniane są w duchu prawdy czy wynika to tylko z rodzinnych lub społecznych powiązań. Tymczasem ci, którzy osobiście zaakceptowali Ahmadiyyat powinny zastanowić się nad sobą i zobaczyć czy starają się rozwijać w swej wierze czy też ich akceptacja wypływała z tymczasowej fazy i są nadal dokładnie tam gdzie byli na początku! Ci, którzy wyemigrowali do rozwiniętych krajów, powinni sprawdzić, czy sukces gospodarczy nie odsunął ich od wiary!
Dzięki łasce Boga wielu ludzi, którzy przybyli do Danii z Kosowa i krajów Europy Wschodniej, zaakceptowali Ahmadiyyat. Powinni mieć na uwadze, że jest to dla nich wielkie Boże błogosławieństwo, że przyjęli prawdziwego wyznawcę Proroka (saw). Mówiąc krótko, wszyscy Ahmadi, czy to od urodzenia czy też ci, którzy zaakceptowali Ahmadiyyat później oraz ci, którzy wyemigrowali lub ci, którzy nadal mieszkają w Danii, muszą zastanowić się i próbować i praktykować prawdziwe nauk islamu, tak, aby mogli wypełnić obowiązek podjęcia bai`at prawdziwego wyznawcy Proroka (as). Osoby urodzone, jako Ahmadi, ci, którzy są długoterminowymi Ahmadi lub ci, którzy są nowi, każdy mężczyzna i każda kobieta Ahmadi muszą przemyśleć czy w pełni wypełnią obowiązki bai`at lub czy starają się to robić. Czy starają się wypełniać obowiązki, czego oczekiwał od nas Obiecany Mesjasz (as)? Czy starają się kształtować swoje warunki, zgodnie z jego życzeniem i wychowują swoje dzieci w sposób, który kształtuje w nich dawanie pierwszeństwa wierze przed sprawami doczesnymi? Czy nasze własne praktyki, zgodnie z islamem, są wzorem dla naszych dzieci? Jakie jest nasze uwielbienie Boga- czy każdy nasz akt jest zgodny z naukami Boga i Jego Proroka (saw)? Każda osoba może znaleźć odpowiedzi na te pytania poprzez zastanowienie się nad samą sobą, a Obiecany Mesjasz (as) pokierował nas w tych kwestiach w szczegółach.
Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że w tych trudnych czasach zbłądzenia, zaniedbania i rozproszenia, nasz Dżama’at powinien przyjąć prawość. Ludzie nie przywiązują wielkiego znaczenia do przykazań Bożych, nie dbają o obowiązki i udzielane im porady. Ludzie są zbyt pogrążeni w materializmie i we wszystkim, co jest ziemskie. Wszelkie drobne straty materialne sprawiają, że ludzie porzucają wiarę. Można to zaobserwować w sprawach sądowych oraz w kwestiach dotyczących dziedziczenia. Wzajemne relacje są oparte na chciwości i wielu ludzi wykazuje słabość w obliczu egoistycznych pragnień. Nie śmieją grzeszyć, gdy są w stanie słabości, ale jak tylko słabość jest złagodzona i pojawia się szansa by grzeszyć, zostają uwikłani w grzech. Bez względu na to, gdzie się dziś nie spojrzy, widać, że prawość jest zatracona, a prawdziwa wiara zanika. Jednakże, ponieważ Bóg nie chce marnować ziarna sprawiedliwości i prawdziwej wiary, to, gdy widzi On, że pole jest bliskie ruiny, przygotowuje On nowe pole!
