Zalety zgromadzeniowego Salat
Po recytacji Taszahhud i Sura Fatihah, Hudhur powiedział, że wszyscy wiemy, że oferowanie Salat jest dla muzułmanów obowiązkowe. Koran zwraca na to naszą uwagę opisując w różnych miejscach ważność modlitwy. Według Proroka Muhammada (saw) Salat jest istotą modlitwy. Powiedział nawet, że opuszczanie Salat sprawia, że człowiek staje się bliższy niewierze i bałwochwalstwu.
Następnie, wyjaśniając znaczenie Salat, Prorok (saw) powiedział:
„W dniu Sądu Ostatecznego, człowiek będzie przede wszystkim odpowiadać za Salat. Jeżeli miara (Salat) będzie poprawna, to taka osoba odniesie sukces i zostanie ocalona, w przeciwnym razie- poniesie klęskę.”
Podobnie, aby wyrobić w dzieciach nawyk do modlitwy, Prorok Muhammad (saw) powiedział, że gdy osiągną wiek siedmiu lat, powinno się zachęcać je do odmawiania Salat. Kiedy osiągną wiek 10 lat można być z nimi bardziej stanowczymi po to, aby stałe się regularne w Salat. Jednakże, jeśli rodzice sami nie są punktualni w odmawianiu Salat to jak można oczekiwać tego od ich dzieci. Jeśli dzieci dowiadują się o tym powiedzeniu Proroka Muhammada (saw) na spotkaniach Dżama’at, a później, w domu widzą swoich ojców nie będących punktualnymi w oferowaniu Salat, to jaki ma to wpływ na te dzieci? Dzieci takich ojców będą myślały, że to przykazanie nie ma wielkiego znaczenia. W konsekwencji, pomijając znaczenie jednego przykazania, wpływ wszystkich innych islamskich przykazań zostanie unieważniony w sercu takiego dziecka. Według wypowiedzi Proroka (saw) tacy ludzie nie tylko sami są przegrani, ale również stają się odpowiedzialni za wprowadzanie swego potomstwo w krąg przegranych. Rodzice wykazują troskę o ziemski sukces oraz pragnienia swoich dzieci, ale nie zwracają uwagi na kwestię prawdziwej troski.
Dla prawdziwego wierzącego, oferowanie Salat jest jedynym sposobem na usunięcie duchowej korozji. Prorok Muhammad (saw) podał następujący przykład: „Gdyby przy drzwiach człowieka przepływał strumień i człowiek ten kąpałby się w nim pięć razy dziennie, to czy uwierzysz, aby na jego ciele pozostał jakikolwiek brud.” Jego towarzysze odpowiedzieli: „O Proroku Boga, z pewnością nie pozostałby żaden ślad brudu.” Prorok (saw) stwierdził: „To jest przypowieść o pięciu modlitwach, za pomocą, których Bóg usuwa grzechy i eliminuje słabości.” Oznacza to, że na duszy osoby oferującej pięć dziennych modlitw, nie pozostaje ślad brudu. Dlatego też Prorok (saw) wyjaśnił znaczenie modlitwy taką piękną przypowieścią. Ale, jak już Hudhur powiedział, przykazanie to nie dotyczy tylko oferowania Salat. Prorok Muhammad (saw) ponadto stwierdził, że osoba, która przeprowadza w domu ablucję, a następnie wyrusza do meczetu, po to, aby móc zaoferować modlitwę, będzie wynagrodzona w zależności od liczby kroków, które musi przejść, aby dotrzeć do meczetu. Jeden krok usunie jeden z jej grzechów, a następny podniesienie jej duchowy status. Oznacza to, że każdy krok zyska takiej osobie nagrodę.
Przy innej okazji, wyjaśniając znaczenie modlitwy w kongregacji, Prorok (saw) powiedział: „Czy nie powinienem powiedzieć wam o czymś, za pomocą, czego Bóg Wszechmogący usuwa grzechy i podnosi duchowy status.” Towarzysze, którzy byli zawsze gotowi do szukania sposobów zadowalania Allaha, osiągania jego bliskość i odrywania się od grzechów, błagali: „O Proroku Boga, powiedz nam”. Prorok (saw) powiedział: „Wykonując prawidłowo ablucję, pomimo tego, że człowiek nie ma na to ochoty, poprzez przybywanie do meczetu z daleka oraz poprzez czekanie na następny Salat po zaoferowaniu jednego”. Dzięki temu człowiek oddala się od grzechów. Prorok (saw) stwierdził: „ Nie tylko to, ale jest to również rodzaj granicy.” Podobnie tak jak kraje ustanawiają granice z innymi krajami i ustawiają na nich siły zbrojne. Dlaczego ustanawiane są takie granice? Po to, aby kraj chroniony był przed innymi oraz aby siły zbrojne dostępne były w przypadku konfrontacji. Zatem największym zagrożeniem dla człowieka wierzącego jest szatan, przeciwko, któremu wymagane jest ustanowienie granicy w celu zapewnienia bezpieczeństwa. Zagrożenie tworzone jest przez ziemskie pragnienia, które generuje szatan. To stąd atakuje szatan. Aby uchronić się przed takimi atakami zbiorowa modlitwa służy jako granica. Jest ona jak batalion strażników, którzy chronią przed takimi atakami. Zbiorowa modlitwa ratuje wierzących od grzechów oraz skłania ich do wykonywania dobrych uczynków.
Podobnie, według Proroka (saw), modlitwy zbiorowe nagradzają wierzącego 27 razy więcej niż modlitwa indywidualna.
Wyjaśniając Dżamaat znaczenie modlitwy w kongregacji Obiecany Mesjasz (as) powiedział: „Uzasadnieniem przyznania większej nagrody modlitwie w kongregacji jest to, że tworzy ona jedność. Praktyczne instrukcje są tak szczegółowe, że nawet stopy muszą być wyrównane.” Oznacza to, że oferując modlitwę w rzędach, stopy powinny być także w linii, a w tym celu pięty muszą być wyrównane. Mówił dalej: „(…) i rzędy muszą być proste, a wierni powinni stać połączeni ze sobą. Oznacza to, że powinni być jednością”. Stojąc w rzędach staną się to, co oznacza, że będzie w nich dynamizm. „Więc światło jednego przeniknie do drugiego człowieka. W takim środowisku nie rodzą się różnice ani egoizm.” Oznacza to, że niezależnie od tego, czy ktoś jest bogaty, czy biedny, wszyscy będą stać w jednym rzędzie. Niektórzy ludzie są egocentryczni lub mają w swoich sercach egoizm, a to wszystko wykorzenione zostaje podczas modlitwy w kongregacji. Dodał: „Pamiętajcie o tym, że człowiek posiada zdolność absorbowania iluminacji innej osoby.” Poprzez modlitwę w kongregacji człowiek może być pod większym wpływem dobrych uczynków i osiągnąć wyższy status duchowy. Dlatego, aby zaakceptować wpływ pobożności niezbędne są modlitwy w kongregacji. Zatem, z jednej strony, poprzez modlitwę zbiorową wyrażana jest jedność, którą Allah pragnie stworzyć wśród swojej społeczności, a z drugiej strony ludzie się pod wpływem wzajemnych, dobrych uczynków. Gdy w rzędzie stali będą ludzi pobożni i duchowo zaawansowani to będą mieli wpływ na tych słabszych. W konsekwencji ci słabsi również zaczną przodować w wykonywaniu dobrych uczynków i rozwiną się duchowo. Kiedy pojawi się ta jedność i rozwinie się duchowość, wówczas szatański siły zostaną osłabione i pomniejszone.
Wszechmogący Allah posłał prawdziwego sługę Proroka Muhammad (saw), który pokierował nas i przyjęliśmy prawdziwego niewolnika Proroka (saw), Obiecanego Mesjasza (as) i Imama Mahdiego dla polepszenia naszej duchowej kondycji oraz dla ustanowienia jedności, ale z drugiej strony w naszych czynach istnieją słabości. W szczególności słabość ta istnieje w wykonywaniu najbardziej podstawowego, islamskiego przykazania, którego przestrzeganie jest celem naszego istnienia i stanowi minimalny standard dla osiągnięcia tego celu. Jeśli tak jest, to jak możemy twierdzić, że dla rozwoju naszej duchowości oraz w celu przestrzegania przykazania Allaha i wykazywania posłuszeństwa wobec wskazówek proroka Mahometa (saw), przyjęliśmy Obiecanego Mesjasza (saw)?