Tak jak Bóg Wszechmogący zaznaczył: Zaprawdę, to My zesłaliśmy Napomnienie i najpewniej My jesteśmy jego Strażnikiem. (15:10), Koran pozostaje w swojej dziewiczej formie, a także duża część hadisów, jak i również błogosławieństwa, ale serca są pozbawione wiary i brakuje praktyki. Bóg Wszechmogący wysłał mnie po to, aby kwestie te zostały wskrzeszone. Bóg widząc, że pole było puste, to zawdzięczając Jego Boskości, nie był zadowolony, aby pole to pozostało bezużyteczne, a ludzie oddaleni od siebie. Dlatego też teraz, by rywalizować z nimi, Bóg Wszechmogący pragnie stworzyć nowych ludzi, mających życie w sobie, i dlatego my propagujemy to, aby prawe życie mogło zostać osiągnięte. (Parafraza z Malfudhat, t. 4, str. 395-396)
Hadhrat Khalifatul Masih powiedział, że jeśli zastanowimy się nad powyższym, to jest to nie tylko ilustracją ludzi z czasów Obiecanego Mesjasza (as), ale to samo widzimy dzisiaj. Ilu z nas przestrzega w swoim codziennym życiu Słowa Bożego. Pozostawmy innych. Co z nami, którzy twierdzą, że zaakceptowali Obiecanego Mesjasza (as)! Bóg Wszechmogący mówi, że stworzył ludzi i dżiin, po to, aby Go wielbili. Czy poświęcamy doczesne sprawy dla kultu Boga czy też jest przeciwnie i poświęcamy uwielbienie Boga dla kwestii doczesnych? Są też tacy, którzy oferując Salat na czas, chcą szybko odciążyć się z niego. To jest zupełnie odseparowane od tych, którzy nie przyjęli Obiecanego Mesjasza (as). Bóg Wszechmogący mówi, aby postępować wobec siebie z życzliwością, ale wiele osób, nie mówiąc już o byciu miłymi, uzurpuje sobie prawa innych. Są też tacy, którzy nie tolerują straty materialnej, ale tolerują stratę duchową. Wielu spośród nas nie kontroluje swoich emocji i wpada w złość z powodu błahych spraw. Jeśli zrobiliby to inni to powiedzielibyśmy, że są ignoranccy, ale jeśli wśród nas są tacy ludzie to z pewnością jest to godne ubolewania. W ten sposób każdy może samodzielnie zastanowić nad tymi kwestiami i powinniśmy zawsze mieć na uwadze słowa Obiecanego Mesjasza (as), że Bóg Wszechmogący pragnie stworzyć nowych ludzi, którzy żyją. W celu spełnienia tego będziemy musieli zwrócić uwagę na jego słowa.
Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że kiedy człowiek próbuje szukać drogi do Boga Wszechmogącego jedynie ze strachu przed Nim i modli się w celu rozstrzygnięcia tej kwestii, zgodnie z Jego prawem, czyli A jeśli chodzi o tych, którzy dążą do spotkania z Nami- tych niechybnie poprowadzimy naszymi drogami.(…) (29:70), Bóg Wszechmogący Sam trzyma rękę takiej osoby, aby pokazać jej drogę i udziela jej wewnętrznego spokoju. Jeśli czyjeś serce jest pełne złości, a modlitwa przychodzi mu ciężko i przypisuje Bogu partnerów oraz zaangażowany jest w niewłaściwe innowacje w religii, to jak może modlitwa i poszukiwania takiej osoby przynieść dobre rezultaty! Człowiek jest godny pomocy i ratunku Boga, jedynie wtedy, kiedy prosi tylko Boga Wszechmocnego z czystym sercem i szczerością, zamknąwszy wszystkie niedające nadziei sposoby. Kiedy człowiek kłania się u progu Samego Boga Wszechmogącego i modli się tylko do Niego, wtedy przyciąga pomoc i łaskę Bożą. Bóg Wszechmogącego ma wgląd w wewnętrzne zakamarki ludzkiego serca i jeśli istnieje tam jakakolwiek złość, łączenie partnerów z Bogiem lub jakiejkolwiek szkodliwe innowacje, to modlitwy i czczenie takiej osoby rzucone są z powrotem na nią. Jeśli Bóg widzi, że serce człowieka jest wolna od wszelkiego rodzaju samolubnych motywów i niegodziwości, to otwiera On drzwi łaski dla takiego człowieka i bierze go pod swoje skrzydła oraz Sam bierze na siebie odpowiedzialność za pielęgnowanie go.