Nawet w Koranie obowiązek wykonywania pięciu dziennych modlitw został wymieniony w wielu miejscach. Wypowiedzi Proroka Muhammada (saw) na ten temat, które Hudhur właśnie przytoczył (saw), są również oczywiste. Podczas gdy oferowanie Salat jest obowiązkowe dla każdego Ahmadi, to według Proroka (saw) instrukcja zbiorowej modlitwy jest obowiązkowa dla każdego sprawnego muzułmańskiego mężczyzny. Ale jak widać, ludzie nie zwracają na to uwagi i słabość w tej kwestii jest zauważalna. Nie ulega wątpliwości, że modlitwy są obowiązkowe dla wszystkich prawdziwych wierzących i że sami są za to odpowiedzialni, ale w Dżama’at mamy także ustanowiony system. Organizacja Dżama’at powinna również przypominać ludziom o modlitwach w kongregacji. Hudhur stwierdził, że w swych kazaniach, w ten lub inny sposób, nieustannie zwraca na to uwagę Dżama’at. Jednak to jest obowiązkiem misjonarzy i organizacji, aby wyciągnąć z tego wnioski i rozpowszechnić jego instrukcje, w celu zwrócenia uwagi ludzi w tym kierunku. Informacja o znaczeniu zbiorowej modlitwy powinna być w kółko przypominana każdemu członkowi Dżama’at. Zaiste, tylko wtedy, gdy chroniąc naszych modlitw będziemy w stanie osiągnąć z nich duchową przyjemność, będziemy wypełniać obowiązek, jaki wypływa z bycia prawdziwymi Ahmadi. Kiedy zaczniemy osiągać duchową przyjemność i radość z naszych modlitw wtedy będziemy automatycznie nastawieni na ich oferowanie. Tak więc każdy Ahmadi powinien oferować modlitwy w taki sposób, który przyniesie mu duchową przyjemności i rozkosz.
Zwracając naszą uwagę w kierunku oferowania Salat, Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił jak osiągnąć przyjemność z modlitw:
„Zauważyłem, że kiedy narkoman czy alkoholik nie odczuwa zadowolenia to kontynuuje swoje uzależnienie. Mądry i sprytny człowiek może skorzystać z tego przykładu.”
Oznacza to, że mądry człowiek może skorzystać z tego przykładu, aby rozwijać się w duchowości.
Obiecany Mesjasz (as) kontynuował:
„Człowiek taki może być wytrwały i punktualny w modlitwach i nigdy ich nie opuszczać. Powinien oferować swe modlitwy aż do czasu, kiedy osiągnie przyjemność.”
W sposób, w jaki alkoholik odczuwa w swoim umyśle domniemaną przyjemność, na której osiągnięciu jest całkowicie skoncentrowany. Kiedy alkoholik pije, ma on ustaloną normę przyjemności, do której dąży.
Obiecany Mesjasz (as) mówi: ,,tak jak alkoholik osiąga poziom upojenia, tak człowiek duchowy, prawdziwy wierzący powinien także ustalić duchowy standard, który musi osiągnąć.”
To właśnie w taki sposób, konsekwentnie próbując, człowiek może osiągnąć przyjemność z Salat.
Obiecany Mesjasz (as) mówi dalej:
„Właśnie tak, umysł i wszystkie siły fizyczne pochylają się w kierunku osiągnięcia przyjemności z Salat”. W czasie oferowania modlitwy prawdziwy wierzący powinien zaangażować wszystkie swoje wysiłki i siły fizyczne oraz percepcję, w kierunku osiągnięcia celu, jakim jest osiągnięcie przyjemności z Salat. To wymaga silniejszej siły woli. Dopiero wówczas można poczuć konsekwencje.
Obiecany Mesjasz (as) kontynuuje:
„Następnie ze szczerością i pasją, przynajmniej do stopnia zniecierpliwienia i bólu alkoholika, człowiek oddający się modlitwie z całą pewnością osiągnie przyjemność. Po tym etapie istniał będzie stały ból, zniecierpliwienie i niepokój, aby osiągnąć przyjemność w modlitwach.”
Jeśli podczas modlitwy, człowiek wyrazi swój ból przed Bogiem, to Obiecany Mesjasz (as) mówi: „ z pewnością osiągnie on tą przyjemność i zadowolenie”.
Tak więc wysiłek połączony z determinacją osiągnięcia przyjemności w Salat, może w końcu zmiękczyć serce i dać przyjemność.
Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił również, że „Allah Wszechmogący mówi, że Salat utrzymuje osobę z dala od złych czynów”. Pomimo tego, zauważamy, że ludzie angażują się w niekorzystne zachowania pomimo tego, że oferują modlitwy.
Według Obiecanego Mesjasza (as) odpowiedź na to brzmi:
„ludzie tacy nie oferują swych modlitw z duchowością w duchu prawości. Zamiast tego, wykonują oni jedynie fizyczną czynność jak nałóg lub przyzwyczajenie”.
Dlatego powinniśmy zawsze pamiętać, że skoro Allah mówi, że modlitwy ocalają nas od złych czynów to musi to być prawdą. Słowo Boga nie może być fałszywe. Ci, którzy nadal czynią zło pomimo oferowania modlitw, wykonują swe modlitwy powierzchownie i nie rozumieją ich ducha. Jest to niezwykle dolegliwą kwestia. Każdy z nas powinien zadbać o swoją duchową kondycję.
Jeśli osiągamy zadowolenie i radość z naszych modlitw, albo, jeśli do tego dążymy to z pełnym przekonaniem, to jak jest to możliwe, aby ktoś nie był punktualny/dokładny w modlitwach. Każdy otrzymuje smak tej przyjemności raz na jakiś czas i musiało się to zdarzyć każdemu z nas. Kiedy ludzie przechodzą trudności i przeciwności, widzimy jak płaczą i szlochają w swoich modlitwach. Nawet w trakcie wykonywania swoich codziennych czynności modlą się do Allaha i zawsze skłaniają się ku Niemu. W sercach tych ludzi muszą być pewne uczucia cierpienia, z powodu, których są nieprzerwanie zaangażowani w modlitwy. Ale gdy ich pragnienia są spełnione i gdy wychodzą z tarapatów wielu z nich zaczyna zaniedbywać swoje modlitwy i kontakt z Bogiem. Tak więc, jak polecił nam Obiecany Mesjasz (as) powinniśmy zawsze i z najwyższym wysiłkiem dążyć do tego celu, niezależnie od sytuacji, w trudach i dobrobycie powinniśmy pragnąć osiągnąć takie zadowolenie z modlitwy, które sprawi, że będziemy jak upojeni. Prawdziwie wierząc powinien odczuwać ból nie tylko w swoich osobistych sprawach, ale również we współczesnych kwestiach społecznych. Kiedy człowiek jest w takim stanie bólu i agonii, to prowadzi go to do błagalnej modlitwy.
Dżamaat w Pakistanie, na przykład, przechodzi ciężkie czasy. Nienawiść okazywana jest każdemu członkowi Dżama’at. Niechęć i antagonizm wobec Ahmadi wyrażane są otwarcie. Nasi wieloletni przyjaciele non-Ahmadi również powiększyli swą wrogość wobec nas z powodu strachu lub nieporozumień tworzonych przez „uczonych religijnych”. Ponadto, ogólnie rzecz biorąc, ucisk przekroczył swoje granice. W Pakistanie Ahmadi powinni nie tylko oferować Salat, który da im zadowolenie i radość, ale muszą także starać się wypełnić swoje meczety.