Bóg Wszechmogący ustanowił tę misję/ruch własnymi rękoma, a nawet wtedy widzimy, że wiele osób dołącza do niego w wyniku partykularnych interesów. Jeśli ich interesy są spełnione, to dobrze, a jeśli nie, to ich wiara zanika! Jeśli spojrzymy na życie towarzyszy (ra) to nie można znaleźć ani jednego takiego przykładu. Nigdy nie działali w ten sposób. Mój bai`at jest kwestią skruchy, ale bai`at towarzyszy wiązał się z narażeniem ich życia. Podejmowali bai`at, a wkrótce potem porzucali całą swoją własność, szacunek i cześć, tak jakby nie posiadali niczego. W ten sposób odcinali wszystkie swoje ziemskie nadzieje i aspiracje. Kładli kres wszystkim swoim planom osiągnięcia czci, chwały i wielkości. Żaden z nich nawet nie pomyślał, że stanie się władcą lub odniesie zwycięstwo nad innym krajem. Nie wyobrażali sobie nawet tych kwestii, a w rzeczywistości trzymali się z daleka od wszelkich aspiracji i byli przygotowani, aby na drodze Boga Wszechmogącego wytrzymać z przyjemnością każdy ból i każdą trudność. Tak bardzo, że byli zawsze gotowi oddać swe życie. Personalnie pozostawali odcięci od wszystkiego, co doczesne. Jest to jednak inną kwestią, że Bóg Wszechmogący pobłogosławił ich. Tym, którzy poświęcili wszystko, co mieli na drodze Boga, On dał po tysiąckroć. (Parafraza z Malfudhat, t. 5, str. 396-398)
Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że gdy człowiek wykazuje wielką zmianę w jego stosunku do swego sąsiada, to tak jakby pokazywał cud. A to też pozostawia bardzo dobry wpływ na sąsiedzie. Istniej krytyka wobec naszego Dżama’at, że jego członkowie oddają się oszczerstwom i mają tendencję do wybuchów gniewu. Czy nie jest to kłopotliwe dla tych, którzy dołączyli do tego ruchu myśląc o nim dobrze. Dobry, pobożny syn wzmacnia dobre imię ojca. Osoba, która podejmuje bai`at jest jak syn, podobnie jak żony Proroka (saw) znane są, jako matki wiernych, tak też Prorok (saw) był ojcem wierzących. Biologiczny ojciec powoduje, że dziecko przychodzi na świat w sensie fizycznym, ale duchowy ojciec powoduje, że człowiek idzie ku niebu. Czy ktoś będący jak syn spowodowałby rozgłos dla swego ojca? Czy odwiedziłby kobiety o złej reputacji i zachowywał się niemoralnie, pił alkohol lub popełnił inne haniebne czyny, które spowodowałby hańbę dla ojca? Wiem, że nikt nie chciałby tego. Jednak, kiedy syn marnotrawny tak się zachowuje, to trudno jest powstrzymać plotki i ludzie kojarzą takiego a takiego syna z takim a takim ojcem. Zatem syn marnotrawny sam powoduje rozgłos dla ojca. Podobnie, gdy człowiek dołączy do tego Ruchu, a nie myśli o jego chwale i czci oraz zachowuje się inaczej, to jest w błędzie w oczach Boga. Nie tylko powoduje własną zgubę, ale dając zły przykład, pozbawia również innych prawa do bycia kierowanymi na właściwą ścieżkę. Szukajcie pomocy u Boga Wszechmogącego z taką siłą, jaką tylko macie i próbujcie usunąć swoje słabości całą swoją mocą i odwagą. Kiedy czujecie się bezradni, z prawdą i wiarą podnieście swe ręce w modlitwie. Ręce podniesione w modlitwie z pokorą, prawdą i wiarą nie są zwracane ku pustce. Mówię z doświadczenia, że tysiące moich modlitw zostały przyjęte i nadal są przyjmowane.
Człowiek jest złośliwy, jeśli nie posiada miłosierdzia dla ludzkości. Jeśli znajduję sposób, który jest dobry, to jest to moim obowiązkiem, aby nawoływać do niego ludzi i powiedzieć im o tym bez obaw, niezależnie od tego czy będą to praktykować, czy też nie. (Parafraza z Malfudhat, t. I, s. 146-147)
Objawienie Obiecanego Mesjasza (as) o zarazie mówiło, że każdy, kto był w jego domu będzie ocalony, ale dla tych, którzy byli aroganccy, było to srogie napomnienie. Dlatego ważne było, aby przeczytać Khishti e Noego (jego książka), studiować Koran oraz praktykować go. Otrzymałeś od swego narodu wszelkie możliwe bluźnierstwa. Jednak, jak ciężko i trudno byłoby, gdyby po tym całym przeklinaniu, twoje postępowanie z Bogiem Wszechmogącym było również niejasne, a ty nie byłbyś objęty Jego łaską i błogosławieństwem. Jakże krzykliwi są wobec nas dziennikarze i jak próbują wszelkich starań w każdym sprawie. Ale powinni wiedzieć, że dzieła Boga Wszechmogącego są błogosławione. Ważne jest, aby zreformować i zmienić się w celu skorzystania z tych błogosławieństw. Dlatego też, przeanalizuj swoją wiarę i swoje praktyki. Czy oczyściłeś się odpowiednio, aby Bóg Wszechmogący mógł zejść na twoje serce, abyś objęty był Jego ochroną i wsparciem. (Parafraza z Malfudhat, t. 4, s. 69-70)
Obiecany Mesjasz (as) napisał, że pokora działa jak ziarno wiary. Co więcej, gdy ktoś pozostawia wulgarność, to wytryskują miękkie pędy wiary. Potem, kiedy człowiek oddaje swe bogactwo w formie zakat, to z drzewa wiary wyrastają gałęzie, które mocno je wzmacniają. Poprzez rezygnację z pożądliwych i egoistycznych skłonności gałęzie te stają się twardsze i silniejsze i zabezpieczając wszystkie aspekty obietnic człowieka, drzewo wiary staje na swej silnej łodydze. Kiedy drzewo owocuje doświadcza dobrodziejstwa kolejnego powrotu sił, bo bez tej siły nie może przynosić ani owoców ani kwiatów. (Barahin e Ahmadiyya, część V, przypis na str. 209)
Obiecany Mesjasz (as) powiedział, jest to również wiek walki duchowej. Wojna ta toczy się z szatanem, który atakuje twierdzę islamu z całą swoją mocą oraz intrygami i chce go pokonać. Jednak Bóg Wszechmogący ustanowił ten Ruch, aby zawsze pokonał szatana w jego ostatniej wojnie. Błogosławieni są ci, którzy to rozpoznają. Wkrótce przyjdzie czas, kiedy Bóg Wszechmogący oświeci prawdziwość tego ruchu światłem jaśniejszym niż słońce. Będzie to czas, gdy przyjmowanie wiary nie będzie przyczyną duchowej nagrody. Teraz, każdy, kto mnie akceptuje musi stoczyć wielką wewnętrzną walkę. Zobaczy, że czasami będzie musiał opuścić swoją rodzinę. Podejmowane będą starania, aby utrudnić jego ziemskie interesy i będzie obrażany. Będzie to wszystko znosił, ale zostanie za to nagrodzony przez Boga Wszechmogącego. Ale przyjdzie inna era, i świat będzie nachylony ku temu ruchowi tak mocno, jak woda spadająca z wysokiej skały. Co będzie warte afirmacji w takiej chwili? Akceptowanie (Ahmadiyyta) w takim czasie nie będzie aktem odwagi. Hadhrat Abu Bakr (ra) zaakceptował Proroka (saw) i zrezygnował z idei zostania zwierzchnikiem Mekki, ale Bóg Wszechmogący przyznał mu wielkie królestwo. Hadhrat Umer (ra) również przyjął pokorę i zaakceptował Proroka (saw) z nastawieniem „co będzie to będzie”, a Bóg Wszechmogący nie odmówił żadnej części wynagrodzenia mu należnego! Jeśli człowiek czyni nawet najmniejszy wysiłek dla Boga, to nie opuści tego świata, jeśli nie zostanie wynagrodzony. Warunkiem jest uczynienie wysiłku. Hadis relacjonuje, że gdy człowiek idzie w kierunku Boga, to Bóg biegnie do niego. Wiara jest ufaniem w coś niewidocznego. Osoba, która dostrzega półksiężyc jest uważana za sokole oko, ale osoba, która krzyczy zauważywszy księżyc w pełni, jest uważana za szaleńca.
Bądźmy w stanie przestrzegać przykazań Bożych i wypełniać zobowiązania wobec naszego bai`at. Bądźmy w stanie pokazać światu drogę do prawdy poprzez naszą praktyką i bądźmy szczerze wdzięczni Bogu za Jego łaski dla nas!