Kilka dni temu otrzymałem raport z Madżlis Khuddamul Ahmadiyya w Pakistanie, zawierający zrealizowane propozycje Szura. Dokument ten informował, jak zręcznie wdrożyli różne moralne szkolenia. Jest to bardzo dobra rzecz, ponieważ pokazuje ich postęp. Wśród tych moralnych pozycji szkoleniowych, jedną z nich było zwrócenie uwagi kilku tysięcy Khuddam na słuchanie moich piątkowych kazań. Jednakże niepokojącą kwestią jest to, że ci, którzy modlą się w zgromadzeniu to tylko 1/3, lub trochę więcej liczby tych, którzy słuchają piątkowego kazania. Podobnie liczba tych, którzy oferują regularne modlitwy jest również znacznie mniejsza od liczby ludzi słuchających piątkowych kazań. Jaki jest, zatem pożytek słuchania piątkowych kazań, jeśli nasza uwaga nadal nie jest zwrócona w stronę Boga i w stronę naszego podstawowego obowiązku, który ma tak ogromne znaczenie? Co kilka tygodni w moich piątkowych kazaniach omawiam temat oferowania Salat i znaczenia modlitwy. Jeśli te kazania nie mają wypływu na ludzi to zwykłe statystyki na nic się zdadzą. Nawet przy tak drastycznym stanie rzeczy w Pakistanie, uwaga Ahmadi nie jest zwrócona ku Bogu. To kiedy to się stanie? Czy chcemy (nie daj Boże) przetestować Allaha nie zmieniają naszego postępowania i obarczając Boga odpowiedzialnością za rozwiązanie naszej sytuacji. Jeśli takie są nasze uczucia to nie mamy żadnego prawa uskarżać się Bogu. Nigdzie Allah Wszechmogący nie mówi, że możemy robić to, co chcemy, niezależnie od tego, czy wywiązujemy się z naszych obowiązków wobec Niego czy też nie, a On i tak sprawi, że odniesiemy sukces, ponieważ przyjęliśmy Obiecanego Mesjasza (as). Aby osiągnąć sukces, istnieje potrzeba kształtowania siebie na podobieństwo Boga. Wspomniałem tutaj o raporcie Khuddam, co nie znaczy, że tylko oni mają tą słabość. Ansar mają podobne problemy. Dlatego też każdy Ahmadi w Pakistanie powinien zwrócić na to uwagę. Poprzez letarg i nieostrożność nie można osiągnąć nic. Przedsięwzięcie może być zrealizowane poprzez czujnych strażników na granicach.
Ci pakistańscy Ahmadi, którzy wyemigrowali do innych krajów, zarówno do rozwiniętych jak i do reszty świata, przedstawiają ten sam obraz. Nie możemy powiedzieć, że po swojej emigracji stali się punktualni/dokładni w swych modlitwach. Za pośrednictwem raportów ewaluacyjnych Dżama’at można znaleźć wiele słabości. Jeśli organizacja pomocnicza, która obecna jest w każdym kraju, oceni się bez uprzedzeń, to wyniki będą oczywiste. Wręcz przeciwnie ci, którzy opuścili Pakistan, powinni być bardziej świadomi tych kwestii z powodu powierzonego im przez Boga Wszechmogącego, błogosławieństwa. Muszą być za nie wdzięczni. W niektórych Dżama’at, frekwencja w Salat zgromadzeniowym jest dobra, jednak niektórzy ludzie nie są obecni na wszystkich modlitwach. Istnieje kilku takich członków, którzy nie oferują wszystkich modlitw. Czasem powodem jest to, że organizacja Dżama’at nie zwraca uwagi takich ludzi ku tej kwestii oraz że ma ona inne preferencje. Po pierwsze, nie każdy słucha moich kazań. Niepoprawne jest by stwierdzić, że 100% członków Dżamaat słucha piątkowych kazań. A nawet, jeśli słuchają, to na organizacji Dżamaat ciągle spoczywa obowiązek przypominania o tym. Najważniejszym powodem ustanawiania systemu jest zwrócenie przez niego uwagi na szkolenie moralne. Kilka dni temu miałem spotkanie z miejscowym Madżlis Aamla. Tamtejszy prezydent powiedział, że odkąd podjął swe stanowisko, zwrócił wiele uwagi na sprawy finansowe i od tego czasu mają doskonałe wyniki w tym departamencie. Odpowiedziałem na to, że ten wysiłek jest dobry i potrzebny. Jednak, kiedy zapytałem, co zrobili w kwestii Salat, który jest podstawowym i obowiązkowa przykazaniem dla muzułmanów, prezydent ten milczał. Ale kiedy zapytałem o obecność członków na Fażr i Isza, to liczby, które były mi dane, były obiecujące, choć nie były wynikiem wysiłków organizacyjnych. Jeśli będziemy mieli takich wiernych, którzy odmawiają modlitwy pełne zadowolenia, wtedy finanse Dżama’at poprawią się same z siebie, ponieważ gdy podwyższa się standard prawości człowieka to skłania go to do większych poświęceń finansowych. I to nie tylko to, ale również kwestie dotyczące spraw wewnętrznych oraz Qaza zostaną w dużym stopniu rozwiązane. Reszta działów uaktywni się również pod warunkiem, że każdy będzie oferował swe modlitwy prawidłowo.
W dzisiejszych czasach nie tylko w Pakistanie, ale generalnie na całym świecie sprawy mają się tak, że zagrożenie wojną i zniszczeniem staje są coraz bardziej nieuniknione. Rządy również zaczęły wyrazić swoje obawy na ten temat i do pewnego stopnia, zaczęły podejmować w tym kierunku kroki. W takiej sytuacji jedyną naszą ucieczką i ratunkiem jest Allah Wszechmogący. Wiele osób pyta, co się stanie, gdyby zaczęła się wojna. Jak należy postępować? Moją jedyną odpowiedzią jest to, że jeśli chcecie być ocaleni od takich katastrof, to jak to powiedział Obiecany Mesjasz (as), musicie zakochać się w Bogu, Który jest Panem Wszystkich Spraw. I jest tylko jeden sposób, aby pokazać taką miłość- powinniśmy starać się kształtować nasze modlitwy tak, aby osiągnąć zadowolenie Boga. W krajach zachodnich ludzie, po doświadczeniu dobrobytu, często zapominają o Bogu. W ich mniemaniu osiągnęli pomyślność ze względu na rozwój swoich krajów. Niektórzy myślą, że ludzie Zachodu są tak rozwinięci bez żadnych modlitw czy też bez żadnych dobrych uczynków. Myślą też, że są od nich lepsi, bo oferują przynajmniej dwie czy trzy modlitwy. Należy pamiętać, że dla tych, którzy zapominają o Bogu przeznaczone jest cierpienie. W związku z tym, nie bierzmy przykładu z tych ludzi. Jeśli chcemy być ocaleni od bycia pochwyconymi przez Boga i jeśli chcemy ocalić od tego nasze przyszłe pokolenia to nie patrzmy na stan zewnętrzny tych ludzi. Postępujmy zgodnie z naukami Koranu- tego pragnie od nas Bóg. Po przykazania wiary w Boga, Allah Wszechmogący nakazał nam ugruntować Salat. Więc każdy Ahmadi mężczyzna i kobieta powinni zwrócić uwagę na oferowanie Salat. Mężczyźni Ahmadi powinni szczególnie zwracać uwagę na oferowanie modlitwy w kongregacji.
Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił szczegółowo znaczenie modlitwy, sposób jej odmawiania oraz jej filozofię. Allah Wszechmogący, za Swą łaską, pozwolił nam zaakceptować Obiecanego Mesjasza (as). Jednakże, mimo wiary w niego, nie przestrzegamy podstawowych przykazań i idziemy za przykładem muzułmanów niebędących Ahmadi, którzy uważają zaoferowanie kilku modlitw za wystarczające. Nie ma sensu składania przysięgi wierności. Jeśli chodzi o modlitwę, Obiecany Mesjasz (as) pragnie widzieć nas na wysokiej pozycji. Wyjaśnił nam to na wiele różnych sposobów. Przytoczę niektóre z jego wypowiedzi w tej kwestii. Wierzący deklaruje Jedność Boga wypowiadając „nie ma Boga oprócz Allaha”.
Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnia, czym jest Jedność:
„Miejcie na uwadze i pamiętajcie, że kłanianie się przed kimś innym niż Allahem, jest zbliżone do zrywania z Nim więzi. Salat i Jedność mogą być czymkolwiek, ponieważ nazwą praktycznej manifestacji Jedności jest Salat. Jest to pozbawione błogosławieństwa i bezużyteczne, jeśli nie ma w sobie ducha negacji i pokory serca, które skłania się ku Bogu. Dla akceptacji modlitwy „Módlcie się do mnie. Ja odpowiem na waszą modlitwę.”(40:61) wymagana jest prawa dusza. Jeżeli dusza pozbawiona jest pokory i skromności to wypowiadanie modlitwy podobne jest do papugowania.”
Potrzebne jest stworzenie prawdziwego ducha. Powinno praktykować się pokorę i uniżenie. Jak już powiedziałem wcześniej, Bóg Wszechmogący akceptuje modlitwy, jeśli jest w nich pokora. Następnie Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił, że różne pozycje podczas Salat (stojąca, siedząca, pochylona) wyrażają niepokój. Podobnie będąc w niepokoju człowiek zmienia pozycje. I ze względu na zewnętrzny stan niepokoju, serce powinno odczuwać ból i trwogę. A gdy ten niepokój jest osiągnięty we wszystkich pozycjach to zadowolenie nadchodzi również, kiedy człowiek siedzi, stoi i kłania się.
Co więcej, na temat stanu uległości i prawdziwej pokory oraz o Salat, który pali grzechy, Obiecany Mesjasz (as) mówi:
„Kiedy dusza człowieka zaczyna negować sama siebie wtedy zaczyna płynąć ku Bogu jak fontanna.”
Ale to może stać się tylko w obecności pokory.
Obiecany Mesjasz (as) kontynuuje:
„A kiedy dusza odcina się od wszystkich za wyjątkiem Boga, w tym czasie, miłość Allaha zstępuje na nią.”
Kiedy człowiek zrywa więzi ze wszystkimi za wyjątkiem Boga, poprzez wysiłek i prosząc Go o błogosławieństwa, wtedy Bóg zsyła na niego Swoją miłości. A kiedy taka miłość Wszechmogącego Allaha zstępuje na człowieka, to według Obiecanego Mesjasza (as) jego grzechy palą się na popiół. Po tym zadowolenie z Salat osiągnięte jest na zawsze. Tak więc, zamiast narzekać i myśleć, że nasze modlitwy nie dają nam zadowolenia, musimy starać się ugruntować ten szczególny związek z Bogiem. Musimy przeanalizować nasz stan i zastanowić się czy tylko wykonujemy czynność czy też naprawdę wypełniamy wymagania prawdziwego Salat.
Dodatkowo, na temat metod osiągania światła (arab.Nuur) i zadowolenia w Salat Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnia:
„Instytucja Salat i jej dokładność są bardzo ważne. Przestrzeganie tego powoduje, że modlitwa zamienia się w nierozerwalne przyzwyczajenie i myśl o zwracaniu się do Boga staje się powszechna. Po tym, stopniowo, przychodzi czas, gdy człowiek dziedziczy światło i zadowolenie w całkowitej izolacji.”
Osoba taka odcina się od ziemskich więzów i odwraca się w kierunku Boga, a następnie odnajduje przyjemność i zadowolenie w modlitwach. Tak więc najpierw konieczne jest wyrobienie nawyku do Salat i do jego regularnego odmawiania. Niezależnie od tego, czy człowiek uznaje, że jest to dla niego zewnętrznie korzystne czy też nie, nadal oferuje Salat, ponieważ jest to obowiązkowe. Ten zwyczaj jest konieczny dla zrozumienia, że musi zwrócić się do Boga, w taki sposób lub inny, w każdej potrzebie. Jeśli ta determinacja przeważy, to nadejdzie czas, gdy wymogi odmawiania modlitwy zostaną również wypełnione i wtedy nadejdzie zadowolenie z Salat. Po tym, po pytaniu o Salat, człowiek nie odpowie, że starał się zaoferować Salat, ale pojawiło się lenistwo.
Obiecany Mesjasz (as) powiedział kiedyś:
„Lenistwo pojawia się tylko wtedy, gdy osoba nie zna znaczenie Salat i przywiązuje większą uwagę do kogoś innego niż Allah. Jeśli człowiek ma pełną wiarę w Boga, to jak jest to możliwe, aby był w tym względzie leniwy”.
Dlatego, aby ocalić siebie oraz następne pokolenia od niekorzystnych skutków wydarzeń rozgrywających się w dzisiejszym świecie, jest to sprawą najwyższej wagi, aby pokłonić się przed Bogiem z pełną szczerością. Najlepszym sposobem kłaniania się ku Bogu, jest ten uczony przez Niego Samego i Jego Proroka (saw), a w tym wieku również przez Obiecanego Mesjasza (as), a jest nim ugruntowanie i ochrona naszego Salat.
Obiecany Mesjasz (as) mówi:
„Pamiętajcie, że przyłączywszy się do tej społeczności, ziemskie pragnienia nie powinno być waszym celem. Waszym celem powinno być sprawianie przyjemności Bogu, ponieważ ten świat jest miejscem przejściowym. Według perskiego powiedzenia, noc jest zobowiązana przekazać, czy jest zimno czy gorąco.”
Oznacza to, że każda sytuacja przechodzi bez względu na to czy jest ona dobra czy zła.
Obiecany Mesjasz (as) powiedział:
„Trzymaj światowe pragnienia całkowicie oddzielne. Nie mieszaj ich z religią.
Widzisz, że tysiące ludzi umiera co minutę i w każdej chwili. Różne choroby i katastroficzne epidemie pojawiają się na tym świecie. Jakiś czas temu biegunka niszczyła ludzi, a teraz plaga unicestwia świat. Kto wie, jak długo będziemy żyć. Jeśli nie wiemy, kiedy nadejdzie śmierć, to jest to poważnym błędem, aby pozostawać nieświadomym Boga. Dlatego konieczne jest, aby człowiek przejmował się, co się z nim stanie po śmierci. Człowiekowi, który tak postąpi, Bóg pomoże również na tym świecie. Bóg Wszechmogący obiecał, że kiedy człowiek staje się prawdziwym wierzącym, On wyróżnia go wśród innych. Dlatego też najpierw stańmy się ludźmi wierzącymi, co jest tylko możliwe, poprzez nie mieszanie spraw doczesnych z prawdziwymi celami przysięgi wierności, które są oparte na sprawiedliwości i współczuciu. Bądźcie punktualni w modlitwach i pozostańcie zaangażowani w okazywanie skruchy za swoje czyny i szukanie przebaczenia u Boga. Brońcie praw ludzkich i nie krzywdźcie nikogo. Rozwijajcie w sobie prawdomówność i czystość, a Bóg Wszechmocny pobłogosławi wam w każdym calu. Poradźcie swoim kobietom w domu, aby również były punktualne w modlitwach i powstrzymywały się od złośliwości, skarg i obmowy. Uczcie ich czystości i prawdomówności. Mogę wam tylko doradzić, że jest to obowiązkiem, aby tak postępować.”
W celu zapewnienia zrozumienie innym (kobietom, dzieciom) musimy najpierw, sami pośród siebie, ustanowić przykłady czystości i prawdomówności.
Kontynuował dalej:
„Módlcie się pięć razy dziennie. Nie jest zabronione, aby modlić się za swoje potrzeby w swoim własnym języku. Salat nie może być przyjemne, chyba, że jest w nim szczególna dbałość. A ta szczególną dbałość serca nie zostanie osiągnięta, dopóki nie będzie pokory. Pokora jest osiągana wtedy, gdy osoba rozumie, co mówi. Dlatego pasja i pokora mogą być stworzone błagając w swoim własnym języku. Jednak nie powinniśmy rozumieć z tego, że Salat może być oferowany we własnym języku. Nie. Chodzi mi o to, że po ustalonych modlitwach i suplikacjach (z Koranu i Proroka Muhammada (saw)) módlcie się również w swoim własnym języku. Bóg zachował szczególne błogosławieństwa w tradycyjnych słowach Salat. Salat to inna nazwa dla modlitwy. Dlatego módlcie się w Salat, aby On uratował was od nieszczęść tego świata i zaświatów, aby wasz koniec był błogosławiony, abyście zrealizowali wszystkie zadania, jaki zgodne są z Jego pragnieniami. Módlcie się również za wasze żony i dzieci. Stańcie się pobożnymi ludźmi i stroncie od wszelkiego rodzaju zła.”
Niechaj Allah dopomoże nam chronić nasz Salat. Niechaj sprawi abyśmy byli punktualni w naszych modlitwach. Niechaj dopomoże nam oferować nasz Salat z największą szczerością w celu osiągnięcia Jego zadowolenia. Niechaj Allah stworzy w naszym Salat zadowolenie i radość. Obyśmy nigdy w naszych modlitwach nie okazywali ospałości. Stańmy się zdolni zrozumieć tą prawdę, że uratowani, od dzisiejszych nieszczęść, możemy zostać tylko wtedy, gdy będziemy w stanie wypełnić obowiązek oddawania czci Bogu. Niechaj Allah pozwoli nam tego dokonać.